|
De week is weer voorbij gevlogen,
met alle activiteiten die onze dagen hier vullen realiseren wij ons soms niet
hoe snel het weer zondag is. Ondertussen vergezellen wij Gert al exact 6 weken
hier in Gefersa.
De dagen in het centrum beginnen
steeds meer een bepaalde structuur te kennen. Alle groepen zijn volop met de occupational therapy (ergo)
begonnen, en al mogen wij het zelf zeggen, er worden mooie en vooral nuttige
dingen gecreëerd door de patiënten. Maar wat nog belangrijker is, de patiënten
krijgen op deze manier een nieuwe, creatieve uitlaatklep tot hunner beschikking
om hun talenten naar voor te brengen. Zo zijn we samen nieuwe opbergboxen aan
het maken voor de patiëntendossiers, want tussen ons gezegd en gezwegen, er mag
wel wat orde op zaken gesteld worden in deze paperassen. Met krantenpapier en
colla (papier maché) wisten onze patiënten al snel raad en ondertussen staan de
eerste gefabriceerde boxen al te drogen op de tafel in het ergo-lokaal.
Natuurlijk zijn we niet de hele
dag bezig met de OT (occupational therapy); de andere programmas als sport,
nurse meeting en psychotherapie hebben hun beginnende implementatie gemaakt in
de dagindeling. Hier kunnen we nog ontzettend veel over vertellen, maar het
lijkt me beter om jullie meteen mee te nemen naar de high light van de week:
het DJ Bula moment. Elke vrijdag namiddag worden onze patiënten getrakteerd op
een dikke, kei nijge melkfuif onder begeleiding van onze eigen verpleegkundige
Bula (aka DJ Bula). Deze eerste editie kende al meteen een spetterende start.
Nadat onze patiënten de eerste minuten vanaf de zijlijn de kat uit de boom
keken, waagde de eersten zich niet veel later daadwerkelijk op de dansvloer.
Met een dikke pint melk in de hand (letterlijk een melkfuif) kon je gewoon het
amusement van hun gezicht aflezen. Dit is waarvoor we het doen!
26 februari 2014, de Benjamin van
de groep heeft eindelijk de kaap van 21 jaar bereikt! Proficiat Dieter!
Natuurlijk konden we dit als groep niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Na onze
vermoeiende werkdag (soms moet er op een feestdag ook gewerkt worden) zijn wij
met de groep tegenover het centrum het weiland gaan verkennen. Gepakt en gezakt
met een tonnetje rode wijn en wat knabbels hebben we de zonsondergang tegemoet
geklonken en Dieter deze avond dubbel en dik gevierd.
s Avonds ging het feest nog door
tot in de vroege uurtjes, of toch zeker tot half 11. Dankzij Mama (de kokkin
van de Broeders) kreeg onze Dieter nog een overheerlijke verjaardagscake voor zijn
neus geschoteld. En zoals wij Dieter kennen houdt hij wel van iets zoets op zn
tijd. Een lekkerder cadeau had hij zich niet kunnen wensen. (Of misschien wel
nog die pakken chocolade die hij van de mama gekregen heeft :) )
Ondertussen willen wij alle
collega-studenten in België een toffe week vakantie wensen. Voor ons zal het
nog even duren voordat wij een weekje vrij kunnen nemen, maar het komt steeds
dichter bij. Ondertussen zijn wij al druk bezig met de planning om over twee
weken een kleine rondreis doorheen Ethiopië te maken. Het plan staat nog niet helemaal
vast, maar wij hebben ons proberen te laten informeren op het reisbureau voor
enkele vliegtuigtickets. Nu waren wij wel minder aangenaam verrast door het
feit dat wij de zogenaamde blankentaks mogen betalen op deze vluchten
waardoor de prijs al meteen met 300 procent de hoogte in schiet. Ik wist niet
dat blank zijn zo duur was
Maar soit. Ondertussen hadden wij
ons al neergelegd bij deze prijsofferte en stonden wij op het punt te gaan
betalen. Maar dit is dan ook weer makkelijker gezegd dan gedaan hier in
Ethiopië. Oftewel hadden wij niet de juiste documenten in ons bezit, of er was geen internet,
kortom we zijn zonder
resultaat tot vier maal toe naar het reisbureau gereden (wat toch een dik uur
van ons vandaag ligt) en toch hebben we de tickets nog steeds niet. Ethiopian
style! Daarmee zijn we aan het prakkiseren of we überhaupt wel met het
vliegtuig zullen gaan en misschien niet gewoon een road-trip doorheen het Ethiopische
landschap maken. Maar dan moeten we eerst nog wel een chauffeur vinden om ons
rond te cruisen. We shall see.
Wat nu uiteindelijk de beslissing
zal worden volgt later. Het enige wat we tot nu toe met zekerheid weten is dat
we op vakantie gaan, hoe en waar, dat zal nog de vraag zijn.
03-03-2014 om 06:23
geschreven door Gert Wouters 
|
