Na de Ironman in 2008 een nieuw zakelijk doel voor 2009
06-12-2008
Mijn visie op fitness.
01 November 2008 ligt een vijftal weken achter ons. De eerste twee werden gevuld door vakantie, nog steeds in de roes van de overwinning. Daarna een week van huldigingen en felicitaties, voldoende om een mens voor de rest van zijn leven gelukkig te maken. Daarna de onvermijdelijke zware kruisbandoperatie die ik diende te ondergaan (remember het beachvolleybalavontuur). Maar ondertussen sta ik weer terug met drie voetjes op de grond. De verassende derde voet is natuurlijk die van een kruk. Ik kijk er naar uit de echte revalidatie te kunnen starten die moet leiden naar het opnieuw optimaal gebruiken van mijn lichaam. In 2009 wil ik mijn snelheid herwinnen en mooie prestaties neerzetten op de kwarttriathlon.
De echte nieuwe uitdaging situeert zich op zakelijk vlak en heeft alles te maken met Mijn Visie Op Fitness. Daarom eerst dit verhaal:
Er was eens een sportclub in Vlaanderen die mee aan de basis lag van wat we graag het volwassen worden van de fitnesssector in Belgie plachten te noemen.
Daarvoor was er een tijd dat elke zelfstandige ondernemer, ongeacht zijn achtergrond, met een fitnesscentrum kon starten. Concurrentie was nog onbestaande,kennis een eerder welgekomen surplus dan een noodzakelijkheid.
Deze club bezat die sportieve kennis wel. De uitbater wist een sterk, complementair team samen te stellen. Competentie werd gekoppeld aan gedrevenheid, goede service enrespect voor het individu. Zijn missie iedereen maximaal inspireren en motiveren om fit en gezond te leven omvatte hun motivatie en doelstelling. De club floreerde binnen dit eenvoudig maar doeltreffend concept. Menselijke voldoening en economisch succes gingen hand in hand.
Andere gemotiveerde ondernemers zagen iets in dit concept. Zij startten, met de opgebouwde knowhow van die eerste club, hun eigen centrum onder dezelfde naam. Onder het moto samen sterk groeide de groeptot 12 clubs en werd al snel een gevestigde waarde in fitnessland.
Ondertussen is de nog jonge fitnesssector al een nieuw tijdperk ingestapt. De grote buitenlandse ketens, vaak beursgenoteerd, overspoelen de groeiende markt. Een goede evolutie voor de klant, ware het niet dat de motivatie van deze fitnessfabrieken enkel een zakelijke kant kent. Fitness en gezondheid is afgegleden naar harde business. De liefde voor het vak en de oprechte interesse voor het welzijn van het individu worden weggelachen.
Een goede zaak voor de zelfstandige clubs hoor ik jou denken. Al wat zij hoeven te doen is datgene doen wat die grootgeldketens niet doen. De groep van klanten die inhoud boven verpakking verkiest is groot genoeg om de kruideniers van de fitnesssector te laten overleven.
Realiteit leert dat wat jij en ik denken blijkbaar niet voor iedereen geldt. Paniek dreigt een slechte raadgever te worden. Ook bij de fitnesskruideniers begint men samen te werken met externe raadgevers, marketingbureaus, en businessstrategen. De oorspronkelijke missie? Iedereen maximaal inspireren en motiveren om fit en gezond te leven? Als men de woorden nog kent, dan de betekenis al veel minder en de uitvoering ervan al helemaal niet meer.
En nu kom ik langzaam terug naar het begin van mijn verhaal.
Ook binnen de groep van twaalf begon men te twijfelen. Verschillende visies met betrekking tot de toekomst leidden tot onenigheid en conflicten. De groep splitst. Een verzwakking die in tweede instantie zal leiden tot een gevoelige versterking. Hoe? Dat lezen jullie binnen enkele weken.
Om af te sluiten vat ik samen dat zelfstandige clubs nog steeds hun recht van bestaan hebben. Zij dienen zich te blijven concentreren op de essentie van hun opdracht nl. liefde voor het vak combineren met persoonlijk contact en vriendelijke service.Bovendien moeten uitbaters en medewerkers het goede voorbeeld geven dwz de juiste uitstraling geven aan je beroep is essentieel. Een dokter rookt niet als hij zijn patiënten ontvangt, een kapper staat niet met pelletjes in vettig haar zijn klanten te knippen, een cafébaas is geen geheelonthouder en een politieagent maakt geen verkeersovertredingen. Kortom, indien je gezondheid verkoopt moet je er zelf verzorgd en gezond uit zien. Daarnaast dienen alle klanten gelijk, respectvol en eerlijkbehandeld te worden.
Er wachten de zelfstandige fitnessuitbater nog uitdagende maar vooral boeiende tijden. Hoe Ironfrankie deze uitdaging zal aangaan lees je in een volgende blogtekst begin volgende maand.
