Onlangs nog een interessante conversatie gehad met de jongste Vanlommel over het fitness –gebeuren. We hadden allebei een andere mening over dit alles. Het is namelijk zo dat ik me recentelijk een fitness –abonnement bij ‘Health City’ in Hasselt heb aangeschaft. Sinds dat ik op kot zit doe ik slechts twee keer per week intensief aan sport. Ik doe af en toe degelijke fysieke activiteiten, waaronder onze bijna –wekelijkse zaalvoetbal op vrijdagavond. Donderdag train ik en zaterdag en/of zondag speel ik wedstrijd. De training op dinsdag mis ik, dus zocht ik een alternatief om mijn goede conditie te onderhouden en tegelijk wat spierversterkende oefeningen te doen. Fitnessen is dus de ideale oplossing. Het is natuurlijk wel een feit dat je hiervoor binnen zit. Maar volgens mij kan dit net zozeer aanzien worden als een voordeel dan als een nadeel.

Mijn intentie is eigenlijk om, gedurende de periode dat ik op kot zit, sport te blijven beoefenen en terug in de juiste vorm te geraken. Altijd maar in éénzelfde kamer blijven zitten, is ook niet bevorderlijk voor mijn lichaam, noch voor mijn sociaal leven. Voorlopig ben ik slechts één keer gaan fitnessen. Er is een enorme keuze aan cardio –vasculaire oefeningen en toestellen. Je kan steppen, waven, fietsen, lopen en ga zo maar door. Dergelijke activiteiten zijn uiteraard ook buiten te doen (al heb ik geen idee wat ‘waven’ precies is en hoe dit ook in de natuur kan worden uitgevoerd). Daarover was deheer J. Vanlommel van mening dat je beter buiten kan sporten en hij vroeg zich af waarom ik dat niet deed. Wel, als je in een drukke stad leeft waar geen enkele atletiekpiste en voetbalveld in de nabij gelegen buurt ligt, dan ben je al snel geneigd om andere oorden op te zoeken. Daarbij komt ook nog dat ik vrij laat les heb (tot half 6 des avonds) en in de winterperiode is het dan meestal al duister ook. Het fitness –complex is open tot ongeveer elf uur, dus nadat je gestudeerd hebt (lees: film zien) kan je gerust nog een nachtelijke uitstap maken en uitrazen op de fiets of loopband. Of dat nu zoveel gezonder is, weet ik niet. Wat ik wel weet is dat het tegenwoordig niet meer enorm gezond is om buiten te sporten. Broeikasgassen, uitlaten van auto’s en weet ik veel wat nog allemaal. Volgens mij is het vaak gezonder om in een goed verluchte ruimte te sporten dan buiten in alle stinkende en gevaarlijke dampen. Maar begrijp mij niet verkeerd. Als ik de kans heb om buiten te voetballen, te lopen, te fietsen, … dan doe ik dat hoor. Ik ben een buitenmens als het op sport aankomt, maar er is volgens mij niets mis met sport binnen een aantal muren.

Ik ga even verder met mijn betoog over de infrastructuur van ‘Health City’. Er waren dus toestellen om je conditie te trainen, maar er zijn uiteraard ook nog andere mogelijkheden. Groepslessen bijvoorbeeld, al zijn die meer voor de dames bedoeld. Spinning, buikspieroefeningen, aërobic, B&B (blijkbaar geen ‘Bed & Breakfast’) en wat nog. Vermoedelijk ga ik deze zaken niet meedoen al is het spinnen volgens mij wel indrukwekkend intensief en haal je daar wel voldoening uit als je zo’n uur fietsen achter de rug hebt.

En dan is er natuurlijk ook nog de powerzaal. De allereerste keer kregen we een rondleiding doorheen het gebouw. Van zodra je deze zaal betrad, kreeg je de blikken van tientallen struise (en verwijfde) bodybuilders over je heen. Hun activiteiten blijven dan beperkt tot het twee keer opdrukken van 100 kg  en vervolgens een halfuur kijken naar hun eigen spieren in de spiegel. Dat is dus ook niet aan mij besteed. Gelukkig zijn er ook nog de toestellen waar je als gewone mens kan aan oefenen. Het is niet de bedoeling dat ik twee keer zo breed word dan ik nu al ben, maar een beetje spier kan geen kwaad. En ik moet al dat vet dat ik de laatste weken heb opgestapeld weer maar eens kwijt zien te geraken.

Ook zeer fijn is dat je in de verschillende ruimtes ook telkens getrakteerd wordt op enkele high –defenition flatscreen tv –schermen die je de beste programma’s van het moment voorschotelt (tmf, mtv, eurosport) Je moet enkel je oortjes inpluggen en je hebt weer voor uren luister –en kijkplezier. Zeer aangenaam om te sporten.

Soit, ik ga hier mijn betoog stoppen. Het heeft lang genoeg geduurd. De conclusie is dus dat er niets mis is met fitness en binnen sporten. Maar de mensen die graag in hun kamer pompen (‘freddy pompt niet, freddy duwt de aarde naar beneden’), met gewichten oefenen of tegen de kast aandrukken, mogen dat gerust blijven doen.

24-10-2008, 00:00 geschreven door Fuzzer  

Het is zover! Hans Vercammen heeft gedaan wat niemand anders durfde. Hij heeft gedaan wat hij gezegd had dat hij zou doen! Hans Vercammen heeft eindelijk …  de Giekes vermoewerd!

Het zat er natuurlijk aan te komen. Het pestgedrag van Gie Vanlommel kon Hans niet meer aan. Hij ging er aan onderuit. Hij ging er van kapot. En Hans had hem zovele malen gewaarschuwd! “Ik gon aa oewet nog is vermoewere”, zei hij hem recentelijk nog, maar Gie bleef gewoon zijn irritante zelf. Het werd Hans allemaal teveel en de stoppen sloegen door.
De verminking die hierop volgde was gruwelijk. Hij werd bijgewerkt met de blote vuisten en zijn ogen werden uitgesneden. Ook zijn mondhoeken werden opengesneden (zoals ‘The Joker’ in ‘The Dark Knight’) en daarna weer toegenaaid (Hannibal Lecter) om het immer durende gezaag over zijn leven te stoppen. Daarna werd hij met een mes zwaar toegetakeld en kreeg hij uiteindelijk een kogel door het hoofd.

Om geen bewijs achter te laten werd het lichaam in stukken gesneden, maar het hoofd –met de typische arrogante grijns op het gezicht- en schouders werden op de plaats van delict achter gelaten.

Na alle getuigenissen tegen Gie Vanlommel, werd Hans Vercammen onmiddelijk vrijgesproken. 

Uiteindelijk kunnen we maar één ding zeggen: Gie Vanlommel kreeg zijn verdiende loon!

24-10-2008, 00:00 geschreven door Fuzzer  

Als zijnde leraar van de lagere school –of toch alleszins op papier- interesseren de artikels over ‘Veilig naar school’ mij wel. Het Nieuwsblad doet namelijk een onderzoek naar de veiligheid rondom de scholen. Maar wat maakt de omgeving rond scholen veilig voor kinderen? Gemachtigde opzichters die leerlingen helpen oversteken op zebrapaden zonder aangereden te worden door aankomende auto’s? Verkeerslichten? Zone 30? Me dunkt dat er vele maatregelen worden genomen om kinderen (en vaak ook ouders) te vrijwaren van ongelukken. En toch blijft die dagelijkse chaos aan scholen een vaststaand feit.

U moet de test zelf maar eens doen. Rij op een mooie ochtend rond 08u15 maar eens met de fiets –of nog beter, met de auto- langs een school. U zal snel merken dat het er niet altijd even veilig aan toe gaat dan u zou hopen, alle maatregelen rond veiligheid in het achterhoofd. De meeste scholen liggen dan nog aan drukke wegen, wat het vervoer van en naar de school nog gevaarlijker maakt. Auto's die zonder aangeven stoppen om hun kind te laten uitstappen, fietsers die zomaar oversteken, ... Wanneer de scholen dan wel in een rustigere omgeving gelegen zijn, zoals bijvoorbeeld een woonwijk, dan wordt het weer een hel voor de gewone werkende mens die ’s morgens voorbij al die drukte moet om op tijd op zijn werk te geraken.

Ikzelf heb net mijn lerarenopleiding achter de rug, zoals velen al wel weten. Ik heb dus al vele scholen gezien en hun omgeving waarin ze gelegen zijn. Wel, ik kan u met zekerheid zeggen dat ik vaak met verstomming word geslagen hoe bepaalde scholen met veiligheid omgaan (geen opzichters, geen verkeersdrempels, geen zebrapaden). Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat het de laatste jaren fel is gebeterd. Aan elke school staan verscheidene borden of andere opzichtige constructies die autobestuurders aandachtig moeten maken voor kinderen. U kent ongetwijfeld wel die grote geel –paarse totempaal met bovenaan een octopus, geplaatst aan zebrapaden, zodat ook leerlingen erop letten telkens op deze aangegeven plaatsen over te steken. Ook de gemachtigde opzichters worden de laatste jaren steevast aan oversteekplaatsen geposteerd om ongelukken te voorkomen. Gekleurde hesjes worden ook sinds kort door de school aangekocht en uitgedeeld aan leerlingen die met de fiets naar school komen. Allemaal prachtige initiatieven, maar is het genoeg?

Volgens mij is het gewoon niet voldoende. Lees de kranten er maar op na. Elke week lezen we artikels met vermelding van ongelukken van jonge kinderen. Ik zal enkele voorbeelden geven voor diegenen die geen krant lezen of journaal bekijken (bron: Het Nieuwsblad):

-          “Twee kinderen op slag dood na aanrijding in Andenne”

-          “14-jarige sterft na ongeval op weg naar school”

-          “De nachtmerrie van elke ouder”

-          “Ouders zouden liefst tot op de speelplaats rijden”

-          “Schoolpoorten moeten veiliger “

-          “Ouders veroorzaken chaos voor de schoolpoort”

Er kan nog zoveel meer gedaan worden voor leerlingen om veilig naar school te kunnen gaan. Maar uiteindelijk zal dit probleem er altijd zijn. Er komen steeds meer auto’s op de markt (wat toch de grootste chaos veroorzaakt) en het gaat alleen nog maar drukker worden op straat. Hopelijk vinden we er ooit de geschikte oplossing voor om drukte te voorkomen…en niet alleen rond scholen.

21-10-2008, 00:00 geschreven door Fuzzer  

Dit blog gaat tweeledig zijn. Het eerste deel zal een kleine reflectie zijn over de wedstrijd van SKS Herentals van dit weekend en mijn persoonlijke input in het hele verhaal. Het tweede deel zal handelen over den dikke Giekes, in opdracht van Hans Vercammen. Richt al uw vragen en commentaar dus rechtstreeks aan hem.

SKS Herentals

Deze week zal ik geen verslag posten, aangezien dit toch deels plagiaat is en ik verplicht ben variatie te brengen in mijn schrijven. Dan blijft het leuk voor u en mij. Er zijn ondertussen acht wedstrijden gespeeld en we staan ondertussen vierde (ongeveer) wegens het verlies van deze week, thuis tegen Mechelen. Het is alreeds twee weken geleden dat ik nog in de basis gestart ben. Deze week heb ik eveneens twee keer een wedstrijd moeten spelen, met de reserven en eerste ploeg, dit ten gevolge van mijn slechte vorm. Het is dus wel duidelijk: ik zit niet in de vorm van mijn leven en goed spelen doe ik liever dan winnen. Zondag moest ik ongeveer een halfuur invallen, bij een 2-0 voorsprong. Vanaf de eerste minuut van mijn invalbeurt probeerde ik druk te zetten op de verdediging. Dit lukte goed, want ik had de indruk dat we een aantal degelijke kansen konden afdwingen, zonder goed af te werken. Tegen de gang van zaken kwamen de bezoekers 2-1 terug. Ik werd ook enkele keren diep gestuurd (ik loop de verdediging op een hoopje), maar telkens werd de bal iets te ver naar buiten gespeeld, zodat ik niet recht op doel kan afgaan. Eén keer maakte ik een goede loopactie en ploeggenoot S. Baeten kon dwars door de verdediging lopen en scoren. Een gevleide 3-1 voorsprong. Maar wat er dan in die laatste tien minuten gebeurde, is mij nog steeds een raadsel. Twee blunders in de verdediging, waarvan één penalty, brachten de bezoekers terug tot 3-3. Verschrikkelijk. Hoe zoiets uit handen kan gegeven worden, snap ik niet. Dat is de basis en essentie van voetbal.

Mijn grotere zorg is natuurlijk mijn persoonlijk vormpeil. Zoals ik reeds eerder vermeld heb, ik sta al ongeveer twee weken niet meer in de basis. ‘Waarom?’, vraagt u zich natuurlijk af. Het antwoord is vrij simpel: doelpunten. Het is een feit dat ik nog geen enkel doelpunt heb gescoord dit seizoen. Voor een aanvaller is dat weinig, maar goed spelen is ook belangrijk. De trainer wist me te vertellen dat ik er even niet insta, omdat ik niet scoor, terwijl er genoeg anderen zijn die óók niet scoren en toch een plaats in de basiself hebben. Zelf kan ik er kop nog staart aan krijgen, maar het enige dat ik kan doen is beter gaan spelen. Persoonlijk vind ik dat het niet mijn plaats is om de trainer te melden dat er andere spelers zijn die niet scoren, zelfs slechter spelen en er wel instaan. Dit is eveneens een oproep tot reacties. Vinden de lezers van mijn blog dat ik dit wél moet doen? Evelien, mijn vriendin, en zeer vermeldenswaardig (!), vindt dat ik assertief moet zijn en mijn stem moet laten horen. Maar haalt dat iets uit? Houdt een trainer hier rekening mee of gaat hij mij hierop afrekenen?

Vanaf deze week ga ik terug wat meer trainen. De training op donderdag volg ik in Herentals, maar dinsdag kan ik nooit trainen, wegens schoolse verplichtingen en het kotleven in Hasselt.

Daarom zoek ik hier wekelijks een fitnesscentrum te bezoeken om wat spiermassa en conditie bij te kweken. Misschien dat ik zo wel weer mijn goede vorm zal te pakken krijgen. Of misschien moet ik het wel ergens anders zoeken. Que CERA?

Dikke Giekes

Het tweede luik van dit blog handelt, zoals u in de titel kan lezen, over ‘den dikke Giekes’. Dit omwille van het feit dat de enige echte Hans Vercammen mij hiervoor de opdracht en toestemming gaf. Respect voor den Hans, dus luisteren doe ik met plezier. Wat is dat nu eigenlijk met de Giekes? Ge ziet of hoort hem nooit, maar als ge hem ziet issem meestal bier aant zuipen en de chix aant versieren. Is dit nu hoe hij zijn verdere leven zal slijten? Ik hoop het voor hem van niet. Ik wens hem alles toe, maar hij moet er in de eerste plaats zelf iets van maken. Anderen kunnen dit niet voor hem doen. Daarom zou ik graag iedereen oproepen om den dikke Giekes een hart onder de riem te steken en als je hem ziet een schouderklopje te geven. Hij heeft het al zo moeilijk om zijn leven in balans te houden. Volhouden, Gie, je komt er wel.

20-10-2008, 00:00 geschreven door Fuzzer