Nu ja, dat we het Chinees nog niet echt machtig zijn mogen geen verrassing zijn. Hoe communiceren we hier dan met de locals voor wie het engels echt chinees is. Nou, het antwoord is: overmatig alcoholgebruik. Ik leg uit. `Iets gaan drinken` doen we hier liever niet in een van die fake artificial cool bars. Neen, liever lekker goedkoop op straat, waar die gezelligheidmensjes van chineesjes hun bbq hebben buitengerold, en waar je altijd wel wordt uitgenodigd om bij aan te schuiven; op van die mini stoeltjes van nog geen twintig centimeter hoog. Iepioon pijou. 1 pils (altijd minstens een halve liter) wordt je meteen in je handen gedrukt. Vervolgens beginnen ze allemaal tegelijk in hun smeuigste chinees ons uit te vragen. Nou ja, daar zitten we dan, wat lachjes rondom te strooien, ons niet begrijpen pogend te verbergen. We kramen `Kamp`ee!`(ad vundum) uit. De glazen klinken. Tot daar de weerzijdige verstaanbare communicatie. Vervolgens wordt dit gebruik dan maar door beide partijen veelvuldig herhaalt, tot enkele uurtjes later ieder sterk evenwichtzoekend huiswaarts keert. Een formidabele taalkater de volgende ochtend tot gevolg. Maar gelachen, ja, dat hebben we. yann.