Hoe het liep, loopt en hopelijk nog verder (en sneller) zal verlopen!
Welkom, sympathisant!!! Met deze ludieke loopblog wil ik de beginnende en de recreatieve loper een hart onder de riem steken. Met succes doorliep ik in 2008 de start-to-run bij AVT Maaseik. De loopmicrobe kreeg me spoedig in z'n greep en samen met mijn man sloot ik aan bij de keep-on-runners. Inmiddels vormen we een hecht loopgroepje, dat evenwel openstaat voor enthousiaste nieuwkomers. In de loop der jaren nam niet alleen het plezier in het lopen toe, maar ook mijn ambitie. Via deze loopblog wil ik duidelijk maken dat je niet hoeft over te lopen van talent om grenzen te verleggen. Een gigantisch doorzettingsvermogen volstaat. Kom je voor het eerst kijken op deze blog? Lees dan het verslag van 29.11.2010 en mijn gedichtje van 14.02.2011 en je zal begrijpen wat ik bedoel. Veel lees- en loopplezier en hopelijk tot blogs!
29-11-2010
van zelfspot naar misplaatste arrogantie
Je hebt lopers die heel licht lopen, letterlijk tippelen. En anderen lopen heel zwaar, stampen met hun poten, excuseer voeten, in de grond. Je hebt er die sierlijk lopen, als een hinde. Of net heel plomp, zoals de diplodocus zich naar alle waarschijnlijkheid plachtte te verplaatsen. Sommigen lopen met opgetrokken schouders en gebalde vuisten, helemaal verkrampt. Anderen verplaatsen zich met zo'n gemak, alsof er geen enkele inspanning mee gemoeid is. Kortom, iedereen heeft zo zijn eigen loopstijl.
Ik dus ook en die van mij is niet te evenaren! Gelukkig maar. Mijn schoonbroer liet eens voorzichtig horen dat ik loop zoals Charlie Chaplin. Mijn man windt er geen doekjes om. Dat moet toch kunnen in een goed huwelijk, nietwaar? Boudweg zegt hij dat ik loop gelijk een gans met een gebroken poot. Ik kan er wel om lachen. Nog harder zelfs toen ik mezelf eens in actie zag op een video. Ik lag gewoon dubbel, kwam niet meer bij, zo'n idioot zicht vond ik het.
Ik moet toegeven dat mijn wederhelft zijn vergelijking bijzonder treffend heeft genuanceerd. Ik loop niet alleen even onelegant als een gans, met V-vormige voetafdrukken. Bovendien maak ik een kleine zwaaibeweging met één been. Als een gans haar poot zou breken en dit op natuurlijke manier (zonder spalkjes e.d.) liet genezen, zou zij waarschijnlijk een soortgelijke pootzwengel hebben. Er schuilt misschien wel iets droevigs in.
Uiteraard liep ik liever veel eleganter. Maar ik zet me over mijn schaamte heen. Wie het voor de eerste keer ziet, moet er misschien (neen, hoogstwaarschijnlijk) wel om lachen. Maar als je het gewoon bent om te zien, went het wel. Denk ik toch. Hoop ik toch. Ach, ik raak ermee vooruit. Dus wat maakt het uit?
Op de nacht van de atletiek, waaraan we afgelopen de zomer voor 't eerst deelnamen, echt waar! als helper dan toch, heb ik mijn ogen uitgekeken. Die atleten... Prachtige gespierde lichamen, zonder uitzondering. Afhankelijk van de discipline die men beoefent zijn bepaalde spiergroepen sterker ontwikkeld. Speerwerpers of kogelstoters hebben uiteraard een heel ander postuur dan bv. hoogspringers. Verreweg het mooist gespierd zijn de lopers. En dan steekt de bruinere medemens er nog eens met kop en schouders bovenuit... vind ik toch. Een donkerbruin gespierd dijbeen is nu eenmaal veel indrukwekkender dan de blekere versie.
Tja, als ik dan die lijven moet vergelijken met het mijne. Zij hebben alle voordelen, waarvan ikzelf verstoken ben: ellenlange benen, daarenboven rechte benen, een platte buik, smalle heupen en een fijne taille. Ze hebben ook zonder uitzondering een elegante, lichte loopstijl. Als ik ernaar keek had ik toch wel wat gemengde gevoelens: mateloze bewondering met een snuifje (gezonde) jaloezie.
Maar ik tracht het positief te benaderen. Ik heb al die voordelen niet en tóch kom ik vooruit! Hoe zouden zij het er vanaf brengen als ze 'gezegend' waren met mijn handicaps. Zijnde korte, kromme benen, een hardnekkig zwangerschapsbuikje, brede heupen en een quasi-onbestaande taille? Met een energievretende loopstijl op de koop toe. Het zou gegarandeerd een pak minder zijn met hen! Ik zou het wel eens willen zien...
DUS wie is er dan het meest sportief? Wie is er dan de naam atleet waardig in de oorspronkelijke betekenis van het woord? Wie is er hier in feite de TOPatleet? IK TOCH WEL ZEKER !!!
Grz
een fanatieke keep-on-runster
Reacties op bericht (2)
09-12-2010
De topatlete
Ja Hilde, jij bent natuurlijk de beste! En wie doet het je na om dat edele dier zijn pas te evenaren. Bij de Romeinen hielden ze ganzen als waakdieren. Dus, Johan heeft dat goed gezien, en zal zijn 'gansje' wel op handen dragen.
09-12-2010 om 08:23
geschreven door Christel Bakkers
01-12-2010
Zeker weten!
Das zeker dat!
01-12-2010 om 10:21
geschreven door Truus
_____________________ _____OVER MEZELF_____
Hallo Ik ben Hilde, een prille veertiger. Ik woon in een bosrijke omgeving ergens in Limburg. Mijn hobby's zijn lopen en lekker eten/snoepen (een noodzakelijke combinatie) en bloggen. Ik ben gelukkig getrouwd met Johan en samen hebben we 2 fantastische dochters.
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Hoe het liep, loopt en hopelijk nog verder (en sneller) zal verlopen!
