Vrijdag, 05 juni 2015 (Sillery)

Het zomert niet alleen in België  … hier in Sillery is het nu nog 35°C in de schaduw … gelukkig staat er een welkom windje.  Maar we klagen niet … we puffen alleen maar J

We hebben onze Estée S helemaal afgedekt – maar het is toch nog 37,5°C geworden binnen – dat zal laat gaan slapen zijn (we kunnen ook vroeger gaan slapen en ons dood zweten – maar we  hebben juist de lakens ververst – dus dat is geen optie J).

Deze morgen was het voor het eerst deze reis dat we buiten konden ontbijten – dan drinkt men  al eens een koffietje meer, zo met je smoeltje in de zon.

We hebben zelfs de afwas buiten gedaan – een beetje gelijk kamperen, met een teiltje op onze tafel … gezellig J

Richard heeft onze fietsen bovengehaald en we zijn dan om brood gereden in het dorp.  Allez brood, we kopen bijna altijd een baguette (tja, de Fransen die kennen dat niet hé – een frans brood J).  Want hun gewoon brood kan je maar één dag eten – de rest mag je aan de eenden voeren (die laten het ook eerst nog een kwartier weken).

Na de middag zijn we nog een klein fietstochtje gaan maken – Hyacinth had de verkeerde kant van het water uitgekozen … we konden nergens in de schaduw van bomen fietsen en aan de andere kant van het water zagen we de schaduw naar ons zitten gritten ….  Dus de eerste brug die we tegen kwamen, zijn we overgestoken, eindelijk schaduw.  Maar na een paar honderd meter hield het pad op … dus maar weer overgestoken naar de andere kant … een grindweg.  Beetje moeilijk rijden, maar we hebben wel hertjes gezien.  Dat we die schuchtere beestjes konden zien was omdat we eigenlijk op een privéweg reden en er normaal gezien dus geen mens langs daar komt (maar dat konden we pas constateren aan het andere einde van de weg). Uiteindelijk kwamen we uit op een “water”plas waar bordjes stonden dat je er niet mocht zwemmen – maar er hingen voor de zekerheid toch reddingsboeien aan de kant.  Maar om in die poel te springen  moesten er een paar zintuigen niet meer functioneren, nl. het zicht en de geur of is het reuk?. Het stonk er gelijk de pest en het was één zwarte brij. Later zijn we te weten gekomen dat het afvalwater van de suikerfabriek was … is goed om nooit geen suiker meer te eten.

Na onze uitputtende tocht heeft Richard zin om te vissen, zonder aas, met wat melkbrood – maar het enige wat er gebeurt is dat er jonge eendjes naar zijn dobber happen … grappig zicht.  Maar Richard laat hem niet doen – hij is op zijn fiets gesprongen en is naar de supermarkt – 500 meter - verder gereden om mais (de gelukzak, het is daar airco – dus even verkoeling voor hem). Of is het om een geweer om die eenden af te schieten? J.

Mensen, geniet nog van het mooie weer – gaan wij ook doen en fijn weekend allemaal!!!

Foto’s

De dobberfretters…

De Estée S en Hyacinth kreunend onder de zon…

Onze fietsjes hijgen uit…