Op 21/12/2010 ben ik 6 maanden geworden. Op deze 6 maanden is er veel veranderd: ik groei en ik word 'dikker', ik eet groente- en fruitpapjes, ik speel, ik rol van mijn ene zijde naar mijn andere zijde, ik brabbel, ... het is super!
Gisteren (13/12) zijn mama en ik dan toch maar eens naar de dokter geweest. Ik heb al een ganse week last van pulkjes in mijn neus en een kleine hoest. Sinds de laatste 3 dagen mogen we kleine achterwege laten. Het rammelt ook wat in mijn buikje: ik heb minstens 5 (zonder overdrijven, hé) kak-pampers op een dag. Diagnose: bronchitis en darmpjes die wat uit evenwicht zijn ...
Mama heeft bijna de apotheek leeg gekocht: neusdruppels, hoestsiroop, enterol, daktarin (tegen rode billetjes). De dr. heeft ook 9 behandelingen bij de kiné voor geschreven. Dus geen antibiotica. Oef !!! Mama moet me wel goed in de gaten houden: ik moet blijven eten/drinken en ik mag geen koorts maken.
Toch blijf ik lachen, spelen, brabbelen, ...
Het leuke aan 'ziek' zijn is dat ik thuis mag blijven bij mama.
De Sint heeft veel lekkers en leuks gebracht voor mij. De salontafel bij oma & opa Tielt was volledig gevuld met picknicken, maria'kes, chocolade, mandarijnen, ... alleen jammer dat ik nog geen tanden heb om te bijten. Bij oma & opa Oekene heeft de sint een leuk speeltapijt gebracht. Ik heb het al meteen uitgetest en het is zeer zeker goed gekeurd. Voor mama en papa had hij chocolade achtergelaten. Dus zowel mama, papa als ik zijn het voorbije jaar flink geweest.
Ik vind mijn duim (eigenlijk mijn hele hand) enorm lekker, maar mama en papa zijn geen voorstander van mijn duim/hand-sabbelen. Zoals het een flinke zoon betaamt, luister ik flink en steek ik dan maar mijn tenen (en als het kan: mijn ganse voet) in mijn mond. Best wel een grappig zicht. Ik ben benieuwd of ik nog zo lenig ben binnen een aantal jaar.
Vandaag heb ik opnieuw een nieuwe mijlpaal genomen: ik heb mijn eerste fruitpapje gegeten. Al zeg ik het zelf (mama heeft het me ingefluisterd, hoor) dat ik heel flink heb gegeten. Er was van de portie nog een kleine 1/4 over. Best wel goed voor een eerste keer, hé. Ik vond het wel lekker: koekjesmeel, geraspte appel, banaan en een lepel roos visé. Smullen!
Ik was een beetje 'trunterig'. Helemaal niet zo heel lastig, maar toch. Dus hebben mama en oma gecheckt of dat ik koorts had. In de namiddag had ik net geen koorts: 37,7°. 's Avonds had ik zo'n roze wangen en had ik wel erg warm. Ik had 38,5°. Oma heeft dan een suppo'tje gestoken en na een kwartiertje gloeide ik al niet meer. Ik heb een beetje het snot of is het het prikje dat zijn nasleep heeft of is het een beetje van beide of .... hopelijk is morgen de koorts weer weg. Eigenlijk vind ik dat helemaal niet zo erg dat er een thermometer of een poepsnoepje in mijn poep wordt geduwd, want meestal moet ik dan lachen. Papa vindt deze reactie niet zo leuk. Hoezo?
Ik meet al 65cm. Ik weeg 6kg780. Ik heb 2 spuitjes gekregen, in elke bil één, maar het goede nieuws is dat ik van die spuitjes vanaf ben tot aan 1 jaar. Juich. Ik ben nochtans heel flink geweest. Ik heb mijn keelgat alleen maar opengezet bij het eigenlijke prikken. Daarna mocht ik op de arm bij mama en was mijn verdriet meteen voorbij. Stoer, hé!
De dr. vroeg of dat de vorm van mijn hoofd in de familie zit. Ik heb een 'grote' schedel en mijn gezichtje is smal. De hoofdomtrek zit wel op de curve. Daarna zei de dr.: 'ok, geen probleem'. Waarom moet ze er dan van babbelen? Pff! Mama zegt me dat ik wel een knappe snoet en bolleke heb. Dus :-p
Sinds een 3-tal weken eet ik groentenpap. Ik eet meestal mijn bordje uit. Goed, hé!
Binnenkort ga ik fruitpap eten. Hopelijk gaat dit even vlotjes.
Ik ga een andere merk proberen van mijn flessenvoeding. Ik heb dikwijls na een paar uur al weer honger en door over te stappen op BEBA zou ik meer verzadigd moeten zijn. Hopelijk reageert mijn maagje er goed op.
De volgende afspraak bij K&G staat pas in januari gepland. Dus een volgende update qua lengte en gewicht zal even uitblijven, maar wie mij in levende lijve wil aanschouwen is altijd welkom.
Deze nacht (de nacht van 20/10 op 21/10) heb ik zalig geslapen in mijn eigen bedje, in mijn eigen slaapkamer. Ik heb er een lange nachtrust op zitten. Om 6u10 ben ik wakker geworden, maar mama heeft dan mijn fopspeen gegeven en ik viel onmiddellijk weer in slaap. Om 6u45 stond mama aan mijn bedje; ze heeft me zelfs wakker moeten maken. Gelukkig heb ik geen ochtendhumeur.
Ik begin een 'grote'-jongen te worden: ik ga naar de crèche, ik slaap in mijn bedje in mijn kamer, ... Mama en papa zullen me steeds meer een beetje moeten loslaten, maar ik geniet ook nog van de vele knuffels en zoentjes en bemoederd worden, hoor.
Deze namiddag om 15u had ik een afspraak bij de osteopate. Mama, papa, oma, ... hadden al gezien dat ik een voorkeur had voor mijn rechterkant. Bij de laatste consultatie van K&G viel het de dokter ook op. Ze gaf dan ook het advies dat mijn linkerkant gestimuleerd moest worden en dat iedereen erop moet letten als ik slaap dat mijn hoofdje links ligt, want anders zou ik een afgeplat hoofdje krijgen. Van zodra dit gezegd is geweest, heb ik al veel naar links moeten kijken. Het was eigenlijk best aangenaam bij de osteopate: lekker warm, ik mocht op mijn rugje liggen met m'n hoofd op een kussen terwijl de osteopate haar werk deed. Ik heb er zo goed als niks van gevoeld. Terwijl ik werd behandeld, heb ik mijn flesje leeg gedronken. Het is helemaal niet zo erg met me gesteld. Links functioneert goed, ik heb gewoon een voorkeur voor rechts. Mama en papa moeten in de gaten houden dat ik geen verkeerde houdingen aanneem.
Ook werd er iets gezegd over overstrekken. Blijkbaar heeft dit te maken met spanning rond mijn rugmerg en hersenvlies. Ik gooi mij vaak achterover of laat mijn arm gestrekt achter mij hangen. Ook weer iets om geen grote zorgen over te maken.
Ik heb al bij al flink geslapen. Ik ben enkele keren wakker geworden, maar sliep vlug weer in. Om 06u30 piepte mama's gezicht boven mijn bedje. Ik toverde meteen een glimlach op mijn snoet. Naar beneden om mij te wassen en mijn kleren aan te doen. Mijn maagje begint toch wel een beetje te trekken: 100 ml gedronken. De rest ga ik dan opdrinken in de crèche. Papa brengt me. Mama gaat niet mee, dus neemt ze thuis afscheid. Het weerzien is al vlug, want mama komt me al halen om 13u30.
Deze morgen was ik alweer vroeg wakker. Ik hou ervan om rond 5u te kirren, lachen en te brabbelen in mijn bedje. Mama en papa vinden dit niet zo leuk; ze hopen dat dit een eenmalige week is en dat ik mijn nachten weer iets langer maak. Ze stoppen dan de hele tijd die fopspeen in mijn mond in de hoop dat ik mijn slaap terug zal vinden. Jammer voor hen, want de ochtendstond heeft goud in de mond of zoiets.
Mama heeft me om 5u50 dan eindelijk mijn flesje gegeven (na 50 min. kirren, lachen en brabbelen, dat bijna resulteerde in een huilbui). Ik heb 80 ml gedronken en daarna naar beneden om me te wassen en te kleden en een verse pamper ('t was nodig, want na mijn flesje lag er een grote, stinkende ... in). Daarna nog even aan de fles; opnieuw zo'n 80 ml gedronken. Normaal drink ik meer, maar vandaag had ik geen zo'n dorst. Papa heeft me mijn vestje aan gedaan en zette me in de maxi cosi. Naar waar gaan wij zo vroeg op de dag?
Amper 5 min. rijden, stopten we al. Ik herken het gebouw waar mama en ik logeerden toen ik nog maar geboren was, maar dit gebouw ken ik niet. Eenmaal binnen gaan mama, papa en ik naar de groep Janbeebejan (ik hoop dat ik het juist schrijf). Mama en papa praten wat met de mevrouw. Ze halen me uit de maxi cosi. Ik lach. Mama wandelt met me rond en geeft me aan de mevrouw. Ik krijg nog een zoen en een 'dag schatje' van mama en papa. Er staat water in de ogen van mama. Ik blijf lachen.
Over de middag belt mama het kinderdagverblijf op om te horen hoe ik het stel. Op dat moment lig ik te slapen. Mama hoeft zich helemaal geen zorgen te maken: ik slaap af en toe mijn hazentukjes, ik lach, ik eet flink, ik kijk rond naar de andere kinderen. Ik moet wel nog wat wennen aan het wenen van de andere kindjes, maar de verzorgster zegt dat dit wel komt.
Vooraleer ik het weet staan mama en papa aan mijn bedje en komen ze me ophalen om mee naar huis te gaan. Mijn 1e dag is goed verlopen. Het is een blij weerzien met mama en papa. Eerst bij papa op de arm en daarna bij mama.
Thuis krijg ik eerst mijn badje en word ik overstelpt met knuffels en zoenen van mama. Daarna mag ik nog even slapen tot het tijd is voor de volgende fles en daarna naar bedje om dan rond 23u mijn laatste flesje van de dag te nuttigen. Ik zal waarschijnlijk wel goed slapen na zo'n spannende 1e dag. Ik weet het jullie morgen te zeggen. Ok?!
Intussen ben ik al 15 weken geweest. Volgens K&G (en de grafieken) zit ik mooi op schema. Ik weeg al 6kg120. Ik meet 62 cm en ik heb een hoofdomtrek 41,6.
Ik word al een heuse jongen! Ik ben een heel beweeglijke jongen. Ik heb geen zittend gat. Ik kijk graag rondom me, er valt dan ook zoveel te bezien, hé. Ik kan enorm genieten van een wandeling. Dan kijk ik graag naar de bladeren van de bomen. Het liggen op mijn buikje gaat ook steeds beter en doe ik ook al liever. Soms gebeurt het dat ik van op mijn buik terug op mijn rug rol. Ik doe ook een poging om van mijn rug op mijn zijde te rollen, tot nu toe is dit nog niet echt gelukt. Wat ik ook leuk vind, zijn mijn beentjes in de lucht gooien en spartelen en/of mijn voetjes pakken, en dan mijn beentjes weer met een plof laten vallen. Ook in badje ben ik een enorme spetteraar. Diegene die me wast blijft niet droog en vaak kan er na mijn badje gedweild worden. Ik ben een enorme zeveraar. Mijn truitjes blijven niet droog en als ik de kans krijg, dan stop ik alles in mijn mondje. Ik grijp ook al naar speeltjes, alleen lijkt dit nu nog meer op boksen dan grijpen. Ik brabbel hele verhalen. De mensen horen mij blijkbaar graag vertellen, want in de winkel levert dit veel bekijks op, hoor. Misschien ben ik net zoals papa een beetje show-beest. Mama (en nog anderen) zegt dat ik 'filou'-ogen heb en dat er nu al een beetje deugniet te zien is, maar dat ik zo'n lieve kapoen ben.
Ik ben deze avond (samen met mama en papa) op verkenning geweest naar de crèche. Het zag er wel leuk uit: speelgoed, sitters, andere kindjes. Hopelijk neem ik op 18 oktober een goeie start. Ik denk dat mama een veel kleiner hartje zal hebben dan ikzelf.
De tijd is aangebroken om over te schakelen van voltijdse borstvoeding naar gedeeltelijke borstvoeding en kunstvoeding. Ik heb 3 volle maanden alleen maar borstvoeding gekregen. Gisteren was mijn 3e ver'maand'dag en dus starten mama en ik vandaag met het afbouwschema. Mama heeft me wel al toegefluisterd dat ik (als de melkproductie van mama het toelaat) 's morgens en 's avonds nog borstvoeding zal krijgen tot aan 6 maanden of zo. De overgang van borstvoeding en kunstvoeding moet geleidelijk gaan.
Maar stap 4 en stap 5 zullen dus nog even worden uitgesteld.
Mama en ik zijn natuurlijk benieuwd (en ook wel een beetje angstig) hoe ik, met name mijn maagje, zal reageren op kunstvoeding. Ik laat het jullie zeker weten.
Op donderdag 09/09/2010 stond er opnieuw een consultatie gepland bij K&G. Net zoals de vorige keer, moest ik eerst op de weegschaal. Dus ik word gestript van al mijn kleertjes, enkel mijn pampertje mag ik aanhouden. 5kg630 - Daarna worden we verwacht bij de verpleegster. Ik word gemeten, alsook wordt de omtrek van mijn hoofd genomen. 61cm en hoofdomtrek: 40,5. Bij de dr. krijg ik 3 spuitjes. Eentje met een vloeistof die in mijn mondje wordt gespoten. De dr. zegt dat het heel vies smaakt en toch lig ik te brabbelen en te lachen naar de dr. Dus zo vies is dat toch niet. Daarna krijg ik in elke bil een spuitje. Het prikken in de bil vond ik helemaal niet zo leuk en zette ik toch maar even mijn traankanalen open, maar het was al vlug over. Mama en oma waren mee om me te troosten en af te leiden. Toen ik nog geen 5 min. op de arm zat bij mama kon ik al weer lachen. Mama had toch maar een klein hartje, hoor. Ze wist niet goed hoe ze zou reageren op de prikjes of hoe ik zou reageren en hoe haar reactie daarop zou zijn. Vandaar dat oma mee was. Dus dank je wel aan oma. Eigenlijk is het allemaal wel vlotjes gegaan!
Ik heb er zelfs borstvoeding gekregen. We moesten er om 14u zijn, net het moment dat ik moest eten. Ik heb 10 min gedronken vooraleer naar de verpleegster te gaan en 10 min gedronken na het bezoek bij de dr. Ik heb dus in shifts gegeten/gedronken. En 't heeft gesmaakt, hoor.
Ik kan al een beetje brabbelen en lachen. Sinds een 2-tal weken begin ik ook mijn handjes te ontdekken. Mama zegt vaak dat ik lig te bidden. Dan zijn m'n handjes samengevouwen, ook zijn mijn vingertjes leuk speelgoed. En lekker, ik kan zo heerlijk sabbelen op m'n vuistje. Mama en papa vinden dat niet zo plezant: ze halen dan mijn handje uit m'n mond en krijg ik m'n fopspeen. Ik vind mijn vuistje veel lekkerder dan m'n tutte, hoor. Eens ze hun rug hebben gedraaid, floep ik die tutte eruit en stop mijn vuistje weer in m'n mond. Maar ze houden vol. Het gebeurt dat ze wel 10 keer op een rij mijn vuistje uit m'n mond mogen halen en mijn fopspeen geven. Eens ik mijn voeten ontdek, dan stop ik die in m'n mond.
Ik heb er mijn 1e lange rit en overnachting elders dan thuis op zitten.
We zijn naar Cherain geweest. Dat is nabij Houffalize. Een kleine 3u rijden. In het doorgaan heb ik bijna de ganse tijd geslapen. In het terug naar huis keren, heb ik me halverwege boos gemaakt en zijn we gestopt op een parking, waar papa me een verse pamper heeft aan gedaan en toen was alles weer ok. Tijdens het verblijf hebben we ook heel wat verplaatsingen met de auto gemaakt. Het gebeurde dat ik m'n tutje verloor en dan klom mama of papa naar achteren om mijn fopspeen terug te geven en wat met me te spelen, praten of lachen. Leuk, hé!
De B&B waar we verbleven is een oud schoolgebouw dat nu omgebouwd is tot een charmant hotel. Ik sliep in mijn eigen vertrouwde wiegje en ik heb geslapen tot 6u, daarna heb ik m'n fopspeen gekregen en heb ik nog een tukje gedaan tot 8u.
Mama en papa zeggen dat ik heel flink ben geweest. Ze zijn gaan uit eten, hebben verschillende terrasjes gedaan, hebben de brouwerij van Achouffe bezocht en intussen sliep ik wat of lag ik te kijken of bellen te blazen of wat te kirren.
Eten en een verse pamper krijgen was toch wel een beetje avontuur. In de auto, in een restaurant, in een hotel. Mama zegt dat ze toch liever thuis borstvoeding geeft. Maar 't is gelukt.
Het was een leuk uitje, maar zoals het spreekwoord zegt: 'Oost, west, thuis best!'
Toen ik en mama rond mijn 5 weken op consultatie moesten naar K&G, vroeg de verpleegster of dat ik al kon volgen. Mama zei dat ik al kon fixeren op de mobile en ook kon volgen, maar dat ik er zin moest in hebben. Wel dit is nog altijd zo, alleen is het nu al veel duidelijker dat ik kan volgen. Papa heeft het zelfs vastgelegd op film. Tessa was aan het dansen van de ene kant van het tapijt naar de andere kant, eigenlijk meer zot aan het doen, met Bumbaloo in haar handen terwijl ik op schoot zat bij mama. Dat is lastig zo van de ene kant naar de andere kant kijken. Het was alsof ik een tenniswedstrijd aan het volgen was. Ook kijk ik graag naar waar mama of papa gaat terwijl ik in m'n sitter zit.
Ik drink nu af en toe ook al uit een flesje. Nog altijd melk van mama, hoor, maar mama zegt dat ik een speen moet leren kennen zodat de overschakeling naar flesje vlotter gaat. Hoezo flesje? Mag ik dan niet altijd aan de borst blijven drinken?
Gisteren was het super. Lekkere desserts, mooi weer en zalige armen om in te slapen. Ook heb ik weer heel wat leuke cadeautjes gekregen: kleertjes, speelgoed en een heuse pampertaart.
We zijn al 6 weken ver na de geboorte. Dit staat gelijk aan een mijlpaal in mijn jonge leven, alsook voor mama. Vanaf nu mag ik al even in de babysitter zitten, alsook mogen mijn nageltjes geknipt worden. Vooral dit laatste vond mama super, want ik had toch wel heel lange nageltjes waarmee ik al goed kon krabben (niet alleen mezelf, maar ook diegene die me in hun armen hadden). Dus mijn nageltjes zijn sinds 04/08/2010 kort geknipt met dank aan Marleen. Mama zag het niet meteen zitten om m'n nageltjes te korten omdat ik nog zo'n fijne, kleine vingertjes heb. Ik ben nochtans heel flink en stoer geweest tijdens het knippen: ik ben gewoon rustig blijven liggen. Ook voor mama is 6 weken een mijlpaal. Na zich 6 weken rustig moeten houden (niet heffen, niet poetsen, stofzuigen, ...) mag ze ook weer in actie schieten. Enerzijds is mama dus blij, anderzijds vond ze het wel leuk dat papa het huishouden voor zijn rekening nam.
Op 02/08 ben ik wakker geworden met een muggenbeet op m'n pols. Het is m'n eerste. Ik reageer nog niet op die beet. Naar het schijnt reageert een baby pas vanaf 6 maanden allergisch op een muggenbeet. Gelukkig heb ik er maar eentje, maar dat is met dank aan mama die op muggenjacht is geweest en na een kwartiertje jagen kon triomferen.
We hebben al een aspect van het karakter van Guustje leren kennen. Hij is ongeduldig. Hij komt wakker en daarna wil hij meteen de borst. Maar omdat het dan zo rap moet gaan, is hij ongedurig. En lijkt het meer op een gevecht om hem aan de borst te krijgen dan een lief tafereel waarbij moeder haar zoon aanlegt. Na 10 min. wissel ik van borst, maar zoals hij van tevoren om de borst vraagt, slaapt hij vaak al weer. Toch wel frustrerend. En dan moet ik geduld (wat ook niet m'n beste eigenschap is) aan de dag/nacht leggen om hem toch te doen drinken. Dit tafereel speelt zich meestal 's nachts of 's morgens vroeg af (wat het voor mij extra lastig maakt). Nu ja, ik kan niet boos zijn op dit lief manneke, want een tactiek om hem wakker te maken is hem tussendoor verversen en dan ligt hij mij aan te kijken met zijn bambi-ogen en lieve lach. Meestal drinkt hij wel flink (en lukt het aanleggen ook rustig). Ook boeren kan hij als de beste.
