Na enkele adoptiebureaus overlopen te hebben (voor gezinnen zoals ons met biologische kinderen), komen we tot de conclusie dat we niet veel alternatieven hebben. Ofwel mogen we adopteren, maar is er een wachtlijst van 3jaar, ofwel is de wachtlijst afgesloten wegens te lang! Uiteindelijk komen we bij Het Kleine Mirakel in Beerse terecht. Annemie en Annick zijn twee toffe madammen die zich met hart en ziel inzetten voor hun adoptiebureau. Bij hen hebben we de keuze tussen Polen en Kazachstan. Aangezien er een verblijf van 12 weken in Kazachstan voorzien is, is dit voor ons niet haalbaar. We gaan dus vol goede moed voor Polen, ook omdat de wachttijden daar héél kort zouden zijn! We kiezen hierbij wel bewust voor een special needskindje. Polen is ook nog maar net opgestart als adoptieland, dus echt veel referenties hebben we niet. Na het opmaken van een volledig dossier, (gezins- en familiefoto's, allerlei uitrijksels, financiële gegevens, doktersattesten, aanbevelingsbrieven,...) wordt dit pakketje naar Polen opgestuurd. En nu afwachten...
