Zondag, 29 mei 2016

Vannacht niets gewaar geworden van feestvierders of hangjongeren – we hebben geslapen als roosjes (iet of wat verwelkt, maar ah J).

En van verwelkt gesproken, gisterenavond kwam er een bejaard  mannetje naar onze boot – Richard al bezorgd,  zo’n oud ventje die van de redelijk steile talud naar beneden moest klauteren (of telt klauteren alleen bergop?).  Tja … het was om een vlagje te verkopen, steun voor het skûtsjesilen … en als je weet dat Richard de s-klanken niet altijd hoort…. Hij heeft het twee keer moeten vragen J. En uiteraard, heeft hij zo’n wimpel gekocht … alles voor de skûtjes hé J.

Deze morgen heeft Hyacinth eerst een rondje gelopen, haar start-to-run programma is er eentje van lange duur, maar tegen het einde van de reis zal het wel lukken om vijf kilometer aan een stuk te lopen. Evi mag op haar twee oren slapen J.

Er staat meer dan een stevige bries vandaag, in zo’n biljart vlakke provincie heeft de wind vrij spel.  Om aan te leggen geen sinecure.  Maar op ons gemakje zijn we uiteindelijk aan ons steigertje geraakt, weer zo eentje waar geen mens aan kan zonder natte voeten te krijgen.  En terwijl ik dit schrijf komt er nog een schipke (de Moriaen – kwestie van mijn verslag compleet te maken) aanmeren.  Voor één keer is het goed, nu liggen we nog iets meer uit de wind J

Deze morgen water en diesel getankt.  Ondertussen zijn we het gewoon, maar veel mensen spreken ons aan in het Duits  - onze vlaggen hebben dezelfde kleuren, misschien daardoor?  Of komt het door Richard zijn bierbuikje? J.  Soit, deze morgen was de man van de dieselpomp ook van alles aan het uitleggen in het Duits – we antwoordden in het Nederlands (misschien met een licht Gents accent) … en toch blijft hij doorgaan in het Duits. Zijn vrouw had iets rapper door dat we Nederlandstaligen waren, ze vroeg het te betalen bedrag toch in het Nederlands J.

En we vallen waarschijnlijk in herhaling … maar het was weer een mooi vaartochtje vandaag, constant tussen rietkragen (een beetje zoals de Dintel, maar smaller).  Ook door Dokkum gevaren – even in de verleiding gekomen om er te blijven liggen, maar uiteindelijk toch besloten nog een eindje verder te tuffen.  Daar liggen veel zeiljachten te wachten om te kunnen overvaren naar Denemarken. Kunnen overvaren wil zeggen, wachten op ideale weersomstandigheden.

Wij zullen al blij zijn als we even de Waddenzee op kunnen tot Schiermonnikoog.  Maar met dit weer is dat geen optie.  Tja, we kunnen nog altijd het veer nemen, maar veel liever willen we er met onze Estée S naartoe (ze vergeeft het ons nooit als we voor een ander vaartuig kiezen J).  Morgen zitten we in principe op het Lauwersmeer, dus lieve wind … dimmen graag!

En dat gaan we ook doen …. Dimmen J

Foto’s:

Onze Estée S deze morgen in Leeuwarden

Onze Estée S deze avond ergens tussen Dokkum en Lauwersoog

Hadden we al een foto van een beestje op onze blog?  Bij deze.

Tot morgen,

Richard & Hyacinth.

29-05-2016 om 19:04 geschreven door Richard & Hyacinth  

Zaterdag, 28 mei 2016

Als we zo verder doen, geraken we nooit op tijd terug in België J.  We besluiten om ook vandaag in Leeuwarden te blijven.  Dat ligt niet aan de ligplaats – zoals verwacht was er veel ambiance in het park vannacht (op zich hadden we er weinig last van, af en toe een roeper of luid gelach, maar niet overdreven).  Alleen jammer dat we om 1:30 met enkele knallen gewekt werden, hebben ze nog een kort vuurwerk afgestoken. Maar afgezien daarvan, is het hier best een rustige ligplaats J.

En aan het lekkere eten zal het ook niet liggen.  Hyacinth heeft het restaurant gekozen – maar het was een hele foute keuze.  Fawlty Towers op zijn Fries!  De witte wijn, als aperitief  was echt lekker. De carpaccio was …. euhm …. speciaal.  De ober dient op en hij zegt: “Hier de carpaccio, uiteraard zonder de sla” Huh? Dat hadden we niet gevraagd … maar hij liet het zo vanzelfsprekend lijken, dat we er niet eens op gereageerd hebben.  De kaas die erop lag was één of andere kruidenkaas en dan een zoet sausje om het geheel af te werken … barbaars!  Het hoofdgerecht viel mee, ossehaaspuntjes met boschampignons. We vroegen een glas rode wijn … en diezelfde ober … liet ons kiezen uit een Merlot … en dan stilte.  We denken dat hij even een black-out had en op geen andere wijnsoorten meer kon komen. We hebben dus Merlot gedronken J.  Verder hadden we het charmante gezelschap van twee vliegen, wat ons sterk verwonderde want op de schouw stond naast de wijn en de kandelaars een spuitbus met (denken we toch) insectendoder.  In een toetje hadden we geen zin meer.

Soit, om een lang verhaal kort te houden, dit weekend zijn er hier Gentse Feesten in het klein, zij noemen dat hier het Fries Straatfestival J.  De drukte is hier doenbaar, je moet hier niet op de koppen lopen.  En er is heel wat van de straatanimatie te zien (als je tenminste zo groot bent als Richard  J).  Maar het was gezellig, veel variatie, mooie en mindere mooie acts.  We hebben wel genoten van ons namiddagje Leeuwarden.  En goedkoop! We zijn van armoe naar ons bootje terug gegaan om iets te drinken, alle terrasjes zaten overvol. En tegen we gedecideerd hadden om een eventueel vrij plaatsje in te nemen, waren we allang weer te laat!

That’s it for today!

De groeten uit Leeuwarden!

Richard & Hyacinth

28-05-2016 om 18:07 geschreven door Richard & Hyacinth  

Vrijdag, 27 mei 2016.

Richard heeft geen al te prettige nacht achter de rug, de arme mens staat vol insectenbeten.  Die rotbeestjes doen zijn armen en benen eruitzien alsof hij de mazelen heeft.  Overdag had hij er geen last van, maar ’s nachts hebben ze hem uit zijn slaap gehouden.  En bovendien heeft hij last van stramme spieren.  En dat is allemaal te wijten aan het kuisen van de romp (je weet wel, aan bakboordzijde J). Op de steiger zat het vol met ongedierte en Richard was al van ’s morgens aan de slag in T-shirt en korte broek – hij was met andere woorden een godenmaaltijd voor het ongedierte. En die stijfheid, een eivormige romp poetsen, daar moet je je al eens redelijk ver voor uitrekken. Maar ondertussen hebben we een verzachtende crème gekocht (voor zijn beten dan hé) – eentje met een typische Hollandse naam: “Na de beet crème” (klinkt alsof vampiers echt bestaan).

Door leuke plekjes gevaren vandaag, onder andere door Warten. Vaar je dwars door het dorpje en dan moet je even wachten aan een bruggetje – die gaat voor je open – moet je zorgen dat je de klomp pakt, die de brugwachter naar je bootje smijt en moet je er twee euro in werpen. Een beetje gelijk op de kermis de “floche” trekken J.  In Leeuwarden was het ook van dat, maar daar was de brugwachter behendiger (misschien omdat de buit ook groter  is, nl. 7 euro).

Vandaag ook een staaltje van nonchalance gezien – we vrezen voor redelijk wat schade.  Maar niet panikeren, beste lezer.  Het was niet aan onze Estée S, maar aan La Déesse, een mooi zeiljacht. Na de doortocht van Warten is zij ons opgelopen (wij voeren op dat moment een snelheid van 11 km/u).  De godinnen waren haar vandaag alleszins niet welgezind. Iets verderop zien we de schipper naar zijn voordek gaan, het roer onbemand achterlatend en blijkbaar moet zijn helmstok iets geraakt hebben (of stond het gewoonweg niet recht).  Het bootje wijkt van zijn route af en vaart volle kracht tegen de kant.  Die lag vol met rotsblokken – ai, ai … daar zal meer dan een krasje opzitten.  Iets verder was een ligplaats, moest hij dat malheur daar gehad hebben, kon een andere boot ook schade opgelopen hebben.  Kon …. Maar er lagen op dat moment geen boten   Het was zo al er genoeg voor dienen mensch. We hebben even gewacht om te zien of we moesten helpen (en ook omdat hij het vaarwater blokkeerde J) maar hij kon op eigen kracht terugkeren (waarschijnlijk rechtstreeks naar een jachtwerf, ze hebben er daar massa’s in de buurt).

Het weer valt dik mee – de ganse dag zon, er blijft wel een kil briesje waaien.

Nu liggen we dus in Leeuwarden, ter hoogte van de Prinsentuin.  We hebben ons bewust aan de overkant van het park gelegd (we hebben nu uitzicht het ganse park en diene scheve toren).  Want parken, dat trekt hangjongeren en nog een ander soort mensen aan (dan denk ik aan het Citadelpark in Gent J) – en we hebben al een paar keer negatieve ervaringen gehad (voor alle duidelijkheid met hangjongeren J). Nadeel, we liggen ’s avonds niet in het zonnetje, maar we blijven maar enkel aan boord om te douchen en de blog te schrijven.  

Leeuwarden is best een gezellig stadje, voor elk wat wils.  Er zijn helaas ook boekenwinkels … onze bibliotheek breidt zich nog maar eens wat uit.  We hebben op de markt ook een boekje van 1937 gekocht met de havenbewegingen van Gent (4-talig). Er staat o.a. dat er in dat jaar, 2.218 schepen van Gent zijn binnengevaren (150 meer dan in 1936).  En ook ons bedrijf, toen nog PURFINA, heeft reclame gemaakt in dat boekje. De jachthaven hebben we niet teruggevonden J.

En nu we het toch over boeken hebben, er is er nog eentje in onze tas belandt met de titel:  “Een vrouw van staal”.  Het gaat over het leven van een vrachtschip (misleidende titel he  J).  Toen ze haar  begin de twintigste eeuw te water hebben gelaten heette ze “Marie-Alfons”.  En we kennen iemand die deze namen ook op zijn identiteitskaart heeft staan.  Een trouwe lezer van onze blog, met een grote grijze snor J.

We stoppen ermee voor vandaag – we gaan onze “zondagse” kleren aandoen en we gaan een hapje gaan eten.  We denken dat onze commodore en onze verantwoordelijk voor de clubuitstappen hier in het wapen van Leeuwarden gegeten hebben.  We vertellen morgen wel waar wij terecht gekomen zijn.

Aan allen een fijn weekend gewenst!

Foto’s:

Zou die meer vis vangen dan Richard? J

De scheve toren van …. Leeuwarden (voor- en achterkant)

Groetjes,

Richard & Hyacinth

27-05-2016 om 19:04 geschreven door Richard & Hyacinth  

Donderdag, 26 mei 2016

Richard overtuigen om hier nog een dagje te blijven liggen, dat viel dik mee … ik heb maar twee vingerkootjes moeten breken J.  Bijlange niet, hij was direct akkoord  - waarschijnlijk omdat het vanavond koopavond is in Leeuwarden J.  Ook niet de reden.  We zijn nu eenmaal  allebei liefhebbers van zo’n plekjes, daar moeten we niet over discuteren.  Of het weer moet tegenzitten of we zouden in tijdnood komen, dan zou Richard zijn veto stellen.

En het weer zit mee! Twee weken onderweg en eindelijk in shorts kunnen lopen.  Vandaag nog licht bewolkt en een temperatuur van 20 à 21 graden … we moeten er geen tekeningetje bij maken, dit is genieten x 100. En zo hebben we ook eindelijk wat rendement van ons zonnepaneel.

Voor ik verder schrijf, eerst twee rechtzettingen van gisteren.  Dat wokken, dat is er niet meer van gekomen (met dank aan de aperitiefhapjes en de overschotjes die of voer voor de vissen waren of voer voor een steenbok en een weegschaal).  We hebben voor de laatste twee opties gekozen ;-).  Dus wokken,  dat gaan we vandaag doen, op onze Cobb, buiten! Joehoe! 

En dan over dat vissen, één per uur … dat was schromelijk overdreven: in ’t totaal heeft Richard 3 (drie dus) vissen gevangen, en spreek ik over de buit van 3 (drie dus) dagen vissen J. Just is just.

Op onze extra ligdag, hebben we onze Estée S onder handen genomen – enfin, de bakboordzijde toch.  Op voorhand hadden we beslist om haar eens volledig op te poetsen, maar ze had zo’n behoefte aan een wellness treatment – dat we haar langs één kant grondig hebben aangepakt.  Haar  andere kant zullen we een volgende keer behandelen (als ik weer gevoel in mijn vingers heb – de massages vielen vrij zwaar J).  En dat zal zeker gebeuren, stuurboord = zichtbare kant in onze jachthaven J. Maar aan bakboord blinkt ze dus gelijk een spiegel – geen spatje roest meer te bespeuren J J.  Kunnen we wel mee uitpakken hé, met onze dame van polyester. We hadden een tip gekregen van Patrick: wondersponsjes van de Aldi.  Hij heeft gelijk, daar krijg je hardnekkige vlekken mee weg.  Maar het grootste wonder van die sponsjes is dat ze in het niets verdwijnen, na een tijdje schiet er gewoon niets meer over van dat sponsje.

En nu nog een wist-je-datje (het is lang geleden).  Richard heeft sinds een jaar zijn baardje J J.

Morgen naar Leeuwarden, we zullen jullie er alles over vertellen.

Groetjes,

Richard & Hyacinth

PS Richard las de blog en hij vond dat er vier vissen moesten staan, maar die vierde was juist voor het opscheppen van de haak gekomen – dat telt niet mee hé?  Toch?

Foto’s: geen.  Het zouden dezelfde zijn van gisteren, met dat verschil dat ze vandaag zouden baden in het zonnetje J.

26-05-2016 om 17:18 geschreven door Richard & Hyacinth  

Woensdag, 25 mei 2016

Vandaag liggen we op grondgebied Earnewâld (zo heet het officieel – maar voor de niet Friezen hebben ze ook een vertaling: Eernewoude)   – weer op een Marrekriteplaats, met een, weeral prachtig weids zicht (en tot nu toe liggen we hier nog alleen).  Deze plaats is een oud veengebied – het is een van de mooiste moeraslandschappen van Europa. Dat merk je nog wel als je even van boord gaat – je zakt hier nog redelijk diep weg in het veen.

En we zijn in ons element: wij alleen op de wereld, en het lukt ons bovendien om eindelijk nog eens buiten te zijn – het is nog altijd bewolkt, maar er is weinig wind  en de temperatuur is opgelopen tot 17°C en juist tot nu (1700) is het droog gebleven. Na zo’n paar dagen slecht weer, zijn we hier allang content mee.  Zo tevreden dat Hyacinth hier morgen ook een dagje wil blijven liggen.  Normaal gezien moeten we verder naar Leeuwarden.  We zullen zien … alles hangt af van het weer en onze mondvoorraad. Het bier is sowieso op, Richard zoek Belgische bieren in blik, maar die zijn hier niet gemakkelijk te vinden.  Volgende keer doen we het lood uit onze boot en doen we er bier voor in de plaats.  Grapje hoor!

Hyacinth is in haar nopjes omdat de giek eindelijk hangt waar een giek hoort te hangen.  Tot nu toe lag die gewoon op het dek, te niksen.  Door het slechte weer, ontbrak ons de zin om buiten onze stuurhut te komen – maar vandaag heeft Richard zich van die taak ontfermt. En, ze is ook in haar nopjes omdat er hier geen koekoek in de buurt is (op onze vorige plaats was dat wel het geval).  Dat is nog erger dan een haan, om vier uur ’s morgens was hij al aan het koekoeken. Hier niet ver vandaan zitten/zwemmen wel honderd meeuwen op het meer (ongeveer hé, we hebben ze niet geteld), maar die zitten aan de andere kant, dus daar hebben we geen last van (tenzij ze besluiten om en masse over ons schipke te vliegen L).

En Richard is zeker in zijn nopjes – Hyacinth is in haar nopjes én (dat vooral) hij vangt hier vis J.  Ongeveer één vis per uur, maar vissers malen daar niet om. 

Onze tocht vandaag, maar een kilometer of vijftien, was ook eentje om u tegen te zeggen.  We zijn langs de Kromme Ee gekomen – dat is zo’n beetje gelijk de Leie in Latem, maar dan zonder de villa’s J.

Wat we nog niet tegengekomen zijn op de Friese meren zijn landgenoten.  Naast de Nederlanders zijn het voornamelijk Duitsers die de waterwegen onveilig maken (bij manier van spreken hé).   Duitsland is uiteindelijk niet zo ver weg van hier. Er varen hier ook redelijk wat gehuurde jachten en charters rond.

Vanavond gaan we wokken - helaas wel terug binnen.  We gaan voor een combinatie van Chinees, Indonesisch en Vietnamees, multicultureel dus – met dank aan Albert H. J

Nog een fijne woensdagavond, en voor de lottospelers: veel succes!

Foto’s:

Dit is een Marrekrite-boei.  Je kan daar in je eentje aan vastliggen (touwtje in het midden van je boot aan de boei en zien in welke richting de wind draait).  In de zomer moet dat zalig zijn, want dan ligt het hier blijkbaar allemaal redelijk vol.

Het worden saaie foto’s, we weten het, maar we krijgen niet genoeg van al dat groen.

Groetjes,

Richard & Hyacinth

25-05-2016 om 18:08 geschreven door Richard & Hyacinth  

Dinsdag, 24 mei 2016

Berekoud, de temperatuur duidt al de ganse dag  12°C, maar het voelt veel frisser aan.

Zo jammer, vandaag varen we weer naar een Marrekrite aanlegplaats, idyllisch, midden in de natuur, ver weg van god en klein pierke, een echt stiltegebied …. ’t Is te zeggen, zou het kunnen geweest zijn, moest onze Webasto ons niet warm moeten houden.  Het is zo’n lawaaierig dingske, maar we zijn heel blij dat we verwarming hebben aan boord.

En verder valt er vandaag eigenlijk niet veel te vertellen – geen blunders, geen opmerkelijke zaken,  niet goed voor onze blog, wel goed voor onze gemoedsrust.

We liggen nu op grondgebied Grou, op de Wijde Ee.  Deze plek is ons aanbevolen door een Fries echtpaar.  Was een opmerkelijk gesprek met die mensen.  En omdat het pruimentijd is in blogland, krijgen jullie het gesprek ook te lezen J

Zij: “Jullie komen van Gent?” 

Wij: “Ja, inderdaad” (en we dachten: als er thuishaven Gent op de achtersteven staat zou dat wel eens kunnen).

Zij:  “Er zijn mooie aanlegplaatsen in Grou en in Earnewâld”

Wij: “Dank je wel voor de tip”. 

Zij: “En jullie zijn met deze boot helemaal naar hier gevaren?”

Wij: “Euh, ja inderdaad” (en we dachten: hoe zou de Estée S hier anders geraakt zijn?)

Zij: “Wij zijn ook al eens met onze zeilboot naar Gent geweest”.

Wij (met een licht Hollands accent): “Oh leuk! En in welke jachthaven hebben jullie gelegen?”

(We dachten met een staande mast, waarschijnlijk bij ons in Langerbrugge).

Zij: “Dat weten we niet meer, maar we konden met de “trem” naar het centrum rijden.” (en dat kan dus niet vanuit Langerbrugge).

Zij nog steeds: “Maar varen in dat kanaal Gent-Terneuzen vonden we niet leuk. Echt eng met al die grote zeeschepen”.

Wij: “Valt goed mee, wij zijn dat natuurlijk ook gewoon.” (Dat is al een beetje snoeverig héJ).

Zij: “Ja maar dat was niet het ergste. We hebben ook problemen gehad met die bruggen, het duurde heel lang vooraleer ze die open maakten”

Wij:  “Het kan soms lang duren, ligt aan het drukke verkeer.  In het weekend kan het vlotter.”

Zij: “Ja, we hadden ook het verkeerde marifoonkanaal opstaan, we konden niet communiceren”

Wij (nog altijd met een Hollands tongvalletje): “Nou, euhm, tja … euhm lekker weertje hé”

En vanaf toen hebben ze met twee een “monoloog” gehouden (of is het duoloog?).  We zijn nog te weten gekomen dat ze twee weken in Spanje gezeten hebben, om zeker te zijn van goed weer.  En ook dat er een vriend gestorven is toen hij zich aan het scheren was. En dat er een Belgische vrouw getrouwd was met een Fries.  Na een tijdje waren ze uitverteld en konden wij aperitieven J.

Onze trip vandaag: Sneek – Prinses Margrietkanaal  - Sneekermeer – weer Prinses Margrietkanaal – Pikmeer – Peenster Ee – Wijde Ee (grondgebied Grou).

Foto’s:

Vriendelijke mensen, die Friezen

Onze groene, helemaal in ’t groen

Morgen zijn we er weer met meer weer.

De groeten,

Richard & Hyacinth

24-05-2016 om 17:49 geschreven door Richard & Hyacinth  

Maandag, 23 mei 2016

Regen, regen en nog eens regen … als het ook tegen zit hé.

De flikken gisteren … die zijn ons twee keer gepasseerd, maar ze zagen dat wij lieve menschkens waren (en ze zijn ons dus straal voorbij gevaren).

Deze nacht regelmatig wakker geworden van de regen tegen ons zolderraam (vluchtluik bekt niet zo lekker).  En het houdt niet op … we hadden een drukke taakverdeling tijdens het varen van het Heegermeer naar Sneek: Richard moest ons in goede banen leiden en Hyacinth was ruitenwisser … constant moest ze de condens van de ruiten verwijderen.  Ze hebben ons eens verteld dat je tandpasta op de ramen moet wrijven om dit probleem op te lossen …  Nog niet uitgeprobeerd, zijn we ook niet van plan.  Wij hebben een beter voorstel: zon, zon en nog eens zon – meer moet dat echt niet zijn.  Zo, nu stop ik met mekkeren over het weerbericht.

Varen op de Friese meren – Richard en ik verschillen daar een beetje van mening in.  Je vaart dus tussen betonning en dat lijkt een beetje gelijk over de autosnelweg varen – zeker in het weekend.  Je komt constant schepen tegen en vaart zelf ook in een colonne. Dat vindt Richard niet leuk en hij heeft een punt.  Maar Hyacinth vindt het dan weer gemakkelijk: je moet niet voortdurend opletten dat je in een ondiepte vaart (in het Biesbosch moesten we daar goed opletten, maar de kaart van Stentec duidt alles perfect aan (we zijn trouwens vandaag voorbij Heeg gevaren, daar komt onze software vandaan).  Nog een ander voordeel (weer volgens Haycinth): je moet niet naar de zeilers omkijken.  Op het Marker- en IJsselmeer moest je voortdurend rekening houden met zeilers, zij hebben namelijk voorrang. Het is daar een paradijs voor zeilers, met het gevolg dat ze dan ook van alle kanten komen.

Nog een voordeel van varen in Friesland: onze mast moet niet gestreken worden (wel dringend eens gevernist).  Leve de staande masten!

En van Stentec gesproken – de blunder van de dag gaat naar ….. Hyacinth!   Ze voldoet 100% aan het cliché dat vrouwen geen kunnen kaart lezen.  Er staat op de kaart: aquaduct. Maar er staat geen hoogte van de brug bij, geen telefoonnummer, geen marifoonkanaal.  Hoe moeten wij nu in hemelsnaam de brugwachter diets maken dat we eraan komen?  Richard zegt nog dat hij helemaal geen brug ziet – en Hyacinth reageert verontwaardigd dat ze er toch een ziet staan op de kaart.  Het was dus een … tunnel onder de waterweg!  Tja, ze hadden  het ook gewoon tunnel kunnen noemen.  Hyacinth heeft op school geleerd dat een aquaduct uit de tijd van de Romeinen komt en ze heeft er eentje bezocht in Frankrijk, de Pont du Gard … en die was BOVEN water!!!! Tssss ….

We zijn in Sneek, dus we bezoeken Sneek, ook al regent het oude wijven.  Lang zijn we nergens blijven staan.  Gauw wat proviand ingekocht en terug naar den bateau.  We waren van plan om iets te gaan eten vanavond, maar ik doe mijn dikke pyjama aan en kom niet meer van boord (tenzij er mij iemand een zeevruchtenschotel of een aspergemenu aanbiedt ).

Het is hier ook niet slecht zulle – lekker warm en er passeren regelmatig bootjes.  Die worden nog meer gekeurd en becommentarieerd dan een vrouw … onze kwebbel  (ok vooral diene van Hyacinth)   staat niet stil. 

Onze vaarroute vandaag:  Heegermeer – Wijde Wijmerts – Ijlst – Geeuw – Sneek

 Foto’s: allemaal van Sneek

De waterpoort

Het stadshuis

Onze ligplaats

Vanavond branden we een kaarsje – voor de gezelligheid en om beter weer af te dwingen, we liggen tenslotte rechtover een kerk.

Natte, maar we laten het toch niet aan ons hart komen, groetjes van

Richard & Hyacinth

23-05-2016 om 17:44 geschreven door Richard & Hyacinth