Zondag, 14 juni 2015 (Charleville-Mézières tot
Joigny-sur-Meuse).
Wat een rotnacht! We
hadden gehoord van Nederlanders (bekend, we hadden al eens een sluis gedeeld)
dat er s nachts redelijk wat lawaai geweest was in de jachthaven
Maar goed, we zien wel eerst Charleville-Mézières
bezoeken, een mooi stadje heel mooi plein, gezellige cafeetjes en
restaurants, voor de shoppers veel winkels je kan er wel een dagje voor uit
trekken. Richard en Hyacinth hebben ook
eens aan cultuur gedaan (van ver toch), naar het geboortehuis van Rimbaud
geweest en ook naar zijn museum (maar ze waren beide gesloten, misschien wel
logisch als je pas om 19:00 gaat kijken J).
Als de grootste hitte voorbij was zijn we in ons bedje
gekropen, en blijkbaar was dat nu net op hetzelfde uur waarop de hangjongeren
hun feestje beginnen bouwen. Lawaai geroep, dribbelen met een bal,
glasgerinkel ambiance! Maar Richard zegt
tegen Hyacinth dat ze dat moest negeren en dat ze ook ooit jong geweest
is. Lukte aardig tot het moment ze op
onze steiger kwamen en ze in huurbootjes
de hooligans begonnen uit te hangen Hyacinth door haar luik, eens goed haar
gedacht gezegd, ze waren serieus onder de indruk, ze liepen er vandoor gelijk
hazen. OK, kleine nuance, Hyacinth zei
jappelle la police et vous êtes filmé
en ze gingen op hun dooie gemakje terug naar hun vriendjes ondertussen
Hyacinth imiterend tja, toen ik het hoorde, ik was ook niet echt onder de
indruk, maar enfin, ze hebben toch het zekere voor het onzekere genomen en rond
een uur of half vier in de ochtend zijn ze vertrokken en Hyacinth ook eindelijk rust!
Vandaag varen we niet ver, een sluisje of twee verder een
rustig plaatsje zoeken en aanleggen maar
Nu wachten we op Elisabeth en
Emmet
Vroeger dan verwacht horen we getoeter en yep daar zijn
ze ...
We houden het eenvoudig du pain, du vin en nog wat fromage
meer moet dat niet zijn. Genieten dus ...
Op dit eigenste ogenblik zijn Richard en Elisabeth aan het
afwassen, Emmet ligt ergens op het
voordek (dus ettelijke meters verder J) uit te blazen van de
autorit, Hyacinth is aan het bloggen ieder doet waar hij goed of minder goed
in is hé J.
We gaan nog een slaapmutsje drinken en dat is het voor
vandaag.
Aan alle papas nog een gelukkige vaderdag!
Tot de volgende keer!
Fotos
Een selfie van Hyacinth, Elisabeth, Richard en Emmet J
Ligplaats: halte
fluvial Joigny sur Meuse
Aantal sluizen: 2
Weerbericht: rond
de 26°C, zonnig!
Aantal motoruren:
1,81u
PS Gisteren problemen met internet... Vandaag lukt het terug!
Zaterdag, 13 juni
2015 (Le Chesne Charleville Mésières).
Deze nacht heeft
het geregend een welkome verfrissing!
Nu hebben we een aangenaam temperatuurtje van een graad of 25, wel al
gans de dag bewolkt, maar na de hitte van de afgelopen dagen, hoor je ons niet
klagen. En schoonzus, niet panikeren, we hebben nog vlug een zak met mooi weer
gevuld, die brengen we mee de 28ste J.
Even een
tussendoortje (gewoon het slechte karakter van Hyacinth, ze kan het niet
laten): gisteren staan babbelen met Nederlanders over - hoe kan het ook anders - het varen
in Frankrijk. De mensen waren in de 70 (ze zeiden 70 en half, bleek achteraf 75
te zijn J - ze zagen er wel nog goed uit, het moet
gezegd). Ze voeren al jaren in Frankrijk, dus vroeg Richard of ze de taal
ondertussen wel een beetje onder de knie hadden. Hyacinth wist wel beter: ze
hadden gezocht naar de marché le mardi op een vrijdag! (ze hadden nochtans een
bordje zien hangen). Maar eind goed al goed, vlakbij was er een klein
supermarktje waar ze het een en ander verkochten J. Maar terug naar de clou
van het verhaal: de taal. De man vertelt
dat hij er zonder de taal van Molières ook wel komt hij had twee maal de
sluiswachter moeten oproepen en het enige wat hij te zeggen had, écluse
numéro zoveel en panne en kijk, de sluiswachter was er binnen de 5
minuten. Nu komt het hij vond het
vroeger wel leuker om in Frankrijk te varen, toen waren de sluizen nog niet
geautomatiseerd en kon je nog eens praatje maken met de sluiswachter Maar alle gekheid op een stokje, we horen het
wel meer, dat er een stuk van de charme verloren gegaan is. We vinden varen in
Frankrijk nu al super, wat moet het vroeger (toen alles beter was J) geweest zijn?
Vandaag doen we
het laatste stuk van de vrij ondiepe Canal de Ardennes een prachtig stukje
alleen hadden we het gevoel niet langer in Frankrijk te varen, dit lijkt echt
op de Belgische Ardennen (logisch natuurlijk) nog even varen en we zitten in
België (dus echt op de terugweg L). En even hadden we
ook een nostalgisch gevoel er voer een toeristenboot door het kanaal en door
de ondiepte wordt de aarde van de bodem omgewoelt, dus bruin in plaats van
groen water (bijna gelijk in Langerbrugge J).
Hyacinth heeft
quasi de ganse dag mogen varen plezant zulle.
Nu liggen we in
Charlesville-Mézières een grote, bijna lege jachthaven probleem voor
Hyacinth om het beste plekje te vinden zelfs Richard verloor er bijna zijn
geduld mee maar uiteindelijk had ze haar keuze gemaakt. Hier gingen we onze
volgende gasten ontvangen (en weer speelt het slecht karakter van Hyacinth op
we gaan hen Emmet en Elisabeth heten - qua karakters trekken ze er totaal niet
op, maar we konden hem toch niet naar de pastoor vernoemen - dat zou pas bij het haar getrokken zijn J). Maar het is hier druk, lawaaierig, niet
onze dada (en ook van hen niet trouwens), dus morgen varen we nog een stukje
verder en zoeken we een leuker plekje. Meetje Langerbrugge, neem nog maar een
fotootje van je kleinkind vanavond, dan kunnen we zien hoe hij er uit ziet!
Voor de rest van
de dag gaan we oordopjes in onze oren steken J.
Tot morgen, bij
leven en welzijn
Fotos
Bewolkte morgen
Kleine sluis in de
Franse Ardennen
Eerst tunnel dan
sluis, het houdt niet op
Landelijk dorpje
Ligplaats: Jachthaven
Charleville Mésières
Aantal sluizen: 10
Weerbericht: rond
de 25°C, half bewolkt, aangenaam!
Voor de
verandering is het Richard die niet goed geslapen heeft (te warm en te veel pizza).
Maar vandaag is
het werkendag dat zijn we niet meer gewoon op een vrijdag J. Dus vroeg uit onze master bedroom want we
moeten 28 sluizen bedwingen/overwinnen en dit over een afstand van 10 km.
Eerst iets over de
klimatologische omstandigheden: het is doef weer, het is laf weer, het is
vermoeiend weer, een verfrissend regenbuitje zou zelfs welkom zijn.
Dus 28 sluizen
we zullen ze eens allemaal opnoemen zie J: de eerste sluis is de sluis van Attigny, de tweede sluis is
sluis 27 (sluizentrap van La Vallée de Montgon) de derde sluis is sluis 26
en zo moet je (net zoals bij de bochten van Alpe dHuez) de sluizen aftellen
tot sluis 1 (maar wel in het frans uiteraard).
Vandaag hebben er 2 de volledige trap gedaan (onze Deense volgers
Danish Dynamite met hun Mahogny) en wij dus (we zijn een half uur voor hen
gearriveerd in Le Chesne je moest de smile op hun smoeltje zien toen ze
zeiden dat ze ons achtervolgden). Verder
ligt er hier ook nog een Nederlander, maar die heeft de trap in 2 keer gedaan
(maar 19 sluizen vandaag). Tip voor een mevrouw uit onze jachthaven die angst
heeft voor sluizen en veerponten: dit tripje eens doen en dan heb je al direct
een fobie minder J
En het moet gezegd
de schippers en hun bemanning van de drie schepen zijn moe. Hyacinth heeft
vandaag bedacht dat ze met nieuwjaar een fitness abonnement gaat nemen: iedere
keer de ladder op, iedere keer de sluis rond om de bediening te activeren. We mochten van de sluiswachter niet vastliggen
aan de ladder waar de bediening stond, maar vermits dat de enige ladder aan
bakboordzijde was (iemand zegt altijd links en het zijn niet Richard en
Hyacinth J) waren we verplicht om stuurboord aan te
leggen (en dan moest Hyacinth de sluis oversteken dat arme mens heeft
afgezien op iedere ladder een half oerwoud dat tierig weelde op de moet
(voor de leken onder ons, moet = mos dat op de sluiswanden blijft
plakken/hangen (zo is onze vaarcursus toch voor iets goed geweest J), dan over pas gemaaid gras (meestal toch)
dan over de sluis, meestal via een wankele passerelle (als dat er al was)
soms een leuning, soms geen, soms langs twee kanten een leuning, maar zo smal
dat het weelderige lijf van Hyacint er met moeite tussen kon (één zekerheid was
er wel: spinnenwebben), insecten à volonté (we hebben zelfs in deze hitte even
met onze deuren en ramen toe moeten varen, de dazen hielden namelijk een feestje)
en uiteindelijk weer de ladder af. Morgen is ze gegarandeerd stijf! De
laatste drie sluizen is Richard de ladder opgekropen toen stond de bediening
eindelijk waar het volgens ons hoorde, nl. achteraan de sluis! Maar dan kon
Hyacinth niet meer
Slechts één keer
de sluiswachter moeten oproepen sluis 4 (quatre) stond dubbel rood!
En nu liggen we
dus in Le Chesne moe en nog lang niet voldaan (door de opeenvolging van
sluizen hebben we geen tijd gehad om te eten).
We gaan het
vanavond nog rustig aan doen en morgen zijn we er weer, met meer weer!
Fotos
Sluis in
voorbereiding De volgende is ook al te zien
Het beloofde een
warme dag te worden, want we konden buiten ontbijten en de zon heeft haar
belofte gehouden alle ramen zijn afgedekt en het is nu nog 35 graden binnen
buiten ook lekker warm, ik weet niet hoeveel vermits onze thermometer niet in
de schaduw hangt.
Gisterenavond
hadden we allerlei plannen gemaakt voor vandaag eerst wat klusjes op het
schipke en in de namiddag een fietstochtje. En wat hebben we geleerd
vandaag? Plannen maken op vaarloze dagen
in je vakantie? Nutteloos, nodeloos werk
(en werk en vakantie gaan nu eenmaal niet samen).
Maar klussen en
vakantie wel J. Richard heeft een nieuw zoeklicht
geïnstalleerd (laat de onverlichte tunnels maar komen) en Hyacinth heeft haar
Ikea opstapje afgeschuurd en een eerste keer gevernist. Dat opstapje heeft echt een multifunctionele
functie (in Belzele dienst gedaan om de korte beentjes van Hyacinth te upgraden
tijdens verfwerken het zat dan ook onder de verfvlekken) en aan boord dient
het als opstap om in ons bed te geraken (je wordt ouder Hyacinth, geef het maar
toe), als zitbankje in de kuip (lekker uit de wind), als bijzettafel Ikea, in dit geval, goed idee!
En nog een
heleboel andere klusjes gedaan allemaal pruts- en kuiswerkjes waar veel tijd
in kruipt, maar die op het einde van de rit toch voldoening geven.
Maar het is warm,
heel warm dus hebben we een solar douche kunnen/mogen/moeten nemen: een verkwikkende
douche, maar niet echt een verfrissende douche, het water is heet. Maar alles
opnieuw proper, mens en schip of zoals ze zeggen een corpus propra in uno
schipo propro J.
Onze Deense
volgers (neen niet van de blog maar van de route) de Denen waarvan Richard
dacht dat het Zwitsers waren (beloofd Richard, het is de laatste keer dat ik je
daarmee plaag) zijn hier ook toegekomen.
Sinds Sillery hebben we ze al alle dagen gezien. Vandaag hadden ze zich serieus vast gevaren
(hun zeiljacht heeft een diepgang van 1,65m) het is hun met veel moeite
gelukt om ons toch nog tegen te komen J. Ja we hebben een
beetje een band, zij zijn ook op weg naar huis en ze zijn, net als wij vertrokken
in mei zij in mei 2014 . Op dit
eigenste moment zit Richard samen met den Deen op een bankje te babbelen over
de zin van het leven. Hyacinth houdt
altijd haar hart vast als Richard van boord gaat om of een fotootje te trekken
of een vuilzak weg te dragen ik weet altijd wanneer hij vertrekt, maar nooit
wanneer hij terug keert overal blijft hij hangen, mijn sociaal dierken J.
Richard en ik
hadden het er vandaag over, varen in Frankrijk is de max we kunnen er gerust
nog maanden en maanden varen aan breien (zeggen we nu omdat we echt wel geluk
hebben met het weer).
Maar dan moet
Holande die lawaaierige mobilettes verbieden J (we worden allebei ouder J) maar dat is echt een degoutant geluid (er zijn er hier
juist twee voorbij gereden, vandaar).
De rest van de
planning voor vandaag? We gaan een
Richarke, ik bedoel een Ricarke drinken straks een pizza gaan halen in het
dorp en genieten van de zonsondergang.
Heerlijk geslapen
op voorhand een beetje gevreesd voor de buurt: vuil sanitair, veel hangjongeren,
een heavy motorclub vlakbij (viel dik mee, niks van last of je moest niet tegen
de geur van hun vette worsten op de bbq kunnen J), al 2x de combi van de gendarmerie langsgereden, een vaart
vol met lege Heineken flessen en pas toen waren we gerust, oef, ze drinken
maar Heineken J. Het was er uiteindelijk rustig, niets gehoord,
niets gemerkt een ok aanlegplaats (en een supermarkt vlakbij ook handig).
Eerst nog met onze
fietsjes naar Rethel gereden kleine verkenning van het stadje maar het was
ons al te druk, dus zijn we iets na 10 uur vertrokken naar onze volgende
bestemming: Attigny.
Over de sluizen
kunnen we kort zijn: vier stuks geen echte problemen toch niet in de
sluizen zelf J.
Juist voor de
sluis van Seuil, had de Estée S de neiging (met dank aan het strakke windje) om
sterk naar stuurboord te trekken. Hyacinth zag de sluisdeur met rasse schreden
naderen - dat kan natuurlijk niet, wij
naderden redelijk zere. Ik kijk nog
met een groot vraagteken in mijn ogen naar Richard hij kijkt terug met een
blik van trust me, I know what Im doing en hij gebruikt zijn boegschroef
die niet werkt (de tweede keer deze reis, er is veel groen in het water en soms
komt er wat in de boegschroef en dan blokkeert ze - het komt wel goed, maar
vandaag met die naderende sluisdeur, niet goed voor Hyacinth haren tikker). Alles in achteruit en de sluisdeur bleef 1
meter afstand houden. Oef!
Na de derde sluis
moesten we achter een spits blijven varen, slenteren, soms manoeuvreren. Er
wordt hier met moeite rapper gevaren dan 5 à 6 km/uur veel diepgang (op de
diepste plaatsen tussen 1,80 à 2 meter) is er hier niet, zelfs motorjachten met
een diepgang van 1,25 lopen soms vast. We komen regelmatig dezelfde spitsen
tegen er zijn er hier een aantal die baggerspecie vervoeren (ze hebben nog
een tijdje werkzekerheid). Die mannen lopen regelmatig vast we hebben er
eentje gezien die 2x prijs had maar die mannen doen hele dagen niets anders
en het lukt hun wel om zich los te werken een bruin spoor en enkele dode
vissen achter zich latend.
En nu liggen we
dus in Attigny het is hier bakje vol! Maar we liggen als laatste in de rij,
met ons smoeltje in de zon (bijna, we hebben
eigenlijk de parasol opgezet, want het is te warm). Het dorpje al eens verkend
moet iets te maken hebben met keizer Karel, want bijna alle zaken hebben
Charlemagne in hun naam.
Waarschijnlijk
blijven we hier een dagje liggen ons moreel voorbereiden op de sluizentrap
stroomafwaarts lukt dat gemakkelijk maar stroomopwaarts (onze richting dus)
zal het werken geblazen zijn. Leve de
vakantie! J
We verlaten ons
idyllisch plaatsje (was het niet voor de muggen we bleven hier wonen enfin
toch een paar dagen).
Hyacinth dacht een
goede nachtrust te hebben, de vouwfietsen bleven achter in de auto van Onslow
dus die konden al niet gestolen worden, heel rustige buurt, vredig dorpje in de
verte slapen maar. Niet dus Rose was
s nachts een beetje onrustig van de muggen(beten) Richard hoort geruis en
maakt Hyacinth subtiel wakker hij vraagt zich af of zijn vislijn niet
gestolen wordt . Lap, ze heeft het weer aan haar been, terwijl iedereen rustig
verder slaapt, ligt arme Hyacinth te waken.
Maar haar wraak was zoet tegen
de ochtend viel ze in een diepe slaap en heeft ze de hele boot wakker gesnurkt J.
Het niveau van
onze catering wordt met de dag poverder en poverder: er is voor elk nog wat
wils, het is te zeggen als iedereen iets anders wenst tenminste (er was keuze
tussen één croissant, een paar melkbroodjes, wat peperkoek en speculaas maar niet
combineerbaar, maak je keuze en verander niet meer van gedacht J).
Het meest
hilarische moment van onze trip met onze vrienden hebben we dan wel meegemaakt
Te lang om uit te leggen, maar iedereen mag er zijn eigen verhaal bij fantaseren:
een gsm rinkelt, 3 telefoons hebben dezelfde ringtone (niet van Hyacinth hoor,
die heeft een smartphone noblesse oblige J). Onslow neemt de gsm op en zegt hallo met Onslow terwijl
het helemaal niet zijn gsm is. We lagen
gewoon plat van het lachen. Arme mensch aan de andere kant van de lijn, die
wist niet waar hij het had.
Hyacinth zou het
blijven uitleggen eigenlijk heeft ze haar (bij)naam niet gestolen, het is van
pas op voor dit, let op dat, blablabla, maar op het einde van de rit mag er een
Duitse vrouw op haar buik gaan liggen om het touw (die Hyacint uit haar handen
heeft laten glippen) uit het water te redden.
Wel sympathiek enne bedankt ;-).
Sluizenverhaal van
de dag: geen enkele keer alleen in de sluis gelegen vandaag (tot nu toe hebben
we de sluis maar vijf maal met een andere boot moeten delen) is eens iets
anders. Gelukkig allemaal rustige
sluizen onze Estée S is gemakkelijk in toom te houden. Vanaf morgen mogen
Richard & Hyacinth het alleen doen, want deze avond zijn Onslow en Rose
terug naar den Belgique want zij moeten morgen werken J.
Toch nog even
vermelden vandaag hadden we iets met de flosh de eerste straal voorbij
gevaren (de dames aan het tetteren en de mannen nog niet goed wakker
blijkbaar). Even in achteruit en de klus geklaard. De tweede flosh wel gezien, maar Onslow vond
dat we het nu al wel moesten kunnen , dus vaart hij er met een rotvaart voorbij
(= iets rapper dan 8 km/u J en het
moet gezegd ook 5 meter te ver van af). Het kan ook zijn wraak geweest zijn voor
onze lachstuip met zijn blundertelefoon J). Even in achteruit en
de klus opnieuw geklaard J. De laatste flosh van de dag, vond Hyacinth
maar om zo te laten, er was al een Nederlander voor en twee keer trekken voor
dezelfde rit niet nodig. Springen de lichten na het eerste jacht onmiddellijk
op rood Richard even in paniek (die dacht dat hij een derde keer op één dag
achteruit moest), maar van Hyacinth mocht hij het verbod (voor één keer)
negeren. Die sluizen zijn gebouwd voor
spitsen, dus in principe is het maar één schip per schutting vandaar dat ze
onmiddellijk terug op rood springen.
Zo dat was het
voor vandaag, ik hoop dat onze gasten genoten hebben de trip (ze zeggen toch
van wel J) wij in ieder geval wel.
Fotos
Geen Allemaal op
Rose haar toestel
Ligplaats: halte
fluvial Rethel
Aantal sluizen: 6
Weerbericht:
zonnig, half bewolkt, winderig - rond de 25°C
Wat een heerlijke
plek om een blog te schrijven rustig, idyllisch, het kot (bij manier van
spreken hé Estée S) voor ons alleen, mooi weer yep, vakantie in het kwadraat.
Vorige nacht
hadden er een paar minder goed geslapen (de schrijfster van deze blog incluis)
om 4u45 waren de vuilnismannen al naarstig aan het werk om Courcy proper te
houden).
Deze morgen een
strikte takenverdeling: Rose & Hyacinth de afwas (waarom krijgen vrouwen
altijd die klus toegewezen?). Onslow zorgt voor de ontbijtkoeken en Cobeke
(onze Cobb dus) en Richard voor de koffie en een badje voor Estée S.
En rond 10u20 en
route voor ons dagelijks sluizenverhaal J. Rose (nooit eerder
gevaren) vond dat we nogal veel aandacht aan dat item geven in onze blog maar
het is tenslotte iets waar we veel mee geconfronteerd worden maar allez vandaag
begreep ze hoe het komt. Bij onze
tweede sluis was het vandaag al prijs geen welkom rood/groen licht Richard
nog eens achteruit gevaren misschien niet opgemerkt door het optisch oog
(alhoewel met Rose aan boord niet opgemerkt? ik geloof het nooit J) zero, zero, zero, zero reactie. De sluiswachter dan maar weer gebeld blijkt
dat er een jachtje in de opvaart een oververhitte motor had en voor de sluis is
blijven liggen (tja, dan blijft de sluis natuurlijk tevergeefs wachten op
niets). Bon, een paar sluizen verder
hangt de flosh niet over het water, maar aan de kant . En weer hebben we
schandelijk geprofiteerd van onze zoetwatermatroos: Onslow aan de kant
gesprongen, en de hendel omgedraaid maar helaas: nada, noppes, nougatballen
Hij heeft dan de sluiswachter gebeld,
blijkt dat het hydraulische systeem van de sluisdeuren (nog) niet werken. Sluiswachter langs de ene kant, Onslow langs
de andere kant maar draaien aan het wieleke
Als hij ooit een andere job zoekt . J
Ook nog eens
vastgevaren voor een sluis heel smal en een dik jacht in de opvaart maar
geen erg we zijn met genoeg contergewichten aan boord.
Aangelegd in
Berry-au-Bac om te eten ik weet het, niemand heeft er een boodschap aan waar
we liggen om een lekker stokbrood met charcuterie, kaas en vers gesneden fruit
als dessert te eten maar Hyacinth vind Berry-au-Bac een leuke naam vandaar
dat ze er toch iets moest over schrijven ;-).
Uiteindelijk op
ons schuun plekske aangekomen rond 16u.
En dan hetzelfde
scenario als gisteren onze gasten op de fiets de auto halen, boodschappen
doen.
En dan de solar
douchezak in de mast gehangen badkledij aangedaan en een heerlijke, warme
douche genomen. Jongens, jongens wat
hebben we genoten. Zalig x2.
Wel een klein
beetje shame on us: Rose heeft haar deze morgen kunnen wassen aan een pomp
met ijskoud water XXX
Ocharme die
mensen, ze dachten een paar dagen vakantie te hebben ze zullen nog een dag
extra verlof moeten vragen om bij te komen J
En nog even
vermelden, weer iets waar niemand boodschap aan heeft, maar zo kunnen wij dat
later nog eens terug lezen: vandaag is Daan geboren! Proficiat!
Het kriebelt
opnieuw, we kiezen weer het ruime sop (heel erg ruim is het nu ook niet het is
bij manier van spreken hé).
Onslow heeft met
ons al een tochtje op de Leie gedaan, maar voor Rose is het de eerste keer dat
ze meevaart. Ze heeft haar wekker op
07:00 gezet, we hadden gezegd dat we om 8:00 gingen vertrekken maar we kennen
Rose al een aantal jaren en we weten dat ze altijd als laatste ergens arriveert
dus we wisten dat het niet zou lukken en maar goed ook, want de sluis is pas
om 9:00 open in het weekend J
Voor Richard &
Hyacinth is het een beetje vakantie nu want onze zoetwatermatrozen zijn heel
erg behulpzaam sturen, aanleggen, aan de flosh trekken, de sluis in gang
steken ze doen het allemaal even goed.
En onze blog zou onze
blog niet zijn als we het niet over de sluizen hadden door Reims moesten we 3 opeenvolgende sluizen
nemen en door de derde lukte dat niet direct volgens de sluiswachter had
het optisch oog ons niet gedetecteerd, maar Hyacinth is naar de sluis zelf
gegaan en de sluisdeur was niet volledig gesloten. We moesten een halfuur wachten konden we
niets anders doen dan het nuttige aan het aangename paren het was tenslotte
juist aperitieftijd. En het moet gezegd:
schipper Richard heeft geen druppel alcohol aangeraakt Doet hij niet tijdens
het varen en natuurlijk zijn kater van de dag voordien nog in gedachten dat
zal ook geholpen hebben (hijzelf noemt
het een zonneslag J).
Ongelooflijk
hoeveel lopers en loopsters er hier passeren door Reims alhoewel sommige zouden
liever aan boord komen en mee aperitieven J
En wij maar fier
onze vlag voeren vragen ze aan ons of we Duitsers zijn . Een cursus
vlaggenleer dat mankeert nog op de lessenrooster (en dan stuur ik Richard er
ook naar toe gisteren heeft hij een Deense vlag voor een Zwitserse verwisseld
J).
En nu liggen we
aan een kade onze Estée S de helft in de schaduw, de helft in de zon (voor
elk wat wils). En kapitein Jan, nu kan de
mast écht niet rechtop staan impossible J.
Onze gasten zijn
met onze vouwfietsjes terug naar Sillery gereden een kleine 20 kilometer van
hier de auto ophalen op die manier varen ze nog een dag of twee mee (hebben
ze een combinatie van varen, sporten en de omgeving verkennen )
Richard heeft
ondertussen de walstroomswitch geïnstalleerd: tot nu toe moest hij iedere keer
de kussen wegnemen, de bank openen en dan omschakelen nu met een simpel
klikje is het omgeschakeld nu zal Hyacinth het ook wel willen doen J.
Als onze gasten
terug zijn gaan we nog eens barbecueën op onze Cobb we hebben nog heel wat vlees
over van gisteren.
Fotos
Zoetwatermatroos
Onslow heeft alles onder controle
Vandaag laat
opgestaan heel laat. Gisteren zijn
onze vrienden Onslow en Rose om 22u aangekomen.
Richard heeft gisterenavond - om de tijd te doden nog wat gevist en
wat gevangen ook.
Dus zoals gezegd
Onslow & Rose komen een paar dagen bij ons aan boord. En de eerste avond hebben we tot in de vroege
uurtjes bijgepraat en bijgedronken.
Richard wou
vandaag de blog schrijven, toen ik hem vroeg wat hij dan wel ging schrijven . Hij
ging alles opnoemen wat er op een dag gedronken is Geen goed idee dus J
Gevolg: er zijn er
een paar die een kater(tje) hebben (hé Rose, hé Richard). Tja, had Hyacinth een kater, dan zou dat
uiteraard niet in de blog vermeldt worden J.
Maar goed, Richard
is er toch in geslaagd om croissants te gaan halen en iedereen heeft min of meer kunnen ontbijten.
We hebben weer een
auto mét chauffeur ter beschikking, dus tijd om diesel in te slaan en
boodschappen te doen. Onze Estée S is
een zuinig meisje er kon nog geen 100 liter bij.
En eindelijk, na
meer dan drie weken hebben we eindelijk onze vlaggenmast, eindelijk zijn we
niet langer helden zonder land of vlag (titel van een boek dat Richard ooit
gelezen heeft).
Het aperitief is
sober water, cola zero ging er van deze keer gewillig in.
Na de middag zijn
we gaan wandelen en - je gelooft het nooit zijn we aan een sluis blijven
kijken om schepen in en uit te zien
varen verveelt nooit ;-)
Onze gasten hebben
dan wat pootje gebaad Onslow heeft speciaal voor de foto een passend
kledingstuk aangetrokken en een Leffeke gedronken alles voor de blog hé J.
Nu nog wat
genieten van het zonnetje en straks bbq yam, yam.
Wat zullen we drinken, zeven dagen lang... Wat een dorst...
Vrijdag, 05 juni
2015 (Sillery)
Het zomert niet
alleen in België hier in Sillery is
het nu nog 35°C in de schaduw gelukkig staat er een welkom windje. Maar we klagen niet we puffen alleen maar J
We hebben onze
Estée S helemaal afgedekt maar het is toch nog 37,5°C geworden binnen dat zal
laat gaan slapen zijn (we kunnen ook vroeger gaan slapen en ons dood zweten
maar we hebben juist de lakens ververst
dus dat is geen optie J).
Deze morgen was
het voor het eerst deze reis dat we buiten konden ontbijten dan drinkt men al eens een koffietje meer, zo met je smoeltje
in de zon.
We hebben zelfs de
afwas buiten gedaan een beetje gelijk kamperen, met een teiltje op onze tafel
gezellig J
Richard heeft onze
fietsen bovengehaald en we zijn dan om brood gereden in het dorp. Allez brood, we kopen bijna altijd een
baguette (tja, de Fransen die kennen dat niet hé een frans brood J).
Want hun gewoon brood kan je maar één dag eten de rest mag je aan de
eenden voeren (die laten het ook eerst nog een kwartier weken).
Na de middag zijn
we nog een klein fietstochtje gaan maken Hyacinth had de verkeerde kant van
het water uitgekozen we konden nergens in de schaduw van bomen fietsen en aan
de andere kant van het water zagen we de schaduw naar ons zitten gritten . Dus de eerste brug die we tegen kwamen, zijn
we overgestoken, eindelijk schaduw. Maar
na een paar honderd meter hield het pad op dus maar weer overgestoken naar de
andere kant een grindweg. Beetje
moeilijk rijden, maar we hebben wel hertjes gezien. Dat we die schuchtere beestjes konden zien
was omdat we eigenlijk op een privéweg reden en er normaal gezien dus geen mens
langs daar komt (maar dat konden we pas constateren aan het andere einde van de
weg). Uiteindelijk kwamen we uit op een waterplas waar bordjes stonden dat je
er niet mocht zwemmen maar er hingen voor de zekerheid toch reddingsboeien
aan de kant. Maar om in die poel te
springen moesten er een paar zintuigen
niet meer functioneren, nl. het zicht en de geur of is het reuk?. Het stonk er
gelijk de pest en het was één zwarte brij. Later zijn we te weten gekomen dat
het afvalwater van de suikerfabriek was is goed om nooit geen suiker meer te
eten.
Na onze
uitputtende tocht heeft Richard zin om te vissen, zonder aas, met wat melkbrood
maar het enige wat er gebeurt is dat er jonge eendjes naar zijn dobber happen
grappig zicht. Maar Richard laat hem
niet doen hij is op zijn fiets gesprongen en is naar de supermarkt 500 meter
- verder gereden om mais (de gelukzak, het is daar airco dus even verkoeling
voor hem). Of is het om een geweer om die eenden af te schieten? J.
Mensen, geniet nog
van het mooie weer gaan wij ook doen en fijn weekend allemaal!!!
Hier ligt hij dan,
de oorzaak van al onze schrijfwoede: de Pallieter.
Toen de mensen van
de Oryx ons een paar weken voor ons vertrek suggereerden om onze avonturen
online te zetten zodat ze ons konden volgen, hadden we helemaal niet de
bedoeling om een blog te schrijven. Maar de snoodaardjes hebben dan de link
doorgestuurd van de Pallieter en op die manier zijn we uiteindelijk overstag
gegaan om ook zoiets te doen. We zeggen wel zoiets want de website van de
Pallieter is informatief, gestructureerd en vlot om lezen (interessant voor
bekend en onbekend volk). Terwijl wij
louter schrijven voor familie, vrienden en kennissen onbekenden hebben geen
boodschap aan ons vakantiegebrabbel.
Dus beste mensen,
schakel maar massaal over naar oei Hyacinth krijgt het een ietsje te hoog in
haar bol ze schrijft de zin opnieuw!
Dus beste mensen,
schakel allemaal/allen/allebei ;-) over naar de website van Peter, Alie en
Wonne: http://motorbootpallieter.weebly.com
(met zon fantastische website zullen ze het ons hopelijk niet kwalijk nemen
dat we deze doorgeven) dan kunnen
Richard & Hyacinth eindelijk eens .euhm sporten) J
Alhoewel het is a)
te warm om te sporten en b) Hyacinth legt het zo graag uit ;-).
Gisterenavond
mosseltjes geheten op onze Cobb heel lekker, natuurlijk niet zo lekker als
wanneer ons keukenprinsesje Wai Jing ze klaarmaakt en ook veel kleiner, maar ze
hebben ons toch gesmaakt.
Vandaag dus om kwart
voor negen vertrokken op weg naar Sillery. Het is een super, maar dan ook
supermooie dag, geen wolkje aan de lucht, geen zuchtje wind echt dorstig
weer.
We moeten vandaag
13 sluizen overwinnen en één tunnel door van 2302 meter. Is allemaal goed gelukt na de tunnel was
het plots stroomafwaarts, na dagen stroomopwaarts gevaren te hebben vraagt weer
een kleine aanpassing van schipper en zoetwatermatroos, maar we trekken goed
onze plan en het voornaamste, we blijven allebei (yep, ook Hyacinth meestal
toch J) rustig.
Maar we moeten nog
veel leren we weten als je met een auto door een tunnel rijdt, het langs de
andere kant van de tunnel heel ander weer kan zijn maar dat het kan
veranderen van stroomrichting eens je erdoor gevaren bent, dat is nieuwe kennis
zijn we weer een ervaring rijker ziede.
Was ook even heel raar de tunnel was niet verlicht en verlucht . Maar
vanaf je binnenvaart komt alles in orde spot aan luchtafzuiging optimaal.
Die luchtafzuigers maken een enorm lawaai je zou bijna weer verlangen
naar een toueur bijna
En nu liggen we
hier in Sillery vlakbij een kerkhof van de tweede wereldoorlog wordt je
zelfs in volle vakantiestemming toch stil van (Hyacinth heeft nu drie boeken
uit over deze oorlog. Waarschijnlijk
wordt het volgende boek Tinny op de boerderij het mag iets luchtiger op
reis).
Zo nu gaat
Hyacinth haar Ricard uitdrinken Richard vond het te veel op zijn naam lijken
en is voor Leffe gegaan we gaan wokken op onze Cobb, genieten van het
avondzonnetje en de kookkunsten van Richard.
PS We hebben
gehoord dat er weer een fotomodel (hé Kurt en kapitein Jan?) in de jachthaven
van Langerbrugge gearriveerd is .
Laat onze KYCG maar
los, decor voor film en fotoshoots mogen we toch fier op zijn hé.
We zullen als we
terug zijn van onze trip direct moeten doorvaren naar Terneuzen voor een
check-up van onze Estée S, want ons bootje versmalt.
Toen we haar
kochten in september 2013, konden Richard & Haycinth gemakkelijk langs het
gangpad, nu is dat een stuk smaller geworden op de één of andere manier
krimpt ons schipke te veel zon????
Tja, we hadden een
heel ander leven voor onze Estée S ieder weekend fietsen, in de week lopen en
zwemmen. Nu 10 kg later, komt het er
allemaal niet meer van al onze vrije tijd gaat met heel veel plezier naar
ons bootje.
We hebben nochtans
altijd goede voornemens: onze loopschoenen zitten in onze scheepskoffer. We hebben ze zelfs uitgehaald, maar Hyacinth
heeft geconstateerd dat haar steunzolen in Belzele achtergebleven zijn. Maar met haar gevoelige overzetboten is het
geen optie om zonder te lopen hielspoor is geen pretje. Jammer J Richard
daarentegen, heeft wel zijn stoute loopschoenen aangetrokken en is een rondje
gaan lopen.
Ah ja, zullen we
nog maar zon roos koekje eten dat met grote ogen naar ons zit te kijken?
Smaakt zo lekker bij de champagne J. Aan Kathleen dank dat
je de glazen vorig jaar laten staan hebt ze zijn nog alle 4 heel J.
Na twee dagen
niksen zijn we genoeg uitgerust morgen varen we verder misschien . Richard krijgt alle dagen berichten van het
VNF (Voie navigable de France) waar er mogelijke stremmingen kunnen zijn (we
willen niet tegenkomen gelijk vorig jaar tijdens onze tocht door België daar lagen
we de eerste dag al vast voor de sluis van Asper, die was drie dagen gestremd).
Nu hebben ze voor morgen stakingen aangekondigd normaal gezien moeten we zelf
de sluizen bedienen, dus in principe hebben we weinig te maken met de
sluiswachters we zien wel en jullie lezen het wel J
Fotos
Richard loopt wel!
Dutchman op de
Marne.
Mareuil sur Marne
Cheers!!!
Weerbericht: s
morgens motregen, daarna wolkenvelden en zon.
Richard en ik
hadden het gisteren nog over de reizen met een mobilhome of met een
plezierjacht wat de voor- en nadelen waren.
Hyacinth is nog niet met een mobilhome op vakantie geweest, ze kan dus
niet oordelen ze weet alleen dat de moment dat je op je schipke stapt het
vakantiegevoel aanwezig is
Maar vandaag
hebben we één voordeel van reizen met een mobilhome ontdekt: als je iets laat
vallen, en het is niet in de nabijheid van een riolering, raap je het gewoon op
en klaar is kees.
Richard heeft
vandaag de vouwfietsen uit het ruim gehaald er zijn honderden champagneboeren
op wandelafstand, maar wij gaan met ons fietske naar Moussy een klein uurtje
fietsen van hier. Daar zitten namelijk 2
charmante dames (champagneboerinnen klinkt zelfs voor Hyacinth te grof) die we
met een bezoekje vereren. We gaan
natuurlijk niet zomaar, hun grootmoeder is er eentje uit onze streek en ze
hebben nog familie wonen in Ertvelde (onze collega Reine) voor hen is het Renny
(en eigenlijk heeft ze Reinhilde, maar ze vermoordt ons als ze weet dat we dat
in onze blog vermeld hebben J). Wat is dat toch met sommige vrouwen dat ze hun officiële
naam niet willen gebruiken?? JJ
Dus hebben we
champagne geproefd en gekocht. En dat
hebben ze nadien aan boord gebracht als dat geen service is. Even reclame maken voor de dames: Thiercelin
is de naam (http://www.champagne-thiercelin.fr).
Ah ja over het in
het water laten vallen fietsen overhevelen op de ponton, dingske (geen idee
hoe het heet) om de rem vast te draaien in het water laten vallen Richard met
één rem op stap Lukt allemaal ;-)
En nu dus
parasolletje opgezet, boekje in de ene, glas champagne (we weten het, klinkt
afgezaagd op den duur J) in de
andere hand we hebben toch een schone
oude dag hé.
Deze morgen hebben
we Epernay achter ons gelaten en zijn we naar Mareuil-sur-Ay gevaren, wat niet
zo heel veel verder is, je kan zo ver pissen maar we liggen hier goed, wat
zeg ik, we liggen hier heel goed .
Eerst een obligaat
sluisverhaal: deze morgen varen we binnen in onze eerste sluis (de eerste van
de twee) de sluizen worden een pak smaller Richard moet wakker zijn,
Hyacinth was het duidelijk niet, ze was daar aan het bronselen met de
meertouwen, de linker wenkbrauw van Richard was serieus opgetrokken. Horen we plots roepen achter ons dat er nog
een jacht/woonboot bij wil Richard tekens doen naar Hyacinth dat ze de hendel
om de sluisdeur te sluiten moet induwen maar Hyacinth is een solidaire zulle,
in plaats van de hendel in te duwen, gooit ze de meertouwen los .
Een verbouwereerde
Richard heeft dan al zijn stuurmanskunst (en het is geen valse bescheidenheid,
want ik vind dat mijn ventje het heel goed doet, het is tenslotte nog maar ons
tweede seizoen dat we varen) nodig om een paar meter verder te varen
Hilarisch was het
gewoon tegen Hyacinth zeggen dat ze hem zo geen toeren meer moet lappen en
dan tegen het andere schip die hem vriendelijk bedankte voor het manoeuvre
met een poeslief smoeltje de rien de rien zeggen.
En het weer is
schitterend, het humeur is opperbest en onze kuip is geschuurd op onze blote
knietjes, met een handschuurborstel en bruine zeep hebben we er een nearly new
deck van gemaakt.
Yep, we schakelen
over op het Engels Er staan hier 8 mobilhomes aan de jachthaven, waarvan er 6
uit Engeland komen. Onze bootburen komen
uit Australië en Nieuw-Zeeland dus veel Frans horen we hier niet.
We hebben eens
gevraagd hoe die Aussies en Kiwis hier geraken want hun schepen zijn wel
groter maar ze zien er niet zo zeewaardig uit als onze Estée S. 0f ze huren een boot of ze kopen er allegauw
eentje in Nederland (keuze zat) om wat rond te toeren op de Franse waterwegen
...
Wel ongelooflijk
of misschien ook niet maar allemaal kennen ze Gent is dan ook een schoon
stad hé.
Nu zitten we dus
in onze propere kuip hoe kan het ook anders van het goudgele vocht te
genieten dit is echt leven gelijk God in Frankrijk
Bye, bye zwaai
zwaai!
Fotos
Schooiertje om
brood
Aussies houden van
de Franse wateren
Richard belt met
dochter
Ligplaats:
Jachthaven in Mareuil-sur-Ay
Aantal sluizen: 2
(deze keer moesten we aan de flosh trekken voor de sluis gelijk op de
paardenmolen op de kermis J).
Weerbericht: eerst
zonnig, daarna zonnig, daarna zonnig en daarna zonnig. Rond de 23°C.
Vandaag varen we
naar het mekka van de champagne, Epernay.
Iedereen heeft ons
verwittigd dat het een dure jachthaven is, maar we hebben een volle waszak
met vuile was en we willen alles eens proper hebben (onszelf incluis) + het
weer is niet optimaal, dus voor één nacht kan het wel.
Toen we
gisterenavond gingen slapen waren we even in de war, het leek wel of we in ons
eigen nestje in Belzele lagen. We
dachten even dat Georges van het Kruisken weer één of ander rockbandje had
uitgenodigd om op te treden we hoorden constant basgeluiden Kon van 2
kanten komen, in het dorp was er het feest van de burgemeester en aan de
overkant van het water was er een groep scoutsmeisjes gearriveerd en die hadden
ook duidelijk zin in een feestje maar goed, net zoals in Belzele zijn we
uiteindelijk in slaap gevallen.
Een kort tochtje
dus vandaag, één sluisje, geen hindernissen, all smoothly
Rond 11u15 waren
we op onze bestemming. We hadden er ons meer van voorgesteld, ziet er gewoon
gelijk iedere steiger langs de Marne uit. Behalve dan het feit dat we onder de
toren liggen van Castellane. Wel rustig
enkel het pok pok van de toekomstige Roland Garros winnaars is hier te
horen (de jachthaven en tennisclub zijn in elkaar verweven).
We hebben een lift
gekregen van 2 kajakkers naar het centrum van Epernay Er waren nog vrij veel winkels open voor een
zondag. Het is vandaag moederkesdag in Frankrijk, vandaar er stonden lange
files voor de bloemenwinkels en de bakkers deden ook gouden zaken.
In een brasserie
een coupeke gedronken (tja, kost hier met moeite meer dan een glas wijn, en het
staat zo chique hé J). Daarna nog een slaatje gegeten (niet verder
vertellen aan Gaja was met foie gras en eendenborst).
Op ons gemakske
terug geslenterd naar de Estée S (of
moet ik zeggen in zig-zag, want we moesten goed uitkijken waar we onze voeten
neerzetten overal zijn er plastiekzakjes voor hondendrollen beschikbaar, maar
blijkbaar worden die voor alles behalve voor het eigenlijke doel gebruikt).
In de namiddag
onze was gedaan (voor 5 euro kunnen we hier alles wassen) maar ze hebben geen
droger dus heeft Richard wat touwwerk gespannen op het schipke en hebben we
alles letterlijk aan de mast laten drogen. Hier hebben we geen fotos van genomen
wegens weer te veel Floddergehalte J
Om 19u00 kwam de
havenmeester ons halen om een kirr te drinken in de capitainerie.
Wat ervaringen
uitgewisseld met Ieren en Denen allez vooral de Ieren en Denen, wij met onze
2 vaarseizoenen zijn iets korter van stof J. We hebben de Denen
wel een tip gegeven: nergens reserveren, behalve het Arsenal in Parijs
;-). En we hebben ze een poepie laten
ruiken als het over Belgische bieren en Franse champagnes ging ervaring zat J.
Nu gaan we nog een
beetje eten en wat lezen en dan in onze nest dromen van mooier weer, dat er
blijkbaar aankomt de volgende dagen.
Fotos
Aankomst in
Epernay (lijkt wel de toren van Pisa )
Een coupeke
Moët et Chandon
Ziet er nu nog uit
zoals het schilderij maar is ook in t echt even erg vervallen
De Estée S onder
de toren van Champagne Castellane
Ligplaats:
Jachthaven (?) in Epernay
Aantal sluizen: 1
(zelfbediening met vlottend ponton)
Weerbericht: eerst
zonnig, daarna grijs en regenachtig. Circa 19°C.
Lekker lang
uitgeslapen op ons gemakje ontbeten met ons smoeltje in de zon vakantie!
Dan rond een uur
of 10 een wandelingetje maken in de wijngaarden tot aan het aperitief.
Dat was toch de
planning maar Hyacinth en Richard hebben niet voor niets kilometers en
kilometers gewandeld deze winter . Uiteindelijk hebben ze een drietal uur
gewandeld (langs berg en dal niets voor DeSeke J). Hyacinth op haar teensletsen,
niet de meest geschikte schoenen. Maar -
net als haar metekindje - heeft ze toch
altijd blaren op haar voeten, maakt niet uit welke schoenen ze draagt. Ze hebben genoten van de vele panoramas, die
krijg je hier voorbij iedere bocht zo maar voor je ogen geschoven.
Van wandelen krijg
je honger en dorst dus hebben ze zich op een terras neergevlijd (wat een
woordenschat hé) en hebben ze uitgebreid getafeld (weer zon fraai woord J).
Daarna naar onze
stek Richard heeft een uurtje van het zonnetje genoten in de kuip (lees eens
goed liggen snurken J) en
Hyacinth heeft wat gelezen.
En onze planning
voor de rest van de dag? Dolce far
niente gewoon genieten van a sunny day in France.
Tot de volgende
lezing!
Fotos
Zoek de Estée S
Zoek Hyacinth in
de wasplaats
Zoek de
champagnekurk
De winnaar van
deze fotowedstrijd krijgt een glaasje champagne van ons J
Weerpraatje:
zonnig, af en toe een wolkje, met een fris windje 20°C
Hyacinth heeft
vandaag niet veel zin om op te staan het is grijs, het regent en er wacht
haar nog een grote afwas van gisteren .
Vandaag varen we
een stukje verder de champagnestreek in.
Eerst nog de nieuwe steigerburen uitgewuifd Richard wou onze Estée S
onmiddellijk ruilen voor de Nellie Dick.
We waren van plan
om in Reuil te stoppen, maar een dikke Duitser was ons juist voor en er was
verder geen plaats meer vrij, dus zijn we maar doorgevaren tot Damery. Leuk ligplaatsje, normaal gezien blijven we
hier twee nachten, we hebben hier alles wat we nodig hebben: een restaurant
vlakbij, twee bakkers en een 60-tal champagnehuizen in een dorp zo groot als
Belzele. Het is de eerste keer dat we
hier zoveel Belgische nummerplaten zien J. Op sommige champagnehuizen staan de openingsuren zelfs in
het Nederlands vermeld (of moeten we Vlaams zeggen J).
Veel speciale
dingen hebben we niet beleefd, maar omdat het al lang geleden is dat we een
sluisverhaal verteld hebben J vandaag hebben we 2 sluizen met schuine wanden gedaan
daar ligt uiteraard een drijvend ponton in, dus op zich niet zo moeilijk, maar
de stroming is op één of andere manier anders waardoor het invaren toch iets
meer aandacht vergt van de schipper, er is iets meer snelheid nodig en dan moet
er in tijd afgeremd worden voor het ponton.
Maar Richard heeft het super gedaan!
We hebben vandaag
al veel gedacht aan een schipke uit Langerbrugge die vandaag voor het eerst het
ruime sop kiest (lees de Westerschelde en Noordzee opvaart). Dat is meer avontuur dan rustig tuffen op de
Marne. Maar met kapitein Jan zal dat
geen problemen opleveren, daar zijn we gerust in. We zijn wel benieuwd naar het relaas J.
De volgende dagen
voorspellen ze geen al te goed weer, maar we zullen ons proberen nuttig
bezighouden 60 x proeven moet lukken
J J
Fotos
De Nellie Dick uit
Sydney
Keuze zat
We zijn welkom in
Damery
Ligplaats: steiger
in Damery
Aantal sluizen: 4
(allemaal zelfbediening, 2 met vlottend ponton tbv schuine wanden)
Weerbericht: eerst
grijs en regen daarna bewolkt met af en toe zon, tussen de 15 en 20°C)
Donderdag, 28
mei 2015 (La-Ferté-sous-Jouarre -
Château-Thierry)
Vandaag onze
eerste druivenranken gezien we zijn in de champagnestreek!
Deze morgen onder
een stralend zonnetje vertrokken.
Onze Nederlandse
steigerburen zijn een uurtje voor ons in de andere richting vertrokken. Als afscheid zijn ze ons nog ontbijtkoeken
komen brengen. Vonden we dat zeker een
aangename verrassing en het waren nog heel lekkere, caloriebommen op de koop
toe. Ze vertelden dat het was omdat Richard
gisteren aasvisjes voor hen gevangen had.
Maar Hyacinth vermoedt dat het komt omdat we gisteren onze eerste douche
aan boord van m/s Estée S genomen hebben en dat ze medelijden hadden met die
armoedzaaiers van Reetveerdegem
Het verhaal van
onze eerste douche: ondanks het feit dat we in het bezit zijn van een
luxejacht, hebben we binnen geen douche.
Er is echter een aansluiting voorzien om buiten te douchen maar
vermits onze boiler niet aangesloten is (Hyacinth vindt dat niet nodig, een
moor opzetten om af te wassen vindt ze nu eenmaal iets hebben) komt daar
enkel koud water uit. Dus hebben we ons
een solar douchezak van 20 liter aangeschaft.
Na zon zonnige dag is het water ruim warm genoeg.
Een buitendouche =
open en bloot in de kuip staan. Hyacinth
heeft dan verschillende handdoeken aan elkaar gezet door middel van wasspelden
en over de parasolhouder gedrapeerd Ma Flodder zou jaloers geweest zijn. En dan heerlijk douchen bijna perfect tot
er een dame op de steiger komt wandelen (er komt anders geen kat of eend op die
steiger) en aan Richard vraag: elle prend une douche? Hallo, een beetje
privacy graag hoe weet ze trouwens dat het een elle is? En dan vraagt ze nog of het daarvoor niet te
koud is blablabla... Als ze nog lang blijft keuvelen over koetjes en kalfjes
zou Hyacinth het inderdaad een ietsie pietsie fris kunnen beginnen krijgen
achter haar lappendeken
Nog een leuke
anekdote met onze Nederlandse buurman uit Groningen. Hij vraagt waar we vandaan komen Gent dus.
Zegt hij dat hij de tijd van zijn leven gehad heeft in de jachthaven in de
buurt van Gent, waar de bar op de
steiger stond, in Oude Aarde. Richard en
Hyacinth met een groot vraagteken op hun voorhoofd onze Groninger dacht waarschijnlijk
dat hij met de twee grootste dommeriken van Gent in gesprek was. Zegt hij, daarna zijn we de Leie opgevaren en
in Kortrijk terecht gekomen. Toen viel
onze euro Oudenaarde. En voor de criticasters
geschreven hadden we het ook rapper doorgehad, zeker weten J. Tja,
als ze ooit nog eens in Oude Aarde komen, zullen de bar niet meer op de steiger
vinden die wordt binnenkort afgebroken en is nu al vervangen door een hippe
bar/restaurant op een schip.
Eigenlijk was de
bedoeling van onze blog om er een beetje een toeristische rondleiding van te
maken - om de mensen thuis te laten
meegenieten.
Maar we zijn
eigenlijk vooral op ons schipke zelf toegespitst. Tijdens de Belgian Boat show hebben we een
boek gekocht van Eric Dewilde (een Gentenaar die al jaren vaart langs Europese
rivieren en kanalen). Toen we hem
vertelden dat we naar Parijs gingen én dat het ons tweede vaarseizoen was, vond
hij het te vroeg om zo iets te ondernemen. Hij heeft tot nu toe ongelijk gehad,
de beste manier om iets te leren is ervaring opdoen. Ooit doen we deze trip nog eens over maar
dan meer als toerist. Neem nu vandaag,
we zijn aangekomen in Château-Thierry de geboortestad van Jean de la Fontaine
(diene van de haas en de schildpad) maar hebben we weinig zin om nog iets te
gaan bezoeken.
Trouwens Richard
wou nog mazout bijvullen ook een heel verhaal Op 200 meter hier vandaan is
een benzinestation. Richard ging een
keer of drie met 2 bidons van 25 liter over en weer lopen (de ene keer vol, de
andere keer leeg wel te verstaan). Na
één keer had hij het gehad, zijn tongske hing al op zijn tenen J. Je
wordt ouder papa, geef het maar toe J. Het bijtanken zelf is
ook altijd bang afwachten, we hebben al het één en ander geïnvesteerd voor een
betere ontluchting, maar het blijft een heikel punt (we weten nu ook waarom de
verkoper zo vriendelijk was om de eerste keer voor ons de tank uiteraard op
ons kosten - te vullen). En hoera, hoera
een gezegde van Richard: hoeveel pech kan je hebben veel dus onze darm
was op 3 (drie) plaatsen gescheurd (je hebt meer kans om de lotto te winnen dan
op 3 plaatsen tegelijk een scheur te hebben), de mazout spoot er langs alle
kanten uit op de nieuwe bermuda en beste polo van Richard L, op de steiger, op ons schipke op
Hyacinth haar humeur (niet waar hoor, ze heeft alleen maar de bedenking gemaakt
dat tanken met nieuwe kleren niet het beste idee van de dag was valt mee
hé?).
Weet je wat we
gaan een glaasje champagne drinken het was al bij al weer een mooie vaardag
met prachtige zichten op de wijngaarden.
We blijven genieten van ons tripke vandaag dag op dag nog één maand te
gaan Wat gaat het snel als je je amuseert
Fotos
Onze clubvlag
Hyacinth in de
sluis
Water bij de
champagne
Ligplaats: steiger
in Château-Thierry
Aantal sluizen: 4
(allemaal zelfbediening, ferm gemakkelijk)
Weerbericht: licht
bewolkt, meestal zonnig, rond de 23°C
Rustdag vandaag
een beetje noodgedwongen door Hyacinth haar rug, maar met dit schitterende weer
zijn we er niet echt rouwig om.
Deze morgen
gewandeld weinig baat voor de rug, maar we hebben toch wat beweging
gehad. Zal wel voor iets goed geweest
zijn.
Voor de rest van
de dag hebben we buiten van het zonnetje genoten.
Echt stilzitten
lukt Hyacinth niet, ze heeft nog een vernislaagje aangebracht aan de houten
rand van het schipke en Richard heeft gevist voor een medesteigerbewoner... Tja, die mens heeft een dure visvergunning aangeschaft
en had wat viskes nodig om op roofvis te vissen, maar hij vangt al gans de dag
niets J. Richard was de redder (lees visvanger) in
nood! Maar deze koene redder of is het ridder heeft een niet al te verliefde
blik van zijn Hyacinth gekregen, hij is namelijk met zijn poezelige voetje op
haar pas geverniste boord gestapt
En verder hebben
we gezond gegeten een eenvoudige maaltijd, maar het heeft onze smaakpapillen
deugd gedaan. Natuurlijk lang niet zo
lekker als de zeevruchtenschotel die ze dit weekend in de clubbar serveren
njam, njam . En we weten dat de kreeft, gambas, garnaaltjes, oesters, vers
en lekker zijn, we hebben in het begin
van de maand een gelijkaardige schotel met
veel smaak verorberd (bij ons was het weliswaar niet met champagne).
We hadden gedacht
dat we deze reis heel veel gingen lezen, maar er is zoveel nieuws te zien in
onze lounge met een zicht van 360° dat we veel te dikwijls afgeleid zijn.
We hebben gisteren
pas elk ons eerste boek uitgelezen
Mijn boek was
nogal ernstig voor een vakantie van een Jood die uit Auschwitz ontsnapt is (Ik
ontsnapte uit Auschwitz Rudolf Vrba). Ben nu bezig aan een lichter
verteerbaar boek het begint weliswaar
ook over (het einde) van de tweede wereldoorlog. Maar in dit verhaal vraagt een
meisje zich af of ze voor hun huwelijk naar bed zal gaan met haar vriendje
een vliegenier ... Ik kan jullie nu al vertellen ik zit aan bladzijde 100 en
ze is nog steeds maagd!
Met dit prachtige
weer gaan we de Cobb weer uithalen en lekker (hopelijk toch) op het achterdek
koken. Maar eerst gaan we aperitieven
santé en tot morgen J
Dinsdag, 26 mei
2015 (Meaux La-Ferté-sous-Jouarre)
Wat liggen we hier
rustig en relatief veilig we liggen aan een steiger, maar eentje die
onderbroken is dus geen passage van wandelaars mogelijk.
Gisterenavond aan
onze steiger kwam er toch wat raar volk langs niets bedreigend, maar kleurrijk
en/of apart.
Vandaag onze
eerste bullebak van een sluiswachter gehad (of beter onze tweede) maar met de
eerste op het kanaal St. Quentin hadden we eigenlijk niets te maken het was
daar zelfbediening en hij stond gewoon nors te kijken. Vandaag 2 x opgeroepen, geen antwoord, maar
enfin de sluis toch op groen. In de
sluis kwam hij een koffertje afgeven met de afstandsbediening en hij blafte dat
we het voor de volgende sluis nodig hadden verder geen uitleg. Hyacinth
content dat we hem een eind hebben moeten laten lopen, we lagen aan de overkant
van zijn knus hokje. Richard daarentegen heeft hem daarna via de marifoon
bedankt en prettige dag gewenst Tja,
we hebben duidelijk verschillende karakters J
Voor de rest is de
trip rustig verlopen groen alles groen: ons schipke, het water, de natuur,
Een schip of drie tegengekomen en dat was het.
En als we dan toch
de natuurlijke toer opgaan een beetje over de fauna in en rond het
water. Een opsommingske in volgorde van
hoeveelheid: eenden, zwanen, reigers, ijsvogels, vissen, waterhoentjes,
meerkoeten, zwaluwen, meeuwen, schildpadden én ratten.
Ratten zien er
vies uit, maar er is nog één categorie dat nog minder aangenaam is om te zien:
dode, opgeblazen dieren zo opgeblazen dat je ze niet meer herkent. Op de Marne gelukkig nog niet tegengekomen,
maar op het kanaal van Saint-Quentin en de Oise helaas regelmatig.
Maar terug een
beetje positiever nieuws nu Richard & Hyacinth hebben een nieuwe
dierensoort ontdekt: de eendenverjager. Op de steigers in Meaux liep er zon
koddig hondje rond zijn lang leven was eenden verjagen van de 20 meter lange
steigers.Ik wou dat er nu zo eentje rondliep op onze steiger in Langerbrugge
want als er een vrije steiger is, denken de eendjes ginder, dat het een
openbaar eendentoilet is. Alleen het
baasje van de eendenverjager hoeft er niet bij (volgens Richard een man met
borsten, volgens Hyacinth een vrouw een lelijke, maar een vrouw).
En om nog even in
de dierensfeer te blijven: geuren! We
leven op een ruimte van ongeveer 14 m²- daar gebeurt alles: wassen, koken,
slapen, écht alles. Richard vond al
een paar dagen dat er een heel onaangename geur op een bepaalde plaats hing
Hyacinth aan alles gaan ruiken niets speciaal geroken (zelfs na 14 dagen zijn
we tevreden van onze speciaal aangeschafte vuile-was-zak). Uiteindelijk heeft hij gevonden welke geur
hem zo stoorde: een échte zeemvel.
Hyacinth had in het warenhuis in plaats van een synthetische een echt
zeemvel gekocht van geitenleer. Maar we
vermoeden dat we erop gelegd zijn waarschijnlijk is het leer van een
stinkende bok J
We willen ook van
de gelegenheid gebruik maken om onze volgers te bedanken - we krijgen leuke
reacties op de blog zelf, of via sms of via mail. Heel leuk om af en toe wat te horen van het
thuisfront.
Fotos
Ligplaats Meaux
Blogster Hyacinth
in McDonalds
Ligplaats: steiger
in La Ferté (we zijn juist te laat voor het jazz-festival).
