Ondanks de ode van vandaag, had ik totaal geen zin om te lopen. 'k Heb een beetje last van een stijve nek, hoe het komt weet ik niet. Dit in combinatie met nat weer is niet echt goestingscheppend, een woord dat ik hier, ter plaatse en al schrijvend, bedenk. In ieder geval, we moesten 10 km lopen in een tempo van 5'55'' en daar had ik nog minder zin in. Enkele loopmaatjes hadden ook al aangegeven dat het voor hen zo hard niet hoefde, dus had ik mijn virtuele trainer gewoontegetrouw ingesteld op 6'00.
Bij thuiskomst van 't werk had ik beslist om deze keer mijn middagmaal pas te nuttigen ná de training, uitgezonderd de soep ('k heb toch een beetje naft nodig). Dat bleek een wijs besluit. De eerste km liep als een trein (5'46'') en hiermee was de toon gezet voor de rest van de training. Dit is ongeveer het tempo dat ik wil lopen tijdens de halve marathon én ik heb mijn tetter nog goed kunnen afsteken. Na afloop was er van enige vermoeiheid geen sprake.
Ook mijn gemiddelde hartslag viel goed mee, lag zelfs lager dan tijdens sommige langzamere duurlopen. Ik wijt dit volledig aan het feit dat ik het nuttigen van mijn maaltijd heb uitgesteld. Eigenlijk is dat niets nieuws. Ik heb dat uiteraard al eens eerder ondervonden. Het is trouwens algemeen geweten dat het niet goed is om vlak voor het lopen te eten, zeker geen middagmaal. Desondanks kan ik meestal niet aan de verleiding weerstaan. Deze keer hebben de boontjes en de biefstuk me achteraf des te meer gesmaakt.
By the way, 'k ben op 2 weken tijd 1 kg afgevallen, gewoon door het snoepen wat te minderen. Goed bezig, al zeg ik het zelf.
Grz
een fanatieke keep-on-runster
|