Woensdag = intervaltraining, bij ons toch. Door de looptechnische training werd de intervaltraining echter een maand op 'hold' gezet. En eindelijk is het weer zover. Ik heb er echt naar uitgekeken. Zal ik het nog kunnen, 6x 1 km lopen aan een tempo van 5 minuten per km met de nodige actieve rustpauzes? Of krijgen we een andere combinatie te verwerken? Ik heb mijn conditie op peil gehouden met de duurlopen, dus normaliter mag het, hoe dan ook, helemaal geen probleem opleveren.
Maar dat was buiten de hormoontjes gerekend. Net vandaag bereik ik, zonder verder in detail te treden (vooral de vrouwelijke lezer zal het zo ook wel begrijpen), een hormonaal dieptepunt. Op de website www.runinfo.nl, waarop ik nu en dan eens een kijkje neem, wordt vermeld dat men bij het opstellen van trainingsschema's rekening moet houden met de menstruatiecyclus van de vrouwen. Dus Frank en Peter, mochten jullie dit lezen: jullie weten nu wat jullie te doen staat!
Vandaag zijn er bij ons, zeer uitzonderlijk, geen trainers te bespeuren. We worden op voorhand wel even gebriefd wat er op het programma staat, jawel de 6 x 1 dus. Bovendien zijn we met weinig lopers, slechts 3 mannen en 4 vrouwen. Een aantal is verhinderend, maar helaas zijn er ook enkelen die kampen met blessureleed. De piste is momenteel onbruikbaar, dus begeven we ons naar het vertrouwde fietspad.
Voor mij is het duidelijk. Deze intervaltraining ga ik geen volle gas geven. Ik gun mijn hormonaal verstoorde lichaam een beetje rust. Geen slechte beslissing, te meer omdat de weg nog een tikkeltje glad is. Volgende week zal ik er wel weer volledig voor gaan, tenzij koning winter het opnieuw verbrodt. De twee jongsten van het gezelschap, 2 viriele knapen, geven er na 4 versnellingen bewust de brui aan, omdat ze nogal blessuregevoelig zijn. Uiteindelijk loop ik zelf 5:09, 5:15, 5:04, 5:07 en dan zelfs 4:56 en 4:49. Yes, ik ben het nog niet verleerd!
grz
een fanatieke keep-on-runster
|