Dat aziaten, en voornamelijk indiers zich hardnekkig vastklampen aan eeuwenoude tradities; daar hadden we al lucht van gekregen vooraleer we met onze marchandises naar deze contreien trokken. Je behoefte mikken in een klein gat in de grond blijft hier tot een ware scheitkunstvorm verheven.Overal langs de kant van de weg wordt duchtig geoefend. Dat ze na de roos te hebben afgeschoten in al hun enthousiasme hun gat maar snel met hun blote hand afvegen hebben we hun al lang vergeven, maar aan die kwalijke gewoonte om bij het eerste gewaren van onze aanwezigheid op het toneel ons handschuddend en in hun nalatenschap delend te komen verwelkomen; daar moeten we toch nog even wat aan wennen. Dat ze dit in soms zo een grote getalen doen (soms wel veertig kinderen ineens),is soms echt wel wat te overweldigend. .Maar we treuren niet. Zeker niet wanneer we `s avonds onze kakbruine lijfjes in de spiegel kunnen bewonderen.Leve de zon. Yann
OPgepast met pikante verhalen!!!!
Niet omdat je na het binnenpelenvan een heerlijk hete pikante curry masala schotel de kans loopt de nacht door te brengen op de pot in plaats van naast je geliefde in bed, neen hoor, daarvoor moet je niet oppassen. Het werd me van man tot man in alle vertrouwen toegefluisterd.Een dorpbewoner kamt door het eten van stevig gekruide haver met een ernstige kwaal. Dit zeer ten treuren van zijn kersverse bruid. Hun echtelijke geneugden werden hierdoor ingekort tot werkelijk een snelle dribbel en scoor in 2 seconden. Terwijl mevrouw zich waarschijnlijk zit te verjammeren over man `s falen.. maakt mijnheer zich toch wel erg druk over de vermoeidheid die hem nadien telkens overviel. Luistervinkjes rondom onsheen, weten het zeker, het is dat dekselse traditionele pikant eten, Nou!?, man, man! Hoe mag ik dit hier gaan uitleggen? Vertwijfeling besprong me helemaal toen Ines me achter de rug een heerlijke chilli pepper aanreikte.Had ze daarnet nu niet uren met de vrouwen van het dorp gezellig zitten kletsen???? Yann
01-05-2009
Olifanten passen toch niet in de diepvries?!
In Rajhastan, het land van onmetelijke woestijnen, prinsessen en paleizen uit duizendenéén nachten, waar thermometer gretig op vijftig afnokt, je zou voor minder gaan ijlen en zwijmelen... maar we houden het ons stee en opnieuw voor ~ Olifanten passen niet in de diepvries! Toch?Niet?!.....Dralen we nu gek? We zitten voor wat schaduw bij ons vriendje Arvind, houder van een klein alleshebbend winkeltje, te midden dessert Bundi, in het dorpje Bundi, we kletsen als oude wijven, we luieren, grappen en we puffen..... Arvind biedt ons wat verkoeling aan, mmm lekkers fris, ik zwijm, had ik daar nu net een olifant in zijn ijskast zien zitten, Arvind ziet mijn vertwijfeling, en lacht, jep jep, daar zit ~Ganesha~, de olifantenhoofdjesgod, hij zit daar lekker o zo fris.
02-05-2009
Druk! Druk! In moeders keuken!
Druk! Druk! Hier in Moeders Keuken. En Moederskeuken eer je. Dat moeten ze wel in ~Amritsar~, te midden Sikh-landje, hebben gedacht. Nabij de grens van Pakistan hadden ze eens het groteske idee om moederskeuken lichtjes uit te bereiden. Ze maakten van toen af elke dag meer dan achtduizend maaltijden om ieder die langs kwam van honger te vrijwaren. Wat een wonders idee. Daar bouw je toch simpel een Gouden tempel voor. Of was die tempel daar nu eerst? Hoe zat het nu weer?
Druk! Druk! Hier in Moeders Keuken. En Moederskeuken eer je. Dat moeten ze wel in ~Amritsar~, te midden Sikh-landje, hebben gedacht. Nabij de grens van Pakistan hadden ze eens het groteske idee om moederskeuken lichtjes uit te bereiden. Ze maakten van toen af elke dag meer dan achtduizend maaltijden om ieder die langs kwam van honger te vrijwaren. Wat een wonders idee. Daar bouw je toch simpel een Gouden tempel voor. Of was die tempel daar nu eerst? Hoe zat het nu weer?
