Of toch ten minste een drastische vermindering. Vanaf 31.01.2011 wordt het menens. Bij deze staat het zwart op wit (euh... groen op groen) en onderwerp ik me meteen wereldwijd aan externe controle.
Voor wie het nog niet doorheeft: de titel slaat natuurlijk niet op mijn loopliefhebberij , maar op mijn eerste en tevens grootste passie: snoepen. Mocht ik niet minstens 2000 calorieën per week extra verbruiken, je zou me kunnen rollen. Ik heb nergens écht talent voor, al ben ik in veel dingen wel een goede middelmaat, lopen, schrijven, mijn werk,... noem maar op. Qua snoeperij ben ik echter een uitblinker, gewoonweg onverslaanbaar : zoet, hartig, op nuchtere maag of vlak voor het slapengaan,...noem maar op. Ik lust en kan het allemaal!
Ondanks mijn gezonde BMI (22,5) ben ik het dikkertje van de atletiek. Tja, om mijn figuur beter tot z'n recht te laten komen, zou ik beter bij de boerinnenbond aansluiten. Het stoort me niet, want - zoals reeds eerder aangegeven - ik zit goed in mijn vel. Ik wil alleen een extra inspanning leveren voor mijn halve marathon. Iedere gram die ik minder moet meeslepen, is immers een gram minder. Als ik mijn BMI tot 22 kan reduceren ben ik tevreden. Het is belachelijk weinig, ik weet het, het zit gewoon tussen mijn oren, ik weet het. Maar ach, laat me toch, als ik denk dat dit me gelukkig maakt.
Vanavond ga ik voor een laatste keer nog eens goed schransen. We worden op een feestje verwacht met buffetformule, alles overgoten met diverse lekkere roomsausjes, gevolgd door calorierijke dessertjes. Dat wordt voor mij la grande bouffe, exclussief de orgieën welteverstaan. Morgen nog wat afkikken van al dat vettige en lekkere eten door opnieuw vettig en lekker te eten. En dan... gedaan, schluss, over en uit,... of toch bijna, grotendeels,....
Hopelijk word ik er niet grumpy van zoals buurmeisje (in een straal van 1 km) Kim. Big boobs zal ik er alleszins niet van krijgen. Jammer, maar helaas, Johan!
|