Nog steeds thuis. Het voordeel nu is dat ik morgen naar Sarahs ballet kan gaan kijken. De Notenkraker belooft toch iets moois te zijn. Voor Wout is het wachten ook niet zo erg. Kijk deze morgen konden ze allebei even in de sneeuw. Niet lang, want de kou had hen meteen beet. Wout zou trouwens niet te lang gemogen hebben van mij, maar hij kwam zelf al vlug binnen. Nu staan de playmobils weer overal rond. Jacob is er ook, maar het spelen begint geloof ik al weer wat stil te vallen. Rodekool aan 't klaarmaken nu. Met worst, er zal er dus zeker eentje met smaak kunnen eten. De kippenbil gisteren was zijn ding niet, maar ik had ze zelf klaargemaakt en dat is natuurlijk niet hetzelfde als die van de markt. Maar die laatste durf ik niet kopen, want kip is iets delicaats. Er kan makkelijk vocht uit ongare kippen op de gare sijpelen en dan kan er besmetting zijn voor Wout. Niet dus. Miekes vader wordt vandaag begraven. Ik ben niet gegaan. Hopelijk neemt ze me dat niet kwalijk. Ik zou weer oma moeten inschakelen en wou dat al niet graag doen. Het is slecht weer (glad?). Ik laat de kids niet graag achter en last but not least: ik ga daar geen deugd van hebben hé. Ik voel me nu weer relatief goed, ik ga me niet uit mijn lood laten slaan nu. Of dat nu egoïstisch is? Weet ik niet, maar ik denk dat de meesten het toch wel zullen kunnen begrijpen. Ja toch?