Maandagmorgen, 4 april 2011.

Zojuist de infostand van Tubingen binnengegaan want ik probeer de stad uit te geraken in de juiste richting, maar dat blijkt voor een buitenstaander niet zo evident. En ik mag hier gebruik maken van hun internetfaciliteiten, zodus de laatste informatie doorsturen.
Gisteren toen ik hier in Tubingen toekwam, was het drukkend heet. de ganse stad werd overrompeld door toeristen die dit eerste zomersweek end absoluut niet wilden missen. Aan de Eiscafe s stonden lange rijen aan te schuiven.
Gisteren de mooiste wandeldag tot nu toe, de ganse dag in het het natuurpark Schönbuch gestapt, 1 van de oudste en grootste natuurparken van Duitsland.  Tot tegen de middag gans alleen, niemand te zien, maar dan tegen de middag begonnen de zondagstoeristen wakker te worden.
Op het einde, kort tegen Tübingen begon het stilaan op de Gordel te lijken, massa s fietsers en wandelaars, overal BBQ, de duitsers waren losgelaten bij deze eerste zomerdagen.
Toen ik na wat rondslenteren en zoeken eindelijk de jeugdherberg had gevonden kwam er juist een bus met schoolkinderen toe, die hier een paar dagen zouden verblijven.  De dame aan de balie deed haar uiterste best, maar moest me zeggen dat er alleen nog 1 bed vrij was in een 4 persoonskamer. Op zich geen probeem, ik heb tenslotte een pak Chiro en Coompostela ervaringen ...  maar het kamertje was dermate klein, met 2 stapelbedden dat ik met moeite mijn rugzak kon zetten. De andere 3 bedden waren bezet door studenten die hier in deze universiteitsstad een paar weken kwamen studeren ( een nieuw zeelander , de anderen waren niet aanwezig).
Ik was echt doodmoe, en het enige dat ik wilde was een bed. een bed om te rusten. Maar dit .. hier zou ik echt niet rusten.
Dus met de dame afgesproken dat ik liever toch niet zou blijven en op zoek naar iets anders.  Ik heb dan toch nog rond een uur of 7 gisterenavond een betaalbaar hotteletje gevonden en me direct een uur op mijn bed laten vallen.
Na een echt lange douche iets gaan eten en lekker geslapen.
Tubingen is een echt mooi stadje aan de boorden van de Neckar, zelfs met gondels op het water.  De neckar is hier slechts een bescheiden rivier, niks in vergelijking met de machtige stroom van een week geleden in Heidelberg.  De Neckar ontspringt hier dan ook een beetje verder richting Bodensee.
Het echte werk begint stilaan want de Schwabisch Alb steekt hier echt als een muur van 400 meter boven de stad uit, ik zal er seffens eens aan beginnen met veel moed, hopelijk met evenveel succes. 
Ik vertrek nu echt in de richting van de Bodensee en Oostenrijk , nog 2 weken en er wacht mij een weekje rust in Lech met de familie, maar intussen hopelijk noch mooie 2 stapweken.
Het heeft vannacht hard geregend, maar de zon is terug en de vooruitzichten zijn goed, alhoewel boven op de Schwabis Alb het blijkbaar altijd wat frisser is, de lente begint daar altijd wat later, ik ga dus 2 keer het begin van de lente meemaken, als dat geen mooie vooruitzichten zijn.