Sedert dinsdag maak ik koorts. Ik heb al enkele maal 39,5° gehad. Mama vond het wel welletjes en een bezoek aan de dr. kon niet uitblijven. Het verdict: oorontsteking. Ik zou naar het schijnt een hoge pijndrempel hebben, want ik ween niet perse als men mij neerlegt en slapen gaat wonderwel goed. Ik slaap zelfs meer dan anders. Er is nog niet zoveel tijd voorbij dat ik medicatie moest nemen tegen impetigo en alweer staat er een dozijn medicatie op me te wachten. En ze smaken helemaal niet lekker. Mama zou beter een spaarkaart vragen bij de dr. (bij de apotheek heeft ze al eentje (maar ze mag hem dan niet vergeten))
Helaas zijn we van een kale shopping-tocht teruggekomen. Geen schoentjes gevonden. Nu ja, niet helemaal kaal, want we hebben geen schoentjes gekocht, maar wel kousjes. Ik ben wel slimmer van ons uitje geworden. Ik heb maatje 18,5.
Ik voel me nog wat onwennig in het muizennest. Deze week heb ik al veel traantjes gelaten. Het afscheid nemen valt me zwaar, ik ben niet langer de 'oudste' van de groep, ik mis de begeleidsters van Janbebejan. Gelukkig is er toch al evolutie te merken. Op di en do was ik nog ontroostbaar, en op vrijdag heb ik amper een 5-tal minuten geweend om daarna flink te spelen, eten en slapen. Vanaf volgende week zal er weer meer regelmaat zijn in mijn bezoeken aan de crèche, waardoor ik hopelijk weer graag naar de crèche zal gaan.
Vrijdagochtend (5 augustus) ben ik wakker geworden met 3 muggenbeetjes op het gezicht. Zaterdag waren deze beetjes al groter. Op zondag kwam er vocht uit. Deze muggenbeetjes waren dus geen muggenbeetjes, maar blaasjes.
Op maandag-NM heb ik, samen met oma (mama moest werken), een bezoekje gebracht aan de dr. De diagnose: impetigo (ook wel kinderzeer of krentenbaard genoemd). Het is een meestal tamelijk onschuldige, maar besmettelijke, infectieziekte die wordt veroorzaakt door bacteriën. Ik word behandeld met een antibioticazalf die 2x per dag moet aangebracht worden. Ik vind dit helemaal niet leuk. Ik kronkel en draai, maar het mag niet baten, want mama en papa zijn wel zo leep om met z'n twee dit zalfje aan te brengen. Ik moet ook druppeltjes en homeopatisch water (granulen zijn er in opgelost) drinken om mijn weerstand wat aan te sterken.
Omdat het zo besmettelijk is, heeft mama al mijn speelgoed ontsmet met dettol. Het hele huis 'stonk' er naar. Ook mag ik voorlopig niet naar de crèche.
Soit, het is niks blijvend, maar het is toch leuker om 'gezond' te zijn.
Sedert deze week trek ik me op. Ik heb al ondervonden dat het niet gelijk is waar ik me aan op trek. De zetel is hiervoor een ideaal object, maar mijn curverbox met speelgoed niet ... hebben jullie al een idee wat er gebeurd is? :-s
Sinds kort kan ik enkele stappen zetten terwijl mama (of iemand anders) mijn handen vast houdt, maar meestal wil ik vlug terug zitten, want kruipen gaat toch veel sneller.
Jullie zullen dus nu nog meer ogen op jullie poep mogen hebben.
Ik ben al een grote jongen. In de crèche denkt men er ook zo over, want na het verlof verlaat ik het groepje 'janbebejan' en schuif door naar de groep 'muizennest'.
Hopelijk is dit niet letterlijk, stel dat ik straks tussen de muizen moet spelen. :-s
Morgen is dus mijn 'laatste' dag in het groepje 'janbebejan'. Niet getreurd, want ik zal ze wss nog wel zien aangezien alle groepjes in één gebouw gehuisvest zijn. De 'nieuwe' kinderbegeleidsters zien er ook wel lief en leuk uit.
Ik meet 72cm en weeg 9kg190. Ik zit iets onder het gemiddelde, maar ik volg mooi mijn eigen curve, dus dit is ideaal. Het is eigenlijk niet moeilijk dat ik 'klein' ben, want mama is niet groot en papa is tot aan z'n 18e ook altijd bij de kleinsten geweest. Hij heeft dan een grote scheut gehad, waardoor er hoop is dat ik toch ook een stuk groter zal zijn dan mama
Ik hou niet van een bezoek aan K&G. Ik moet al mijn kleertjes uit doen, op de weegschaal, bij de verpleegster word ik in de 'meetbak' gemeten en wordt mijn hoofdje gemeten en dan moet ik nog eens bij de dr. Pff, wat een gedoe!
Ik heb 2 spuiten gehad. In elke arm één. Het deed alleszins geen deugd en ze zullen het geweten hebben, want ik heb mijn keelgat open gezet. Gelukkig zat ik op de arm van mama en mocht ik erna mijn tutje. De volgende keer staat er weer een spuitje gepland. Na deze ben ik dan (voorlopig) verlost van spuitjes. OEF!
Ik ben al 1 jaar! Het jaar is voorbij gevlogen. Op dit ene jaar heb ik al veel geleerd: dingen met m'n ogen volgen (en later met m'n ganse hoofd en lichaam), rollen, kruipen, brabbelen, spetteren ... en te zeggen dat ik nog zoveel moet leren, maar alles op z'n tijd.
Ik ben serieus in de watten gelegd geweest op m'n verschillende feestjes. Veel knuffels en zoenen, lekkers en ook veel cadeaus: trekdiertje, badboekje dikkie dik, houten figuurdoos, loopwagen, kleren en pyjama's, kaartjes, zwembadje (2), een heuse muziekset, bumba stapelblokken, een monstertruck, duplo politiewagen, voelboekjes en prentenboekjes, ... (als ik nog iets vergeten ben, dan mag je het me niet kwalijk nemen). Dank u wel! Ik zou wel elke dag willen verjaren. ;-)
Hoewel deze verwennerij zou op d'n duur ook wel vervelen, maar zo af en toe echt in de watten gelegd worden is wel fijn.
Mijn eerste verjaardag is in zicht! Dit vraagt om 'party'. Dit WE was deel 1 en deel 2 gepland. Op zaterdag zijn tante Angi en tante Sarah langs geweest. Vandaag (zondag) vierde ik samen met Ian, Lucas en Senne, Simon. Het leuke aan verjaardagen is cadeautjes krijgen. Bij deze, bedankt!
Ik kijk al uit naar mijn eigenlijke verjaardag en het volgende feestje.
Mijn haartjes zijn voor het eerst gekapt, meer bepaald getondeusd. Ik moest zelf eerst nog wat wennen, hoor. 's Avonds op de schoot bij papa zat ik te voelen waar mijn haartjes waren gebleven. Het moet gezegd zijn, het is mooi. En dit vlak voor mijn 1e verjaardag, zal ik weer mooi op de foto's staan. ;-)
Ik val al zittend in slaap, waardoor ik dubbeltoe zit. Best wel pijnlijk voor mijn rugje en nek, maar gelukkig heb ik een attente mama en papa die nog eens komen kijken in mijn bedje en me dan op m'n rugje leggen. Ze halen me 's morgen uit bedje en vinden me in de raarste posities en/of locaties. Zoals:
Ik zit op handjes en knietjes op zoek naar m'n tutje, maar ik ben nog half aan het slapen.
Ik lig met m'n hoofd waar eigenlijk mijn voetjes moeten liggen.
Ik lig horizontaal aan het hoofdeinde, m.a.w. m'n hoofd en voetjes duwen tegen de spijltjes.
Ik heb al verstrengeld gezeten in mijn slaapzak: mijn voetje zat door mijn okselgat
Het is eigenlijk niet zo gek dat ik een 'wrikkelaar' in bedje ben, want zowel mama als papa hebben nog geslaapwandeld, zijn ook 'wrikkelaars' en praten af & toe in hun slaap.
Het weerzien met opapa was plezant. Ik heb hèm (en omama) 14 dagen moeten missen. Zonder overdrijven, het eerste halfuur dat hij bij ons was, kon je me vinden op z'n arm.
Het verlengd weekend zit erop! Voorbije woensdag, donderdag en vrijdag (1, 2 en 3 juni) was de crèche gesloten, en dan zijn mama, papa en ik er maar op uit getrokken. De mini-vakantie bracht ons naar Mauzaive waar nonkel Stefaan en co verbleven. We zijn er 3 dagen (dus 2 nachten) gebleven.
Ik mocht slapen op de slaapkamer bij nonkel Stefaan, tante Sally, Tessa en Shari (een vriendinnetje van Tessa). Het waren 'korte' nachten. De 1e nacht heb ik om 12u mijn tutje gevraagd en was ik wakker om 05:30. Daarna mocht ik in het grote bed bij nonkel en tante. De 2e nacht was ik op om 06:00. Zondagmorgen heb ik uitgeslapen tot 08:00. Weliswaar in mijn eigen bedje en in mijn eigen kamertje. Sorry, nonkel en tante!
Het was een leuk reisje met leuk gezelschap, veel zon, lekker eten ... zeker voor herhaling vatbaar!
Ik kàn kruipen! Na weken op mijn poep schuifelen, rollen, rekken en strekken heb ik de techniek van kruipen ontdekt. Natuurlijk moet ik nog veel oefenen, maar ik waarschuw nu reeds mama en papa om alles veilig op te bergen, want ik kom eraan!
Mama heeft me deze week rechtop in bedje gevonden. Ik kan dus van buiklig naar zitten, maar het is nog heel lastig en ik moet wellicht nog een beetje meer oefenen zodat het vlotter gaat.
Zaterdag (30/04) heb ik mijn eerste fietstochtje erop zitten. Je had me moeten zien: ik werd rond gereden als een prins in zijn koets. Eerst vond ik het niet leuk zitten omdat op een arm zitten toch wel heel plezant is. Van zodra mama op de trappen duwde en we in beweging waren, vond ik het wel leutig. Ik hoop op veel zonnige dagen zodat we nog veel fietstochtjes kunnen maken.
Zondag (01/05) had ik 'plots' 2 knoppen in mijn handen. Het wil maar niet lukken om te kruipen, maar toch kan ik me verplaatsten. Vraag me niet hoe. Ik zat in het midden van het tapijt en terwijl papa even naar de garage was en mama bezig in de keuken (ze keken dus 2 min. niet) heb ik me verplaatst naar de stereo en even later ... tjah ...
Zoals men zegt: 'zalig pasen en dank u voor de bloemen'. De paashaas of zijn het nu toch klokken zijn ons niet vergeten, hoor. Hij bracht ons eierdopjes met chocolade-eitjes, een leesboek en kaarsjes (voor mama).
Ik ben benieuwd wat hij (of zij) gebracht heeft bij omama.
Vandaag had ik een drukke agenda: zoals gewoonlijk eten, spelen, kakbroek, slapen, enz. Daarbij komt dat ik bij de osteopate en K&G een afspraak had. Om 11u30 werden we verwacht bij de osteopate. Voorlopig hebben we geen volgende afspraak gemaakt, dus dit betekent wellicht dat het allemaal goed is. Om 15u50 moesten we bij K&G zijn. 8,510 kg - 71 cm - hoofdomtrek: 46cm. Ik volg mooi de curves. Het advies van de dokter is dan ook (zoals de titel van het bericht zegt): doe zo verder!
Ik maak nog niet meteen aanstalten om te kruipen, maar dat moet niet verwonderen, want mijn beentjes zijn nog slap (of zoiets).
De volgende afspraak bij K&G staat er een spuitje op het progamma. Jakkes!
Op do 17 maart is m'n eerste tandje (onderaan) erdoor aan het piepen. Het is nog maar een klein wit puntje, maar waarschijnlijk is dat de verklaring van de koorts. Dus wees gewaarschuwd als ge met uw vinger in de buurt van mijn mond komt.
Het verlengd weekend zit erop! Voorbije woensdag, donderdag en vrijdag (1, 2 en 3 juni) was de crèche gesloten, en dan zijn mama, papa en ik er maar op uit getrokken. De mini-vakantie bracht ons naar Mauzaive waar nonkel Stefaan en co verbleven. We zijn er 3 dagen (dus 2 nachten) gebleven.
