Jaren geleden, had ik in mijzelf en tegen mijzelf gezegd dat - indien AC/DC ooit nog in België zou optreden - ik zeker naar hun optreden zou gaan. Gewoonweg omdat AC/DC legendarisch was, is, en nog lang zal zijn. Geen idee waarom bijna al hun songs geleide projectielen zijn. Ze gaan recht in het oor, het brein, en uiteindelijk de portefeuilles van de fans, die massaal plaatjes blijven kopen. Hoe de simpele riffkes, de easy-baselines en een hoog jeanettenstemmeke toch steeds knallers van nummers worden is quasi onbegrijpelijk en waarschijnlijk voornamelijk toe te schrijven aan de broertjes Young. 'Nie zievere, Speile' lijkt mij één van de motto's die perfect bij deze groep hoort.
Toen uitkwam dat AC/DC naar het Sportpaleis ging komen was ik uiteraard zeer verheugd, maar toen moest het moeilijkste nog komen: aan tickets geraken! Ik moest werken en kon onmogelijk 's morgens bellen voor tickets. Gelukkig heeft ons Vicky (en haar mama) mij hierbij enorm geholpen. Zij hebben ervoor gezorgd dat ik naar het optreden kon, waar ik al jaren naar wilde kijken. Ik had eerlijk gezegd absoluut niet verwacht dat AC/DC nog een plaat zou uitbrengen, laat staan dat ze nog eens zouden gaan touren! Hierdoor werden de verwachtingen nog meer aangewakkerd. Tevens is er een zekere 'volkswijsheid' dat je beter niet naar je helden/halve afgoden kan gaan kijken omdat je quasi alleen maar een teleurstelling kan oplopen.
Zonder al te veel echte verwachtingen zijn we dan de eerste maart naar het Sportpaleis getrokken. Lekker sfeertje binnenin. Het optreden kon niet beter starten met de titelsong 'Rock&Roll Train'. Het optreden bestond uit zo goed als alle bekende nummers, aangevuld met enkele (redelijk goede) nieuwe nummers. In mijn ogen een beetje jammer dat ze niet iets meer gedurfde nummers gespeeld hebben. AC/DC heeft verschrikkelijk veel nummers die live ook prachtig zouden klinken (bv. Fly on the Wall) en had in België de gelegenheid om het quasi onbekende nummer 'Bedlam in Belgium' te spelen. Uiteindelijk was het optreden inderdaad een Rock&Roll Train, en met 'For those about to rock, we salute you' kregen we ook een verwacht, maar prachtig afscheid.
Achteraf bleek ook dat de goden (zowel Allah, Jhwh als God himself) die dag bij mij waren. Zanger Brian Johnson (61 lentes oud intussen!) was die zondag reeds ziek maar heeft die zondag toch nog een erg knap optreden gegeven. De ongelukkigen die dinsdag naar de tweede show wilden moesten van een kale reis terugkomen. Jammer maar helaas.
