Een stevig zondags ontbijt met heerlijke pannenkoeken, esdoornsiroop en braambessen ... We staan er kloek op voor onze rit vandaag. Langs Sedona (kwestie van onze chakra's nog eens op een rij te zetten), rijden we naar Oak Creek Canyon. De indrukwekkende rode rotsen van Red Rock State Park veranderen in gigantische hellingen vol pijnboombossen. We maken een panoramische fotostop aan een van de view points, waar een heleboel kraampjes met echte (!) Indiaanse juwelen uitgestald staan. Het moeten wel echte indianen zijn, aldus Lennert, want ze verkopen pijlen en dromenvangers. (Ze accepteren zelfs kredietkaarten ...) De tijd dat indianen met pluimen op hun hoofd, onder leiding van Winnetou en Geronimo door de prairies draafden, is al even voorbij. En nee, Lennert, we kopen geen pijl en boog ...
Op weg naar Williams, waar we willen halt houden voor de lunch, rijden we door een heus westerndecor : grote (rood met witte balken) houten schuren, pijnboombossen waaruit ieder moment Davy Crockett kan tevoorschijn komen, ... In Williams worden we terug naar de sixties gekatapulteerd. Het stadje ligt op Route 66, wat enorm tot de verbeelding spreekt, maar jammer genoeg veel van zijn charme heeft verloren. De eens zo belangrijke weg is nu een triestige, niet altijd goed onderhouden baan, die toevallig van de ene kant naar de andere kant van de VS leidt. Vergane glorie dus, maar wel de moeite om even een stop te maken want in Williams zijn er zowaar nog enkele echte Amerikaanse 'diners'. Restaurants zoals je ze alleen in Grease en Happy Days zag ! We lunchen met grote bekers cola, frietjes en onion rings met ketchup. Eigenlijk hadden we een milkshake moeten bestellen bij onze sandwiches, maar dat zou onze lijn niet ten goede komen ! Gigantische porties, Elvis op de achtergrond, Lennert glundert en geniet met volle teugen. ... We missen enkel nog the Fonz !