Maar dan op een positieve manier. Na enkele loopvrije dagen ben ik terug pijnvrij. Heel vreemd, want afgelopen vrijdag deed iedere voetstap nog pijn. Ik vreesde al dat ik mijn deelname aan DDH op mijn buik mocht laten tatoeëren, maar kreeg terug een beetje hoop dankzij mijn geplande afspraak bij de osteopaat. Gisteren was de pijn al een pak minder en vandaag heb ik me zelfs aan een kort bosloopje gewaagd. Met een gemiddelde van 7 minuten per kilometer, kwam ik heel relaxed en volledig pijnloos aan. Nu is er weer een hoop hoop!! :lol:
Grz
een fanatieke keep-on-runster
PS Oh ja, wat ook heel leuk was, ik ontmoette vandaag voor de eerste keer in levende lijve mijn blog- en facebookvriendin Nathalie. Echt tof!!
|