Deze nacht toch beter geslapen. En ik werd nog beter gezind toen ik naar buiten keek en ik zag dat het ideaal loopweer was. Maar helaas te laat vertrokken om aan mijn doel van 15 km te raken, eerst 7 km alleen gelopen toen ik zag dat mijn loopmaatje er bijna was en ben ik in hoger tempo terug gekeerd wat mij zuur opbrak want de verzuring was begonnen en dat zorgde ervoor dat de volgende 5 km de hel voor mij werden, ook al liep hij traag, ik kon het amper volhouden. Maar al bij al was het toch leuk om samen met hem te lopen, ik hoop dat ik hem in de toekomst meer eens kan overhalen om samen te gaan lopen.
Na onze loop nog een kwartiertje staan praten met hem, en bijna onderkoeld thuisgekomen. Ik denk dat ik nog nooit zolang onder de douche gestaan heb, ik raakte maar niet opgewarmd.
In de namiddag zijn we dan eens gaan wandelen in Knokke, en terug thuis raakte ik weer niet opgewarmd. Een half uur staan strijken met een warm blazertje op mij gericht en erna mij voor de open haard gesetteld.
Nu rustig de avond afsluiten en morgen weer vroeg uit mijn bed voor een nieuwe werkdag.
25-01-2015 om 21:30
geschreven door Girl on the move
24-01-2015
Uren tellen...
Vorige nacht amper een oog dicht gedaan, ik denk dat ik alle uren van de nacht heb zien voorbijgaan op mijn klok. Deze morgen om 7u al vertrokken richting de dokter want zou zeker mijn zumba niet laten vallen voor een doktersbezoek, maar de dokter moest ik zien aangezien ik mij grote zorgen maakte over een bacterie die zich meester gemaakt geeft van mij. Gelukkig zat er maar 1 iemand voor mij en was ik ruim op tijd terug buiten.
Erna nog op mijn gemak in Delhaize rondgelopen, de voorraad Cavalier stevia chocolade opgekocht en mijn runners world gekocht.
De zumba was terug vrij heftig erna vlug naar huis, een doosje frambozen gegeten en mijn medicatie ingenomen maar blijkbaar was een doosje frambozen net iets te weinig want ik werd zo misselijk of iets door die medicatie, ik heb er bijna 2 u slecht door gelopen, durfde mij amper bewegen uit angst dat ik zou moeten overgeven. Het was een marteling want ik was samen met het gezin aan het winkelen in Antwerpen. Nog 9 dagen te gaan ... Als ik geluk heb, anders moet ik de kuur nogmaals herhalen.
Deze avond is de tuinarchitect dan langs geweest om alles op papier te zetten en volgende maand zien we het resultaat, ik ben benieuwd want hij geeft voor een groot deel carte blanche gekregen.
24-01-2015 om 21:02
geschreven door Girl on the move
23-01-2015
Bijna weekend...
Gisteren weer zo snel in slaap gevallen dat ik weer de tijd niet had om mijn jawbone op nacht te zetten maar om 4u werd ik klaarwakker, en begon mijn brein op volle toeren te draaien, hoe hard ik het ook probeerde tegen te houden, het begon gewoon na te denken al was het zeker niet piekeren of iets anders in de negatieve zin... En in de verte voelde ik honger, maar opstaan om iets te eten was geen optie, deze gewoonte zou ik mijn lichaam niet terug gewoon maken. Uiteindelijk na een uur keren en draaien toch weer in een diepe slaap gevallen en deze morgen toen de wekker bijna afliep werd ik terug vanzelf wakker, maar nu alles behalve klaarwakker, ik was helemaal groggy en stijf, ik denk dat ik zeker 8 minuten nog blijven liggen hebben maar dan moest ik eruit want anders zou ik geen tijd meer gehad hebben voor mijn fit star sessie. Dat maakte mij toch volledig klaarwakker en deed mij echt deugd.
Dan de weg naar het werk was er één vol met files, ik deed er weer dubbel zo lang over dan ik normaal doe, met als gevolg dat ik mij serieus mocht reppen om hier op tijd mijn werk gedaan te krijgen voor de winkel open ging. En toen ik 5 minuten voor opening mijn oude pers wou weg doen leek het wel de wal mart toen ik naar buiten wou rijden met mijn karretje, niet dat er duizend man stond te wachten maar de klanten wilden en zouden naar binnen gaan, het was dus een ware uitdaging om geen volk in de winkel te krijgen. Ook al bleef ik herhalen dat ik binnen een kleine 5 minuten ging opengaan.
Amper half tien en de honger overvalt mij terug, normaal probeer ik een tussendoortje tussen mijn ontbijt en mijn middagmaal te skippen maar ditmaal zal het helaas niet gaan want de honger is te erg. Ik denk dat het ofwel een peer word ofwel een halve meloen... (die mij totaal niet aanstaat wegens niet lekker genoeg naar mijn goesting... Ik vrees dat die nog in vuilbak zal belanden als ik hem nu niet eerst als tussendoortje ga nemen)
Gisteren kreeg ik nog een mailtje terug van mijn therapeut dat hij volgende week mijn telefoontje verwacht, hij geeft mij gezegd dat hij mij zal vertellen hoe ik tijdens mijn zelfhypnosesessies een trigger kan gebruiken. Ik ben benieuwd, want zoiets is nog waardevoller dan een suggestie, zodat ik eindelijk mijn angst voor nieuwe looproutes kan overwinnen. Toch raar dat je weet dat je 20 km kan lopen maar van zodra je een andere weg neemt of probeert te nemen ik gewoon begin te hyperventileren en dat angst mij gewoon overvalt. En wanneer de angst mij overvalt stijgt mijn hartslag en komt het niet meer goed.
23-01-2015 om 09:27
geschreven door Girl on the move
22-01-2015
Vreemde in eigen winkel
Deze namiddag rond 15u komt mijn bazin toe, een kwartier later de baas en zijn gevolg en vanaf dan leek ik wel een vreemde in mijn eigen winkel, telkenmale ik iets wou doen gingen er spontaan 2 in de weg gaan staan, het was precies of ze helderziende waren en gewoon naar de plaatsen gingen waar ik iets wou doen, tot zelfs achter de toonbank. Op den duur stond ik gewoon rondjes te draaien omdat ik totaal niet wist wat te doen.
En komen ze net op dat moment vragen of ze mogen filmen voor een tv programma of ik eventjes iets wou doen, maar zoiets is niets voor mij, proberen mijn bazin naar voren duwen maar zij zag het evenmin zitten en uiteindelijk is mijn andere collega dan maar in het beeld gaan staan.
Na een dik uur vertrokken de bazen met hun gevolg terug de winkel en komt de nieuwe werkneemster haar contract tekenen. Euhm welk contract? Afspraak met de bazin? Meteen gebeld naar haar, maar nee, ik moest bij de andere baas zijn, en toen ik naar de andere baas belde moest ik bij de andere zijn. Het leek wel een ping pong spelletje. Moet echt wel professioneel overgekomen hebben bij de nieuwe werkneemster; de ene baas spreekt af met haar en laat haar daar gewoon staan... Uiteindelijk is de ene baas terug gekeerd na een tijdje.
Maar ik heb mijn twijfels bij de nieuwe werkneemster, ik heb een uurtje met haar gesproken tijdens mijn pauze maar iets gaf mij een raar gevoel... Hopelijk komt dat raar gevoel niet uit. Al zat ik er met mijn gevoel nooit niet ver naast tot nu toe wat nieuwe werkneemsters betreft... Misschien moet ik er maandag toch maar eens met mijn bazin over praten. Het zal wel niet veel uitmaken maar een verwittigd baas is er twee waard.
Direct mijn bedje in, ik ben echt op en op vermoeid, vorige nacht een veel te korte nacht en het is duidelijk voelbaar, morgen terug een lange en zware werkdag. En daarna mijn vrij weekend waar ik enorm naar uitkijk ook al heb ik niet veel gepland.
22-01-2015 om 21:58
geschreven door Girl on the move
Puber rebellie
Er is een gouden regel in huis en dat is dat mama nooit niet mag wakker gemaakt worden als ze slaapt, niet dat mama ellenlang in haar bed ligt, integendeel want mama is altijd als eerste wakker maar mama kampt al jaren met een serieus slaapprobleem, ooit was ik de wanhoop gewoon nabij dat ik van de dokter medicatie ingenomen heb waarbij ik goed sliep maar waardoor ik op héél korte tijd, amper 3 weken 20 kg door verdikt ben... Waardoor ik meteen gestopt ben met het nemen van die medicatie en maar terug voor slecht slapen gegaan ben, de 20 kg heb ik jaren en jaren met mij meegesleept en ben ik maar sinds een dik jaar volledig kwijt, maar het is niet vanzelf gegaan, het was de aanzet naar het leven dat ik nu leid; zo gezond en sportief mogelijk.
Nu dankzij de hypnose en zelfhypnose kan ik wel beter slapen, ik slaap gemakkelijker in en als ik wakker word dan lig ik geen uren meer wakker, maar het slapen zal altijd wel een kritiek punt blijven bij mij waar ik altijd enorm veel aandacht zal moeten aan besteden, zo is een nacht doorslapen voor mij iets wat ik nooit kan doen, ik moet minstens 1 keer per nacht uit mijn bed.
Het is zo als ik moet werken en ik de kids naar school moet voeren dat de kids heel vroeg aan de scholen moeten afgezet worden, het kan nu eenmaal niet later omdat ik op tijd op mijn werk moet zijn en laat ons zeggen dat mijn oudste die flink in zijn puberjaren zit daar heel moeilijk mee om kan.
'Je weet niet hoe koud het is zeker zo vroeg, en ik ben daar zo alleen, en het is nog donker'. Wat hij niet lijkt te snappen dat mijn moederhart bloed dat ik hem daar zo vroeg moet droppen en hij nog een uur moet wachten voor de bel gaat. Maar ik kan gewoon niet anders. En zo zette hij deze morgen zijn wekker ultravroeg en ultraluid zodat mama zeker wakker zou worden erdoor, enkel en alleen om zo zijn ongenoegen te uiten, maar het werd nog erger toen hij zich nog eens ging bezighouden, de rolluiken terug dicht deed toen ik ze al open gedaan had om zo mij te saboteren, zijn sleutel niet te vinden....
Dan de middelste waar ik braaf aan vroeg mijn ontbijtplek vrij te maken, in 95% van de gevallen ruim ik hun rommel altijd op maar s'morgens als ze zelf toch niets anders meer te doen hebben dan spelletjes te spelen op hun gsm hou ik wel van wat medewerking, maar na 2 x vragen zei hij gewoon 'je denkt toch niet dat ik dat ga opruimen', toen werd het mij teveel en schoot ik uit 'dat hij verdorie kon maken dat mijn plek vrij was.'
Dan begon de oudste te vitten op de jongste, totaal onterecht, zoals in de meeste gevallen en als ik half geïrriteerd loop dan kan ik daar écht niet meer tegen. Ik vind het zo verschrikkelijk dat de oudste en de middelste constant maar dan ook constant op hun jonger zusje haar dak zitten, dat kind moet daar zoveel van kunnen verdragen mentaal, en wat ik ook doe of zeg, ze lijken het niet te snappen, het houd gewoon nooit op.
En zo begon de ochtend niet in schoonheid, en ik vind het zo erg de dag zo te moeten starten, hun zo te moeten op school afzetten, de oudste stapte uit de auto als een geslagen hond...
Ik wil zo graag een goede moeder zijn, ik doe zoveel voor hun, maar ik krijg zo weinig begrip en respect terug en dat doet mij soms zo twijfelen aan mezelf.
Dan kom ik op mijn werk en dan komen ze meteen naar mij om te klagen dat het een schande is dat de winkel maar zo laat open gaat... Hopelijk blijft het bij die ene ontevreden klant vandaag want ik heb echt geen zin om 10 u dit te moeten doorstaan...
Ik hoop dat ik toch voor iemand iets goeds kan doen vandaag.
22-01-2015 om 08:46
geschreven door Girl on the move
21-01-2015
Vol energie...
Vandaag een dag vol energie, nog voor de zumba mijn boodschappen gaan doen in 3 winkels. De zumba zelf was vrij plezant, we waren uitzonderlijk met maar 5 maar het was best wel gezellig te noemen. Deze avond was het in de zumba full house, wat minder leuk is qua beperking van bewegingsvrijheid, het valt toch op dat velen toch nog Filip prefereren op Els want ik ben zeker dat er een toch minstens 5 forfait gaven deze morgen om die reden.
Deze middag dan mijn huisje gekuist en de snoepzakjes gevuld voor de kindjes van mijn middelste zijn klas, een beetje met weemoed omdat het de laatste keer is dat ik dat kan doen want volgend jaar zit hij in het middelbaar, wat een zware stap zal zijn voor mij, want dan gaat het 'kind' er echt af en dat ga ik missen.
Daarpas eens een mailtje gestuurd naar mijn hypnotherapeut, ik vraag mij af of je door middel van zelfhypnose ook zelf triggers kan plaatsen, ik heb het nooit geleerd in de cursus maar ik vermoed dat het antwoord ja zal zijn. Toen ik in therapie was geeft hij zelf 2 triggers geplaatst bij mij en ik zou graag de eerste trigger kunnen versterken omdat ik er heel veel baat bij heb.
21-01-2015 om 22:12
geschreven door Girl on the move
19-01-2015
Moe maar voldaan
Deze namiddag mijn krachttraining gedaan en oh wat is er nog veel werk aan de winkel, maar het geeft altijd zoveel voldoening te kunnen stoppen met armen en benen die tintelen van de inspanningen, geeft mij het gevoel dat ik echt goed getraind heb.
Deze avond dan mijn cardio workout, oh man, het was duidelijk merkbaar dat Filip zijn schade moet inhalen, het was loodzwaar, dacht op het einde dat ik echt zou doodvallen!
Het uurtje bokwa erna was ook tamelijk fel te noemen, ik was dan ook heel blij toen het eindelijk tijd was, ik denk dat ik direct als een blok in slaap ga vallen, het kan niet anders, nu is mijn lichaam echt op voor vandaag.
Morgen een hersteldag want morgen een zware dag op het werk. Pfff
19-01-2015 om 22:28
geschreven door Girl on the move
Vermoeid... Part 2
Deze morgen werd ik wakker met het gevoel alsof ik gisterenavond goed in de drank gehangen had, zoooo ellendig. En tevens ook zo moe, al 2 dagen na elkaar te laat in mijn bed en zoiets wreekt hem gewoon. Ik zou nu het liefst van al een ganse dag niet uit mijn zetel komen zo ellendig moe en suf voel ik mij maar dat kunnen we ons niet permiteren, mijn huishouden geeft dringend mijn aandacht nodig en tevens staan er vandaag 3 u training op de planning daar ik deze week maar 4 x kan trainen; kwestie van mijn schade in te halen op de dagen dat ik kan. Deze middag een uurtje krachttraining; heb mij echt voorgenomen om er dit jaar meer aandacht aan te besteden zodat ik mezelf daar toch wat sterker in maak. En dan deze avond een uurtje zumba en een uurtje bokwa en zo zal ik vandaag in 3 verschillende fitnesscentra getraind hebben.
Vandaag is ook de start van 8 weken puur healthy food. Alhoewel healthy, na het zien van de reportage van telefacts over hoe giftig de vis niet is die we op ons bord krijgen... Is het 'healthy' met een groot vraagteken vrees ik.
19-01-2015 om 10:19
geschreven door Girl on the move
