Voor de eerste keer in mijn leven heb ik non-stop 16 km gelopen en voor het eerst sinds mijn bestaan ben ik 1u en 50 minuten aan één stuk onderweg geweest. Een goede calculator weet meteen dat we aan een heel rustig tempo gelopen hebben, maar dat deert me niet. Het is vooral een kwestie om het lichaam aan deze langere duurtijd te laten wennen.
Als je een uur aan het joggen bent, heb je het gevoel dat je zo nog uuuuuren kan verdergaan. Het voelt niet aan als een training. Maar weet je wat het vreemde eraan is? Plots, zo na ongeveer anderhalf uur, voel je je benen verzwaren. Je bent nog niet moe, maar je benen beginnen toch lichtjes te protesteren. Ik stel vast dat ik deze gewaarwording aanvankelijk reeds na 75 minuten had. Het feit dat dit opschuift is een teken dat mijn lichaam goed wordt voorbereid op de halve marathon. 21,0975 km... het blijft toch een gigantische afstand voor mij!
|