Vandaag hebben we meegedaan aan de zevende en tevens laatste bosloop van het intergemeentelijk recreatief bosloopcriterium. Tweewekelijks hebben we op elke grondgebied van de organiserende gemeentes al lopend de bossen verkend. Behalve in Peer, toen hadden we andere katten te geselen. We zijn wat laat vertrokken naar Opglabbeek. Slechts 5 minuten voor het startschot van de kinderen komen we aan. Gelukkig verloopt het vlot aan de inschrijvingen. De kinderen lopen 1 km. Zelf kunnen we kiezen tussen 3-6-9 of 12 km. Johan kiest voor de 12, ik houd het bij 9. Alhoewel er veel bekenden zijn, zal ik het traject toch alleen moeten afleggen.
Het is een prachtige route, m.i. zelfs de mooiste van alle boslopen waaraan we deelnamen. Bovendien vrij pittig, met veel kleine heuveltjes, boswegen met uitpuilende boomwortels, zompige graszones en losse zandpartijen. Tijdens het lopen richt je je ogen best niet op oneindig, want dat is om je nek te breken. Ik struikel bijna enkele keren, maar weet mij gelukkig telkens te handhaven. De oefeningen van de looptechnische training komen op zo'n parcours echt wel van pas. Stiekem ben ik blij dat ik mij niet heb ingeschreven voor de 12 km. Ik slaag erin om de gekozen omweg af te leggen aan een gemiddeld tempo van 5 minuten en 24 seconden. Het had harder gekund, maar dat hoeft niet. Voor dit traject is de bereikte snelheid ruim meer dan voldoende.
Na afloop worden we vergast op lekkere tomatensoep met ballekes. Bovendien krijgt iedere loper die minstens 5 bossen heeft doorkruist, een mooie toiletzak. Dat komt even goed uit, net een artikel dat we nog kunnen gebruiken. En vermits we er een gezinsactiviteit van maakten, krijgen we zelfs 4 exemplaren. In iedere zak blijkt een flacon mannendouchegel te zitten. Aan de vrouwelijke runners heeft men kennelijk niet gedacht. Of is dit het ultieme bewijs dat mannen meer stinken?
We sluiten als laatsten de tent af. Om de goede afloop te vieren stoppen me met ons vieren bij 't Frituurke. Jammie! Terug thuis gekomen kiezen we voor een verkwikkende douche of een ontspannend bad. Ikzelf kies als laatste voor het laatste. Na ruim één uur kom ik compleet opgekalefaterd, maar tegelijkertijd helemaal verfomfaaid (ik lijk wel een verouderingskuur te hebben ondergaan) uit het water. Johan en de kinderen zijn inmiddels de kerstboom aan het opzetten. Een titanenwerk, maar het resultaat mag er zijn!
Grz een fanatieke keep-on-runster
|