Wout was bang voor de ruggeprik en hij weende... "Nu ween ik omdat ik bang ben en straks ween i kvan de pijn..." Ik was ook ongerust. Maar het viel mee.
Hij is volop bezig in de Bonte Specht met zijn naambord. Zelf gekozen, zelf getekend en nu zelf aan het schilderen.
Wel ontgoocheld dat hij toch weer is afgevallen. Vorige week 40.8 kg, nu 35.7 kg.
Kanker. Er is dan een kansje dat ik niet genees? Oei... Niet aan denken Wout. Er is heel veel meer kans dat het goed komt. Niets geeft aan dat het niet zou lukken. Geloof erin! Wees positief! Zeg ik dat alleen aan Wout? Of ook aan mezelf? Als je er maar hard genoeg in gelooft, dan lukt het. Echt waar.
