Vandaag moeten we terug een loopje nemen met onze hartslag.  Zonder trainers weliswaar, ze zijn beiden belet.  Wie zal de haantjes dan in toom moeten houden?  Het hevigste haantje heeft echter forfait gegeven en hierdoor kukelekuut de rest automatisch ook wat minder.

Helaas moet ik het zonder hartslagmeter stellen.  Ik had 'm woensdag afgedaan en ergens neergelegd met de gedachte : hier mag ik 'm niet leggen, want dan vind ik 'm nooit meer terug.  En inderdaad, vrouwelijke logica klopt altijd :lol:!  Hopelijk heeft mijn hart ook zonder dat ding door dat het minder hard mag bonzen.

Er wordt wat afgegromd en gemord onderweg omwille van het trage tempo. Sommigen klagen dat ze niet opgewarmd geraken op deze manier. De dirty mind van deze runchick is echter een onbeschreven blad, dus van mijnentwege is er geen alternatief opwarmertje te verwachten.

Anderhalf uur later zijn we amper 12 km gevorderd.  Iederaan mag ervan denken wat ie wil, maar ik vond het een geslaagde training.