|
Zaterdag was het al twee jaar geleden. Je voelt zo weer de angst snoeren als je daaraan terug denkt. En laat Wout nu gisterenavond buikpijn krijgen en zich vanmorgen echt niet goed voelen... Naar de dokter dus... En ook de dokter herinnert zich hoe het twee jaar geleden was, maar na een toch wel grondige controle stelt ze ons gerust. Beetje maaglast, misschien door voedsel dat met dat warme weer wel sneller een gevaar betekent. Oef... Het was evenwel een bewogen weekend. Een begrafenis van een wijkgenoot, in drie weken door kanker vernietigd. Een telefoontje met weinig geruststellend nieuws over een goeie kennis die er heel erg aan toe is en dan die angst voor mogelijk herval. Slopend is dat...
Vorige week pas het nieuwe schooljaar in gestapt en eigenlijk al een uitgeput gevoel...
|
