Zondag, 14 juni 2015 (Charleville-Mézières tot Joigny-sur-Meuse).

Wat een rotnacht!  We hadden gehoord van Nederlanders (bekend, we hadden al eens een sluis gedeeld) dat er ’s nachts redelijk wat lawaai geweest was in de jachthaven … 

Maar goed, we zien wel – eerst Charleville-Mézières bezoeken, een mooi stadje – heel mooi plein, gezellige cafeetjes en restaurants, voor de shoppers veel winkels – je kan er wel een dagje voor uit trekken.  Richard en Hyacinth hebben ook eens aan cultuur gedaan (van ver toch), naar het geboortehuis van Rimbaud geweest en ook naar zijn museum (maar ze waren beide gesloten, misschien wel logisch als je pas om 19:00 gaat kijken J). 

Als de grootste hitte voorbij was zijn we in ons bedje gekropen, en blijkbaar was dat nu net op hetzelfde uur waarop de hangjongeren hun feestje beginnen bouwen. Lawaai – geroep, dribbelen met een bal, glasgerinkel – ambiance!  Maar Richard zegt tegen Hyacinth dat ze dat moest negeren en dat ze ook – ooit – jong geweest is.  Lukte aardig … tot het moment ze op onze steiger kwamen en  ze in huurbootjes de hooligans begonnen uit te hangen … Hyacinth door haar luik, eens goed haar gedacht gezegd, ze waren serieus onder de indruk, ze liepen er vandoor gelijk hazen.  OK, kleine nuance, Hyacinth zei “j’appelle la police” et “vous êtes film锠 en ze gingen op hun dooie gemakje terug naar hun vriendjes – ondertussen Hyacinth imiterend – tja, toen ik het hoorde, ik was ook niet echt onder de indruk, maar enfin, ze hebben toch het zekere voor het onzekere genomen – en rond een uur of half vier in de ochtend zijn ze vertrokken en Hyacinth ook  … eindelijk rust!

Vandaag varen we niet ver, een sluisje of twee verder … een rustig plaatsje zoeken en aanleggen maar  …  Nu wachten we op Elisabeth en Emmet …

Vroeger dan verwacht horen we getoeter en yep daar zijn ze  ...

We houden het eenvoudig … du pain, du vin en nog wat fromage … meer moet dat niet zijn.  Genieten dus ...

Op dit eigenste ogenblik zijn Richard en Elisabeth aan het afwassen,  Emmet ligt ergens op het voordek (dus ettelijke meters verder  J) uit te blazen van de autorit, Hyacinth is aan het bloggen … ieder doet waar hij goed of minder goed in is hé J.

We gaan nog een slaapmutsje drinken en dat is het voor vandaag.

Aan alle papa’s nog een gelukkige vaderdag!

Tot de volgende keer!

Foto’s

Een selfie van Hyacinth, Elisabeth, Richard en… Emmet J

Ligplaats: halte fluvial Joigny sur Meuse

Aantal sluizen: 2

Weerbericht: rond de 26°C, zonnig!

Aantal motoruren: 1,81u

PS Gisteren problemen met internet... Vandaag lukt het terug!

14-06-2015 om 00:00 geschreven door Richard & Hyacinth  

Zaterdag, 13 juni 2015 (Le Chesne – Charleville Mésières).

Deze nacht heeft het geregend – een welkome verfrissing!  Nu hebben we een aangenaam temperatuurtje van een graad of 25, wel al gans de dag bewolkt, maar na de hitte van de afgelopen dagen, hoor je ons niet klagen. En schoonzus, niet panikeren, we hebben nog vlug een zak met mooi weer gevuld, die brengen we mee de 28^ste J.

Even een tussendoortje (gewoon het slechte karakter van Hyacinth, ze kan het niet laten): gisteren staan babbelen met Nederlanders over -  hoe kan het ook anders -  het  varen in Frankrijk. De mensen waren in de 70 (ze zeiden 70 en half, bleek achteraf 75 te zijn J - ze zagen er wel nog goed uit, het moet gezegd). Ze voeren al jaren in Frankrijk, dus vroeg Richard of ze de taal ondertussen wel een beetje onder de knie hadden. Hyacinth wist wel beter: ze hadden gezocht naar de “marché le mardi” – op een vrijdag! (ze hadden nochtans een bordje zien hangen). Maar eind goed al goed, vlakbij was er een klein supermarktje waar ze het een en ander verkochten J.  Maar terug naar de clou van het verhaal: de taal.  De man vertelt dat hij er zonder de taal van Molières ook wel komt – hij had twee maal de sluiswachter moeten oproepen – en het enige wat hij te zeggen had, écluse numéro zoveel en panne… en kijk, de sluiswachter was er binnen de 5 minuten.  Nu komt het … hij vond het vroeger wel leuker om in Frankrijk te varen, toen waren de sluizen nog niet geautomatiseerd en kon je nog eens “praatje maken” met de sluiswachter …  Maar alle gekheid op een stokje, we horen het wel meer, dat er een stuk van de charme verloren gegaan is. We vinden varen in Frankrijk nu al super, wat moet het vroeger (toen alles beter was J) geweest zijn?

Vandaag doen we het laatste stuk van de vrij ondiepe Canal de Ardennes – een prachtig stukje – alleen hadden we het gevoel niet langer in Frankrijk te varen, dit lijkt echt op de Belgische Ardennen (logisch natuurlijk) – nog even varen en we zitten in België (dus echt op de terugweg L).  En even hadden we ook een nostalgisch gevoel – er voer een toeristenboot door het kanaal en door de ondiepte wordt de aarde van de bodem omgewoelt, dus bruin in plaats van groen water (bijna gelijk in Langerbrugge J).

Hyacinth heeft quasi de ganse dag mogen varen – plezant zulle.

Nu liggen we in Charlesville-Mézières – een grote, bijna lege jachthaven – probleem voor Hyacinth om het beste plekje te vinden – zelfs Richard verloor er bijna zijn geduld mee – maar uiteindelijk had ze haar keuze gemaakt. Hier gingen we onze volgende gasten ontvangen (en weer speelt het slecht karakter van Hyacinth op – we gaan hen Emmet en Elisabeth heten - qua karakters trekken ze er totaal niet op, maar we konden hem toch niet naar de pastoor vernoemen  - dat zou pas bij het haar getrokken zijn J). Maar het is hier druk, lawaaierig, niet onze dada (en ook van hen niet trouwens), dus morgen varen we nog een stukje verder en zoeken we een leuker plekje. Meetje Langerbrugge, neem nog maar een fotootje van je kleinkind vanavond, dan kunnen we zien hoe hij er uit ziet!

Voor de rest van de dag gaan we oordopjes in onze oren steken J.

Tot morgen, bij leven en welzijn …

Foto’s

Bewolkte morgen…

Kleine sluis in de Franse Ardennen

Eerst tunnel dan sluis, het houdt niet op…

Landelijk dorpje

Ligplaats: Jachthaven Charleville Mésières

Aantal sluizen: 10

Weerbericht: rond de 25°C, half bewolkt, aangenaam!

Aantal motoruren: 7u

13-06-2015 om 18:03 geschreven door Richard & Hyacinth  

Vrijdag, 12 juni 2015 (Attigny – Le Chesne)

Voor de verandering is het Richard die niet goed geslapen heeft  (te warm en te veel pizza).

Maar vandaag is het werkendag – dat zijn we niet meer gewoon op een vrijdag J. Dus vroeg uit onze master bedroom – want we moeten 28 sluizen bedwingen/overwinnen en dit over een afstand van … 10 km.

Eerst iets over de klimatologische omstandigheden: het is doef weer, het is laf weer, het is vermoeiend weer, een verfrissend regenbuitje zou zelfs welkom zijn.

Dus 28 sluizen – we zullen ze eens allemaal opnoemen zie J: de eerste sluis is de sluis van Attigny, de tweede sluis is sluis 27 (sluizentrap van La Vallée de Montgon) – de derde sluis is sluis 26 – en zo moet je (net zoals bij de bochten van Alpe d’Huez) de sluizen aftellen tot sluis 1 (maar wel in het frans uiteraard).  Vandaag hebben er 2 de volledige trap gedaan (onze Deense volgers – Danish Dynamite – met hun Mahogny) – en wij dus (we zijn een half uur voor hen gearriveerd in Le Chesne – je moest de smile op hun smoeltje zien toen ze zeiden dat ze ons achtervolgden).  Verder ligt er hier ook nog een Nederlander, maar die heeft de trap in 2 keer gedaan (maar 19 sluizen vandaag). Tip voor een mevrouw uit onze jachthaven die angst heeft voor sluizen en veerponten: dit tripje eens doen en dan heb je al direct een fobie minder J

En het moet gezegd – de schippers en hun bemanning van de drie schepen zijn moe. Hyacinth heeft vandaag bedacht dat ze met nieuwjaar een fitness abonnement gaat nemen: iedere keer de ladder op, iedere keer de sluis rond om de bediening te activeren.  We mochten van de sluiswachter niet vastliggen aan de ladder waar de bediening stond, maar vermits dat de enige ladder aan bakboordzijde was (iemand zegt altijd links en het zijn niet Richard en Hyacinth J) waren we verplicht om stuurboord aan te leggen (en dan moest Hyacinth de sluis oversteken – dat arme mens heeft afgezien – op iedere ladder een half oerwoud – dat tierig weelde op de moet (voor de leken onder ons, moet  =  mos dat op de sluiswanden blijft plakken/hangen (zo is onze vaarcursus toch voor iets goed geweest J), dan over pas gemaaid gras (meestal toch) – dan over de sluis, meestal via een wankele passerelle (als dat er al was) – soms een leuning, soms geen, soms langs twee kanten een leuning, maar zo smal dat het weelderige lijf van Hyacint er met moeite tussen kon (één zekerheid was er wel: spinnenwebben), insecten à volonté (we hebben zelfs in deze hitte even met onze deuren en ramen toe moeten varen, de dazen hielden namelijk een feestje)  en uiteindelijk weer de ladder af.  Morgen is ze gegarandeerd stijf!   De laatste drie sluizen is Richard de ladder opgekropen – toen stond de bediening eindelijk waar het – volgens ons – hoorde, nl. achteraan de sluis! Maar dan kon Hyacinth niet meer …

Slechts één keer de sluiswachter moeten oproepen – sluis 4 (quatre) stond dubbel rood!

En nu liggen we dus in Le Chesne – moe en nog lang niet voldaan (door de opeenvolging van sluizen hebben we geen tijd gehad om te eten).

We gaan het vanavond nog rustig aan doen … en morgen zijn we er weer, met meer weer!

Foto’s

Sluis in voorbereiding… De volgende is ook al te zien…

Dans l’écluse

De brousse

Danish Dynamite! Mast naar beneden… Wij ook… J

Ligplaats: halte fluvial Le Chesne

Aantal sluizen: 28

Weerbericht: rond de 32°C, vochtig, lastig…

Aantal motoruren: 8,15

12-06-2015 om 18:26 geschreven door Richard & Hyacinth  

Donderdag, 11 juni 2015 (Attigny)

Het beloofde een warme dag te worden, want we konden buiten ontbijten – en de zon heeft haar belofte gehouden – alle ramen zijn afgedekt en het is nu nog 35 graden binnen – buiten ook lekker warm, ik weet niet hoeveel vermits onze thermometer niet in de schaduw hangt.

Gisterenavond hadden we allerlei plannen gemaakt voor vandaag – eerst wat klusjes op het schipke en in de namiddag een fietstochtje. En wat hebben we geleerd vandaag?  Plannen maken op vaarloze dagen in je vakantie?  Nutteloos, nodeloos werk (en werk en vakantie gaan nu eenmaal niet samen).

Maar klussen en vakantie wel J.  Richard heeft een nieuw zoeklicht geïnstalleerd (laat de onverlichte tunnels maar komen) en Hyacinth heeft haar Ikea opstapje afgeschuurd en een eerste keer gevernist.  Dat opstapje heeft echt een multifunctionele functie (in Belzele dienst gedaan om de korte beentjes van Hyacinth te upgraden tijdens verfwerken – het zat dan ook onder de verfvlekken) en aan boord dient het als opstap om in ons bed te geraken (je wordt ouder Hyacinth, geef het maar toe), als zitbankje in de kuip (lekker uit de wind), als bijzettafel …  Ikea, in dit geval, goed idee!

En nog een heleboel andere klusjes gedaan – allemaal pruts- en kuiswerkjes waar veel tijd in kruipt, maar die op het einde van de rit toch voldoening geven.

Maar het is warm, heel warm … dus hebben we een solar douche kunnen/mogen/moeten nemen: een verkwikkende douche, maar niet echt een verfrissende douche, het water is heet. Maar alles opnieuw proper, mens en schip – of zoals ze zeggen een corpus propra in uno schipo propro J.

Onze Deense volgers (neen niet van de blog – maar van de route) – de Denen waarvan Richard dacht dat het Zwitsers waren (beloofd Richard, het is de laatste keer dat ik je daarmee plaag) – zijn hier ook toegekomen.  Sinds Sillery hebben we ze al alle dagen gezien.  Vandaag hadden ze zich serieus vast gevaren (hun zeiljacht heeft een diepgang van 1,65m) – het is hun met veel moeite gelukt om ons toch nog tegen te komen J.  Ja we hebben een beetje een band, zij zijn ook op weg naar huis en ze zijn, net als wij vertrokken in mei … zij in mei 2014 ….  Op dit eigenste moment zit Richard samen met den Deen op een bankje te babbelen over de zin van het leven.  Hyacinth houdt altijd haar hart vast als Richard van boord gaat om of een fotootje te trekken of een vuilzak weg te dragen – ik weet altijd wanneer hij vertrekt, maar nooit wanneer hij terug keert – overal blijft hij hangen, mijn sociaal dierken J.

Richard en ik hadden het er vandaag over, varen in Frankrijk is de max – we kunnen er gerust nog maanden en maanden varen aan breien (zeggen we nu omdat we echt wel geluk hebben met het weer).

Maar dan moet Holande die lawaaierige mobilettes  verbieden J (we worden allebei ouder J) – maar dat is echt een degoutant geluid (er zijn er hier juist twee voorbij gereden, vandaar).

De rest van de planning voor vandaag?  We gaan een Richarke, ik bedoel een Ricarke drinken – straks een pizza gaan halen in het dorp en genieten van de zonsondergang.

Tot morgen!

Foto’s

Een waterjuffer op ons schipke…

Nog een waterjuffer…

Ons schipke in de zon…

Weerbericht: warm, warm, warm… 32°C onbewolkt, weinig wind

11-06-2015 om 18:58 geschreven door Richard & Hyacinth  

Woensdag, 10 juni 2015 (Rethel – Attigny)

Heerlijk geslapen – op voorhand een beetje gevreesd voor de buurt: vuil sanitair, veel hangjongeren, een heavy motorclub vlakbij (viel dik mee, niks van last of je moest niet tegen de geur van hun vette worsten op de bbq kunnen J), al 2x de combi van de gendarmerie langsgereden, een vaart vol met lege Heineken flessen … en pas toen waren we gerust, oef, ze drinken maar Heineken J.  Het was er uiteindelijk rustig, niets gehoord, niets gemerkt – een ok aanlegplaats (en een supermarkt vlakbij – ook handig).

Eerst nog met onze fietsjes naar Rethel gereden – kleine verkenning van het stadje – maar het was ons al te druk, dus zijn we iets na 10 uur vertrokken naar onze volgende bestemming: Attigny. 

Over de sluizen kunnen we kort zijn: vier stuks – geen echte problemen – toch niet in de sluizen zelf J.

Juist voor de sluis van Seuil, had de Estée S de neiging (met dank aan het strakke windje) om sterk naar stuurboord te trekken. Hyacinth zag de sluisdeur met rasse schreden naderen  - dat kan natuurlijk niet, wij naderden redelijk “zere”.  Ik kijk nog met een groot vraagteken in mijn ogen naar Richard – hij kijkt terug met een blik van “trust me, I know what I’m doing” – en hij gebruikt zijn boegschroef … die niet werkt (de tweede keer deze reis, er is veel groen in het water en soms komt er wat in de boegschroef en dan blokkeert ze - het komt wel goed, maar vandaag met die naderende sluisdeur, niet goed voor Hyacinth haren tikker).  Alles in achteruit en de sluisdeur bleef 1 meter afstand houden. Oef!

Na de derde sluis moesten we achter een spits blijven varen, slenteren, soms manoeuvreren. Er wordt hier met moeite rapper gevaren dan 5 à 6 km/uur – veel diepgang (op de diepste plaatsen tussen 1,80 à 2 meter) is er hier niet, zelfs motorjachten met een diepgang van 1,25 lopen soms vast. We komen regelmatig dezelfde spitsen tegen – er zijn er hier een aantal die baggerspecie vervoeren (ze hebben nog een tijdje werkzekerheid). Die mannen lopen regelmatig vast – we hebben er eentje gezien die 2x prijs had – maar die mannen doen hele dagen niets anders en het lukt hun wel om zich los te werken – een bruin spoor en enkele dode vissen achter zich latend.

En nu liggen we dus in Attigny – het is hier bakje vol! Maar we liggen als laatste in de rij, met ons smoeltje in de zon  (bijna, we hebben eigenlijk de parasol opgezet, want het is te warm). Het dorpje al eens verkend – moet iets te maken hebben met keizer Karel, want bijna alle zaken hebben Charlemagne in hun naam.

Waarschijnlijk blijven we hier een dagje liggen – ons moreel voorbereiden op de sluizentrap – stroomafwaarts lukt dat gemakkelijk – maar stroomopwaarts (onze richting dus) zal het werken geblazen zijn.  Leve de vakantie! J

Foto’s

Saint Nicolas in Rethel

Kunnen wij er nog tussen?

Moeder rat met haar kroost…

Ligplaats: halte fluvial Attigny

Aantal sluizen: 4

Weerbericht: zonnig, winderig - rond de 28°C

Aantal motoruren: 3,88

10-06-2015 om 18:29 geschreven door Richard & Hyacinth  

Dinsdag, 09 juni 2015 (Variscourt – Rethel).

We verlaten ons idyllisch plaatsje (was het niet voor de muggen … we bleven hier wonen enfin toch een paar dagen).

Hyacinth dacht een goede nachtrust te hebben, de vouwfietsen bleven achter in de auto van Onslow – dus die konden al niet gestolen worden, heel rustige buurt, vredig dorpje in de verte  … slapen maar. Niet dus … Rose was ’s nachts een beetje onrustig van de muggen(beten) – Richard hoort “geruis” en maakt Hyacinth “subtiel” wakker – hij vraagt zich af of zijn vislijn niet gestolen wordt …. Lap, ze heeft het weer aan haar been, terwijl iedereen rustig verder slaapt, ligt arme Hyacinth te waken.  Maar haar wraak was zoet  … tegen de ochtend viel ze in een diepe slaap en heeft ze de hele boot wakker gesnurkt J.

Het niveau van onze catering wordt met de dag poverder en poverder: er is voor elk nog wat wils, het is te zeggen als iedereen iets anders wenst tenminste (er was keuze tussen één croissant, een paar melkbroodjes, wat peperkoek en speculaas – maar niet combineerbaar, maak je keuze en verander niet meer van gedacht J).

Het meest hilarische moment van onze trip met onze vrienden hebben we dan wel meegemaakt … Te lang om uit te leggen, maar iedereen mag er zijn eigen verhaal bij fantaseren: een gsm rinkelt, 3 telefoons hebben dezelfde ringtone (niet van Hyacinth hoor, die heeft een smartphone – noblesse oblige J). Onslow neemt de gsm op en zegt “hallo met Onslow” … terwijl het helemaal niet zijn gsm is.  We lagen gewoon plat van het lachen. Arme mensch aan de andere kant van de lijn, die wist niet waar hij het had.

Hyacinth zou het blijven uitleggen – eigenlijk heeft ze haar (bij)naam niet gestolen, het is van pas op voor dit, let op dat, blablabla, maar op het einde van de rit mag er een Duitse vrouw op haar buik gaan liggen om het touw (die Hyacint uit haar handen heeft laten glippen) uit het water te redden.  Wel sympathiek enne bedankt ;-).

Sluizenverhaal van de dag: geen enkele keer alleen in de sluis gelegen vandaag (tot nu toe hebben we de sluis maar vijf maal met een andere boot moeten delen) – is eens iets anders.  Gelukkig allemaal “rustige” sluizen – onze Estée S is gemakkelijk in toom te houden. Vanaf morgen mogen Richard & Hyacinth het alleen doen, want deze avond zijn Onslow en Rose terug naar den Belgique – want zij moeten morgen werken J.

Toch nog even vermelden – vandaag hadden we iets met de “flosh” … de eerste straal voorbij gevaren (de dames aan het tetteren – en de mannen nog niet goed wakker blijkbaar). Even in achteruit en de klus geklaard.  De tweede “flosh” wel gezien, maar Onslow vond dat we het nu al wel moesten kunnen , dus vaart hij er met een rotvaart voorbij (= iets rapper dan 8 km/u J en het moet gezegd ook 5 meter te ver van af). Het kan ook zijn wraak geweest zijn voor onze lachstuip met zijn blundertelefoon J).  Even in achteruit en de klus opnieuw geklaard J.  De laatste flosh van de dag, vond Hyacinth maar om zo te laten, er was al een Nederlander voor – en twee keer trekken voor dezelfde rit … niet nodig. Springen de lichten na het eerste jacht onmiddellijk op rood – Richard even in paniek (die dacht dat hij een derde keer op één dag achteruit moest), maar van Hyacinth mocht hij het verbod (voor één keer) negeren.  Die sluizen zijn gebouwd voor spitsen, dus in principe is het maar één schip per schutting … vandaar dat ze onmiddellijk terug op rood springen.

Zo dat was het voor vandaag, ik hoop dat onze gasten genoten hebben de trip (ze zeggen toch van wel J) – wij in ieder geval wel.

Foto’s

Geen… Allemaal op Rose haar toestel…

Ligplaats: halte fluvial Rethel

Aantal sluizen: 6

Weerbericht: zonnig, half bewolkt, winderig - rond de 25°C

Aantal motoruren: 5,77

09-06-2015 om 20:54 geschreven door Richard & Hyacinth  

Maandag, 08 juni 2015 (Courcy – Variscourt)

Wat een heerlijke plek om een blog te schrijven – rustig, idyllisch, het kot (bij manier van spreken hé Estée S) voor ons alleen, mooi weer … yep, vakantie in het kwadraat.

Vorige nacht hadden er een paar minder goed geslapen (de schrijfster van deze blog incluis) – om 4u45 waren de vuilnismannen al naarstig aan het werk om Courcy proper te houden).

Deze morgen een strikte takenverdeling: Rose & Hyacinth de afwas (waarom krijgen vrouwen altijd die klus toegewezen?). Onslow zorgt voor de ontbijtkoeken en Cobeke (onze Cobb dus) en Richard voor de koffie en een badje voor Estée S.

En rond 10u20 en route … voor ons dagelijks sluizenverhaal J.  Rose (nooit eerder gevaren) vond dat we nogal veel aandacht aan dat item geven in onze blog – maar het is tenslotte iets waar we veel mee geconfronteerd worden – maar allez vandaag begreep ze hoe het komt.   Bij onze tweede sluis was het vandaag al prijs – geen welkom rood/groen licht … Richard nog eens achteruit gevaren – misschien niet opgemerkt door het optisch oog (alhoewel met Rose aan boord niet opgemerkt?  – ik geloof het nooit J) – zero, zero, zero, zero reactie.  De sluiswachter dan maar weer gebeld – blijkt dat er een jachtje in de opvaart een oververhitte motor had en voor de sluis is blijven liggen (tja, dan blijft de sluis natuurlijk tevergeefs wachten op … niets).  Bon, een paar sluizen verder hangt de “flosh” niet over het water, maar aan de kant …. En weer hebben we schandelijk geprofiteerd van onze zoetwatermatroos: Onslow aan de kant gesprongen, en de hendel omgedraaid … maar helaas: nada, noppes, nougatballen …  Hij heeft dan de sluiswachter gebeld, blijkt dat het hydraulische systeem van de sluisdeuren (nog) niet werken.  Sluiswachter langs de ene kant, Onslow langs de andere kant maar draaien aan het wieleke …  Als hij ooit een andere job zoekt …. J

Ook nog eens vastgevaren voor een sluis … heel smal en een dik jacht in de opvaart … maar geen erg … we zijn met genoeg contergewichten aan boord.

Aangelegd in Berry-au-Bac om te eten – ik weet het, niemand heeft er een boodschap aan waar we liggen om een lekker stokbrood met charcuterie, kaas en vers gesneden fruit als dessert te eten … maar Hyacinth vind Berry-au-Bac een leuke naam … vandaar dat ze er toch iets moest over schrijven ;-).

Uiteindelijk op ons schuun plekske aangekomen rond 16u.

En dan hetzelfde scenario als gisteren – onze gasten op de fiets – de auto halen, boodschappen doen.

En dan – de solar douchezak in de mast gehangen – badkledij aangedaan en een heerlijke, warme douche genomen.  Jongens, jongens wat hebben we genoten. Zalig x2.

Wel een klein beetje “shame on us”: Rose heeft haar deze morgen kunnen wassen aan een pomp met ijskoud water XXX

Ocharme die mensen, ze dachten een paar dagen vakantie te hebben – ze zullen nog een dag extra verlof moeten vragen om bij te komen … J

En nog even vermelden, weer iets waar niemand boodschap aan heeft, maar zo kunnen wij dat later nog eens terug lezen: vandaag is Daan geboren!  Proficiat!

Foto’s

Sluiswachtershuisje

Onze zoetwatermatrozen

Estée S welkom in Variscourt

Onze luxedouche!

Ligplaats: halte fluvial Variscourt

Aantal sluizen: 10

Weerbericht: zonnig - rond de 28°C

Aantal motoruren: 4,95

08-06-2015 om 19:22 geschreven door Richard & Hyacinth