Het begon al prins(es)heerlijk met een fris welkomstdrankje dat we, neergestreken op de voorsteven van ons jacht, nuttigden. (Jacht = boot overdekt met gevlochten bamboewerk) Wauw, we waren onmiddellijk in ons nopjes. Onze crew: de 1e stuurman, onze persoonlijke kok en de machinist. Hups, de touwen werden gelost en we vaarden de plas op tussen de andere huisboten die hun tocht aanvingen... er waren heuse drijvende paleizen bij, appartementsgebouwen voorwaar... allemaal op een rijtje... . Al snel doken we als enigste de smallere kanaaltjes in en lieten we het vaste land ver achter ons. Eerst nog langs de visboer (kraampje aan de rand van het water met enkele gigantische figroboxen), daar sprong ik half in de nek van onze kok toen ze me daar een super-tijgergarnaal lieten zien. Doe maar eentje, ...! Langzaamaan sneden we door de kanaaltjes, die volledig door waterlellies bedekt lagen, en gluurden we binnen in het leven van de locals, druk bezig met de was en de plas. We lachten naar de enthoesiast zwaaiende kindjes, die uit het niets opdoken. Aangemeerd langs de rijstvelden genoten we een overheerlijke lunch en liet Yann zich gewillig met bloemen versieren door een lief Indische Jonkvrouwe. Onze crew profiteerde van het moment en schrobde zich proper in het water. Fris gewassen vaarden we verder. Nog een zonsondergang (om "u" tegen te zeggen) meegepikt en toen het begon te schemeren werd het anker uitgegooid! Midden in het meer, een extraatje dat Yann versierd had. Mmm... tussen de muggen-aanvallen werd de gefrituurde super-tijgergarnaal verorberd en veel ander lekkers. En net toen ik dacht: wauw wat een verjaardag!, kwam er vanuit de mini-keuken een gezang, en jawel, een taart met kaarsjes erop!!!! Hip hip hip hoera! Onze crew genoot mee, vooral van de frisse pintjes (waar we goed van voorzien waren) dan van de mierezoete-taart. Kortom Onvergetelijk! Catootje