Gisterenavond trok ik naar Sint-Katelijne-Waver. Deze koers diende als laatste voorbereiding op de ronde van Vlaams Brabant. Het lot heeft er echter anders over beslist. Ik voelde mij een hele koers heel goed en na 70km sprong ik mee in een aanval. Op dat moment lag het tempo boven de 50km/u, het noodlot sloeg toe! De rechterkant van mijn stuur brak af en in een fractie van een seconde lag ik op de grond. Ik viel vol op mijn rechterschouder en ging zo over de kop. In de ambulance vreesden ze voor een sleutelbeenbreuk en/of schouderbreuk. In het ziekenhuis van Duffel zijn er foto's genomen en de eerste diagnose is dat ik niets gebroken heb. Volgende week moet ik opnieuw naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Na een nacht met weinig slaap doet alles enorm veel pijn en ook mijn schouder kan ik nog niet bewegen. Ik moet mijn arm dragen in een steunverband. Mijn helm is ook volledig kapot, deze heeft de slag op mijn hoofd opgevangen. Normaal ging ik woensdag van start in de ronde van Brabant maar dit gaat dus niet! Meteen zit mijn eerste seizoensdeel erop, hopelijk blijft het bij een 2 tal weken zonder fiets en kan ik daarna terug beginnen opbouwen naar het crossseizoen.
Vorige week zondag ben ik gaan koersen naar Ittre, toch wel een koers waar ik al een tijdje naar uit keek. Maar op de eerste beklimming voelde ik al dat ik super slechte benen had. Na 2 ronden hing ik wel nog in het peloton maar besloot ik op te geven. Verder forceren had geen zin en ik besloot dan om maandag opnieuw gaan te koersen.
Maandag trok ik dus naar Ramsdonk. Ik voelde meteen dat de benen stukken beter waren dan gisteren. In de 2de ronde reden 17 renners weg en de koers was meteen gereden. Ik probereerde er nog naar toe te springen en kwam samen met nog 2 andere renners tot op 5 seconden maar de andere 2 renners konden niet meer overnemen zodat het verschil terug groter werd. We werden terug in gelopen door het peloton. Ik hield mij een aantal ronden gedeisd in het peloton. Op het einde heb ik nog een aantal keren aangevallen maar weg geraken zat er niet meer in. Ik werd uiteindelijk 35ste. Het belangrijkste was echter dat zondag louter te wijten was aan een slechte dag. Deze avond ga ik koersen naar Sint Katelijne Waver. De start is er om 18u. Dit is mijn laatste wedstrijd voor de Ronde van Vlaams Brabant die woensdag van start gaat.
Zondag ben ik gaan rijden te Beyne-Heusay, vlak tegen Luik. We dienden eerst een grote ronde van 124km af te leggen en dan een plaatselijke ronde van 21 km. Het beloofde een zware wedstrijd te worden want er diende heel wat hoogte verschillen overwonnen te worden en er stond bovendien nog een strakke wind. Na de start volgde onmiddelijk een steile afdaling van een 3 tal kilometer. De eerste 25km waren na genoeg vlak maar het tempo lag bijzonder hoog. Ik hield mij schuil in de buik van het peloton. Op iedere helling dienden renners te lossen, en op de tussen stukken was het vaak op het 'kantje' te doen. De deur stond achteraan open zoals ze in wielertermen zeggen. Na 100km bevond ik mij nog steeds in het peloton en ik voelde dat ik redelijk goed kon volgen op de stukken bergop. Voor we een eerste keer aan de aankomst paseren moesten we een klim doen met maximum stijgings percentages van 18%, de klim zelf was 2.5km lang met gemiddeld zo een 6-7%. Boven op deze klim lag de aankomst. Op deze klim werd ook het peloton uit elkaar gereden ik moest een groepje van een 15 tal renners laten rijden. Samen met Tim Haex probeerde we opnieuw de aansluiten te vinden, maar in de afdaling miste een auto bijna zijn bocht zodat wij ook volledig in de remmen moesten. Hierdoor konden we net niet komen aansluiten. Na 143km moesten we nog eens die loodzware helling doen, ik haalde nog een aantal renners in. Volgens de officiele uitslag zou ik 46ste geworden zijn maar, ik ben vlak na Tim haex binnen gekomen en deze staat 41ste geclasseerd dus denk ik dat er fouten in de uitslag zitten. Toch ben ik tevreden over mijn wedstrijd. Ik heb volledig kunnen uitrijden wat in deze lastige koers geen sinecure was. De conditie gaat nog steeds in stijgende lijn en hopelijk komen er nog een paar procentjes bij tegen de ronde van Vlaams-Brabant. Zondag 13 juli rij ik in Virginal Ittre, het belooft een zware wedstrijd te worden want van de 117km zijn er de helft bergop. De start is er om 15u.
Gisteren avond ben ik gaan koersen naar Oplinter. Het was een mooi, maar zwaar parcours. Er stond een internationaal gezelschap van 114 renners aan de start. Van bij de start lag het tempo andermaal bijzonder hoog. Ik handhaafde mij steeds halverwege het peloton. Na 3 ronden reed een groepje van 5 renners weg met hierbij onder meer David Willemsens, zij reden 2 ronden voorop maar werden dan echter gegrepen. Ondertussen was ook de wind komen opzetten en de laatste 3 ronden werden afgewerkt in de gietende regen. Op 2 ronden van het einde reed een kopgroep van 22 renners weg. Er werd een waaier getrokken en zo zijn ze kunnen wegrijden, ik zat net iets te ver in het peloton om mee te zijn. Ik heb nog eens geprobeerd maar kwam net iets te kort om vooraan aan te sluiten. Ondertussen schoot er van het peloton ook niet veel meer over. 22 renners reden voorop en onze groep telde ook een 20 tal renners. Door de regen was het op het einde redelijk gevaarlijk zodat ik besloot om niet meer mee te sprinten. Ik wou geen risico's nemen. Ik werd zo dus 38ste. De wedstrijd werd gewonnen door Kurt Vangoidsenhoven voor Sjef Dewilde en Marc Streel. Slechts 48 renners reden de wedstrijd uit. Toen ik na de wedstrijd op mijn hartslagmeter keek zag ik dat we een gemiddelde van maar liefst 43.7 hadden!! En dit op een heuvelachtig parcours!! Zondag rij ik in Beyne Heusay. De start is er om 13u. Eerst moet een grote ronde van 124 km afgelegd worden en dan een kleine ronde van 21 km.
Vorige week zaterdag ben ik gaan koersen te Steenhuffel. Er stonden slechts 48 renners aan de start. Van bij de start trok Bart Veyt in de aanval en waren er diverse andere aanvalspogingen. Het tempo lag bijzonder hoog en ook de wind maakte het knap lastig. Ik voelde meteen dat de benen niet al te best waren. Na 45km scheurde de groep een eerste keer in 3 stukken. Alles kwam echter terug samen. Na dik 70 km scheurde het peloton nogmaals in 3 delen. Ik bevond mij in het 3de peloton. Na dik 85 km werden we dan ook uit wedstrijd genomen. Ik sprinte niet meer mee voor een verre ereplaats en werd zo 35ste.
Ik ben Jan Van Zeebroeck
Ik ben een man en woon in Merchtem (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/04/1988 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Gisterenavond trok ik naar Sint-Katelijne-Waver. Deze koers diende als laatste voorbereiding op de ronde van Vlaams Brabant. Het lot heeft er echter anders over beslist. Ik voelde mij een hele koers heel goed en na 70km sprong ik mee in een aanval. Op dat moment lag het tempo boven de 50km/u, het noodlot sloeg toe! De rechterkant van mijn stuur brak af en in een fractie van een seconde lag ik op de grond. Ik viel vol op mijn rechterschouder en ging zo over de kop. In de ambulance vreesden ze voor een sleutelbeenbreuk en/of schouderbreuk. In het ziekenhuis van Duffel zijn er foto's genomen en de eerste diagnose is dat ik niets gebroken heb. Volgende week moet ik opnieuw naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Na een nacht met weinig slaap doet alles enorm veel pijn en ook mijn schouder kan ik nog niet bewegen. Ik moet mijn arm dragen in een steunverband. Mijn helm is ook volledig kapot, deze heeft de slag op mijn hoofd opgevangen. Normaal ging ik woensdag van start in de ronde van Brabant maar dit gaat dus niet! Meteen zit mijn eerste seizoensdeel erop, hopelijk blijft het bij een 2 tal weken zonder fiets en kan ik daarna terug beginnen opbouwen naar het crossseizoen. 
