WERCHTER 02/07/09 – 05/07/09  Binnen een kleine maand, 28 dagen om precies te zijn, is het weer zover. De weide van Werchter opent zijn deuren voor om en bij de 300 000 festivalgangers en muziekliefhebbers. Ook dit jaar zal ik van de partij zijn. Ik zie er opnieuw naar uit om vier dagen op een broeihete weide rond te lummelen, te genieten van geniale muziek, met een lauw biertje in de ene hand en een vettig frutje in de andere.  En dan nog maar te zwijgen over het onontbeerlijke verblijf op één der campings, al dan niet op korte wandelafstand van de weide.
Ik ga eerst even terug in de tijd. Mijn eerste Werchter gaat al terug naar het jaar 2004, het lijkt nog niet zo lang geleden, maar vijf jaar is toch even. 2004 was het jaar waarin Saakasjvili werd verkozen tot president van Georgië, waarin Erik Dekker Parijs –Tours won en waarin Dragosta din tei de meest verkochte single is.  Ik herinner me in de eerste plaats nog de geweldige optredens van Lost Prophets met het heftige nummer Burn Burn. Na het festival was dat de eerste cd, op basis van een concert, die ik onmiddellijk aankocht. Het ganse concert was een ode aan de new –metal. Ook Metallica was toen van de partij. Ze waren wel een half uur te laat begonnen, maar wat een sfeer, wat een energie. Ook Lenny Kravitz was er toen, gekenmerkt door de ellenlange gitaarsolo’s van hem en zijn bandleden. Ik kende relatief weinig van zijn repertoire, maar wat was dat al een geweldig optreden. Onlangs in het sportpaleis was het ook weer van dat. Daarnaast waren ook Muse, NERD, Daan, Moloko, Placebo en 2 Many DJ’s van de partij. Enkele van de groepen die ik toen aan het werk zag. Ook toen, en later zou blijken dat dit een jaarlijkse traditie is, waren er uiteraard enkele vreselijk slechte groepen die kwamen optreden in Werchter. Denk maar aan Sean Paul, Wu –Tang Clan, Sugababes en The Black Eyed Peas.  Jammer dat deze laatsten ook dit jaar van de partij zijn. Memorabel was natuurlijk de aanwezigheid van den Dolf. Ik denk niet dat hij verwacht had dat er zo weinig thunderdome zou gespeeld worden. Maar ach, het was een belevenis. Het eerste jaar dat je zoiets meemaakt, gebeurt altijd een beetje in een mistige wolk. Het gaat veel te snel voorbij en eigenlijk blijft er relatief weinig van hangen. Daarom ook dat ik het volgende jaar onmiddellijk terugkeerde naar de goddelijke weide. In 2005 traden groepen als The Chemical Brothers, Simple Plan, Green Day, Faithless, Daan, Rammstein, Nine Inch Nails en Interpol op. Achteraf gezien was 2005 een iets mindere versie, maar toch bleef het de moeite waard om te gaan, zeker omdat ik dat jaar het beste concert ooit had meegemaakt, namelijk dat van de Foo Fighters. Jezus Christus, wat een optreden was dat. Ik hoop dat ik ze ooit nog eens mag terugzien, eventueel in het Sportpaleis, maar nog liever op Rock Werchter. Rammstein had ik het jaar ervoor al gezien in het Sportpaleis. Green Day bleef me voornamelijk bij omdat er toen allerlei absurde dingen gebeurden op het podium. Een roos konijn zoop een halve liter vodka op, er werd een gitaar weggegeven aan iemand uit het publiek en wat nog allemaal. Het concert was daarnaast ook wel dik in orde. Op vrijdag en zondag sloten respectievelijk Faithless en REM af en dat waren net zozeer geweldige optredens. Liever zoiets dan Snoop D O Double G of The Game. Al sjaans da zo’n mannen slechts een uurtje kunnen rechtblijven, omdat dan hun overdosis cocaïne is uitgewerkt (of net begint te werken). ’t Feit dat DDG en Der Jaan op bezoek waren geweest, maakte het dan weer eens zo leuk.

Na 2005 werd Werchter een stuk duurder en besloot ik een aantal jaren te wachten vooraleer ik zou terugkeren. Drie jaar om precies te zijn. Toen kriebelde het weer om het festivalgebeuren mee te maken, dus was ik in 2008 opnieuw van de partij.  Er waren een aantal groepen die ik reeds eerder aan het werk gezien had, zoals bijvoorbeeld Lenny Kravitz, REM, The Chemical Brothers en 2 Many DJ’s. Gelukkige stonden er ook een heel aantal nieuwe groepen geprogrammeerd. Air Traffic bijvoorbeeld heeft mij volledig kunnen bekoren. Zij traden de eerste dag op, maar zouden later nog eens terugkomen, met ongeveer dezelfde playlist, omdat er een andere groep had afgezegd. Ook The Black Box Revelation was dat jaar geweldig goed. Een Belgische groep trouwens, slechts twee leden, maar wat een nummers. In de Pyramid Marquee was ik natuurlijk naar de onweerstaanbare Duffy gaan zien. Een geweldig optreden, mede doordat ik de meeste nummers wel kende van de CD die ik vóór Werchter had gekocht. Ook Gossip was geweldig goed, met de iets zwaardere zangers, maar eveneens met geweldige stem en geweldig entertainment. The Killers, Kaiser Chiefs, The Kooks, dEUS en Radiohead vond ik eveneens geweldig. Achteraf gezien had ik wel spijt dat ik Kings Of Leon niet ben gaan zien. Hun cd Only By Night vind ik persoonlijk één van de beste CD’s van 2008.  

Ook dit jaar verwelkomt het bekendste festival van België en omstreken weer om en bij de 50 grootse groepen, fantastische zangers en ravissante zangeressen. Ik zal even overlopen welke groepen ik zeker en vast ga zien en daar ook een reden aan vasthangen, of ook niet, we zien wel. Ik zal trachten chronologisch te werken, althans van dag tot dag. Op donderdag zullen het al zeker The Prodigy, Oasis, Placebo en Fleet Foxes worden. De laatste nieuwe CD van The Prodigy, Invaders Must Die, vind ik wel in orde. Ook hun oudere nummers zijn wel te pruimen. Het valt nog een beetje af te wachten. Tiga is natuurlijk ook niet slecht. Pendulum lijkt mij een heavy metal groepje waarvoor ik niet zo te vinden ben en de Gallagher –broertjes zijn volgens mij een attractie op zichzelf. Placebo heb ik al een keer gezien, maar aangezien ze net een nieuw album uit hebben, wil ik wel weten wat voor innovatieve nummers zij brengen. Laurent Garnier zal gedurende dat optreden haarshampoo’s uitdelen, maar mits ik op een festival niet dousj (hoe vettiger hoe prettiger), ga ik daar hoogstwaarschijnlijk niet naar zien. Ons moeder is fan van Fleet Foxes, dus moet ik wel eens gaan luisteren wat ze daar nu precies zo goed aan vindt. Eerder die dag treden nog enkele groepjes op die ik niet persé moet zien, misschien Lily Allen, het lekker vatsige Britse wijf dat meer met haar tetten bloot loopt dan iets anders, maar ze heeft wel een aantal goede nummers, zoals Fuck You. Vrijdag dan, normaal de beste van de vier dagen. Naar Coldplay ga ik uiteraard kijken! Ik heb ze al twee keer in het sportpaleis gezien, maar ze blijven verdomd goed. Lady GaGa zal haar Love Game allicht niet met mij kunnen spelen. The Killers moet ik natuurlijk ook gezien hebben. Ze waren vorig jaar ook al enorm goed, dus het kan alleen maar beter. Elbow is ook weer zo’n groepje dat ons moeder heel goed vindt, maar aangezien ik er niets van ken, ga ik dat misschien wel eens bekijken. Hoewel The Streets datzelfde moment in de Marquee optreden. Ik heb ze het eerste jaar aan het werk gezien, maar ik vond het toen wat te soft. Eerder die dag treden Amy Macdonald en White Lies nog op. Twee groepjes die ik eigenlijk onvoldoende ken om er een oordeel over te vellen. De rest interesseert mij relatief weinig. Op zaterdag kan het feest helemaal losbarsten. De terugkeer van Limp Bizkit ga ik absoluut niet aan me voorbij laten gaan, al is het maar uit pure nostalgie. ‘I’m doing all this for the nookie!’ Zou Fred Durst zijn rode klak nog steeds hebben? Laat ons hopen. Vooral de weergaloze riffs van Wes Borland, zoals bijvoorbeeld bij The Truth, zullen hopelijk fantastisch klinken op de weide. Blij dat die man teruggekeerd is. Ook op zaterdag nog de Kings of Leon. Hen wil ik zeker aan het werk zien. Use Somebody, Sex On Fire, Closer, … geweldige nummers, neem het van mij aan. 2 Many DJ’s sluit de zaterdag af. Een aardig staaltje drum ’n bass dus. Katy Perry zal ook wel een boysmagnet zijn in de Marquee, maar of ik er naar ga zien, weet ik nog niet. De Jelle ongetwijfeld wel. Verder zal ik enkele nieuwe bands leren kennen, aangezien ik verder niet echt iets moet zien. Over naar zondag dan. Metallica sluit samen met Milk Inc. Werchter af. Op Facebook zie je zowel groepen tegen en vóór Milk Inc. ontstaan. Persoonlijk ben ik ook geen grote fan van deze Belgische dance –formatie, maar er zijn al zoveel rotslechte groepen de revue gepasseerd, dat Milk Inc., onze kleine Belgische trots, met de onverwoestbare Regi, toch niet mag ontbreken. Doch, omdat Metallica gelijk met hen speelt, is de keuze snel gemaakt en zal het voor een andere keer zijn. Sorry Regi. Voor de rest zal het wat heen en weer geloop zijn tussen Main Stage en de Marquee. De Jeugd van Tegenwoordig, Lady Linn, Kaiser Chiefs en Nine Inch Nails zal ik waarschijnlijk ook gaan bewonderen, afhankelijk van de uren waarop ze spelen.

Ik zie er dus zeker en vast met veel enthousiasme naar uit om weer naar het Werchterse af te zakken. Het begin van een zorgeloze vakantie. Als het nog goed weer is dat eerste weekend van juli, dan kan het helemaal niet meer stuk.

Nu alleen nog wachten totdat Linkin Park naar België komt. Hopelijk volgend jaar.

Schluss

04-06-2009, 21:51 geschreven door Fuzzer