Wout is 11 jaar. Hij loopt al een anderhalve week met nekpijn rond. De huisdokter had op 1 september een pijnstiller en kine voorgeschreven. De kinesist merkte op dat Wout al een buikje kreeg... In het weekend komt er misselijkheid en buikpijn bij. Maandagnamiddag blijft Wout thuis van school (hij zit in het zesde leerjaar). Dinsdag blijft hij ook thuis. Ik ben zelf de hele dag afwezig omdat er bezinningsdag is voor de eerstes van mijn school. Wout blijft bij oma. Als de bezinning zo goed als afgelopen is, stuurt ze een SMSje dat het niet zo goed is met Wout. Geen verbetering. Woensdagmorgen 8 september. Wout en ik gaan naar de huisarts. In de wachtzaal zie ik hem afzien van de pijn in zijn nek en buik. De dokter kijkt eerst de nek na. Ze voelt niet meteen iets. En dan voelt Wout zich plots onwel. O ja, de buik... Als ze zijn buik betast, stelt ze vast dat er toch iets ongewoons te voelen is. Het lijkt op appendix... hoewel het beeld niet helemaal klopt. Ze stelt voor om meteen naar het ziekenhuis te gaan voor een echo. Wouts broek knelt en hij wil nog eerst naar huis voor een andere, maar ze stelt dat we beter meteen gaan. We worden vlug geholpen op de dienst radiologie. Ik kan niets maken van wat er op het scherm te zien is. Er is iets, dat ziet de radiologe wel. Even bellen naar de huisarts om te horen of er een CT-scan mag gemaakt worden. Wachten. Dan naar een kamertje op spoed. Bloedafname. Een dokter komt langs, schudt ons de hand en voelt aan Wouts buik. Dan naar de CT-scan. We gaan eens een mooi fotootje maken van je, zegt de arts van dienst. Ik mag niet mee naar binnen. Even later komt Wout terug, we worden teruggebracht naar het kamertje op de spoed. Het duurt niet lang voor de dokter terug langskomt. Hij schudt ons nog eens de hand... Vind ik vreemd. En dan zegt hij: "Dit is heel ernstig. We kunnen dit hier niet in ons ziekenhuis. Leuven is gecontacteerd. Zodra er een kamer vrijkomt op kinderoncologie worden jullie met een ambulance naar daar gebracht". LEUVEN??? KINDERONCOLOGIE??? Ik zak inéén. Ik droom??!! "Mevrouw, u moet sterk zijn voor uw kind", zegt een verpleegster me. Ik kom terug recht, vraag een pilletje om rustig te blijven. Ga naar Wout. "Waar is uw man nu?" Op zijn werk...
