|
Gisteren zijn we naar een feestje geweest ter ere van een 40-jarige. Oh, en 's namiddags ook nog naar een babyborrel. Wat een leven... Op voorhand was het al een uitgemaakte zaak: zondag zou er niet gelopen, maar uitgeslapen worden, tot 12u indien nodig. Johan en ik zijn deurensluiters, vandaar.
Op de babyborrel heb ik me ongeremd tegoed gedaan aan allerlei lekkernijen, maar ook op het feestje 's avonds waren er allerlei onweerstaanbare versnaperingen voorzien. Al heb ik er een halve marathon gedanst (muziek van de jaren '80, helemaal mijn ding), dit kan mijn schransgedrag niet compenseren, vrees ik.
Nog in feeststemming kruipen we om 3.30u in ons bed. Toch val ik wonderwel meteen in een diepe slaap.
Tegen 9u schieten we wakker. Mijn man beslist om alsnog te gaan lopen, maar ik draai me nog een keertje om. Tien minuutjes later besef ik dat ik de slaap toch niet meer zal kunnen vatten en schiet ik vlug in mijn loopkleren. Op nuchtere maag leg ik samen met hem en enkele loopmaatjes 9 km af.
Deze namiddag heb ik mijn slaaptekort helaas ruimschoots goed gemaakt. Het mooie weer is volledig aan me voorbij gegaan. Zonde. Dit wordt het begin van een slaapkuur, want volgende week wil ik volledig uitgerust aan de start staan.
|
Hoe het liep, loopt en hopelijk nog verder (en sneller) zal verlopen!
