|
re·la·ti·ve·ren -veerde, h gerelativeerd op het betrekkelijke van iets wijzenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Van Dale
Sinds ik weer alleen door het leven ga, sta ik meer en meer stil bij waarden en normen, bij verwachtingen en bij significante waarheden in het leven. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik tijdens mijn relatie nooit stilstond bij deze zaken, deze waarheden, maar toen kon ik toch meer relativeren, de zaken van me afzetten, wetende dat ik een goei vra achter mij had staan. Ik weet, of wist, van mezelf ook dat ik een vrij positief beeld heb van de wereld en van de mensen rondom mij. Ik probeerde altijd het beste te zien in de mensen, waardoor er regelmatig ontgoocheling, maar uiteraard ook opstekers waren. Nu ben ik vaker teleurgesteld in mensen. Ik verwacht meer. Ik verwacht dat mensen zich even hard inzetten als ik. Uiteraard gaat dit gepaard met teleurstelling. Ik wéét dat mensen niet altijd doen wat ze vooraf gezegd hebben, dat mensen niet altijd afspraken nakomen of er zelfs gewoon niet voor opdagen. Net dat soort dingen stoort mij. Ik verlang veel meer naar noodzakelijke stiptheid, in alles. Het is een soort drang om structuur te creëren in mijn leven. Misschien klinkt het daarom ridicuul, maar mijn innerlijke rust is verdwenen. Ik word dagelijks geconfronteerd met een gemis, waar ik moeilijk mee kan omgaan en die hoogstwaarschijnlijk nog geruime tijd zal aanhouden. Dat gemis weerspiegelt zich in momenten van extreme verveling, vooral tijdens schoolvakanties (ik ben nu eenmaal onderwijzer), gewoon omdat ik de energie niet altijd heb om iets te doen waarvoor ik niet hoef na te denken over de situatie waarin ik nu verkeer. Het lijkt mij op bepaalde momenten gewoon gemakkelijker om niets te doen, thuis te zitten, dan effectief de draad weer op te pikken. Daarnaast weet ik ook, zoals ik hierboven reeds beschreef, dat ik vrij goed kan (lees:kon) relativeren. Dat was ook een beetje de kunde waarmee ik mijn vriendin op sommige momenten kon kalmeren wanneer ze een stresserend moment had, bijvoorbeeld tijdens haar examens. Nu dat relativeringsvermogen deels verdwenen is, betrap ik me er dan ook geregeld op doemscenarios te creëren over het verdere verloop van mijn leven, vooral op korte termijn. Ik ben er zeker van dat ik op lange termijn net zo gelukkig zal worden dan ik voordien was, maar op deze moment lijkt dat van geen belang. En net omdat ik op dit weinig kan veranderen aan wat er op langere termijn zal gebeuren, probeer ik noodgedwongen mijn leven op korte termijn te plannen, structuur te creëren in de chaos die mijn hoofd nu is.
Tijdens de afgelopen vakanties heb ik op deze noodgedwongen behoeften ingespeeld door activiteiten te plannen zoals een citytrip, waardoor ik niet voortdurend aan mijn persoonlijke strubbelingen moest denken, af te spreken met vrienden, enz. In navolging daarvan heb ik beslist om mijn grote vakantie (juli augustus) grondig te plannen. Daar zijn we immers nog maar twee maanden vanaf en plannen neemt vaak meer tijd in beslag dan de eigenlijke uitvoering ervan. Daarom dat ik hierna enkele van mijn plannen zal opsommen en beschrijven. Moesten mijn lezers zich geroepen voelen om in één van deze plannen hulp te bieden in de vorm van participatie of financiële hulp, mogen zij zich tot mij wenden en zal ik dit zeker niet, tenzij belachelijk, afwijzen.
Rock Werchter: Op de eerste dag van de vakantie staat een langverwacht bezoek van mijn lievelingsgroep gepland, waardoor ik het niet kan maken afwezig te blijven. Dit zal uiteraard maar één dag zijn, voornamelijk door de hoge kostprijs van een ticket.
Roadtrip Frankrijk: Als tweede staat er een roadtrip op het programma. Voorlopig heb ik hier slechts één compaan voor gevonden om mee te gaan op deze avontuurlijke autoreis (DDG, nvdr). Het plan is om snelweggewijs richting het Zuiden van Frankrijk te rijden, om aldaar te genieten van de plaatselijke flora en fauna, waarmee ik uiteraard ook de lokale keuken en vrouwelijk schoon bedoel. Zonder haast, zonder verplichtingen, zonder overnachtingen in dure hotels en dit gedurende anderhalve week, waarna we weer zullen wederkeren naar ons belgenlandje, eventueel via alternatieve routes of via Italiaans grondgebied.
Pukkelpop: Eind augustus vindt Pukkelpop opnieuw plaats en ik plan dit jaar wat langer dan één dag aanwezig te zijn. Onderandere de Foo Fighters zullen aanwezig zijn, dus dat is voor mij al een reden te meer om te gaan.
Belgische Kust: Ik ben altijd een fervent aanhanger geweest van onze Belgische Kust. Ook al regent en sneeuwt het, wanneer ik aan de zee ben, ben ik op vakantie. Vandaar ook het plan om eens (of meerdere keren) naar onze kust af te zakken en (hopelijk) te genieten van het goede weer.
Voorbereiding nieuwe seizoen: Uiteraard moet ik me ook voorbereiden op het aankomende nieuwe seizoen bij mijn nieuwe club. Hiervoor zal ik regelmatige bezoeken aan het fitnesscentrum plannen, maar ook vaak fietsen, zwemmen en lopen. Wie graag beroep doet op mijn gezelschap mag zich hiervoor altijd melden.
Lezen: Lezen wordt ook één van mijn belangrijkste doelen tijdens deze vakantieperiode. Hopelijk kan ik enkele interessante boeken op de kop tikken en/of lenen van mijn bonamis.
BBQ: Naar jaarlijkse gewoonte organiseer ik ook een barbecue waarop jullie allen (lees: vrienden en eventueel familie) uitgenodigd worden.
Het enige dat me een beetje stoort aan mijn eigen plannen is het feit dat verscheidene activiteiten vaak maar één dag, of zelfs minder, in beslag nemen. Naar alle waarschijnlijkheid zal ik op de moment zelf wel wat aanbiedingen of ideeën krijgen die ik zal kunnen uitvoeren. Voor de gewone werkmens, en dat bedoel ik niet negatief, lijkt twee maanden vakantie zeer lang, maar op deze moment is het echt geen geschenk.
Mijn volgende blog zal hopelijk minder persoonlijk getint zijn, maar zoals u weet, ik schrijf enkel over dingen die ik ken. Daarom ook ter afsluiting deze wijze woorden: dont know, dont care!
Homines dum docent discunt
|
