Veldrijden Provinciaal Kampioenschap in Averbode Belofte Jan Van Zeebroeck gaat voluit voor zilver

In Averbode worden medailles verdeeld en dat zorgt voor extra nervositeit?

Jan Van Zeebroeck: ‘Voor de gouden plak moeten we ons niet nerveus maken, hoor. Zelfs in een slechte dag zal Vincent Baestaens de provinciale trui veroveren. Bastaens is gewoon niet te kloppen omdat hij het niveau van de internationale confrontaties gewend is.'

‘Zelf ben ik nog niet zo sterk als bij de seizoenstart. Ik kende een prima voorbereiding op de weg met een sterke Ronde van Vlaams-Brabant. Ik opende het crossseizoen met een tiende plaats maar dan werd ik ziek en ik had even de tijd nodig om opnieuw op niveau te geraken. Het niveau ligt zo hoog dat je niets mag mankeren.'

‘Intussen zit ik opnieuw in stijgende lijn. Zaterdag finishte ik in Nederland veertiende nadat ik er nochtans op de laatste rij diende te starten. Zondag zaten de inspanningen nog in de kleren en eindigde ik negentiende in Drongen. Op het PK ga ik voluit voor de tweede plaats.'

Past de omloop in Averbode bij jouw mogelijkheden?

‘Wij zijn eerder moddercrossen gewend, terwijl Averbode eerder naar een Antwerpse omloop neigt. Vorig jaar kregen we er een prachtige omloop geserveerd maar ik vernam dat de strook aan de kapel geschrapt werd en dat vind ik jammer omdat het de mooiste strook van de omloop was. Ik verwacht sowieso een mooie omloop maar vooraf verkennen doe ik niet.'

‘Door het grote deelnemersveld mag ik me vooral niet laten verrassen maar ik heb er een goed oog in. Ik beschik over een stevige basis na een sterke wegcampagne. Als je ziek bent, moet je nu eenmaal geduld opbrengen omdat je stap per stap opnieuw op niveau moet geraken. Ik kampte met een ontstoken tand en sukkelde tot ik die tand liet verwijderen. Pas dan kon ik beginnen revalideren en het duurde nog enkele weken vooraleer de laatste gifstoffen uit mijn lichaam waren verdwenen.'

Waar ligt jouw plafond?

‘Ik ben realist en besef dat ik bij de A-renners nooit het mooie weer zal maken. In het B-circuit moet ik wel kunnen meedraaien in de top15 en in een goede dag zelfs de top10.'

‘Veldrijden blijft een hobby naast mijn studies. Ik zit in een goede ploeg met naast een handvol wegrenners ook vijf crossers met onder meer de broers Frederik en Stijn Penne. In de zomer rijden we een mooi programma en ook de begeleiding is prima. Ik kan vertrouwen op een steengoede trainer met Eddy Verbist uit Wezembeek-Oppem. Hij werkte nog met Australiërs als Stuart O'Grady en Henk Vogels en weet waar hij mee bezig is. Hij geeft me veel morele steun en ik kan bij hem terecht voor alle raad. Hij stelt ook oefenschema's op in de wetenschap dat ik over een beperkt aantal trainingsuren beschik.'

Omdat het geen cross was in België trok in naar het Franse Marle. Er was dus blijkbaar ook een wedstrijd voor de beloften, dus ging ik van start bij de beloften. Het parcours was mooi, bergop, technisch en het lag er zeer vettig bij. De beloften reden hun wedstrijd niet alleen, ze gingen samen met de juniors, nieuwelingen en ja zelfs de dames van start, ongelooflijk maar waar! Ik dacht ze laten eerst de beloften aan de start, dan de juniors,... dit was echter verkeerd gedacht, alles door elkaar! In totaal waren er rond de 100-110 deelnemers, waar ik in de start op rij 10 stond. De start strook was dan ook nog eens smal en kort zodat er van veel opschuiven geen sprake was. De eerste bochten gingen ze voor mij al meteen onderuit en gedurende heel de eerste ronde werd ik constant opgehouden. Na 1 ronde was ik misschien al 2 minuten achter. Ik besloot er toch nog het beste van te maken en één voor één raapte ik renners op, ondertussen werden er al renners gedubbeld, die dan nog eens in de weg reden ook! Ik heb in mijn hele leven nog nooit zoveel a droite en a gauche moeten roepen en duwtjes uitdelen. Na 50 minuten zat de wedstrijd er op, volgens onze telling zou ik rond plaats 7 geëindigd zijn. Ik kwam net voor Wietse Bosmans over de finish. We moesten nog tot na de profs wachten op de uitslag en dan bleek hij nog niet te kloppen, Denolf die 3-4 plaatsten na mij was aangekomen stond zelfs niet in de uitslag. Omdat het ondertussen al 17u was en we nog een 3 uur durende auto rit voor de boeg hadden (we waren het daar ook wat beu door de hele klucht, de materiaalpost was 10m lang en er moesten dus 100 mensen in kunnen!!!) besloten we maar naar huis te rijden. Hoeveelste ik exact geworden ben is dus een raadsel. Dit was een wedstrijd voor snel te vergeten en naar Frankrijk gaan is niet meer  voor herhaling vatbaar. Ondanks de hele klucht was het gevoel in de benen wel goed en technisch zat het ook wel snor. Op naar volgende week! Ik rij zondag de GP Mario De Clercq te Ronse. Het zou daar ook een mooi en zwaar parcours zijn. De start is er om 15u15.

Gisteren ben ik gaan crossen te Lochristi. 35 renners stonden aan de start voor wat beloofde een razendsnelle wedstrijd te worden. We moesten 11 ronden afleggen op een snel en droog parcours. Ik stond op de 1^ste start rij maar kwam niet goed weg. Na 1 ronde was er een kopgroep van 15 renners waar ik dus ook bij zat. Na 4 ronden schoof ik op naar de 4^de plaats. Op dat moment kreeg ik echter af te rekenen met een leeglopende achtertube, net op het moment dat de koers openbrak. Ik verloor hierdoor kostbare tijd en moest van fiets wisselen. Ik moest alleen achtervolgen en kwam aansluiten bij een groepje van 4 renners dat streed voor de 10^de plek. Ik knapte samen met ploegmaat Penne het merendeel van het werk op. In de voorlaatste ronde sloeg ik een kloofje, op de weg kwam Brackman en Penne terug. In de sprint moest ik mij gewonnen geven tegen brackman, zodat ik als 11^de finishte. Het gevoel is nog niet super, maar het ging wel beter dan verwacht, hopelijk gaat het vanaf nu opnieuw iedere week wat beter. Omdat er volgende week geen wedstrijden zijn in België trek ik naar het Franse Marle, het is een cross tussen de profs (o.a. Mourey).

Gisteren was het opnieuw een mooie nazomerdag, geen crossweer dus. Het parcours was snel maar toch nog wel technisch. Voor de wedstrijd was ik aan het twijfelen met welke tubes ik zou rijden, slicks of toch met profiel. Ik opteerde voor slicks, maar dit bleek achteraf niet de juiste keuze. Ik nam een goede start en draaide als 5^de het veld in. Meteen trok latere winnaar Stijn Huys ten aanval. Ik voelde meteen dat ik vandaag een goede dag had, maar ook dat ik op de technische stukken weinig of geen grip had, ik verloor dan ook telkens enkele meters. Ik kon echter niet meteen wisselen omdat alles nog veel te kort bij elkaar hing. Na 3 ronde wisselde ik uiteindelijk van fiets en kwam ik in het gezelschap van Toon Deveneys. Samen streden we heel de wedstrijd voor plaats 8. We reden ieder op toer een ronde op kop, om de achtervolgers met onder meer Bjorn Rondelez af te houden. Ook waren we steeds maar een goede 10-15seconden achter het groepje voor ons, maar we geraakten er echter niet meer bij. In de laatste ronde heb ik hem nog proberen af te schudden maar hij bleek net iets sneller. Ik finishte zo als 9^de van de 56 deelnemers op 1min20 van de winnaar en op slechts 10 seconden van de 6^de plaats. Moest ik met de juiste tubes gestart zijn had ik misschien 2plaatsten dichter geweest, maar dit is praat achteraf. Ik mag tevreden terugblikken op mijn wedstrijd. Op naar volgende week. Ik rij in Moerbeke-Waas, de start is er om 15u15.