Dinsdag, 09 juni
2015 (Variscourt Rethel).
We verlaten ons
idyllisch plaatsje (was het niet voor de muggen
we bleven hier wonen enfin
toch een paar dagen).
Hyacinth dacht een
goede nachtrust te hebben, de vouwfietsen bleven achter in de auto van Onslow
dus die konden al niet gestolen worden, heel rustige buurt, vredig dorpje in de
verte
slapen maar. Niet dus
Rose was
s nachts een beetje onrustig van de muggen(beten) Richard hoort geruis en
maakt Hyacinth subtiel wakker hij vraagt zich af of zijn vislijn niet
gestolen wordt
. Lap, ze heeft het weer aan haar been, terwijl iedereen rustig
verder slaapt, ligt arme Hyacinth te waken.
Maar haar wraak was zoet
tegen
de ochtend viel ze in een diepe slaap en heeft ze de hele boot wakker gesnurkt J.
Het niveau van
onze catering wordt met de dag poverder en poverder: er is voor elk nog wat
wils, het is te zeggen als iedereen iets anders wenst tenminste (er was keuze
tussen één croissant, een paar melkbroodjes, wat peperkoek en speculaas maar niet
combineerbaar, maak je keuze en verander niet meer van gedacht J).
Het meest
hilarische moment van onze trip met onze vrienden hebben we dan wel meegemaakt
Te lang om uit te leggen, maar iedereen mag er zijn eigen verhaal bij fantaseren:
een gsm rinkelt, 3 telefoons hebben dezelfde ringtone (niet van Hyacinth hoor,
die heeft een smartphone noblesse oblige J). Onslow neemt de gsm op en zegt hallo met Onslow
terwijl
het helemaal niet zijn gsm is. We lagen
gewoon plat van het lachen. Arme mensch aan de andere kant van de lijn, die
wist niet waar hij het had.
Hyacinth zou het
blijven uitleggen eigenlijk heeft ze haar (bij)naam niet gestolen, het is van
pas op voor dit, let op dat, blablabla, maar op het einde van de rit mag er een
Duitse vrouw op haar buik gaan liggen om het touw (die Hyacint uit haar handen
heeft laten glippen) uit het water te redden.
Wel sympathiek enne bedankt ;-).
Sluizenverhaal van
de dag: geen enkele keer alleen in de sluis gelegen vandaag (tot nu toe hebben
we de sluis maar vijf maal met een andere boot moeten delen) is eens iets
anders. Gelukkig allemaal rustige
sluizen onze Estée S is gemakkelijk in toom te houden. Vanaf morgen mogen
Richard & Hyacinth het alleen doen, want deze avond zijn Onslow en Rose
terug naar den Belgique want zij moeten morgen werken J.
Toch nog even
vermelden vandaag hadden we iets met de flosh
de eerste straal voorbij
gevaren (de dames aan het tetteren en de mannen nog niet goed wakker
blijkbaar). Even in achteruit en de klus geklaard. De tweede flosh wel gezien, maar Onslow vond
dat we het nu al wel moesten kunnen , dus vaart hij er met een rotvaart voorbij
(= iets rapper dan 8 km/u J en het
moet gezegd ook 5 meter te ver van af). Het kan ook zijn wraak geweest zijn voor
onze lachstuip met zijn blundertelefoon J). Even in achteruit en
de klus opnieuw geklaard J. De laatste flosh van de dag, vond Hyacinth
maar om zo te laten, er was al een Nederlander voor en twee keer trekken voor
dezelfde rit
niet nodig. Springen de lichten na het eerste jacht onmiddellijk
op rood Richard even in paniek (die dacht dat hij een derde keer op één dag
achteruit moest), maar van Hyacinth mocht hij het verbod (voor één keer)
negeren. Die sluizen zijn gebouwd voor
spitsen, dus in principe is het maar één schip per schutting
vandaar dat ze
onmiddellijk terug op rood springen.
Zo dat was het
voor vandaag, ik hoop dat onze gasten genoten hebben de trip (ze zeggen toch
van wel J) wij in ieder geval wel.
Fotos
Geen
Allemaal op
Rose haar toestel
Ligplaats: halte
fluvial Rethel
Aantal sluizen: 6
Weerbericht:
zonnig, half bewolkt, winderig - rond de 25°C
Aantal motoruren:
5,77
|