Wakker worden door het getsjilp van vogeltjes, er zijn ergere dingen! Na het ontbijt komen Bolat en Timor ons ophalen om op uitstap te gaan samen met het enige ander koppel dat hier momenteel verblijft. Na een tweetal uurtjes rijden, komen we aan in het Nationaal Natuurpark waar we ons een gezellig plekje uitkiezen waar we kunnen barbequen. Onze begeleiders hebben alles meegebracht en maken ter plekke een meer dan lekkere maaltijd klaar. We toosten met vodka alvorens ons op het eten te storten. Mauro kan zijn geluk niet op en maakt grote dammen in de wilde rivier die vlak naast onze picnicplaats loopt. Als laatste wordt er een karper op de barbecue klaargemaakt, jammie! Hier loopt het ook vol met wilde paarden en koeien die midden op de weg een trage wandeling maken. Echt een meer dan prachtige, zonnige dag!
Bij het terug naar huis rijden, vallen Laurine en Mauro vermoeid maar voldaan in slaap.
Morgen mogen we eindelijk terug op bezoek!
Door problemen kan ik de foto's van deze dag niet afladen.
Zaterdag en dus geen bezoek mogelijk. Het ziet er naar uit dat het opnieuw een mooie dag zal worden. We gaan naar de Coffeedelia om daar te ontbijten op het terras. Zoals steeds is het daar een gezellige drukte. Ze beginnen ons hier ook al goed te kennen! Na het ontbijt wandelen we verder naar Kok Tobé, dat is een pretparkje boven op een heuvel dat je kan bereiken met een kabellift. Van daar uit heb je een prachtig uitzicht over de stad Almaty en zie je goed tot waar de grens loopt van de stad, daarachter is het allemaal landschap. Er zijn daar allerlei attracties voor de kids en enkele drank-en eetgelegenheden. Er is ook een mini-zoo maar het hoogtepunt is wel de rodelbaan van 700 meter lang die we natuurlijk afgedaald hebben! Pure pret!
Terug beneden passeerden we langs een gezellig restaurantje The Noodles waar we fantastisch lekker gegeten hebben in een prachtig decor.
Na al meer dan een week hier rondgelopen te hebben, begin je toch al wat beter je weg te kennen en durven we dus al eens een andere weg te nemen en zo leuke dingen te ontdekken. Zo komen we parken, fonteinen, winkels, terrasjes, bars, restaurants tegen die we wel nog eens gaan bezoeken!
We komen ook nog eens het koppel tegen waarmee we gisterenavond gaan eten zijn, zij vertrekken vanavond terug naar België. Via hen hebben we ook nog een aantal leuke uitstapjes leren kennen die we zeker nog gaan doen.
Deze ochtend hebben we eerst een koppel opgehaald die gisteren voor de rechtbank zijn verschenen (positieve uitspraak) en vandaag nog eens naar hun weeshuis konden gaan om pampers ed. af te geven en hun zoontje nog eens te zien. Daarna doorgereden naar ons kinderhuis. Daar liep onze dochter al buiten en was ze de bloemetjes water aan het geven. Vanaf het moment dat ze ons zag, verscheen er direct een grote glimlach op haar schattig gezichtje! Alle kindjes van haar leefgroepje liepen buiten en we hebben allen samen gespeeld en tekeningen gemaakt. Onze dochter is ook heel vrijgevig. We hadden vandaag druiven meegenomen en ze deelde die mooi met haar groepje, voornamelijk met de meisjes, de jongens dat is iets anders! Er is daar ook een heel guitig jongetje dat steeds met Mauro komt spelen! Ze babbelde vandaag nonstop en net nu was onze vertaler Bolat met het andere koppel mee! Soms verstaan we haar wel, bv toen ze al plagend zei: "papa njet foto!" Ze blijft verzot op foto's nemen! En "dank u" hebben we haar ook al geleerd, dan zegt ze "dank oe", echt schattig. En als ze van de glijbaan komt en we zeggen "opsaké" dan zegt ze dit na! Haar verzorgster begon ook al tegen mij in het Kazachs, volgens mij vroeg ze of ik van Slovakije kom (ze wees naar mijn gezicht), maar zeker ben ik niet en ik kon het ook niet aan Bolat vragen. Om 12u was het etenstijd en moesten we afscheid nemen na een dikke kus te krijgen. Korte tijd later was ons vervoer er en reden we terug naar het centrum, nu mogen we 2 dagen niet op bezoek gaan. Elke zaterdag is het hygiënedag en zondag is rustdag. Vanavond hebben we afgeproken met twee andere koppels om op restaurant te gaan. In bijlagevind je een foto waar het gedeelte van het kinderhuis op staat waar onze dochter verblijft. Op een andere foto zie je een stukje van hun grote speeltuin en ook een foto van hun persoonlijke begegeleidster.
Deze ochtend zijn we om 9.30u opgehaald en hebben we eerst nog een ander koppel opgepikt die eveneens een bezoek mochten brengen aan hun dochtertje. Eerst deze mensen afgezet aan het kinderhuis en dan doorgereden naar onze kleine meid. Vandaag zijn we terug in de tuin mogen gaan met onze dochter. Buiten is ze duidelijk energieker dan binnen! Energie heeft ze trouwens in overvloed. In de speeltuin rent en springt ze van het ene speeltuig naar het andere. Samen met Laurine en Mauro spant ze al samen om papa vast te houden en te bekogelen met zand uit de zandbak. Samen met mama maakt ze de mooiste tekeningen en ondertussen komen al enkele kindjes uit haar groepje mee tekenen. Het leek wel de tekenacademie van Almaty. Als we de vergelijking maken met de verhalen die we horen uit de andere kinderhuizen is het in dit kinderhuis toch wel open en losser in de omgang. Misschien omdat er hier geen baby's meer verblijven. Er kwam zelfs een jongen van een jaar of 12 met Mauro voetballen. Natuurlijk vliegt de tijd op deze manier nog sneller voorbij en rond 11.50u was het alweer tijd om afscheid te nemen. Op de terugweg springen we nog even de supermarkt binnen en na het middageten maken Laurine en Mauro opnieuw een deel van hun schooltaken. Rond 16u maken we nog een wandeling richting Green Market. Dit is een overdekte markt waar groenten, fruit, kruiden, vlees,... te koop worden aangeboden. Aan de buitenzijde rondom deze markt is het een aaneenschakeling van allerlei kraampjes. Best wel eens de moeite om te zien. Net naast deze markt is er een chocoladefabriekje met ook een winkel eraan. Hier staat toch wel wat volk aan te schuiven om een portie chocolade en/of snoepjes te kopen. Zoals gewoonlijk zakken we daarna altijd af richting Coffeedelia(onze stamcafé aan het worden) om nog iets te drinken en te eten en om van het free internet gebruik te maken om onze blog bij te werken en en de mails te bekijken. Morgenvroeg worden we op hetzelfde tijdstip opgehaald om onze dochter te bezoeken. Tot morgen.
Deze morgen opgestaan in ons nieuwe appartement en wonder boven wonder hebben we airco! Dus goed en fris uitgeslapen om bij onze dochter op bezoek te gaan. Aangezien onze chauffeur naast ons in het appartement woont, moeten we niet te lang op ons vervoer wachten. Tegen 10u komen we aan het kinderhuis aan (dit is geen echt weeshuis, er verblijven ook tijdelijk geplaatste kinderen). Daar blijkt dat ons meisje op medisch onderzoek is, dus mogen we bij de andere kindjes van haar leefgroepje wachten totdat ze terug is. Na drie kwartiertjes wachten komt ze onmiddellijk naar ons toegelopen! We hebben met haar getekend, gekleurd, geplakt en haar al enkele eenvoudige woordjes aangeleerd die ze al wat kent. Laurine en Mauro zijn echt in de wolken met hun zusje! Vandaag is het merkelijk frisser en regenachtig (voor de plaatselijke bevolking een verademing) dus blijven we binnen in haar leefruimte. Ze laat ons ook haar slaapplaats en haar bedje zien.Bij Gert komen er spontaan herinneringen boven aan het internaat! Om 12u15 moeten we dan afscheid nemen omdat de kindjes middageten hebben. Terug in het centrum gaan we eerst op zoek naar een andere winkel (we zitten wat verderaf nu) en wat blijkt, we zitten vlak tegen die grote winkel waar we onze eerste inkopen gedaan hebben na onze vlucht! Het is niet echt wandelweer dus blijven we gezellig op ons appartement en de kids werken flink voor school. En nu zitten we in een andere Coffeedelia, eentje dicht bij ons verblijf en drinken op ons gemak een lekkere extra grote cappucino en tegelijk kunnen we gratis internetten! Morgen mogen we terug om 10u op bezoek. In bijlage enkele foto's van het bezoek van gisteren (buiten) en vandaag (binnen).
Vandaag op bezoek geweest bij onze dochter! Wat een emotioneel moment als je in haar leefgroepje binnenkomt! Ze lachte direct naar ons en kwam naar ons toegelopen! We mochten met haar naar buiten in de speeltuin van het weeshuis. Laurine, Mauro en ... kropen direct in de speeltuigen en hadden veel plezier! Ze is een heel open en levendig meisje! Ze voelt zich echt op haar gemak. We hebben haar een cadeautje gegeven waarmee ze heel tevreden was! Ze tekende de bekende "kopvoeters"met haar nieuwe stiften totdat alle papieren op waren. En foto's nemen doet ze enorm graag! Bij het afscheid kwam ze ons spontaan een kusje geven! Morgen mogen we om 10u terug gaan. We kunnen niet wachten tot morgen! Daarna zijn we nog wat gaan wandelen in de stad. Overal was er animatie en optredens voorzien. Afgelopen nacht heeft het hier ook goed geregend en is het vandaag dus wat beter van temperatuur, maar nog warm genoeg! Vanavond zijn we ook verhuisd naar een groter appartement, dat echt een groot verschil is! Nu hebben we ruimte te over! Ik heb nog geen tijd gehad om mijn foto's op de pc te zetten, maar morgen zal ik dit zeker doen! Tot morgen.
Deze ochtend om 8u30 wakker gebeld door Bolat met de melding dat hij ons om 8u50 komt oppikken! Dat is dus even stressie geweest om ons allemaal klaar te krijgen! Ik heb me nog nooit zo snel gedoucht en Gert heeft zich ook nog nooit zo snel geschoren! Onze chauffeur zat vast in het dagelijkse verkeer en was er maar om 9u10. Eindelijk kunnen we vertrekken, eerst nog een ander koppel oppikken die ook op bezoek mogen. Wij worden afgezet aan het districtgemeentehuis waar we eerst nog een gesprek hebben met de sociale werkster van het district waarin ons weeshuis zich bevindt. Het gesprek verloopt opnieuw in het Engels en ditmaal vertaalt door Anastacia (onze andere vertaalster). Deze keer worden er ook vragen gesteld aan Laurine waar ze perfect op weet te antwoorden! (ik vertaal dan) Na het gesprek wordt ons gemeld dat alles in orde is en dat we naar het weeshuis mogen! Tien minuutjes verder rijden en we zijn aan weeshuis N°1. Het gebouw ziet er vrij mooi uit met een grote tuin rond en overal speeltuigen. Kinderen lopen vrij rond, het is sind vorige week immers grote vakantie! Er zitten hier ongeveer 150 kinderen tussen 4 en 18 jaar. Eenmaal binnen, gaan we eerst bij de directrice, een aangenaam persoon, die ons ook nog eens enkele vragen stelt. We krijgen ook meerdere gegevens op papier (in het Kazachs) over onze adoptiedochter en een foto. Haar leeftijdsgroep is momenteel naar de cinema (Shrek3) dus moeten we deze namiddag om 15 u terug komen! Onze chauffeur brengt ons terug en dus lunchen we eerst en maken een kleine wandeling. Om 14u30 worden we weer opgepikt en na een halfuurtje rijden in een snikhete auto zonder airco bereiken we het weeshuis voor de tweede maal vandaag. Deze keer moeten we eerst bij de sociale werkster van het weeshuis zelf gaan en zij geeft ons alle info die gekend en beschikbaar is. Na enkele minuutjes wordt dan onze adoptiedochter binnen gebracht! Op dat moment gaan er ontelbare emoties door je heen! Wat een schatjen! Laurine en Mauro geven een klein cadeautjen af waarmee ze heel blij is! Natuurlijk is ze verlegen, wat wil je, vier vreemde mensen die naar haar kijken en die ze helemaal niet begrijpt! Deze eerste ontmoeting duurde maar een tiental minuten waarna we naar haar leefgroepje mochten gaan. Ze slaapt en leeft daar samen met 10 andere kindjes van haar leeftijd. Morgen mogen we al om 9u gaan tot 10u30. Daarna gaat het ganse weeshuis op uitstap aangezien het morgen de Nationale Dag van het Kind is. Overal in Almaty zijn dan activiteiten gepland speciaal voor kids. Haar naam houden we wel nog even voor ons, dat zullen jullie wel begrijpen hé! Tot morgen!
