Gisterennamiddag kwam het verlossende nieuws; letterlijk & figuurlijk ! Mama mocht naar huis. Iedereen laaiend enthousiast want wie had kunnen denken dat we mama mét nieuwe lever onder de kerstboom zouden hebben ?
Pa dus in allerijl richting Gent en mama dolgelukkig richting Lokeren. Er gaat niets boven je eigen bed, je eigen zetel en je eigen leefruimte. Ondanks ons enthousiasme, is me wel duidelijk geworden dat het herstel tijd en geduld zal vergen. Voor ons, omdat we moeten leren niet steeds ongerust te zijn maar ook voor mama ... Omdat die niet mag vergeten dat ze herstellende is en rust nodig heeft. Gelukkig komt het mannetje met het hamertje geregeld langs en zijn de dutjes thuis langer en deugddoender dan in het rumoerige ziekenhuis. Het elektrische dekentje, de fleece dekentjes in de zetel en de dikke gilets doen dienst.
Na jaren van vertroetelen wanneer pa en/of ik ziek waren (zelfs wanneer ik al een heel groot meisje was, getrouwd en zelf moeder was), is het nu aan ons om mama in de watten te leggen. Véél watten ! Zachte knuffelwatten ... x
23-12-2014 om 21:19
geschreven door mama van Lennert
