De adventkrans is een mooi ritueel. Kaars per kaars, licht per licht breken we duisternis. Om wanhoop om te zetten in hoop, heb je tijd nodig. Om teleurstelling, om ontmoediging het hoofd te bieden, moet je tijd nemen. Tijd om met je vrienden te praten, tijd om aan jezelf te sleutelen. Tijd om de samenleving te keren. En dat vier weken lang.
Jean-Paul Vermassen Uit : weekkalender basisgroepen - week 48
30-11-2007
Een ex-premier maakt zich zorgen
Is CD&V de jongste tijd niet geradicaliseerd?
'Wij zijn geen partij van separatisten. Onze voorstellen passen nog altijd in een federaal kader. Wel ben ik ervan overtuigd dat het kartel met N-VA niet kan blijven zoals het vandaag werkt. Ze zullen kleur moeten bekennen. Als N-VA deel wil uitmaken van een regering, zal ze geconfronteerd worden met de vraag wat we nog gemeenschappelijk willen houden in ons land.'
uit DE STANDAARD van vandaag.
Daar ben ik mee akkoord !
26-11-2007
Kwestbaarheid
We zouden te kwetbaar zijn zonder wapens, onze veiligheid zou in het gedrang komen. Het is goed dat er vragen gesteld worden bij die vanzelfsprekende stelling, zoals deze tekst van de Duitse theologe Dorothee Sölle :
Het venster van de kwetsbaarheid - zo zeggen de militairen om de bewapening te motiveren - moet gesloten worden van kwetsbaarheid is mijn huid zonder vocht en aanraking moet ik sterven het venster van kwetsbaarheid wordt dichtgemetseld mijn land kan niet leven wij behoeven licht om te kunnen denken wij behoeven lucht om te kunnen ademen we behoeven een venster naar de hemel
uit : De Vaart nr. 42 - nov., dec., jan. '07-08
22-11-2007
RED DE SOLIDARITEIT
18-11-2007
Van een vriend ontvangen
Laat me licht zijn en warmte
ja,
warmte en licht
zo
kan ik leven in vreugde
Uw
vreugdevol licht
Help
me, teder en zacht
t
lichtje behoeden
zo
kan ik leven in licht
Uw
vriendelijk licht
Leer
me: licht zijn
vrede
zijn
heel
menselijk zijn
soms
goddelijk zijn
Ja,
zo nu en dan
een
glimp daarvan
daar
dank ik voor
15-11-2007
Vlindertje
12-11-2007
11 november : Vrouwendag
De Arabische filosoof Ibn Rushd zei in de twaalfde eeuw al : "Een samenleving die haar vrouwen onderwerpt is ten dode opgescheven." Laten we, negenhonderd jaar later, bewijzen dat een samenleving die haar geeft, gegarandeerd zal slagen. Kofi ANNAN
uit : weekkalender basisgroepen : week 43.
10-11-2007
Houden van het leven
Henri NOUWEN zegt :
Houden van het leven betekent houden van de kwetsbaarheid ervan. Het leven vraagt zorg, leiding en aandacht. Kwetsbaarheid is een kenmerk van het leven en de dood. Hoe kostbaar en kwetsbaar ons leven is, zie je aan een pasgeboren baby en aan iemand die stervende is. Vergeet nooit dat het leven broos is. Vergeet het vooral niet in de periodes van je leven waarin je invloed, succes en bekendheid hebt.
(Zullen we ook van het leven van... alle Belgen houden )
uit : weekkalender basisgroepen - week 44
02-11-2007
Het leven gaat verder...
Vanmorgen om 7 uur ging de telefoon
ze zegden: Je vriend Ben is dood,
een frontale botsing met een
vrachtwagen
die inhaalde waar hij niet
mocht."
Aanvankelijk wilde ik het niet
geloven,
ik dacht: het is een macabere grap,
mijn vriend Ben kan toch niet zomaar
doodgaan
we moeten vanavond nog samen weg.
Het was als een stomp in mijn maag,
dat bericht van Bens ongeval.
Ik probeerde mij voor te stellen
wat er in hem was omgegaan
toen hij die vrachtwagen op zich zag
afkomen.
Het is vreemd ...
we hebben toevallig voor twee weken
nog over de dood gepraat
hij was er bang voor: Dan is alles
te laat, zei hij.
Het filmpje vertelt hoe de vervroegde
afschrijvingen van sommige kern- en steenkoolcentrales uitzonderlijke winsten
hebben opgeleverd voor Electrabel. Die elektriciteitsproductie hoort niet langer
thuis in een tijdperk waarin grote klimaatuitdagingen om duurzame oplossingen
vragen. Het is aan de toekomstige minister bevoegd voor duurzame ontwikkeling om
de onverhoopte winsten van Electrabel te herinvesteren in hernieuwbare energie
en energie-efficiëntie.
Ik durf niet. Ik kan het niet. Niets voor mij. Hoe dikwijls horen we het niet bij een vraag, bij een opgave, bij een moeilijkheid. Nemen wij niet te vlug die woorden in de mond ?
Durven, de leuze van een werkjaar :
Durven leven, ervan genieten, ervoor vechten.
Durven opkomen voor rechten, voor de toekomst, voor menswaardigheid.
Durven spreken met elkaar, met de vijand, met de uitgestotene.
Durven op zoek gaan naar de waarheid, naar de werkelijke situatie van de instellingen.
Durven nieuwe dingen doen wat men niet verwachtte, een beetje meer liefde, wat meer rechtvaardigheid.
Durven inzien hoe onze situatie is, hoe wij kunnen leven, hoe wij kunnen hunkeren naar liefde en heil.
Durven noemen de naam van God, onze Vader, getuigen van zijn Rijk van vrede en gerechtigheid.
Durven bidden, met zijn hart wenen, met zijn lippen jubelen, zich uitspreken tot God, drager van ons leven.
Durven, zomaar durven... Waarom zouden we het niet durven, met Gods genade, wiens hart groter is dan het onze.
Mensen zonder idealen leven lang, omdat ze niets hebben om voor te sterven. Mensen met idealen leven langer, dat wil meestal zeggen langer dan hun idealen.
uit : Een mens is nooit te fout om te leren. van Rikkert Zuilerveld.
19-10-2007
Jaarlijkse ontmoetingsdag
JACQUES GAILLOT KOMT NAAR BRUGGE!
De werkgroep Evangelie Levensnabij i.s.m.
Basisbeweging voor democratie in samenleving en kerken wist Mgr. Jacques Gaillot
te strikken voor de jaarlijkse Ontmoetingsdag. Op zaterdag 13 oktober spreekt
hij in Ter Loo, Centrum voor bezinning en vorming, Torhoutsesteenweg 56, 8210
Loppem-Zedelgem. Om 10 uur zal bisschop Gaillot de nieuwe webportaal van de
Basisbeweging officieel opstarten, daarna houdt hij een toespraak. Hem werd
gevraagd iets te vertellen over de 'principes' waarbij hij zich liet leiden voor
zijn 'catechese voor volwassenen'. Na de broodmaaltijd zijn er deelgroepen over
het centrale thema van de dag Vrijmoedig, niet vrijblijvend!: ecologie
(Paul De Witte & Luc Vankrunkelsven) politiek (Michel Vermeersch & Staf
Nimmegeers), Economie (WTM), interculturaliteit-interreligiositeit; het erkennen
van het samenleven met andere culturen (KMS) en vrijmoedigheid in kerkverband
(Lea Verstricht).
Om 16 uur sluit het liedprogramma Scala
van de vrede o.l.v. Bernard de Cock en Mark Joly de dag
af.
Weer was het opmerkelijk hoe deze man het vrijmoedig (net als Gandhi en Jezus) voor de mens als persoon opneemt .. Dit lied komt hem goed van pas : 'Alles blijft gelijk in de wereld van mensen daar waar het recht van kleinen wordt verkracht. Het is tervergeefs al te spreken van vrede zolang de één de ander nog veracht.'
Nu is het aan ons om het waar te maken...
10-10-2007
Internationale Dag van de Geweldloosheid
De verjaardag van de vredesapostel Mahatma Gandhi, ingesteld door de Verenigde Naties, wordt voortaan als deze dag wereldwijd gevierd : "omdat de wereld nood heeft aan zijn boodschap van geweldloosheid, verdraagzaamheid, mensenrechten en democratie". Dit is 2 oktober.
Als je de recente televisiebeelden gezien hebt over de
wijze waarop de militaire junta van Myanmar de geweldloze acties opnieuw
probeert neer te slaan, dan is dit een schande en moet door de hele wereld worden
afgekeurd.
Organisaties geven hun formele steun aan de acties die in solidariteit
met het volk van Myanmar in ons land worden ondernomen, o.m.de manifestatie van
zaterdag 29
september 2007 in Brussel en de tussenkomsten bij
Karel De Gucht, minister van Buitenlandse Zaken. (met dank aan Pax Christi !) Ondertussen mogen we hopen op een dialoog van de junta met het volk...
Uit de weekkalender van basisgroepen (1 - 7 oktober 2007) mag ik de volgende boodschap van Gandhi lezen :
Laat ons geen vooruitgang
noemen
waar een ander aan ten
onder gaat.
Laat ons geen groei
noemen
waar een ander minder van
wordt.
Laat ons geen vrijheid
noemen
wat een ander het recht
ontneemt om zichzelf te zijn.
Laat ons geen gemeenschap
noemen
waar de minste niet de
meeste aandacht krijgt.
Laat ons zelf de
verandering zijn
die we in de wereld
willen zien.
04-10-2007
Vandaag feest van
Franciscus
Francesco Bernardone.
Vrolijke Frans wordt
heilige Franciscus,
il poverello.
Een rijk en kostbaar
godsgeschenk!
Franciscus
omhelst een melaatse.
Gaat in één moment
de lange weg
van walging
tot warm gebaar.
Franciscus
hoort: Mijn huis is in
verval.
Gaat radicaal
de weg naar de wortels
van het prille begin.
Zonder geweld, zonder
geld
en zonder macht.
Alleen de wereld is zijn
kracht.
Franciscus.
Mensenvriend,
dierenvriend,
vriend van heel de
schepping.
Instrument van vrede.
Uitgestoken hand
naar de moslims,
naar de sultan in Egypte.
Franciscus.
Zijn hoogste vreugde?
Het lot van Jezus delen.
Verzoend, in vrede zijn.
Geen andere wens dan
deze:
Vrede. Vrede en alle
goeds.
uit : Vierend en bezinnend Vredesweek 2007
01-10-2007
Vredesweek rond vluchtelingen
Zaterdagavond ben ik naar een optreden van de Tsjetsjeense kinderdansgroep LARAM (betekent : respect) in de Stadsschouwburg gaan kijken. Het was prachtig ! Vluchtelingen die de mooiste tradities van hun herkomstland in het gastland bekendmaken. Daarna heb ik een tekst uit de 'Hoorschelpen' van Jos rond dit thema gevonden : Ik stel een paar vragen aan Ing, een jong Cambodjaans
meisje,
gesloten, koppig en lief tegelijk, dat een jaar of
twaalf moet zijn.
In haar ogen een grondeloze wijsheid waarin ik
verdrink.
Ze spreekt goed Frans.
Ik vraag: Wat zou je willen dat ik van je te weten
kom, van je leven?
Ik heet Ing, zegt ze. En ik leef.
Ik stel een vraag aan het meisje naast haar,
jonger of ouder dan zij, wie zal het zeggen:
Waar komt ze vandaan?
Ze noemt de naam van een dorp bij Pnom Penh.
Ik zeg: Is dat ver hiervandaan? Ja, ver.
Vertel me eens hoe ver het is,
of langs welke weg je van je dorp hierheen bent gekomen?
Vertellen? vraagt ze verbaasd. Waarom moet ik dat
doen?
Ik kom daarvandaan en nu ben ik hier:
is dat niet voldoende voor u?
WIESEL ELIE. Woorden zonder
wederwoord.
Gooi en Sticht, Hilversum, 1983, p. 26.
28-09-2007
Voor wie de pijn van de gezinnen niet kent
"Ik kom uit een heel arm gezin en wij woonden in de barakken aan de rand van Antwerpen. Ik woonde daar eigenlijk graag, ook al was het in noodwoningen, niet lang na de tweede wereldoorlog. Wij waren er onder elkaar en voelden ons veilig. Er was wel eens ruzie, maar dat duurde nooit lang. We waren "die van de barakken". Maar ik weet nog hoe ik heel alleen over de grote steenweg stapte. Dat mocht eigenlijk niet van thuis, want ik nog te klein en de oversteek was te gevaarlijk. Let op! Het was niet zozeer gevaarlijk voor het verkeer... want toen waren er nog weinig auto's... maar het was gevaarlijk omdat "de grote steenweg" zoveel wou zeggen al "naar de anderen gaan", naar de wereld van alle anderen, die ons niet moesten hebben. Het gevaar was het afgewezen worden, de afwezigheid van respect. We zijn "maar" die van de barakken, de minderen die op zijn minst vuil waren en onbetrouwbaar."
Tot zover Willy. Hij werd er stil bij en zijn ogen werden diepten vol verdriet. Hij had de pijn van zijn leven uitgesproken. Nu zijn er geen barakken meer. Maar nog heel veel arme mensen die bang zijn voor de overkant. Want de barakken blijven diep in hen.
Karel Staes uit : VierdeWereld Blad - september-oktober 2007, nr 154
24-09-2007
Vrede ?
Wie altijd een voorraad stenen bij zich heeft om naar anderen te gooien gaat gebukt onder nodeloos gewicht.
Eric GALLE
uit : weekkalender basisgrroepen (week 38).
22-09-2007
Verjaardag
Vandaag eventjes een vlindergroetje aan een vriend die jarig is !
Ik ben Eveline , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Papillon.
Ik ben een vrouw en woon in Kortrijk (België) en mijn beroep is niets en alles.
Ik ben geboren op 05/01/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: correspondentie, lectuur.
Ik ben niet te vatten zoals een vlinder...
én àls ik er ben, ben ik er met hart en ziel !