Vroeg uit veren vandaag, het is STR-dag ofte Start To Run
met Evy. De laatste 3 sessies heb ik op twee weken gedaan, er was te veel werk
aan het bootje, geen tijd om te lopen.
Vrijdag kon ik niet van boord en gisteren had ik geen goesting.
Het was zalig lopen, is het altijd als je zoveel kan
rondkijken en allemaal nieuwe dingen ziet,
je vergeet dan dat het lastig is .
Ondertussen is Richard te weten gekomen dat het
internetsysteem dat we gekocht hebben bij KPN, smerig duur is 30 euro, met
moeite op internet gesurft (3 dagen en dan maximum een uur) en we hebben maar
één euro surftegoed meer, met andere woorden, roaming is waarschijnlijk
goedkoper.
Terug aan boord, ontbeten, een douche genomen en we waren
klaar voor een weer redelijke vaartrip.
De passages verliepen optimaal, nergens moeten wachten aan een brug of een
sluis.
Op het Merwedekanaal nog onze eerste slaapplaats ever met
de Estée S terug gezien (nostalgie, nostalgie).
En dan op de Lek, een breed, kronkelig vaarwater, normaal met redelijk
wat beroepsvaart. Maar vandaag valt het
mee, met dank aan het lange weekend. Daarna een stukje op de Nieuwe Maas niets voor
echte pleziervaarders, maar Hyacinth vaart graag eens door een stukje haven,
daar valt wat te bezien: zo hebben we de ark van Noah gezien en een
olieboorschip, daar staat een pak machinerie op, om nog maar niet te spreken
over de heli-platform.
Op de Hollandse IJssel waren we alleenheerser, niets of
niemand tegen gekomen. De liftenbouwers
worden hier stinkend rijk. Helaas hebben
we daar geen fotootje van, dus zal ik het maar beschrijven: een Stannah lift, maar
dan voor plezierjachten. Bij ieder, niet
onbescheiden, huis is er zon lift voorzien luxe. Stel je voor, je komt thuis met je
(speed)boot, je legt hem op de lift, mooi uit het water en klaar is kees (begin
al goed Hollands te spreken, we zijn al te lang in Nederland).
Uiteindelijk zijn we een dag eerder dan voorzien in Gouda
aangemeerd. Hier blijven we twee
nachten, de havenmeesters zijn hier een koppel, het zijn schatjes, super lieve
mensen.
Even enkele wist-je-datjes:
-
Erasmus werd verwekt in Gouda ( is gestorven in Bazel).
- Nederland meer dan 650 miljoen kilo kaas per
jaar produceert
-
Een kaasschaaf beter schaaft als deze voor het
schaven even is opgewarmd
Ze hebben hier ook, hoe kan het anders, een kaasmuseum (de
Goudse Waag). Nog niet bezocht, maar iets zegt me dat het biermuseum in Brugge interessanter
is.
Ik zou willen zeggen: we zitten hier op ons gemakske op ons
schipke, maar dat is de waarheid oneer aandoen het spookt hier! Nog nooit meegemaakt: we krijgen smsjes dat
de verwarming uit is, de lichten gaan aan, zonder dat we de schakelaar aanraken,
de radio begint vanzelf te spelen, onze batterijen geven aan dat ze overcharged
zijn spookie . Richard springt van de machineruimte naar de
elektriciteitskast, naar de batterijlader, naar de meters . En
Hyacinth, zij blogt er lustig op los het zal wel goed komen.
Onze route: De Linge verbindingskanaal (enkel voor
pleziervaart) Merwedekanaal (bezuiden de
Lek) - De Lek Nieuwe Maas
Hollandse IJssel Gouwe jachthaven Gouda.
Het weer: fris met af en toe een stevige bui.
Fotos:
-
onze
eerste stop/slaapplaats in 2013
-
Tiens, dat schip (varend op de Lek) komt me
bekend voor
-
Den enige echte ark (maar blijkbaar vond enkel
de giraf het nodig om ons welkom te heten)
-
Indrukwekkende machinerie, om nog maar niet te
spreken van het feit dat onze koning er ook zou kunnen landen met zijn
helikopter.
Morgen rustdag - niet alleen voor de werkmensch - wij blijven ook een dagje in Gouda.
Vannacht hadden we vooral af te rekenen met de wind die heeft,
jammer genoeg, alle goede weer weggeblazen.
Toen we vanmorgen wakker werden was het amper 12 graden, dan
maar rap onze Webasto (verwarming voor de leek) aangestoken. Maar helaas, gans
de winter hebben we kunnen genieten van zijn warmte, nu is hij blijkbaar ook
met vakantie. Hyacinth heeft haar nog
eens gedraaid onder het warme dekbed en Richard is in de machineruimte gekropen
om meneerke weer aan de praat te krijgen en zo de warmte en gezelligheid te herstellen.
Een lange tocht vandaag, want we gaan een omweg doen langs
het BIeschosch. Jaren geleden, toen onze
boot nog een kano was, zijn we op een zonnige zondag naar Drimmelen gereden
(een paar uur rijden toch) en hebben daar onze kano te water gelaten we wilden
de kleine vaarwatertjes, waar gemotoriseerde schepen geen toegang hebben gaan
verkennen.
Paar probleempjes:
1)
We hadden onze info/plan thuis vergeten, dus we
wisten niet goed waar we juist moesten binnenvaren. (Hm: moeten we toegeven: ook nu zijn we onze
papieren documentatie vergeten, gelukkig hebben we ook alles digitaal).
2)
Het was bootjesdag!!!!!! Zonder overdrijven, zeker een schip of
honderd in alle maten en snelheden was die dag ook op het water. En wij daar tussen met onze kano, niets
anders dan klotsen en botsen en hopen dat we niet overvaren werden. Allez, na een uur (ingang van het rustige
deel dus niet gevonden) onze kano terug uit het water.
We hadden ook onze picknick mee: belegde broodjes, wijntje, dessertje. Dus we gingen er nog het beste van maken en
op een schoon plekje onze lekkernijen opeten.
Helaas, alle mooie plekjes waren bezet, van armoede hebben
we onze sandwiches al rijdend op de autostrade opgegeten.
Vandaag dus meer geluk, we hebben de ingang gevonden! Het weer zat tegen: veel buien, veel wind. Het
mindere weer heeft zo zijn voordelen, want er is dan minder begankenis (een woord dat ik geleerd heb van Richard). Het Biesbosch is zeker een aanrader, maar bootjes met iet of
wat diepgang moeten wel attent zijn, want er zijn veel ondiepe plaatsen.
Nu liggen we in Heukelum (niet zo ver van Leerdam van de
kaas) op de Linge. Deze rivier moesten
we eigenlijk niet hebben, maar nieuwsgierig als we zijn, zijn we toch een
kilometertje of negen (een uur dus, dit watertje opgevaren).
En als we het dan toch over de kaas hebben, normaal gezien
zijn we overmorgen in Gouda. Als we tenminste weer niet besluiten om een
omweggetje stuurboord of bakboord te doen.
Groetjes,
Richard en Hyacinth
Onze route:
Dintel Mark Markkanaal Wilhelminakanaal Amertak
Amer Biesbosch Boven Merwede - Linge.
Vandaag gevaren van Tholen naar de Dintel we liggen iets
voorbij Stampersgat (whats in a name).
Het was zelfs leuk varen op het Schelde-Rijn kanaal, bijna
geen scheepvaart, dus weinig klotsen en botsen.
Slechts één minpuntje op dat kanaal, telefoontje gehad van onze
personeelsdienst, ik heb de job, waar ik voor gesolliciteerd heb, niet. De tweede beste kandidate heeft het gehaald
Ondertussen liggen we aan onze palen vastgemeerd. Ik weet nu al at ik deze nacht met een veilig
gevoel ga slapen we liggen een paar meter van de oever, in het midden van de
natuur. Hier geraakt niemand zonder natte voeten aan boord.
Jammer genoeg, ook hier een paar minpuntjes het is niet voor
niets vrijdag de dertiende: de boer heeft juist zijn weilanden bruin gespoten (maar ça va nog, het went langzaam )..
En we liggen in Nederland, dus molens normaal dus. Maar helaas, het zijn windturbines, het
geluid lijkt een beetje op een vliegtuig dat hoog boven je hoofd vliegt.
Driemaal is scheepsrecht: geen nieuwe job, stinkende beer,
achtergrondlawaai in een stiltegebied.
Nu kan het niet anders of het tij gaat keren: we gaan subiet meedoen met de lotto
En verder gaan we de rest van de dag relaxen, genieten van
het zonnetje en zalig nietsdoen.
Gisterenavond nog afscheid genomen van vrienden en
familie. Ik begin echt op Hyacinth te
lijken, ik wil ook van alles en nog wat organiseren en eigenlijk heb ik daar
geen tijd voor . Tja, het zit in mijn genen zeker Gelukkig hebben we
vrienden die twee handjes geholpen hebben, merci beaucoup.
Vroeg uit de veren vandaag, want zoals gewoonlijk lopen we
achter op ons schema. De laatste bidons diesel leeggegoten in onze tank, de watertank gevuld, de kasten (lees Ikeazakken)
volgestouwd met kleren, een plaatsje zoeken voor onze
scrabble, de auto thuis gaan afzetten en met de vouwfietsen naar de
jachthaven. Man, man, man amper zeven
kilometer, maar naar mijn gevoel was het minstens dubbel zo ver - mijn conditie is toppie.
Kapitein Jan was op het appèl, hij zal in zijn eigen gevloekt
hebben, want we vertrekken met een ongepoetst schip. Hij heeft vorig weekend al het verniswerk
behandeld (afbijten en vernissen) zodat we met een toonbare meid op stap konden
. Wij zijn er jammer genoeg niet in geslaagd om haar te kuisen. We zijn niet goed bezig, shame on us .
Pascale, Tony en Basiel hebben hun werkzaamheden in de steek
gelaten om - in de gezonde uitlaat van
ons bootje - afscheid te nemen.
Ook nog een baai, baai, zwaai , zwaai van de Jabi en dan
begon het écht.
In Rieme stond de papa van Richard ons uit te wuiven, leuke
verrassing. En iets verderop, aan den
Totalsteiger, stonden onze vrienden Kathleen en Nico te waaien (Antwerps voor zwaaien). Dat was geen verrassing. PS De gin zal smaken.
En nu gedaan met de stress, we hebben nu een zee (of om bij de locatie te blijven een Wester-
en Oosterschelde) van tijd. Hmm echt
gedaan met de stress? Alleen nog een
beetje in de sluizen, bij het aanmeren, oproepen via de marifoon, veel wind,
een geschikte plaats vinden in de jachthaven/natuur . Maar voor de rest, ben ik de rust zelve.
Ons programma voor vandaag: een stukje West- en
Oosterschelde door de Bergsediepsluis, daar aanleggen en gaan pitten. Maar . de steiger was een paradijs . voor meeuwen.
Dus bedankt, maar toch bedankt.
We zijn verder gevaren naar Tholen
Goeie beslissing (al zeggen we het zelf): heel rustig, één van de voordelen van buiten
het seizoen varen We liggen hier naast een super-de -luxe jacht, ene met
zilveren fenders (allez zilverkleurig).
En dat geeft/heeft voordelen: niemand ziet ons liggen achter zon mastodont,
ook de havenmeester niet hier is zeker geen Patrick havenmeester). Richard heeft een fotootje getrokken, we kunnen ons spiegelen in zijn steven ...
Straks nemen we een douche- voor degenen die de verhalen
over onze badkamer beu zijn STOP met de blog te volgen, ik ga het er nog
dikwijls over hebben. Vandaag is het
geen overbodige luxe: we stinken uren in
de wind (ok overdreven, maar toch zeker een kwartier).
.
PS De gin zal smaken.
