Toegegeven, stilaan, hebben we het zo`n beetje gehad met China.  Na zeven weken hier tussen de alom aanwezige mensenmassa, het gaat aan je vreten.  Maar doch, niet aan ons geweten.  In den beginne vonden we die Chinezen af en toe nogal boertig.  Maar na zelf een hele tijd te hebben ervaren hoe het is om met zo velen te samen te leven, wel, we zijn er ons zelf ook een heel stuk boertiger op gaan gedragen.  En Ja! Ma en pa, ook ondanks al jullie moeite in het verleden! Het moest! Anders overleef je het simpelweg niet!  Kortom, we keken al zwaar uit naar Japan.  Maar!  China verlaten zonder een bezoekje te brengen aan mijn oud maatje Nathan (Speybroeck), die zich al enkele jaren in Shanghai verschuilt, neen, dat konden we niet.  Een weekje Shanghai dus, waarin we voornamelijk het nachtleven hebben verkend.  Overdag was er nu momenteel toch niet zoveel te zien van het echte Shanghai, daar het een ware bouwwerf was, ter voorbereiding van de wereldtentoonstelling aldaar in 2010.   Maar we hebben het ons niet beklaagd dat nachtleven.  From disco to disco.  Knettergekke oorverdovende muziek.  Af en toe een echt goed Dj- setje, en veel te veel van die goedkope boes.  En gevaarlijk concept voor drie opholgeslagen belgen.   En voor waar.... Cupido`s die we zijn.... we hebben in het duister van de vurige nachten , onze Nathan, een schoon nieuw liefke aangesmeerd.  Na de brokken uit de pap deskundig te hebben verwijderd, rest ons nog enkel 1 vraag:  Nathan ! Zijn jullie nog steeds samen??? Yann