Ja, ja, de ziektekiemen hebben ons dan toch te pakken. :-s Guust heeft een oorontsteking (rechter oor) en een bronchitis. Een heel arsenaal aan medicatie. Mama dacht dat ze geveld was door sinusitis omwille van snot, tandpijn en hoofdpijn. Voorlopig (we gaan niet te luid roepen ~ dat het maar weg blijft) heeft de tandpijn en hoofdpijn plaats gemaakt voor meer snot en een lelijke hoest. Zoals jullie wel weten, mag een zwangere vrouw niet alle medicatie nemen. Leuk is anders, maar we overleven het wel, zeker?
Gérardke is nog altijd een heel actieve baby! Net zoals zijn broer Guust, hij is ook een actieve peuter, die meestal wel een spring in't veld is. Volgende week gaan we eens een kijkje nemen naar zijn klasje. Na de krokusvakantie gaat hij naar school. Hij wordt al een grote jongen. De tijd vliegt! Ook in de zwangerschap: we zijn al in ons 3e trimester.
Er zouden al foto's zijn met meer dan 400 à 500 stemmen. Ik ben met 79 stemmen al heel blij. Ik vind het een stom idee dat ge elke dag opnieuw moet gaan stemmen. Dus het ziet ernaar uit dat we deze wedstrijd niet zullen winnen, maar sowieso heb ik al gewonnen, want het schoonste manneke van op de foto is het mijne (dat zeggen wss alle mama's over hun eigen zoon, maar in mijn geval, is het echt wel waar ;-) )
Oproep om te stemmen op de site www. trotsemamas.be
Stappenplan: - ga naar de site www.trotsemamas.be - doorklikken 'klik hier voor alle deelnemers' ~ rechts boven - geef de naam Guust in - klik op de foto van Guust - Er wordt reclame gemaakt voor zwangerschapskledij. Negeer dit maar. Ga met je muis naar links en je komt terug uit op de foto van Guust. - Breng je stem uit (a.u.b)
Het stemmen is nog niet actief, maar wordt dit in de loop van de dag.
Opgelet: een stem is beperkt tot 1 stem per IP-adres per dag. Zou dit dan betekenen dat je meerdere keren kan stemmen, als dit dan van dag verschilt?
De wedstrijd loopt van 15 januari tot 15 februari.
Guustje houdt enorm van buiten spelen en sneeuw! Helaas voor mama kan ze zich maar half aankleden, ze krijgt haar winterjas maar half dicht. De buik van mama neemt heel wat ruimte in beslag. Dus ondanks de handschoenen, sjaal en halve winterjas had mama enorm koud.
Ik denk dat ik toch ook nog maar even in de lekkere warme buik van mama blijf zitten ;-)
By the way: de suikerwaarden van mama waren OK. Ze mag nog altijd chocolade blijven eten Mama is heel blij!
Het weerzien met Gérardke is altijd leuk! Ik wil dan ook mijn wonder delen via deze blog. Je ziet een 3D-foto'ke en een 'gewone' echo. Deze echo's vergden heel wat moeite, want het is een actief bazeke.
Vandaag stond de suikertest op het programma. JAKKES! Jullie kennen me allemaal wel als een zoetemondje, maar zelfs voor mij is dit goedje té zoet. Ook betekende dit bloed prikken :-s Wat moet, moet!
Met Gérardke is alles oké. Hij weegt iets meer dan het gemiddelde. Het is een zeer actief bazeke. De gynaecologe zei dat dit niet perse hoeft door te trekken na de geboorte. Het is nog veel te vroeg om zijn karakter te bepalen. Er mag een beetje poer in zitten, maar 2 Guustjes zie ik eigenlijk niet zitten. Alhoewel, Guustje is een lieve kapoen, hoor.
De kamer is ook al gereserveerd. Dat is dan ook weeral gedaan. Ik heb wel wat leeswerk meegekregen naar huis uit de materniteit.
Blijkbaar vindt het merendeel van de familie de namen in de naampoll niet zo mooi. Dus als jullie betere suggesties hebben, laat maar weten.
Sowieso willen we wel in eenzelfde lijn blijven als de naam Guust (ondanks dat sommigen dit ook helemaal niet mooi vonden - maar dan toch gesmolten zijn voor het ventje )
Arend - Berend - Cas - Douwe - Eli - Fons - Gérard - Hein - Ieben - Jona - Klaas - Lennert - Matis - Nant - Otto - Pjort - Q - Rémy - Stan - Tuur - U - Vic - Wietse - X - Y - Z
De letters Q, U, X, Y en Z laat ik over, want ik heb helemaal geen inspiratie om iets uit te vinden. Beschouw het als een kerstcadeau want, de naam begint alleszins niet met deze letters.
Sowieso gaan jullie toch nog moeten wachten tot Gerardke er is om de uiteindelijke naam te weten
Via deze weg laat ik al weten wie er meter wordt. We vonden geen geschikte peter (en wilden geen opa's of nonkels vragen (tenslotte zijn die al opa of nonkel)) en hebben er voor gekozen om voor 2 meters te gaan.
Beide meters hebben volmondig ja gezegd op de vraag van een lief klein knuffelaapje met t-shirtopschrift: 'wil je mijn meter worden?'.
Tromgeroffel .... de meters zijn Marleen Delamper en Tessa van Coillie.
Nu de heilige man het land uit is, kunnen we beginnen genieten van de kerstsfeer. De kerstboom staat reeds in huis en gisteren lag er sneeuw. Leuk, hé. Allé, toch om naar te kijken.
Kerstmis en Nieuwjaar betekent natuurlijk opnieuw cadeautjes. Ik heb ze al zien liggen, hoor. Eigenlijk kriebelt het best om er eentje te pakken en te openen, maar mama heeft ze op de kast gelegd (i.p.v. onder de kerstboom). Ik denk dat mama al het vermoeden had dat het zou kriebelen.
Na lange tijd niks meer van mij te laten horen, ben ik terug (hopelijk kan mama het nu wat beter onderhouden). Ik ben hier met super nieuws: nl. ik word grote broer. Dus binnenkort speel ik niet meer in mijn EENDJE! Meer nog, ik kan zelfs vertellen dat ik er een broertje bij krijg.
Allemaal heel spannend, maar het meeste kijk ik toch uit naar het slapen op de zolder.
Pasen is alweer voorbij! De paashaas of de klokken of ... zien mij toch graag. Ze hebben mij verwend bij omama & opapa, bij oma & opa in Tielt, bij mama en papa. Super. Ik heb mijn buikje weer goed rond gegeten.
Ik had ook een week congé. De crèche was een weekje gesloten en kon ik dus thuis blijven met mama. Helaas wou het weer niet zo goed meewerken. Hopelijk is het een volgende vakantie beter weer. Het is niet leuk buiten spelen als alles nat is.
Nog even en dan zijn we alweer juni en dan word ik 2 jaar!
Pff! 39°, veel hoesten. Mama heeft er geen gras laten over groeien en van zodra de koorts de kop op stak, zijn we (omama en ik) naar de dokter geweest. Het verdict: opnieuw een oorontsteking (rechts) en opnieuw een bronchitis. Gevolg: 9 beurten kiné, blijven aerosollen (weliswaar 3 dagen zeer intensief (3 x per dag), oordruppels, neusdruppels, hoestsiroop. De dokter wil nog geen oorbuisjes steken omdat ze de zomer wil afwachten. De zomer moet niet meer lang op zich laten wachten, hoor.
Het was dus niet het laatste kwaaltje. De ooronsteking blijft hardnekkig ontsteken. Ook heeft het rochelen aan de longen nu een naam gekregen. Bronchitis. Boeh! De dokter heeft gezegd als ik ooronstekingen blijf doen dat er buisjes gestopt moeten worden. Maar als daar de problemen mee opgelost zijn, graag!
Er bestaat nooit een ideale timing om ziek te worden, maar momenteel komt het voor mama helemaal niet uit. Een voordeel aan ziek zijn zijn de zorgen van mama en papa. Alleen heeft mama net nu weinig tijd.
De laatste (hopelijk) winterprik heeft het hem gedaan. Een ooronsteking en darmpjes die wat rommelen en de longen die wat rochelen ... Na een fles antibiotica, hoestsiroop en druppels symbioflor ben ik er zo goed als helemaal door. Ik ben nog niet verlost van mijn snotneus. Nu ja, da's het minste. Alhoewel, ik hou er helemaal niet van dat mama en en papa mijn neus spoelen.
Ik hou enorm van buiten spelen. Vandaag heb ik een vliegtuig zien over vliegen. Ik moest nogal kijken en wijzen. Mama heeft me een trucje geleerd. Als ik buiten val, dan moet ik gewoon opnieuw opstaan en mijn handen eens tegen elkaar wrijven en/of klappen en dan kan ik weer verder spelen. Dat is toch veel makkelijker dan ik zou moeten wenen en naar mama lopen zodat zij mijn handen kan schoonwrijven.
Het lukt me nog niet om alleen buiten te spelen. Mama en/of papa moeten er ook zijn. Nu ja, samen is gezelliger, hé!
