Na een erg leuk (einde van) 2008 zijn we alweer volop in 2009. Een jaar dat zich alweer aankondigt als druk. Maar tevens zal het alweer een leuk en leerrijk jaar worden.
Vandaag - 8 januari - begonnen aan rijles via de Kempische Autorijschool. Het was 's avonds donker, ijzig koud, de weg lag nog glad en vol sneeuw maar de moraal zat goed! Ik had wel wat stress voor die eerste keer autorijden. Gelukkig was ik twee weken geleden met Vicky al eens gaan oefenen om te vertrekken op de parking van Nokia Siemens.
Eerste ben ik met de instructeur (een man van rond de 65 jaar) naar het industriepark van Herentals gereden. Daar twee rondjes mogen oefenen en dan meteen de grote baan op! Direct via de Herenthoutseweg tot in Herenthout gereden waarna ik langs Bouwel via de Lierseweg terug naar Herentals mocht rijden. Het was echt wel een zeer toffe ervaring. Het viel enorm mee. Op die twee uur slechts twee keer stilgevallen. Vond ik wel 'çava' voor de eerste keer.
Het is echt wel een bevrijdend gevoel, zo tegen 70 per uur over de wegen 'crossen'. Uiteraard was deze eerste les niet de moeilijkste aangezien ik eigenlijk amper zelf de verkeersborden en al wat er rondom gebeurde in het oog moest houden. Dat deed de instructeur voor mij. Ik denk ook dat het quasi onmogelijk is om de eerste keer zelf al alles in het oog te houden. Je bent zo hard aan het nadenken over het schakelen, remmen, gas geven, pinken... dat je amper oog hebt voor de rest.
Enfin, donderdag mag ik voor een tweede sessie. Maar ik zie het helemaal zitten. Gewoon regelmatig oefenen, automatismen opdoen, en dan zal de rest wel volgen. Op naar een rijbewijs in 2009
De campagne van Obama ligt nog vers in het geheugen. Obama gaat voor 'CHANGE' zorgen.Ik vrees echter dat Obama zich grotendeels zal moeten bezighouden met de financiële crisis en eens dat achter de rug ligt, zich al terug gaat moeten bezighouden met opnieuw campagne voeren.
De reddingsplannen die momenteel uitgewerkt worden door de regering Bush gaan er op het eerste zicht vooral toe leiden dat de banken gered worden. Banken die deze crisis bijna helemaal op hun conto mogen schrijven. Verder hoor ik vandaag zeggen dat er meer geld vrijgemaakt zal worden voor de consumenten. Dit wil dus zeggen dat Amerika meer geld gaat geven aan de mensen om dingen op krediet te kopen. Deze mensen zijn het ook die het systeem naar de knoppen hebben geholpen door hun kredieten niet (tijdig) terug te betalen aan de banken. Zijn we op deze manier niet gedoemd om binnen de kortste keren terug naar een volgende crisis te gaan? Geraken we überhaupt op deze manier wel uit deze miserie?
Dat er iets moest gebeuren is wel duidelijk. Dat alle (grote) banken gered moeten worden ook, zoniet valt het hele systeem uiteraard ook in elkaar. Toch moet hierbij gezegd worden dat er veel meer zal moeten gereguleerd worden in het financiële wereldje. De banken moeten veel transparanter worden. Hun boekhouding, hun producten, hun kredieten, ... Kortom, er moet voor gezorgd worden dat de problemen preventief kunnen aangepakt worden, alvorens razensnel in een economische recessie terecht te komen. Zal het ultraliberale Amerika zover willen gaan?
Dat Amerika nu ook meer geld aan de consument wil geven om meer te consumeren is logisch. Maar dit geld gaan ze dus weer in kredieten verpakken. Als de crisis langer duurt dan verwacht, en deze nieuwe kredieten niet afbetaald raken, geraken de banken nog meer in de problemen... U ziet alhier een vicieuze cirkel. Zou het systeem niet best helemaal uitzieken, zodat we opnieuw kunnen beginnen met een gezonde situatie? Geen systeem waarbij de inkopen in de Wal-Mart of den Delhaize op krediet wordt gekocht. Misschien ben ik hier naïef in, en is het systeem zo diep doorgedrongen in de hersenen van de consumenten en de boekhoudingen van de bedrijven dat het omvormen van het systeem quasi onmogelijk is. Waarschijnlijk is het huidige systeem enkel kapot te krijgen met een WO III, al ben ik ervan overtuigd dat we die in de 21ste eeuw gaan krijgen.
Het is volgens mij net nú de moment om te investeren in vorming, opleiding, innovatie in plaats van in hypotheken. Als de enige bekommernis is om 'het systeem' terug op gang te krijgen, zullen we snel een tweede maal tegen dezelfde steen lopen. En de gevolgen daarvan kennen we intussen.
Barackske heeft gewonnen. De 4de november van 2008 lijkt nu al een historische dag te worden in de 21e eeuw. Hoewel je met het Amerikaanse kiessysteem nooit weet, leek Obama wel op voorhand gewonnen spel te hebben. In bijna alle landen ter wereld ging in de tijd voor de verkiezingen veruit de meeste aandacht uit naar deze zwarte welbespraakte kokette man uit Honolulu. Wat John - ijzervreter - McCain ook probeerde, Obama had de sympathie van miljarden mensen over de hele wereld al lang voor de verkiezingen voor hem gewonnen.
De keuze voor running-mate Sarah Palin, gouverneur van Alaska godbetert, en al even koket als Obama, was een gewaagde gok van McCain, maar zij viel al snel door de mand. Ik kan me dan ook voorstellen dat je als gouverneur van Alaska niet echt veel kaas gegeten hebt van nationale en internationale politiek. Waarom zou er in Alaska trouwens een gouverneur moeten zijn? Buiten een paar ijsberen, en een nog groter aantal dood te kloppen zeehondjes heeft Alaska amper inwoners. En die weinige inwoners die er zijn leven waarschijnlijk in iglo's... Enfin, mijn punt is dat Palin een te zwak politiek figuur was om McCain naar de winst te leiden. Palin was achteraf gezien een truttige oerconservatieve tante die meteen figuur van spot werd. En terecht!
We zitten vanaf nu dus met de eerste zwarte president van de USA. Op zich al fantastisch als je weet dat de nigga's 50 jaar geleden nog in heel Amerika beschimpt en gekleineerd werden. Maar onze zwarte god stat voor ongelofelijke uitdagingen. Amerika, zoals Bush het achtergelaten heeft, is een puinhoop. Aan Obama dus om eerst en vooral zijn eigen land uit de financiële en economische crisis te halen. Een andere doelstelling van Obama was om elke Amerikaan een ziekteverzekering te laten krijgen. Makkelijk gezegd als je weet dat de financiële put momenteel dik 10.000 miljard dollar bedraagt, en daarbovenop nog véél geld zal nodig zijn om de economische crisis een halt toe te roepen. Vermoedelijk zal hij eerst de financiële crisis aanpakken; en wanneer de economie weer aantrekt zich met de ziekteverzekering bezighouden.
Obama staat echter ook voor enorme buitenlandse uitdagingen. De USA heeft onder Bush een vreselijk slecht imago opgebouwd in het buitenland. Obama heeft alvast het voordeel dat het amper erger kan dan bij zijn voorganger. De USA heeft niet alleen respect maar ook veel macht verloren. In sneltempo komt grootmacht China aandraven en het is wachten op de grote doorbraak van India, Brazilië,... Amerika was voordien al afhankelijk van olie, die grotendeels in de tuin van woestijnvossen ligt te wachten op ontginning; maar nu zijn ze ook nog afhankelijk geworden van China, die gigantische bedragen (leningen) in de economie pompen. Militaire macht hebben ze nog wel, maar wanneer de olie- en/of de geldkraan dichtgaat zal ook hier niets van overblijven. Verder zal Obama het vuile werk van zijn voorganger moeten opkuisen: wat gaat hij doen met Irak, Iran, Afghanistan, Israël, Georgië,...? En gaat Amerika eindelijk ook eens omkijken naar Afrika, waar complete chaos dreigt? Tot op heden hielden onze Amerikaanse GI Joe's zich enkel bezig met oorlog voeren in landen waar olie aanwezig is. We mogen hopen dat Obama (van Keniaanse afkomst) Afrika uit het slop wil helpen.
'Change!' was dé strijdzin van Obama. Hopelijk slaagt hij erin enkele dingen grondig te veranderen. Maar er liggen verschillende 'challenges' in het verschiet. Ik hoop - samen met het gros van de wereld - dat hij het kan. (Yes we can!).
God bless you & God bless the United States of America...
Wat zou u doen met 6 miljard euro? Alvast geen gaten in de begroting dichten. Zes miljard euro. Wat een bedrag zeg. Maar toch blijft het peanuts tegenover de federale staatsschuld zijnde 290 miljard euro. En wat dan gezegd van de staatsschuld van de USA: 10.282 miljard dollar. Bedragen waar de modale mens van begint te zwijmelen. Vreemd toch hoe het kan dat een land zoveel schulden maakt. Vreemd ook dat niemand daar raar van opkijkt, en dat blijkbaar niemand dat geld opeist. Waarschijnlijk zijn deze schuldbergen gekoppeld aan aandelen en obligaties van banken, die tevens van elkaar moeten lenen omdat ze geen geld hebben. Als je't mij vraagt is er in de wereld bijlange niet genoeg geld in omloop om alle schulden af te betalen. Hopelijk is dit niet het volgende financiële systeem dat ooit in elkaar stuikt.
Enfin, hoewel ons landje dus nog 290.000.000.000 euro moet terugbetalen aan weet-ik-wie, zijn er dus ministers bezig geweest om een begroting op te maken. Vreemd, als je al tweehondernegentigmiljard schulden hebt is het ook wel wat laat om dan een begroting te gaan maken, maarja, beter laat dan nooit! Vreemd ook dat het blijkbaar een drama zou zijn als de begroting niet in evenwicht zou zijn. Maar waarom zou dat een drama zijn? De schuldenberg is toch al zo hoog dat niemand er ooit nog over zal kunnen zien! Misschien moet ik toch eens wat lessen economie gaan volgen bij Paul D'Hoore.
Ik mag hopen dat de heren en dames politici weten waar ze mee bezig zijn, en beseffen dat wij welvarende Belgen binnen enkele tientalle jaren nog steeds graag zouden kunnen genieten van een goeie ziekenkas, een goed pensioen, een goede verzekering tegen werkloosheid e.d. Hoe groot die schuldenberg dan is, zal geen enkele Belg interesseren, als hij maar kan blijven genieten van onze sociale zekerheid.
Hebben jullie ook nooit zulke momenten waarop je denkt: Zoals 'de mens' nu bezig is, zo kan het toch echt niet (lang meer) verder. Ik wel. En eerlijk gezegd vraag ik mij echt af of ik niet één van de weinigen ben. Waarschijnlijk heeft de apathie van velen van ons te maken met het feit dat de wereldeconomie ons wil doen geloven dat alles groter, sneller, beter, sterker,... kan. Op dit eigenste ogenblik kan dit uiteraard nog. De economie draait op volle toeren, maar moet elk jaar nog iets sneller draaien. De aandeelhouders willen namelijk meer winst! De economie móet ook elk jaar sneller draaien. Elk jaar komen er weer miljoenen kinderen bij die gevoed moeten worden. En tevens zijn er elk jaar meer mensen die dankzij de goed draaiende economie uit de armoede raken en verknocht raken aan 'The American Way Of Life' (pinte pakke in turbodrive). Steeds meer mensen willen mee genieten van alle luxe die de economie op onze aarde kan voortbrengen.
We weten allemaal dat een goed draaiende (economische) motor niet veel nodig heeft om te crashen: Neem één schakel of tandwiel weg, en de motor valt stil. Om welke schakel het hierbij gaat is van ondergeschikt belang. Vandaag de dag is dit de wereldwijde financiële crisis, maar het had even goed een politieke crisis kunnen zijn, of een epidemie in de lanbouw, of een gigantische tsunami die de wereld doet onderlopen, of ... Ik ben ervan overtuigd dat de economie al deze crisissen zal overwinnen, en er sterker zal uitkomen. Om de simpele reden die hierboven alreeds is aangehaald: Meer mensen, meer noden, dus meer economie!
Dit systeem zal blijven duren. Toch lijkt het mij gedoemd om ooit volledig uit elkaar te barsten. Één reden: olie. Wel olie boezemt mij een vreselijke angst in. Zou er iemand op deze planeet mij kunnen vertellen wat wij zouden doen zonder olie? Ontelbare voertuigen zouden blijven stilstaan. Ontelbare afgeleide producten zullen niet meer gefabriceerd kunnen worden. En zijn hier oplossingen voor? Windenergie, çava. Zonne-energie, çava. Waterkrachtcentrales, çava. Maar (momenteel) zal geen enkele van deze bovenstaande voldoende zijn om voldoende elektriciteit te krijgen voor onze wereld. Tevens kost het bouwen van molens, zonnecellen en waterkrachtcentrales ons ook een niet te onderschatten hoeveelheid aan energie! Uiteraard zal de wetenschap ervoor zorgen dat alle technieken verfijnd kunnen worden. Toch zou het erg geruststellend zijn als we nu al zouden weten dat er alternatieven zullen komen, die de aan luxe gewend geraakte mens ook in 2050 nog vrolijk kan rondtuffen in zijn Porsche Cayenne of kan vliegen met zijn Boeiing 737.
Stellen we ons even voor dat de fossiele brandstoffen zouden opraken alvorens wij er een alternatief vinden, dan hebben we de perfecte aanleiding voor een fatale economische crash of misschien zelfs WO III geschetst. Want de aan luxe gewende mens wil koste wat het kost zijn luxe bewaren. Zeker den Amerikaan. Misschien zal deze oorlog op lange termijn het einde van de mensheid betekenen? Of misschien proberen enkele mensen zich te redden door een 'Battlestar Galactica' te bouwen; Wie weet?
Alvast vraag ik mij af of de mensen vroeger ook met zulke dingen in hun hoofd zaten. Welke angsten zouden zij gehad hebben? Zouden andere mensen deze vrees dan niet hebben? Of zien wij écht niet meer verder dan onze neuzen lang zijn?
Sinds kort speelt Lucas Van den Eynden in het oude postsorteercentrum van Antwerpen priester Daens van de door ons allen bekende film 'Daens'. Ikzelf heb deze film nog nooit gezien. Een redelijk grote schande als vakbondsman zijnde, doch ik ben geen filmkijker, en deze klassieker is mij ook nooit door onze school aangeboden denk ik. Ook dat is eigenlijk een schande.
Ik kan mij ergens wel indenken waarover Daens gaat. Meneer pastoor die het opneemt voor de arme werknemers die als quasi-slaven moesten werken voor de werkgevers. Gelukkig is er sinds prister Daens enorm veel gebeurd voor de werkmens. Dit dankzij Daens, de politici en uiteraard de vakbonden. Menige acties & stakingen, maar uiteraard nog veel meer onderhandelingen hebben ertoe geleid dat de huidige werkmens per jaar minstens 20 dagen verlof krijgt. 20 dagen betaald door de patroon nog wel. En niet gewoon betaald, maar dubbel betaald! Ondenkbaar in de tijd van pastoor Daens; zelfs nog ondenkbaar vlak na WO II. Maar nu kunnen wij er toch allemaal mooi van genieten.
Toch is de maatschappij veranderd. Grondig veranderd mag ik wel zeggen. De maatschappij is geïndividualiseerd hoor ik altijd en overal zeggen. Individualisatie op zich is in mijn ogen zelfs niet slecht. Waar vroeger de familie, en bij uitbreiding de mensen van de eigen straat of de mensen van dezelfde parochie heilig waren is het nu perfect mogelijk om zelf te kiezen met welke mensen je omgaat. Onze keuzemogelijkheden op alle gebieden zijn indrukwekkend. We doen gewoon wat, wanneer, hoe en met wie we willen... Allemaal prachtig maar er is nog weinig eendracht te merken tussen de mensen. Dat maakt het voor vakbondswerk en vakbondsacties steeds moeilijker.
Waar er vroeger nog acties konden gevoerd worden voor problemen die alle mensen aangaan, is het nu zelfs al moeilijk geworden om de eigen aanhang (lees: de gewone werkende mens) achter zich te krijgen. Het is een gigantische contradictie: de vakbonden voeren actie, maar krijgen verzet van vele werkende mensen. Ik vrees dat vele van deze mensen nooit beseft hebben dat ze altijd in hun eigen vlees zullen snijden. Als de vakbonden eerst al de strijd moeten aangaan met hun eigen aanhang, en daarna die tegen de patroons, kan je al wel voorstellen wat de reactie van deze laatste is: "Ach, die vakbonden hebben niet eens steun van de eigen achterban." Je moet niet lang gestudeerd te hebben om door te hebben dat de onderhandelingspositie van de vakbonden daardoor al fameus afgebot wordt. Komt daar nog bij dat er drie (ik zal er voor de vriendelijkheid het ACLVB bijtellen) vakbonden zijn. Deze hebben vaak gelijklopende idealen, doch zijn altijd onderling ook in concurrentie om zoveel mogelijk leden te hebben. In het Generatiepact is duidelijk gebleken welk voordeel de werkgevers hadden tegenover de vakbonden: de vakbonden hadden verschillende meningen, terwijl de werkgeversorganisaties VBO en UNIZO (bijna) altijd aan hetzelfde zeel trekken.
Vaak hoor je mensen roepen dat die vakbonden altijd maar staken waar en wanneer ze willen en nooit nadenken. Wel, ik geloof in het feit dat elke staking voorafgegaan is door degelijke onderhandelingen. Dit hoort zo. Als er dan nergens enige opening komt in de onderhandelingen is het enige drukkingsmiddel nog staken. Noem mij eens een ander drukkingsmiddel dat de werknemer heeft!? Men is al lang vergeten dat de werknemers onder het gezag staan van de werkgever. De werkgever kan op eender welke moment zeggen dat hij ermee stopt. De werkgever kan op eender welk moment mensen ontslagen. De werkgever heeft alle macht in handen. Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. Het enige wat de werknemers kunnen doen is een gezamenlijk front vormen en proberen zichzelf te 'beschermen'. Of zou men liever hebben dat we teruggaan naar een tijd waarin alleen de werkgever het (minimum)loon bepaalt? Of dat de werkgever bepaalt hoe lang de werkman moet werken? Of dat de werkgever op elke moment iemand kan ontslagen zonder enige vergoeding? Ik ben blij dat er mensen geweest zijn die de verdediging opnamen en dat er nog steeds mensen zijn die de verdediging opnemen voor de gewone werkman.
Goede huisvaders zitten met de handen in de vaak weinige haren. De altijd goedgeluimde en positief ingestelde bankbediende had aangeraden om aandelen van de banken bij te kopen. De beurzen staan toch al zo laag, en de bankaandelen staan zwaar ondergewaardeerd op de beurs. Een buitenkans! De arme onwetende goede huisvader kocht gretig aandeeltjes van zijn geliefde Fortis, Dexia & KBC en zag dat het goed was...
Tot er plots van over de Atlantische Oceaan een rookpluim opsteeg. De Amerikaanse bankwereld stond in brand! De snel uitslaande brand kwam al vlug aan in Europa. Paniek overal! Aandelen crashten. Banken gingen overkop, anderen werder voor belachelijke prijzen overgenomen. Ai ai dacht ons huisvaderke, als dat maar goed afloopt...
"Wat nu?", moet George Bush gedacht hebben. Laten we het geld van de belastingbetalers in de financiële wereld stoppen! Eureka! Beurs 10% omhoog. Operatie reanimatie was goed en wel ingezet. Huisvaderke gelukkig en gerustgesteld. 't Zal allemaal wel rap overwaaien. Mijn centjes zijn veilig denkt ons vaderken...
Vergeet het! Verstikt door de kredietcrisis (alweer een nieuw woord voor onze dikke Van Dale) kregen de beurzen alweer een 'ferm pakske' slaag. Deze keer lijkt het wel een knock-out te worden. Wat de regeringen en centrale banken ook proberen, de paniek is losgeslagen. Elk bericht werkt als een rode lap op een stier. De hysterie is niet te overzien. Ons huisvaderke is alreeds op weg naar de bankier om hem eens goe z'n gedacht te zeggen. Zijn aandelen zijn gecrasht, de beleggingen gekelderd, het pensioensparen niks meer waard... Huisvaderke heeft het gehad met die banken: Al het geld afhalen en in zijn sok steken!
Bedenk u allen dat de enige oorzaak van deze hysterie Joe Sixpack (ook wel eens 'de Amerikaan' genoemd) is. Joe koopt namelijk in Amerika huisjes met geld dat hij niet heeft. Joe koopt ook leningen met onderpanden die hij niet heeft. Joe heeft niks! Alleen tientallen leningen en een huisje dat als veel te klein onderpand gegeven is. Wat gebeurt er nu als teveel Joekes hun leningen niet afbetalen? Dan raken banken bankroet. Wat doen onze banken dan? Wel ze gaan lenen bij andere banken. Goed gevonden, nietwaar? Maar o wee als die andere banken ook te maken krijgen met leners die niet terugbetalen. Alle banken zonder geld. Van elkaar lenen gaat niet meer - of het moet zijn tegen gigantisch hoge rentevoeten. De bank heeft er ook genoeg van dat onze Joe zijn lening niet meer afbetaald. Arme Joe vliegt uit z'n huis. De bank pakt het huisje af, maar omdat er zoveel Joekes zijn die buitengesmeten raken zijn er teveel huisjes op de markt, en er is geen geld meer.
Banken blut, mensen blut. Dat allemaal door de 'American Way of Life': leven op krediet. Een systeem dat gedoemd was om ooit vast te lopen. Maar niemand die gedacht had, dat dit zulke gevolgen had voor iedereen. Wordt het in Amerika, en bij uitbreiding in Europa eens geen tijd dat zulke praktijken aan banden worden gelegd? Godzijdank zijn er leningen om huizen te kunnen kopen; maar Wasmachines, TV's, auto's & pornofilms koop je niet op krediet. Ethiek is ver te zoeken in de bankwereld.
Hoe kan een Maurice Lippens zo met het geld van de mensen spelen? ABN Amro kopen voor 24 miljard euro (1000 miljard in Belgische Frankskes) en het 2 jaar later moeten afstoten voor 14 miljard minder. Een verlies van zomaar even 14 miljard maken op 2 jaar tijd, het is weinigen gegeven. Merci Maurice. Hoogheidswaanzin komt voor de val. Maar Mauriceke moet geen bang hebben dat hij alles kwijt is. Zijn centjes zal hij wel veilig genoeg belegd hebben op verschillende spaarboekskes. Dit in tegenstelling tot de goede huisvaderkes die in eer een geweten de zuurverdiende centjes in rook zagen opgaan.
En zo gaat de bankwereld de komende dagen waarschijnlijk verder afbrokkelen. Meer mensen zullen uit angst geld wegtrekken uit hun bank, waardoor de banken nog meer in de problemen komen, en er alweer een vicieuze neerwaartse cirkel ingezet is. Stel dat 10% van de klanten van Fortis, Dexia of KBC weggaan met hun geld, dan zullen deze grootbanken waarschijnlijk helemaal ten dode opgeschreven zijn. Bang afwachten. Hopelijk kan onze regering de situatie blussen, al denk ik dat er veel meer voor nodig zal zijn.
Hopelijk krijgen we na deze enorme crisis nadien een bankwereld die gezond is, en die geleerd heeft uit de begane fouten. Anders zal Joe Sixpack het met heel wat minder pintjes moeten doen!
Ik heb mijn visie over deze blog ietwat veranderd. Dit mede dankzij collega blogger 'gielat'. Ik ga proberen om deze te verruimen tot de actuele thema's van deze tijd. Gazettenpraat door de bril van mijzelf. Dit kan uiteraard gaan over sport, maar even goed over politiek, geld, ...
Ik heb de - naar het schijnt - vreselijke beelden van de Genkse doelwachter Bailly die zwaar in botsing kwam met Bruggeling Joseph Akpala, niet gezien. Toch ben ik het er volkomen mee eens dat doelmannen betere hoofdbescherming moeten krijgen zoals o.a. in Het Nieuwsblad werd geopperd. Of moeten we het weer eerst zover laten komen dat er iemand sterft op het veld?
Ik herinner mij nog zeer goed de vreselijke botsing van Jacky Matthijssen tegen de Lommelse doelpaal, waarbij de doelpaal als winnaar uit het duel kwam. Jacky lag neer en de paal, die gaf geen krimp. Het koste Jacky bijna zijn leven, en hij kon er evengoed een verlamming aan overgehouden hebben. Iedereen herinnert zich ook nog de fase waarin Peter Cech zich aan het hoofd blesseerde. Cech, die sindsdien steeds met een beschermende helm speelt, geeft het goede voorbeeld aan al zijn collega-keepers, doch ik heb er nog geen enkele gezien die zijn voorbeeld volgt.
Wordt het eens geen tijd dat de FIFA zulke helmen verplicht aan alle keepers? Ik zie weinig redenen om het niet te verplichten. Momenteel verwachten we allemaal dat onze goalies met gevaar voor lijf en leden (of moet ik zeggen 'lijf en leven') naar elke bal springen. Niet zelden gebeurt het dat de doelman in botsing komt met een veldspeler van de tegenstander. Erger is dat het regelmatig gebeurt dat hierbij de doelman geblesseerd raakt. De reden hiervoor is evident: de doelman rent vaak uit zijn doel met enkel oog voor de bal, de tegenstrever rent keihard richting dezelfde bal. Beide spelers hebben enkel oog voor de bal en lopen dus een groot risico om onzacht in elkanders aanraking te komen. Iets wat dan ook zeer regelmatig voorkomt. Een niet onbelangrijk detail is ook dat een doelman in een doel staat, gedragen door twee metalen palen. Indien de goalie in botsing komt met één van de palen is het snel uitgemaakt wie er zal blijven rechtstaan...
Daarom zou ik ook pleiten voor het verplichten van de helm bij doelmannen. Wielrenners hebben het ook lang niet ingezien, of willen inzien, maar nu zijn de meesten toch overtuigd van het dragen van een degelijk pispot op hun kop. Het hoofd is een zeer kwetsbaar lichaamsdeel, en hoewel je het vele profvoetballers niet zou aangeven: onze hersenen zitten hier in. Het is aangeraden hier verstandig mee om te gaan.
Dus beste Nikes, en Adidassen of Puma's: stap eventueel zelf naar de FIFA om het dragen van zulke helm voor doelwachters te verplichten. Een nieuwe markt zal aangeboord kunnen worden. Tevens kan er op zo'n helm misschien nog wel een plaatsje vrijgemaakt worden voor één of andere sponsor...
Het EK 2008 ligt al een tijd achter de rug. Het competitievoetbal is nu al enkele weken aan de gang. Nu het voetbalseizoen volop aan de gang is, zal ik proberen op regelmatige wijze mijn mening op tafel gooien. Dit naast andere meningen van collega's Walter Meeuws, Marc Degryse (lees Degriise), Hugo Borst, Johan Cruijff en andere 'lulzeikerds' die al dan niet iets van voetbal denken te kennen. Deze voornoemde edelen krijgen echter wel een gigantische financiële toelage wanneer zij hun keelgat openzetten in de gazetten of op de tv.
Niets zo plezant als achteraf over bepaalde zaken te zwammen. Vooral als het over voetbal gaat.
Na een erg leuk (einde van) 2008 zijn we alweer volop in 2009. Een jaar dat zich alweer aankondigt als druk. Maar tevens zal het alweer een leuk en leerrijk jaar worden.
Barackske heeft gewonnen. De 4de november van 2008 lijkt nu al een historische dag te worden in de 21e eeuw. Hoewel je met het Amerikaanse kiessysteem nooit weet, leek Obama wel op voorhand gewonnen spel te hebben. In bijna alle landen ter wereld ging in de tijd voor de verkiezingen veruit de meeste aandacht uit naar deze zwarte welbespraakte kokette man uit Honolulu. Wat John - ijzervreter - McCain ook probeerde, Obama had de sympathie van miljarden mensen over de hele wereld al lang voor de verkiezingen voor hem gewonnen. 
Wat zou u doen met 6 miljard euro? Alvast geen gaten in de begroting dichten. Zes miljard euro. Wat een bedrag zeg. Maar toch blijft het peanuts tegenover de federale staatsschuld zijnde 290 miljard euro. En wat dan gezegd van de staatsschuld van de USA: 10.282 miljard dollar. Bedragen waar de modale mens van begint te zwijmelen. Vreemd toch hoe het kan dat een land zoveel schulden maakt. Vreemd ook dat niemand daar raar van opkijkt, en dat blijkbaar niemand dat geld opeist. Waarschijnlijk zijn deze schuldbergen gekoppeld aan aandelen en obligaties van banken, die tevens van elkaar moeten lenen omdat ze geen geld hebben. Als je't mij vraagt is er in de wereld bijlange niet genoeg geld in omloop om alle schulden af te betalen. Hopelijk is dit niet het volgende financiële systeem dat ooit in elkaar stuikt.
Hebben jullie ook nooit zulke momenten waarop je denkt: Zoals 'de mens' nu bezig is, zo kan het toch echt niet (lang meer) verder. Ik wel. En eerlijk gezegd vraag ik mij echt af of ik niet één van de weinigen ben. Waarschijnlijk heeft de apathie van velen van ons te maken met het feit dat de wereldeconomie ons wil doen geloven dat alles groter, sneller, beter, sterker,... kan. Op dit eigenste ogenblik kan dit uiteraard nog. De economie draait op volle toeren, maar moet elk jaar nog iets sneller draaien. De aandeelhouders willen namelijk meer winst! De economie móet ook elk jaar sneller draaien. Elk jaar komen er weer miljoenen kinderen bij die gevoed moeten worden. En tevens zijn er elk jaar meer mensen die dankzij de goed draaiende economie uit de armoede raken en verknocht raken aan 'The American Way Of Life' (pinte pakke in turbodrive). Steeds meer mensen willen mee genieten van alle luxe die de economie op onze aarde kan voortbrengen. 
Sinds kort speelt Lucas Van den Eynden in het oude postsorteercentrum van Antwerpen priester Daens van de door ons allen bekende film 'Daens'. Ikzelf heb deze film nog nooit gezien. Een redelijk grote schande als vakbondsman zijnde, doch ik ben geen filmkijker, en deze klassieker is mij ook nooit door onze school aangeboden denk ik. Ook dat is eigenlijk een schande.
