Wat zullen we drinken, zeven dagen lang... Wat een dorst...
Vrijdag, 05 juni
2015 (Sillery)
Het zomert niet
alleen in België hier in Sillery is
het nu nog 35°C in de schaduw gelukkig staat er een welkom windje. Maar we klagen niet we puffen alleen maar J
We hebben onze
Estée S helemaal afgedekt maar het is toch nog 37,5°C geworden binnen dat zal
laat gaan slapen zijn (we kunnen ook vroeger gaan slapen en ons dood zweten
maar we hebben juist de lakens ververst
dus dat is geen optie J).
Deze morgen was
het voor het eerst deze reis dat we buiten konden ontbijten dan drinkt men al eens een koffietje meer, zo met je smoeltje
in de zon.
We hebben zelfs de
afwas buiten gedaan een beetje gelijk kamperen, met een teiltje op onze tafel
gezellig J
Richard heeft onze
fietsen bovengehaald en we zijn dan om brood gereden in het dorp. Allez brood, we kopen bijna altijd een
baguette (tja, de Fransen die kennen dat niet hé een frans brood J).
Want hun gewoon brood kan je maar één dag eten de rest mag je aan de
eenden voeren (die laten het ook eerst nog een kwartier weken).
Na de middag zijn
we nog een klein fietstochtje gaan maken Hyacinth had de verkeerde kant van
het water uitgekozen we konden nergens in de schaduw van bomen fietsen en aan
de andere kant van het water zagen we de schaduw naar ons zitten gritten . Dus de eerste brug die we tegen kwamen, zijn
we overgestoken, eindelijk schaduw. Maar
na een paar honderd meter hield het pad op dus maar weer overgestoken naar de
andere kant een grindweg. Beetje
moeilijk rijden, maar we hebben wel hertjes gezien. Dat we die schuchtere beestjes konden zien
was omdat we eigenlijk op een privéweg reden en er normaal gezien dus geen mens
langs daar komt (maar dat konden we pas constateren aan het andere einde van de
weg). Uiteindelijk kwamen we uit op een waterplas waar bordjes stonden dat je
er niet mocht zwemmen maar er hingen voor de zekerheid toch reddingsboeien
aan de kant. Maar om in die poel te
springen moesten er een paar zintuigen
niet meer functioneren, nl. het zicht en de geur of is het reuk?. Het stonk er
gelijk de pest en het was één zwarte brij. Later zijn we te weten gekomen dat
het afvalwater van de suikerfabriek was is goed om nooit geen suiker meer te
eten.
Na onze
uitputtende tocht heeft Richard zin om te vissen, zonder aas, met wat melkbrood
maar het enige wat er gebeurt is dat er jonge eendjes naar zijn dobber happen
grappig zicht. Maar Richard laat hem
niet doen hij is op zijn fiets gesprongen en is naar de supermarkt 500 meter
- verder gereden om mais (de gelukzak, het is daar airco dus even verkoeling
voor hem). Of is het om een geweer om die eenden af te schieten? J.
Mensen, geniet nog
van het mooie weer gaan wij ook doen en fijn weekend allemaal!!!
Hier ligt hij dan,
de oorzaak van al onze schrijfwoede: de Pallieter.
Toen de mensen van
de Oryx ons een paar weken voor ons vertrek suggereerden om onze avonturen
online te zetten zodat ze ons konden volgen, hadden we helemaal niet de
bedoeling om een blog te schrijven. Maar de snoodaardjes hebben dan de link
doorgestuurd van de Pallieter en op die manier zijn we uiteindelijk overstag
gegaan om ook zoiets te doen. We zeggen wel zoiets want de website van de
Pallieter is informatief, gestructureerd en vlot om lezen (interessant voor
bekend en onbekend volk). Terwijl wij
louter schrijven voor familie, vrienden en kennissen onbekenden hebben geen
boodschap aan ons vakantiegebrabbel.
Dus beste mensen,
schakel maar massaal over naar oei Hyacinth krijgt het een ietsje te hoog in
haar bol ze schrijft de zin opnieuw!
Dus beste mensen,
schakel allemaal/allen/allebei ;-) over naar de website van Peter, Alie en
Wonne: http://motorbootpallieter.weebly.com
(met zon fantastische website zullen ze het ons hopelijk niet kwalijk nemen
dat we deze doorgeven) dan kunnen
Richard & Hyacinth eindelijk eens .euhm sporten) J
Alhoewel het is a)
te warm om te sporten en b) Hyacinth legt het zo graag uit ;-).
Gisterenavond
mosseltjes geheten op onze Cobb heel lekker, natuurlijk niet zo lekker als
wanneer ons keukenprinsesje Wai Jing ze klaarmaakt en ook veel kleiner, maar ze
hebben ons toch gesmaakt.
Vandaag dus om kwart
voor negen vertrokken op weg naar Sillery. Het is een super, maar dan ook
supermooie dag, geen wolkje aan de lucht, geen zuchtje wind echt dorstig
weer.
We moeten vandaag
13 sluizen overwinnen en één tunnel door van 2302 meter. Is allemaal goed gelukt na de tunnel was
het plots stroomafwaarts, na dagen stroomopwaarts gevaren te hebben vraagt weer
een kleine aanpassing van schipper en zoetwatermatroos, maar we trekken goed
onze plan en het voornaamste, we blijven allebei (yep, ook Hyacinth meestal
toch J) rustig.
Maar we moeten nog
veel leren we weten als je met een auto door een tunnel rijdt, het langs de
andere kant van de tunnel heel ander weer kan zijn maar dat het kan
veranderen van stroomrichting eens je erdoor gevaren bent, dat is nieuwe kennis
zijn we weer een ervaring rijker ziede.
Was ook even heel raar de tunnel was niet verlicht en verlucht . Maar
vanaf je binnenvaart komt alles in orde spot aan luchtafzuiging optimaal.
Die luchtafzuigers maken een enorm lawaai je zou bijna weer verlangen
naar een toueur bijna
En nu liggen we
hier in Sillery vlakbij een kerkhof van de tweede wereldoorlog wordt je
zelfs in volle vakantiestemming toch stil van (Hyacinth heeft nu drie boeken
uit over deze oorlog. Waarschijnlijk
wordt het volgende boek Tinny op de boerderij het mag iets luchtiger op
reis).
Zo nu gaat
Hyacinth haar Ricard uitdrinken Richard vond het te veel op zijn naam lijken
en is voor Leffe gegaan we gaan wokken op onze Cobb, genieten van het
avondzonnetje en de kookkunsten van Richard.
PS We hebben
gehoord dat er weer een fotomodel (hé Kurt en kapitein Jan?) in de jachthaven
van Langerbrugge gearriveerd is .
Laat onze KYCG maar
los, decor voor film en fotoshoots mogen we toch fier op zijn hé.
We zullen als we
terug zijn van onze trip direct moeten doorvaren naar Terneuzen voor een
check-up van onze Estée S, want ons bootje versmalt.
Toen we haar
kochten in september 2013, konden Richard & Haycinth gemakkelijk langs het
gangpad, nu is dat een stuk smaller geworden op de één of andere manier
krimpt ons schipke te veel zon????
Tja, we hadden een
heel ander leven voor onze Estée S ieder weekend fietsen, in de week lopen en
zwemmen. Nu 10 kg later, komt het er
allemaal niet meer van al onze vrije tijd gaat met heel veel plezier naar
ons bootje.
We hebben nochtans
altijd goede voornemens: onze loopschoenen zitten in onze scheepskoffer. We hebben ze zelfs uitgehaald, maar Hyacinth
heeft geconstateerd dat haar steunzolen in Belzele achtergebleven zijn. Maar met haar gevoelige overzetboten is het
geen optie om zonder te lopen hielspoor is geen pretje. Jammer J Richard
daarentegen, heeft wel zijn stoute loopschoenen aangetrokken en is een rondje
gaan lopen.
Ah ja, zullen we
nog maar zon roos koekje eten dat met grote ogen naar ons zit te kijken?
Smaakt zo lekker bij de champagne J. Aan Kathleen dank dat
je de glazen vorig jaar laten staan hebt ze zijn nog alle 4 heel J.
Na twee dagen
niksen zijn we genoeg uitgerust morgen varen we verder misschien . Richard krijgt alle dagen berichten van het
VNF (Voie navigable de France) waar er mogelijke stremmingen kunnen zijn (we
willen niet tegenkomen gelijk vorig jaar tijdens onze tocht door België daar lagen
we de eerste dag al vast voor de sluis van Asper, die was drie dagen gestremd).
Nu hebben ze voor morgen stakingen aangekondigd normaal gezien moeten we zelf
de sluizen bedienen, dus in principe hebben we weinig te maken met de
sluiswachters we zien wel en jullie lezen het wel J
Fotos
Richard loopt wel!
Dutchman op de
Marne.
Mareuil sur Marne
Cheers!!!
Weerbericht: s
morgens motregen, daarna wolkenvelden en zon.
Richard en ik
hadden het gisteren nog over de reizen met een mobilhome of met een
plezierjacht wat de voor- en nadelen waren.
Hyacinth is nog niet met een mobilhome op vakantie geweest, ze kan dus
niet oordelen ze weet alleen dat de moment dat je op je schipke stapt het
vakantiegevoel aanwezig is
Maar vandaag
hebben we één voordeel van reizen met een mobilhome ontdekt: als je iets laat
vallen, en het is niet in de nabijheid van een riolering, raap je het gewoon op
en klaar is kees.
Richard heeft
vandaag de vouwfietsen uit het ruim gehaald er zijn honderden champagneboeren
op wandelafstand, maar wij gaan met ons fietske naar Moussy een klein uurtje
fietsen van hier. Daar zitten namelijk 2
charmante dames (champagneboerinnen klinkt zelfs voor Hyacinth te grof) die we
met een bezoekje vereren. We gaan
natuurlijk niet zomaar, hun grootmoeder is er eentje uit onze streek en ze
hebben nog familie wonen in Ertvelde (onze collega Reine) voor hen is het Renny
(en eigenlijk heeft ze Reinhilde, maar ze vermoordt ons als ze weet dat we dat
in onze blog vermeld hebben J). Wat is dat toch met sommige vrouwen dat ze hun officiële
naam niet willen gebruiken?? JJ
Dus hebben we
champagne geproefd en gekocht. En dat
hebben ze nadien aan boord gebracht als dat geen service is. Even reclame maken voor de dames: Thiercelin
is de naam (http://www.champagne-thiercelin.fr).
Ah ja over het in
het water laten vallen fietsen overhevelen op de ponton, dingske (geen idee
hoe het heet) om de rem vast te draaien in het water laten vallen Richard met
één rem op stap Lukt allemaal ;-)
En nu dus
parasolletje opgezet, boekje in de ene, glas champagne (we weten het, klinkt
afgezaagd op den duur J) in de
andere hand we hebben toch een schone
oude dag hé.
Deze morgen hebben
we Epernay achter ons gelaten en zijn we naar Mareuil-sur-Ay gevaren, wat niet
zo heel veel verder is, je kan zo ver pissen maar we liggen hier goed, wat
zeg ik, we liggen hier heel goed .
Eerst een obligaat
sluisverhaal: deze morgen varen we binnen in onze eerste sluis (de eerste van
de twee) de sluizen worden een pak smaller Richard moet wakker zijn,
Hyacinth was het duidelijk niet, ze was daar aan het bronselen met de
meertouwen, de linker wenkbrauw van Richard was serieus opgetrokken. Horen we plots roepen achter ons dat er nog
een jacht/woonboot bij wil Richard tekens doen naar Hyacinth dat ze de hendel
om de sluisdeur te sluiten moet induwen maar Hyacinth is een solidaire zulle,
in plaats van de hendel in te duwen, gooit ze de meertouwen los .
Een verbouwereerde
Richard heeft dan al zijn stuurmanskunst (en het is geen valse bescheidenheid,
want ik vind dat mijn ventje het heel goed doet, het is tenslotte nog maar ons
tweede seizoen dat we varen) nodig om een paar meter verder te varen
Hilarisch was het
gewoon tegen Hyacinth zeggen dat ze hem zo geen toeren meer moet lappen en
dan tegen het andere schip die hem vriendelijk bedankte voor het manoeuvre
met een poeslief smoeltje de rien de rien zeggen.
En het weer is
schitterend, het humeur is opperbest en onze kuip is geschuurd op onze blote
knietjes, met een handschuurborstel en bruine zeep hebben we er een nearly new
deck van gemaakt.
Yep, we schakelen
over op het Engels Er staan hier 8 mobilhomes aan de jachthaven, waarvan er 6
uit Engeland komen. Onze bootburen komen
uit Australië en Nieuw-Zeeland dus veel Frans horen we hier niet.
We hebben eens
gevraagd hoe die Aussies en Kiwis hier geraken want hun schepen zijn wel
groter maar ze zien er niet zo zeewaardig uit als onze Estée S. 0f ze huren een boot of ze kopen er allegauw
eentje in Nederland (keuze zat) om wat rond te toeren op de Franse waterwegen
...
Wel ongelooflijk
of misschien ook niet maar allemaal kennen ze Gent is dan ook een schoon
stad hé.
Nu zitten we dus
in onze propere kuip hoe kan het ook anders van het goudgele vocht te
genieten dit is echt leven gelijk God in Frankrijk
Bye, bye zwaai
zwaai!
Fotos
Schooiertje om
brood
Aussies houden van
de Franse wateren
Richard belt met
dochter
Ligplaats:
Jachthaven in Mareuil-sur-Ay
Aantal sluizen: 2
(deze keer moesten we aan de flosh trekken voor de sluis gelijk op de
paardenmolen op de kermis J).
Weerbericht: eerst
zonnig, daarna zonnig, daarna zonnig en daarna zonnig. Rond de 23°C.
Vandaag varen we
naar het mekka van de champagne, Epernay.
Iedereen heeft ons
verwittigd dat het een dure jachthaven is, maar we hebben een volle waszak
met vuile was en we willen alles eens proper hebben (onszelf incluis) + het
weer is niet optimaal, dus voor één nacht kan het wel.
Toen we
gisterenavond gingen slapen waren we even in de war, het leek wel of we in ons
eigen nestje in Belzele lagen. We
dachten even dat Georges van het Kruisken weer één of ander rockbandje had
uitgenodigd om op te treden we hoorden constant basgeluiden Kon van 2
kanten komen, in het dorp was er het feest van de burgemeester en aan de
overkant van het water was er een groep scoutsmeisjes gearriveerd en die hadden
ook duidelijk zin in een feestje maar goed, net zoals in Belzele zijn we
uiteindelijk in slaap gevallen.
Een kort tochtje
dus vandaag, één sluisje, geen hindernissen, all smoothly
Rond 11u15 waren
we op onze bestemming. We hadden er ons meer van voorgesteld, ziet er gewoon
gelijk iedere steiger langs de Marne uit. Behalve dan het feit dat we onder de
toren liggen van Castellane. Wel rustig
enkel het pok pok van de toekomstige Roland Garros winnaars is hier te
horen (de jachthaven en tennisclub zijn in elkaar verweven).
We hebben een lift
gekregen van 2 kajakkers naar het centrum van Epernay Er waren nog vrij veel winkels open voor een
zondag. Het is vandaag moederkesdag in Frankrijk, vandaar er stonden lange
files voor de bloemenwinkels en de bakkers deden ook gouden zaken.
In een brasserie
een coupeke gedronken (tja, kost hier met moeite meer dan een glas wijn, en het
staat zo chique hé J). Daarna nog een slaatje gegeten (niet verder
vertellen aan Gaja was met foie gras en eendenborst).
Op ons gemakske
terug geslenterd naar de Estée S (of
moet ik zeggen in zig-zag, want we moesten goed uitkijken waar we onze voeten
neerzetten overal zijn er plastiekzakjes voor hondendrollen beschikbaar, maar
blijkbaar worden die voor alles behalve voor het eigenlijke doel gebruikt).
In de namiddag
onze was gedaan (voor 5 euro kunnen we hier alles wassen) maar ze hebben geen
droger dus heeft Richard wat touwwerk gespannen op het schipke en hebben we
alles letterlijk aan de mast laten drogen. Hier hebben we geen fotos van genomen
wegens weer te veel Floddergehalte J
Om 19u00 kwam de
havenmeester ons halen om een kirr te drinken in de capitainerie.
Wat ervaringen
uitgewisseld met Ieren en Denen allez vooral de Ieren en Denen, wij met onze
2 vaarseizoenen zijn iets korter van stof J. We hebben de Denen
wel een tip gegeven: nergens reserveren, behalve het Arsenal in Parijs
;-). En we hebben ze een poepie laten
ruiken als het over Belgische bieren en Franse champagnes ging ervaring zat J.
Nu gaan we nog een
beetje eten en wat lezen en dan in onze nest dromen van mooier weer, dat er
blijkbaar aankomt de volgende dagen.
Fotos
Aankomst in
Epernay (lijkt wel de toren van Pisa )
Een coupeke
Moët et Chandon
Ziet er nu nog uit
zoals het schilderij maar is ook in t echt even erg vervallen
De Estée S onder
de toren van Champagne Castellane
Ligplaats:
Jachthaven (?) in Epernay
Aantal sluizen: 1
(zelfbediening met vlottend ponton)
Weerbericht: eerst
zonnig, daarna grijs en regenachtig. Circa 19°C.
Lekker lang
uitgeslapen op ons gemakje ontbeten met ons smoeltje in de zon vakantie!
Dan rond een uur
of 10 een wandelingetje maken in de wijngaarden tot aan het aperitief.
Dat was toch de
planning maar Hyacinth en Richard hebben niet voor niets kilometers en
kilometers gewandeld deze winter . Uiteindelijk hebben ze een drietal uur
gewandeld (langs berg en dal niets voor DeSeke J). Hyacinth op haar teensletsen,
niet de meest geschikte schoenen. Maar -
net als haar metekindje - heeft ze toch
altijd blaren op haar voeten, maakt niet uit welke schoenen ze draagt. Ze hebben genoten van de vele panoramas, die
krijg je hier voorbij iedere bocht zo maar voor je ogen geschoven.
Van wandelen krijg
je honger en dorst dus hebben ze zich op een terras neergevlijd (wat een
woordenschat hé) en hebben ze uitgebreid getafeld (weer zon fraai woord J).
Daarna naar onze
stek Richard heeft een uurtje van het zonnetje genoten in de kuip (lees eens
goed liggen snurken J) en
Hyacinth heeft wat gelezen.
En onze planning
voor de rest van de dag? Dolce far
niente gewoon genieten van a sunny day in France.
Tot de volgende
lezing!
Fotos
Zoek de Estée S
Zoek Hyacinth in
de wasplaats
Zoek de
champagnekurk
De winnaar van
deze fotowedstrijd krijgt een glaasje champagne van ons J
Weerpraatje:
zonnig, af en toe een wolkje, met een fris windje 20°C
Hyacinth heeft
vandaag niet veel zin om op te staan het is grijs, het regent en er wacht
haar nog een grote afwas van gisteren .
Vandaag varen we
een stukje verder de champagnestreek in.
Eerst nog de nieuwe steigerburen uitgewuifd Richard wou onze Estée S
onmiddellijk ruilen voor de Nellie Dick.
We waren van plan
om in Reuil te stoppen, maar een dikke Duitser was ons juist voor en er was
verder geen plaats meer vrij, dus zijn we maar doorgevaren tot Damery. Leuk ligplaatsje, normaal gezien blijven we
hier twee nachten, we hebben hier alles wat we nodig hebben: een restaurant
vlakbij, twee bakkers en een 60-tal champagnehuizen in een dorp zo groot als
Belzele. Het is de eerste keer dat we
hier zoveel Belgische nummerplaten zien J. Op sommige champagnehuizen staan de openingsuren zelfs in
het Nederlands vermeld (of moeten we Vlaams zeggen J).
Veel speciale
dingen hebben we niet beleefd, maar omdat het al lang geleden is dat we een
sluisverhaal verteld hebben J vandaag hebben we 2 sluizen met schuine wanden gedaan
daar ligt uiteraard een drijvend ponton in, dus op zich niet zo moeilijk, maar
de stroming is op één of andere manier anders waardoor het invaren toch iets
meer aandacht vergt van de schipper, er is iets meer snelheid nodig en dan moet
er in tijd afgeremd worden voor het ponton.
Maar Richard heeft het super gedaan!
We hebben vandaag
al veel gedacht aan een schipke uit Langerbrugge die vandaag voor het eerst het
ruime sop kiest (lees de Westerschelde en Noordzee opvaart). Dat is meer avontuur dan rustig tuffen op de
Marne. Maar met kapitein Jan zal dat
geen problemen opleveren, daar zijn we gerust in. We zijn wel benieuwd naar het relaas J.
De volgende dagen
voorspellen ze geen al te goed weer, maar we zullen ons proberen nuttig
bezighouden 60 x proeven moet lukken
J J
Fotos
De Nellie Dick uit
Sydney
Keuze zat
We zijn welkom in
Damery
Ligplaats: steiger
in Damery
Aantal sluizen: 4
(allemaal zelfbediening, 2 met vlottend ponton tbv schuine wanden)
Weerbericht: eerst
grijs en regen daarna bewolkt met af en toe zon, tussen de 15 en 20°C)
Donderdag, 28
mei 2015 (La-Ferté-sous-Jouarre -
Château-Thierry)
Vandaag onze
eerste druivenranken gezien we zijn in de champagnestreek!
Deze morgen onder
een stralend zonnetje vertrokken.
Onze Nederlandse
steigerburen zijn een uurtje voor ons in de andere richting vertrokken. Als afscheid zijn ze ons nog ontbijtkoeken
komen brengen. Vonden we dat zeker een
aangename verrassing en het waren nog heel lekkere, caloriebommen op de koop
toe. Ze vertelden dat het was omdat Richard
gisteren aasvisjes voor hen gevangen had.
Maar Hyacinth vermoedt dat het komt omdat we gisteren onze eerste douche
aan boord van m/s Estée S genomen hebben en dat ze medelijden hadden met die
armoedzaaiers van Reetveerdegem
Het verhaal van
onze eerste douche: ondanks het feit dat we in het bezit zijn van een
luxejacht, hebben we binnen geen douche.
Er is echter een aansluiting voorzien om buiten te douchen maar
vermits onze boiler niet aangesloten is (Hyacinth vindt dat niet nodig, een
moor opzetten om af te wassen vindt ze nu eenmaal iets hebben) komt daar
enkel koud water uit. Dus hebben we ons
een solar douchezak van 20 liter aangeschaft.
Na zon zonnige dag is het water ruim warm genoeg.
Een buitendouche =
open en bloot in de kuip staan. Hyacinth
heeft dan verschillende handdoeken aan elkaar gezet door middel van wasspelden
en over de parasolhouder gedrapeerd Ma Flodder zou jaloers geweest zijn. En dan heerlijk douchen bijna perfect tot
er een dame op de steiger komt wandelen (er komt anders geen kat of eend op die
steiger) en aan Richard vraag: elle prend une douche? Hallo, een beetje
privacy graag hoe weet ze trouwens dat het een elle is? En dan vraagt ze nog of het daarvoor niet te
koud is blablabla... Als ze nog lang blijft keuvelen over koetjes en kalfjes
zou Hyacinth het inderdaad een ietsie pietsie fris kunnen beginnen krijgen
achter haar lappendeken
Nog een leuke
anekdote met onze Nederlandse buurman uit Groningen. Hij vraagt waar we vandaan komen Gent dus.
Zegt hij dat hij de tijd van zijn leven gehad heeft in de jachthaven in de
buurt van Gent, waar de bar op de
steiger stond, in Oude Aarde. Richard en
Hyacinth met een groot vraagteken op hun voorhoofd onze Groninger dacht waarschijnlijk
dat hij met de twee grootste dommeriken van Gent in gesprek was. Zegt hij, daarna zijn we de Leie opgevaren en
in Kortrijk terecht gekomen. Toen viel
onze euro Oudenaarde. En voor de criticasters
geschreven hadden we het ook rapper doorgehad, zeker weten J. Tja,
als ze ooit nog eens in Oude Aarde komen, zullen de bar niet meer op de steiger
vinden die wordt binnenkort afgebroken en is nu al vervangen door een hippe
bar/restaurant op een schip.
Eigenlijk was de
bedoeling van onze blog om er een beetje een toeristische rondleiding van te
maken - om de mensen thuis te laten
meegenieten.
Maar we zijn
eigenlijk vooral op ons schipke zelf toegespitst. Tijdens de Belgian Boat show hebben we een
boek gekocht van Eric Dewilde (een Gentenaar die al jaren vaart langs Europese
rivieren en kanalen). Toen we hem
vertelden dat we naar Parijs gingen én dat het ons tweede vaarseizoen was, vond
hij het te vroeg om zo iets te ondernemen. Hij heeft tot nu toe ongelijk gehad,
de beste manier om iets te leren is ervaring opdoen. Ooit doen we deze trip nog eens over maar
dan meer als toerist. Neem nu vandaag,
we zijn aangekomen in Château-Thierry de geboortestad van Jean de la Fontaine
(diene van de haas en de schildpad) maar hebben we weinig zin om nog iets te
gaan bezoeken.
Trouwens Richard
wou nog mazout bijvullen ook een heel verhaal Op 200 meter hier vandaan is
een benzinestation. Richard ging een
keer of drie met 2 bidons van 25 liter over en weer lopen (de ene keer vol, de
andere keer leeg wel te verstaan). Na
één keer had hij het gehad, zijn tongske hing al op zijn tenen J. Je
wordt ouder papa, geef het maar toe J. Het bijtanken zelf is
ook altijd bang afwachten, we hebben al het één en ander geïnvesteerd voor een
betere ontluchting, maar het blijft een heikel punt (we weten nu ook waarom de
verkoper zo vriendelijk was om de eerste keer voor ons de tank uiteraard op
ons kosten - te vullen). En hoera, hoera
een gezegde van Richard: hoeveel pech kan je hebben veel dus onze darm
was op 3 (drie) plaatsen gescheurd (je hebt meer kans om de lotto te winnen dan
op 3 plaatsen tegelijk een scheur te hebben), de mazout spoot er langs alle
kanten uit op de nieuwe bermuda en beste polo van Richard L, op de steiger, op ons schipke op
Hyacinth haar humeur (niet waar hoor, ze heeft alleen maar de bedenking gemaakt
dat tanken met nieuwe kleren niet het beste idee van de dag was valt mee
hé?).
Weet je wat we
gaan een glaasje champagne drinken het was al bij al weer een mooie vaardag
met prachtige zichten op de wijngaarden.
We blijven genieten van ons tripke vandaag dag op dag nog één maand te
gaan Wat gaat het snel als je je amuseert
Fotos
Onze clubvlag
Hyacinth in de
sluis
Water bij de
champagne
Ligplaats: steiger
in Château-Thierry
Aantal sluizen: 4
(allemaal zelfbediening, ferm gemakkelijk)
Weerbericht: licht
bewolkt, meestal zonnig, rond de 23°C
Rustdag vandaag
een beetje noodgedwongen door Hyacinth haar rug, maar met dit schitterende weer
zijn we er niet echt rouwig om.
Deze morgen
gewandeld weinig baat voor de rug, maar we hebben toch wat beweging
gehad. Zal wel voor iets goed geweest
zijn.
Voor de rest van
de dag hebben we buiten van het zonnetje genoten.
Echt stilzitten
lukt Hyacinth niet, ze heeft nog een vernislaagje aangebracht aan de houten
rand van het schipke en Richard heeft gevist voor een medesteigerbewoner... Tja, die mens heeft een dure visvergunning aangeschaft
en had wat viskes nodig om op roofvis te vissen, maar hij vangt al gans de dag
niets J. Richard was de redder (lees visvanger) in
nood! Maar deze koene redder of is het ridder heeft een niet al te verliefde
blik van zijn Hyacinth gekregen, hij is namelijk met zijn poezelige voetje op
haar pas geverniste boord gestapt
En verder hebben
we gezond gegeten een eenvoudige maaltijd, maar het heeft onze smaakpapillen
deugd gedaan. Natuurlijk lang niet zo
lekker als de zeevruchtenschotel die ze dit weekend in de clubbar serveren
njam, njam . En we weten dat de kreeft, gambas, garnaaltjes, oesters, vers
en lekker zijn, we hebben in het begin
van de maand een gelijkaardige schotel met
veel smaak verorberd (bij ons was het weliswaar niet met champagne).
We hadden gedacht
dat we deze reis heel veel gingen lezen, maar er is zoveel nieuws te zien in
onze lounge met een zicht van 360° dat we veel te dikwijls afgeleid zijn.
We hebben gisteren
pas elk ons eerste boek uitgelezen
Mijn boek was
nogal ernstig voor een vakantie van een Jood die uit Auschwitz ontsnapt is (Ik
ontsnapte uit Auschwitz Rudolf Vrba). Ben nu bezig aan een lichter
verteerbaar boek het begint weliswaar
ook over (het einde) van de tweede wereldoorlog. Maar in dit verhaal vraagt een
meisje zich af of ze voor hun huwelijk naar bed zal gaan met haar vriendje
een vliegenier ... Ik kan jullie nu al vertellen ik zit aan bladzijde 100 en
ze is nog steeds maagd!
Met dit prachtige
weer gaan we de Cobb weer uithalen en lekker (hopelijk toch) op het achterdek
koken. Maar eerst gaan we aperitieven
santé en tot morgen J
Dinsdag, 26 mei
2015 (Meaux La-Ferté-sous-Jouarre)
Wat liggen we hier
rustig en relatief veilig we liggen aan een steiger, maar eentje die
onderbroken is dus geen passage van wandelaars mogelijk.
Gisterenavond aan
onze steiger kwam er toch wat raar volk langs niets bedreigend, maar kleurrijk
en/of apart.
Vandaag onze
eerste bullebak van een sluiswachter gehad (of beter onze tweede) maar met de
eerste op het kanaal St. Quentin hadden we eigenlijk niets te maken het was
daar zelfbediening en hij stond gewoon nors te kijken. Vandaag 2 x opgeroepen, geen antwoord, maar
enfin de sluis toch op groen. In de
sluis kwam hij een koffertje afgeven met de afstandsbediening en hij blafte dat
we het voor de volgende sluis nodig hadden verder geen uitleg. Hyacinth
content dat we hem een eind hebben moeten laten lopen, we lagen aan de overkant
van zijn knus hokje. Richard daarentegen heeft hem daarna via de marifoon
bedankt en prettige dag gewenst Tja,
we hebben duidelijk verschillende karakters J
Voor de rest is de
trip rustig verlopen groen alles groen: ons schipke, het water, de natuur,
Een schip of drie tegengekomen en dat was het.
En als we dan toch
de natuurlijke toer opgaan een beetje over de fauna in en rond het
water. Een opsommingske in volgorde van
hoeveelheid: eenden, zwanen, reigers, ijsvogels, vissen, waterhoentjes,
meerkoeten, zwaluwen, meeuwen, schildpadden én ratten.
Ratten zien er
vies uit, maar er is nog één categorie dat nog minder aangenaam is om te zien:
dode, opgeblazen dieren zo opgeblazen dat je ze niet meer herkent. Op de Marne gelukkig nog niet tegengekomen,
maar op het kanaal van Saint-Quentin en de Oise helaas regelmatig.
Maar terug een
beetje positiever nieuws nu Richard & Hyacinth hebben een nieuwe
dierensoort ontdekt: de eendenverjager. Op de steigers in Meaux liep er zon
koddig hondje rond zijn lang leven was eenden verjagen van de 20 meter lange
steigers.Ik wou dat er nu zo eentje rondliep op onze steiger in Langerbrugge
want als er een vrije steiger is, denken de eendjes ginder, dat het een
openbaar eendentoilet is. Alleen het
baasje van de eendenverjager hoeft er niet bij (volgens Richard een man met
borsten, volgens Hyacinth een vrouw een lelijke, maar een vrouw).
En om nog even in
de dierensfeer te blijven: geuren! We
leven op een ruimte van ongeveer 14 m²- daar gebeurt alles: wassen, koken,
slapen, écht alles. Richard vond al
een paar dagen dat er een heel onaangename geur op een bepaalde plaats hing
Hyacinth aan alles gaan ruiken niets speciaal geroken (zelfs na 14 dagen zijn
we tevreden van onze speciaal aangeschafte vuile-was-zak). Uiteindelijk heeft hij gevonden welke geur
hem zo stoorde: een échte zeemvel.
Hyacinth had in het warenhuis in plaats van een synthetische een echt
zeemvel gekocht van geitenleer. Maar we
vermoeden dat we erop gelegd zijn waarschijnlijk is het leer van een
stinkende bok J
We willen ook van
de gelegenheid gebruik maken om onze volgers te bedanken - we krijgen leuke
reacties op de blog zelf, of via sms of via mail. Heel leuk om af en toe wat te horen van het
thuisfront.
Fotos
Ligplaats Meaux
Blogster Hyacinth
in McDonalds
Ligplaats: steiger
in La Ferté (we zijn juist te laat voor het jazz-festival).
We zitten een koffie (Hyacinth een milkshake) te drinken bij McDonald's, noodgedwongen, want ons Internet gebeuren is zo goed als ten einde. Hyacinth heeft een Franse collega ingeschakeld, hopelijk kan hij ons uit de nood helpen, we (en jullie dus ook) zien wel. En anders nog maar een kilootje bij van de toekomstige milkshakes
Vandaag dus naar Meaux, nog geen twaalf kilometer van onze vorige stopplaats verwijderd. Maar de lady of the boat heeft nog altijd veel last van haar rug en aanleggen is voorlopig geen optie.
Het is hier mooi liggen, vlakbij het centrum, maar toch vrij rustig.
Richard zegt dat wandelen goed is voor de rug, hij heeft gelijk, mijn voeten doen nu zeer .
Naargelang de fysieke toestand van Hyacinth, blijven we of liggen morgen of varen Nog een eindje verder op de Marne.
PS Moest er iemand zijn die een klein huisje of een appartement te huur heeft in Gent of omstreken. Laat maar weten - we kennen betrouwbare, jonge huurders die wel eens interesse zouden kunnen hebben.
Zaterdag 23 en zondag,
24 mei 2015 (Neuilly-sur-Marne naar Lesches)
Wat een mooi
weertje vandaag (= zondag) de mooiste dag van onze vakantie.
Maar eerst terug
naar gisteren. Mijn broer is met zijn
drie vrouwen met het openbaar vervoer naar Parijs geweest en wij mochten hun
auto gebruiken. Merci beaucoup.
Eerst
heeft Richard wat werkjes op de Estée S uitgevoerd: de schroefasdichting wat
aangespannen op zich niet zon moeilijk werk, maar alles (bidons, fietsen,
werkgerief, ) moet eerst uit het ruim.
En vermits we niets rechtstreeks aan een kade liggen is het improviseren:
eerst krantenpapier (hadden we dankzij mijn broer genoeg hij heeft ons een
week leesvoer mee gegeven) op de zetels en dan de vouwfietsen er op.
Ook
nog 4 bidons mazout getankt (waar een beschikbare auto allemaal niet goed voor
is) wat inkopen gedaan en nog vet gekocht voor de vetpot. We zijn er weer helemaal klaar voor.
Dan
proberen de boot proper houden, maar daar is geen beginnen aan er vliegen
hier namelijk miljoenen, witte pluisjes
(bloesem of zaad van één of andere boom) zal voor zondag zijn.
Rond
een uur of zeven de Parijs bezoekers gaan ophalen aan de bushalte (ze waren
voldaan en moe) en dan hebben we aan boord gewokt (met onze Cobb). Viel heel goed mee, het was toch zo goed als
allemaal op.
Zondag,
24 mei 2015.
In
hostel Estée S wordt er niet uitgeslapen!!!!!
Om
8 uur de familie heel subtiel (gewoon
de wc doorgetrokken) - wakker gemaakt.
Na
het ontbijt zijn ze vertrokken, een dagje naar Euro Disney.
Ze
hebben zeker een zonnige dag gekozen.
Wij
hebben nog een douche genomen en iets voor het middaguur zijn we
vertrokken.
Voor
de sluis van Vaires kwam er een Nederlander langsvaren hij heeft een week of
drie geleden aan onze steiger in Langerbrugge gelegen en hij herkende ons
schipke. Ook hij, een oude rot in het vak, is niet binnen geraakt in de
jachthaven van Parijs.
Zalig
varen, één klein probleempje Hyacinth heeft rugpijn, in de sluizen niet
altijd evident (het zijn wilde paardjes die sluizen, ze moet de teugels strak houden
en dat is niet alles). Straks verwacht
ze een massageke van Richard het zal dan stukken beter gaan J.
Alhoewel
Richard, ik heb het gevoel dat Onslow naast mij zit voor het ogenblik mijn ongeschoren
lieverd zit in zijn onderlijveke met een pintje bier in zijn handen J.
We
liggen hier op een super rustige plaats eigenlijk een wachtsteiger voor een
sluis maar het is weekend en het is Frankrijk dan mag niet alles, maar toch
veel. Af en toe passeert er een trein, maar dat is zeker niet storend.
En
ik hoor jullie al denken wachten voor een sluis is niet verboden klopt, maar
wij zijn juist door die sluis gevaren J.
Vrijdag, 22 mei
2015 (Bougival naar Neuilly-sur-Marne)
Lekker geslapen
vannacht en opgestaan met het zonnetje op ons smoeltje mooi begin van de dag.
Dan een kleine,
vieze ervaring iets heeft deze nacht een van onze meertouwen vol met slijm
gehangen Een paar keer het touw laten meevaren en het was er gelukkig
allemaal af. Vieze beesten, bah!
Onze Estée S is ook
iets flinker (lees langer, langzamer) opgekuist dan anders, Hyacinth had niet
veel zin om binnen te gaan met het mooie weer.
We zijn honderden (deze
keer geen overdrijving) woonboten gepasseerd.
Sommige pareltjes, andere naar onze smaak gedrochten, weer andere
verwaarloosd.
Er is een
schrijnende categorie van woonboten (eigenlijk bewoonde spitsen) niet meer
onderhouden, kapotte luiken afgedekt met een zeil, een houtkachel dwars door
het stuurkot . Blijkt een gevolg te
zijn van een wet in Frankrijk. Vroeger
verkochten de schippers hun schip en met die opbrengst huurden of kochten ze
dan een appartement. Dit mag niet meer
de schippers mogen hun schip niet meer verkopen, dus blijven ze zelf op het
schip wonen. Is ons zo verteld, geen 100% zeker, dus niet op Wikipedia zetten.
En dan zijn we dus
door Parijs gevaren, wij met ons kleine schipke tussen al de bateaux mouches
(bestuurd door voorgeprogrammeerde schippers, want ze gaan geen millimeter
opzij of houden geen seconde in)
Awel mensen, we
vonden het een aparte en leuke ervaring.
Richard moest wel goed opletten tijdens het varen, maar Hyacinth zat op
het voordek, in het zonnetje met een fototoestel in de aanslag. Leve de digitale fotografie anders waren er
een paar filmrolletjes gesneuveld.
Voor we het wisten
waren we aan de jachthaven. En nu komt
het moment dat ik het helemaal niet leuk vind om een blog te schrijven, want
dat moeten we weer een bekentenis doen Er was namelijk geen plaats in de
jachthaven
Richard was er
even niet goed van hij had zo graag in het midden van de stad gelegen.
Ook hadden we een
afspraak met Alex, Isabelle, Angelina en Sarah-An om bij ons aan boord van
hotel (geen sterren, meer jeugdherberg) Estée S te komen. Want Sarah-An wil al
haar hele leven de Eiffeltoren zien ze is 8
Dus moesten we rap
alles reorganiseren, want ze waren al onderweg en wij hadden geen idee waar we
terecht zouden komen. Éen telefoontje
(jawel om te reserveren), twee sluizen en een brede, verlichte tunnel (waar
Hyacinth doorgevaren is) verder, zijn we op onze bestemming aangekomen.
Onze gasten (die
het gelukkig niet erg vonden dat het Parijs zelf niet was) waren ruimschoots
voor ons aan de jachthaven. Ze hebben
alle tijd gehad om een terrasje te doen en ze hebben er direct ondervonden
dat dit niet zo goedkoop is even duur als op de markt van Brugge.
We liggen naast
een Fransman en die heeft onze moraal (ivm met reserveren van een ligplaats) toch
een beetje opgekrikt. Hij vertelde dat je NOOIT moet reserveren in een
jachthaven. Dat 90% van de Franse plaisanciers
geen havengeld betaald ze vinden dat ze al genoeg moeten betalen voor hun
vignet.
Maar goed, wij
betalen nu 18 euro per nacht en daar krijgen we een beschimmelde, niet al te
propere douche gratis bij. Hyacinth moet
echt nog wennen aan de French Way maar de behoefte aan een douche was groter
dan haar weerzin.
Ah ja, het water
is warm, en we ruiken weer lekker. Zal
ook eens reclame maken voor mijn nieuwe douche olie, Nivea Natural Oil Eerst is het een beetje raar
als je je inzeept, het voelt gelijk een traditioneel stuk zeep, maar daarna is
je huid wel goed gehydrateerd. Dus
mensen van Nivea, ik heb hier reclame voor jullie gemaakt als je mij een jaar
gratis van dat product wil leveren, geef maar een seintje ik stuur mijn adres
wel op
Wel mijn handdoek
in de Marne laten vallen het zinkt rap met deze stroming. Gelukkig was ik al afgedroogd
Uiteindelijk
konden we allemaal genieten van een aperitiefje in onze kuip (niet op de Seine,
maar op een rustig plekje in de Marne).
s Avonds na lang
zoeken gegeten bij een Vietnamees. Voor Richard,
Alex en Isabelle was het een beetje zoals eten bij Mac Donalds ze kregen geen
bestek.
Ze moesten hun
eten zelf in een soort rijstvlies inpakken en dan doppen in een speciaal
geurend sausje dat was lachen geblazen.
Vooral met Richard hongerig als hij was, heeft hij zijn pakje veel te
groot gemaakt, kliederen dus . Dat
Vietnamees dametje (zot van zon grote vent) heeft er dan eentje voor hem
gemaakt. Van af toen ging het een stuk
beter.
Isabelle heeft er
wel rokersvingers aan overgehouden curry eten met de handen krijg je er
moeilijk af.
Dan naar ons
slaapplek alle tafels zijn nu bedden bootje zit goed vol. Ook al omdat
broer onze drankvoorraad weer heeft aangevuld
Midden in de nacht
wordt Hyacinth wakker en ziet ze Richard in de machinekamer staan pompen
(bilgewater stond te hoog ). Het alarm
was afgegaan, onze gasten zijn er wakker van geworden, maar wij niet Alex
heeft Richard moeten wekken
Nog een keer
gewekt we horen een klop op het dek en voetstappen (heel licht) en dan
kijkt Richard door het vluchtluik en staat (ligt) hij oog in oog met een kat.
Joehoe, AA Gent
kampioen !!!!!!!
Ze gaan het ook morgen in Parijs geweten hebben we knippen het rood van de
Franse gastenvlag, en schrijven KAA GENT Champion de la Belgique 2015 op de
vlag!
Wij mogen ook eens
chauvinistisch zijn !!!!
En straks ga ik
slapen in een blauw /wit slaapkleed en doen we (Hyacinth!) onze verentooi aan!
We zijn er bijna (wij in Parijs - AA Gent de titel)!
Donderdag, 21 mei
2015 (Creil Bougival)
Om 6:30 opgestaan
gewekt door de liefelijke golfjes van een passerende spits.
Maar dat was niet
zo erg de zon was al van de partij en we hadden een vrij lange trip voor de
boeg.
En we hebben goed
geslapen Richard had met de meertouwen een kleine constructie gemaakt enkel
spiderman kon nog geluidloos en zonder zijn benen te breken aan boord
Richard
(ondertussen kapitein grijzebaard) heeft een tijdje buiten gevaren op zijn troon. Hij genoot van het zonnetje zulle.
Vandaag 5 sluizen
eentje moeten delen met een Nederlandse beroepsvaarder de Elisabeth uit
Terneuzen. Ik vermeld speciaal de naam
van het schip, omdat we nog nooit iemand zo rustig in de sluis hebben zien
binnenvaren. Wij lagen er namelijk al in
Om 13:25 heeft
Hyacinth de eer gehad om de Seine op te varen.
Direct ging onze kruissnelheid van 12 naar 9 km/uur. t Is terug van
montant in plaats van avalant (ofte stroomopwaarts in plaats van
stroomafwaarts).
Tot aan onze
ligplaats is alles goed verlopen er lag al een Nederlands motorjacht aan de aanlegkade
en we konden er niet meer bij.
Dus maar iets verder
gevaren en we (lees Richard) waren bezig met een meerpin in de grond te slaan
om ons aan vast te leggen (tja waar zou een meerpin anders voor dienen).
Komt die mevrouw
van het Nederlandse motorjacht aangelopen ze zijn een beetje opgeschoven
zodat we er toch nog bij konden gaan liggen.
Dus Hyacinth tegen
Richard kom Richard we gaan aan de kade liggen, veel veiliger, want als er
een spits passeert lopen we het risico dat de meerpinnen uit de grond getrokken
worden.
Dus we liggen nu:
a) In de schaduw in plaats van in de zon
b) Net niet onder een brug (dus nu begint
Hyacinth te hopen dat er niemand het in zijn hoofd krijgt om ons zonnepaneel
als een te vernielen object te zien).
c) Op een plaats met 0,0 privacy
d) Maar laat de schepen maar passeren we liggen
goed vast
Zo nu een beetje eten en duimen dat KAA
Gent vandaag de titel haalt.
De Cremant dAlsace staat al klaar (tja we
gaan maar volgende week naar de champagnestreek hé )
Met een beetje fantasie, kan je de Eiffeltoren al zien. Allez met heel
veel fantasie we hebben nog 50 km voor de boeg.
Fotos:
- onze ligplaats (in de schaduw)
- kasteeltje te koop we dachten dat er
misschien wel iemand interesse zou hebben om te kopen kan zijn droom uitkomen
Nog even terug komen op de jachthaven van Chauny: al bij al viel die mee (naar Franse normen) - netjes, lekker warme douches, WIFI supersnel .... dus zeker ok.
Vandaag zijn we al een pak
dichter bij de Seine als alles goed gaat zitten we morgen op dat watertje, maar het kan ook overmorgen zijn. Maakt niet zoveel uit, we moeten er alleen
voor zorgen dat we vrijdag in Parijs zijn.
Want daar ontvangen we mensen eentje daarvan wil al heel lang de
Eiffeltoren bezoeken en dat moet nu dus lukken.
Maar omdat het een
verrassing is voor haar, zeggen we nog niet wie we verwachten.
Vandaag hebben we
het niet over de sluizen - behalve dat
het er zeven stuks waren.
Over het weer
kunnen we het wel hebben, we hebben namelijk van alles gehad: regen, onweer,
hagel, zon, wind, Maar we zitten binnen hé dus hebben we er weinig last van
gehad.
Ik zou het willen
hebben over onze eetgedrag of beter wangedrag we vrezen dat de studenten
Stien en Seppe gezonder eten dan wij.
Toen we vertrokken
zei een collega, dan ga je voor zes weken ongezond eten en ik was oprecht
verontwaardigd . Wij gingen gezond eten, zeker weten Niet dus!
Het meest gezonde
tot nu toe was dus de spaghetti van
gisterenavond. En we werden er een heel
klein beetje nostalgisch van .
Toen we ons
schipke gingen halen in Loosdrecht was de eerste maaltijd aan boord
inderdaad spaghetti
Hyachinth super
fier in haar mini kombuisje terwijl kapitein Jan en Richard buiten van alles
aan het inspecteren waren komen ze binnen en zeggen ze dat het eten verbrand
ruikt
Hallo! Alsof
Hyacinth geen bokaal spaghettisaus kan opwarmen .
Bleek echter dat
ik de te grote pan te dicht bij het houtwerk gezet had en dat was beginnen
smeulen de sporen zijn nu nog zichtbaar.
En punt twee was:
de regenboog. Die begeleidde ons de
eerste avond bij ons luxe etentje en die was er gisteren ook
Enkel kapitein Jan
ontbrak. Als ik eens niet weet wat
schrijven, vertel ik wel eens wat een goede schipper hij is . De grootte van
een schip maakt hem niets uit, hij start de motor en weg is hij.
En ik ga stoppen
voor vandaag en zeker over spaghetti alhoewel even nog D.Ske plagen. Toen we
in de jachthaven volop aan het werken waar aan de Estée S, had zij aangeboden om s middags spaghetti
te komen eten op hun jacht. Geen bokaal,
maar met verse groenten, heel lekker.
Alleen, we misten een beetje gemalen kaas (lag nochtans in je ijskast ). Maar het toetje: ijs met verse aardbeitjes
heeft veel goedgemaakt. Je bent een
schatje!
Ons etentje voor
vanavond: frans brood (baguette zoals ze
hier zeggen) met lekkere stinkkaas en een glaasje rode wijn.
En om het al
dichtend af te ronden meer moet dat niet zijn.
Tot morgen!
Ligplaats: steiger in Creil - in een kanaal dus. Grote nadeel: als er een schip passeert liggen we - zoals een gratis kermisattractie - een kwartier te klutsen en klotsen (we moeten dus maar niet te veel wijn drinken of het wordt kotsen in plaats van klotsen).
Aantal sluizen: 7
Weerbericht: alles hebben we gehad - behalve sneeuw
Dinsdag,
19 mei 2015 (van Saint-Quentin naar Chauny)
Rustig
dagje vandaag we moeten maar een kleine 40 km varen en een sluis of 13
overbruggen (of is het oversluizen?).
Ik
denk dat dit onze eerste echt goede nacht geweest is, ondanks de fikse
regenbuien.
Deze
jachthaven is afgesloten dus zijn we nu redelijk zeker dat we geen visiteurs
zullen ontvangen.
Om
8:35 zijn we vertrokken uit de jachthaven, maar niet na ons meisje haar
verzorging te geven. Ze vertrekt niet
graag onopgemaakt, dus ook vandaag heeft Richard haar oliepeil gecontroleerd,
de vetpot bijgevuld, de wierfilter uitgekuist.
Het
weer is lange tijd redelijk geweest, behalve de wind er blaast vandaag echt
wel een stevig briesje. Dat betekent dat het niet altijd even simpel is om in
de sluizen aan te leggen, temeer omdat we niet altijd de beste kant kunnen
kiezen.
We
moeten namelijk op een stang duwen om de sluis te doen leeglopen, we moeten dus
zien dat we ter hoogte van die stang aanmeren.
Na
29 sluizen zijn we onze eerste tegenligger tegen gekomen een Brit (ok dit is
volkomen irrelevante info, maar moest je nieuwsgierig zijn naar de
nationaliteit ).
En
dat was voor ons goed nieuws, want dat betekent dat de sluizen eindelijk direct
open gaan als we toekomen, we moeten niet meer dobberen.
We
hebben ook een paar stortbuien over ons dak/dek gehad vandaag, maar Richard
heeft zo gevaren dat ze tussen 2 sluizen door vielen (stel je voor welke
kwaliteiten ik mijn manlief allemaal toedicht )
Aan
de zevende sluis van de dag, moest Hyacinth eens op de verkeerde knop van de
afstandsbediening duwen (opvaart in plaats van afvaart). Probleemke want dan gaat de sluis niet open . Tja, dan moet Mrs Bucket bellen naar de
sluismeester en met beschaamde kaken toegeven dat ze zich vergist had . De mens een Jupilerke gegeven en iedereen
content.
Onze
laatste sluis was sluis nummer 13 je kan het al raden .
Neen,
toch niet alles goed verlopen als we het na al die sluizen nog niet in de
vingers hebben .
Rond
15:45 lagen we in de jachthaven van Chauny.
We hadden graag ergens langs de kant in het groen gelegen, maar er is
hier nogal veel spitsverkeer (letterlijk dan) en met deze wind . Dus een
jachthaven onze eerste betalende MET douche.
De
douche is bijna even duur (weer licht overdreven, maar toch) als de ligplaats.
De
ligplaats 7 euro de douches 4 euro.
Vanavond
gaan we het rustig houden, zelf iets simpel koken (ok ik zal het maar toegeven:
spaghetti met saus uit een potje).
En
daarna nog wat lezen.
Jachthaven: Chauny - als het eerste schip van de jachthaven iets vertelt over de jachthaven ....
Weerbericht: fris,
grijs af en toe een stortbui. Windkracht 4 à 5 Fvf.
Hier zijn we weer
als er één ding is dat we geleerd hebben er is niet overal wifi in de Franse
jachthavens.
Een flash back dan
maar
Vrijdag, 15 mei
2015.
Een mooie dag,
lekker weertje (dank je wel Jabi om de weergoden aan te roepen ) mooi, heerlijk varen op de Bovenschelde
in Frankrijk: rustig, mooie natuur, piccobello.
Het was gewoon
genieten van onze vakantie.
Maar ik zat bij
mezelf te denken dat er weinig te vertellen valt als alles van een leien dakje
gaat had ik dat maar niet gedacht.
Speciaal voor de
ramptoeristen een mooie lijst voor één dag
Eerst viel onze
omvormer uit (voor de leken waaronder ikzelf dit toestelletje zet
elektriciteit van 24 volt om naar 220 volt nodig voor de computers, gsm op te
laden, tablet, radiowekker, onze jacuzzi te verwarmen ).
In de laatste
sluis van de dag, hebben we dan nog hard moeten werken om onze Estée S in toom
te houden, het beestje ging wild te keer in de wilde wateren van deze sluis. Te
vergelijken met een orkaan (ok overdreven, maar het water werd echt wel met een
serieuze kracht in de sluis gepompt).
De jachthaven van
Valenciennes. We hadden van onze commodore een foldertje gekregen met info over
de nieuwe jachthaven van Valenciennes opening mei 2015.
Eerst waren we er
voorbij gevaren (geen enkele aanduiding naar de port de plaisance).
Toen we er
uiteindelijk aankwamen waren we er helemaal alleen
Wel leuk, we
hoorden een paar jonge gastjes zeggen dat het een mooi bootje was die de
jachthaven ingewijd heeft (allez dat hebben we toch opgemaakt uit de woorden
baptème en joli bateau )
De jachthaven was
nog niet open. We hopen wel dat er nog
extra kikkers geplaatst worden want anderhalve kikker per boot is wel heel
weinig. Het was even inventief zijn om
aan te leggen.
Een nieuwe
jachthaven, ziet er allemaal al heel mooi uit waarschijnlijk des te meer omdat
de (voor de kenners) paulownia tomentosa in volle bloei stond dus.
Maar dus geen water, geen elektriciteit (we hadden dat nochtans hard nodig),
geen douche (konden we ook al gebruiken) maar ook geen liggeld
En om het plaatje
helemaal af te maken: om drie uur s nachts hebben we nog ongewenst bezoek
gekregen van vier nozemkes eentje stond al aan boord toen we wakker
schrokken. Richard heeft zijn stoute
schoenen aangetrokken (lees onderbroek) en is naar buiten gevlogen, maar de
rotjongens waren al gaan vliegen.
Jachthaven:
Valenciennes - geen beoordeling nog niet
volledig afgewerkt
Weerbericht:
zonnig, fris weer
Sluizen: 6 stuks
Zaterdag, 16 mei
2015 (van Valenciennes naar Cambrai).
Redelijk druk
telefoonverkeer tussen Richard en Roland in verband de omvormer.
We denken eraan om
zijn naam te veranderen in HALDIS (naar analogie van de FIKSER in de Biker
Boys).
Roland is naar
Rotterdam gereden om een nieuwe omvormer en heeft die dan, samen met Dorine,
komen brengen naar Cambrai.
We hebben eens
iets (met veel plezier) achter gebracht naar de sluis van Evergem, maar dat is
maar kattenpis in vergelijking met wat hij gepresteerd heeft.
Dank je wel
Roland!
Het was eigenlijk
best spannend Richard & Hyacinth moesten op een papieren kaart hun
vaarweg zoeken, want geen elektriciteit is geen computer is geen uitgestippelde
vaarweg volgen. Maar het is ons gelukt, we zijn op onze bestemming geraakt.
Het is nu ook zo
dat we de sluizen zelf kunnen bedienen dus we kunnen alles mooi op eigen
tempo doen. Heel plezant, maar eigenlijk
ook wel vermoeiend.
Jachthaven:
Cambrai heel mooi liggen in de kom
Weerbericht: fris,
grijs af en toe (mot)regen
Aantal sluizen: 8
Zondag, 17 mei
2015 (Cambrai Vendhuile)
Richard heeft
eerst de omvormer geïnstalleerd, we hebben dus terug elektricité à volonté.
Vandaag een
tochtje van een grote 25 kilometer voor de boeg makkie 25 kilometer en 17
yep 17 - sluizen.
We zijn vertrokken
om 9:45 en om 16:10 lagen we op onze stek.
Het was een
heerlijk weertje vandaag en Hyacinth heeft een korte broek aangetrokken zodanig
dat haar tl-lampen ook wat zonlicht kregen. Met 17 sluizen heeft ze aardig wat
buiten kunnen staan, terwijl arme Richard, dankzij zijn goede tactiek altijd
binnen moest blijven.
We varen namelijk
de sluis binnen, Hyacinth legt eerst vast achteraan, Richard werkt met zijn
boegschroef zodanig dat ze ook makkelijk vooraan kan vastleggen en dan legt hij
het schipke in achteruit zodanig dat er spanning komt achteraan. Het leven is dan een pak aangenamer voor
madame meneer daarentegen moet in de kajuit blijven om af en toe nog bij te
sturen met de boegschroef.
Aangemeerd in de
buurt van de toueur super zalig: rustig, warm, mooi, veel natuur helemaal onze
meug.
We hebben genoten
van onze avond.
Zelfs extra
genoten omdat we van verschillende bronnen heel goed nieuws ontvangen hebben:
AA GENT heeft de match tegen Club Brugge gewonnen
Worden de Buffalos
kampioen? Ik begin er nu wel serieus in
te geloven.
Ligplaats: Vendhuile
Weerbericht: warm,
zonnig
Aantal sluizen: 17
Maandag, 18 mei
2015 (Vendhuile Saint Quentin)
Ik heb de vorige
dagen altijd maar superlatieven gezocht om te proberen aantonen hoe het hier is
(als er iemand nog een paar kent tell me).
Maar om de dag te
beginnen heb ik ze even niet nodig: ik zit namelijk met een ei in mijn broek
Om 9:30 moeten we
onze touwen vastbinden aan een jacht voor ons want we gaan door het Souterrain
van Riqueval. Ooit had ik dat eens
gezien in het Bourgondisch complot en dat wou ik ook ooit eens doen.
Het Bourgondisch
complot was en reisprogramma van Michiel Hendrickx (fotograaf) met zijn schip de Maria Van Dam. Ik had nooit kunnen denken dat we een deel
van zijn route zouden doen. De meeste
dromen zijn bedrog, maar heus niet allemaal, zeker weten!
Vandaag zijn we
met vier boten die de oversteek/allez ondersteek wagen. En vermits we de
kleinste zijn, bengelen we achteraan.
Een probleemke: ik
heb een eigenaardige vorm van claustrofobie - wat natuurlijk tegenvalt als je door
een tunnel van 5670 meter getrokken wordt.
Toen ik dat kleine
gaatje zag waar we in en door moesten, zonk de moed mij in de schoenen,
waterlanders, waterlanders en nog eens waterlanders
Ook al omdat ik al
wilde verhalen gelezen en gehoord had van schade aan de boot.
Maar kapitein Jan,
we hebben goed nieuws, geen schrammetje waar te nemen.
De lieve knuffel
van Richard heeft me kunnen kalmeren en uiteindelijk was/is mijn
nieuwsgierigheid groter gebleken dan mijn angst.
De tweede tunnel Souterrain
de Lesdin mochten we op eigen kracht doen wat een stuk makkelijker is.
Vandaag moeten we
stroomafwaarts toch weer even wennen in de sluizen.
Hier en daar een
klein misverstandje, een pijnlijk
scheenbeen van Richard en een blauwe plek van Hyacinth niet te na gesproken is
alles goed verlopen.
Nu liggen we in de
jachthaven (mag je gerust wrakkenhaven noemen) van Saint-Quentin.
En het regent
Jabi, doe nog maar eens een zonnendans voor ons hé.
Opnieuw geen
douche, geen internet (maar dat zal geen probleem meer zijn) en het schijnt
dat je het op den duur niet meer ruikt als je je niet wast. Grapje: in ons piepkleine badkamertje kunnen
we ons gelukkig deftig wassen.
Jachthaven: Saint-Quentin
- triestig, tegenover een industriële
site, autoweg, maar wel dicht bij het centrum.
Weerbericht:
zonnig, maar helaas tegen de avond regen en wind.
Eindelijk, het is zover we zijn op wereldreis - ik bedoel, we gaan naar een WERELDstad: Paris here we come (we hope).
En we gaan een blog schrijven - yep wij - absoluut geen fan van facebook, instagram, twitter en andere toestanden ... wel wij gaan on-line...
Het vertrek is ons in ieder geval super goed bevallen, afscheid nemen van onze familie en vrienden.
We hebben een ontbijtje gegeven op de steiger (ze konden niet allemaal op ons luxe jacht van net geen 10 meter).
Een paar weken geleden zei kapitein Jan dat hij ons kwam uitwuiven, pake Walter hadden hetzelfde idee en ook mijn broertje en zijn 3 matroosjes wilden er bij zijn.
Tja, en toen dachten we laten we Stien & Seppe en de vrienden ook uitnodigen.
En een ontbijtje geven met vrienden is altijd super .... voor de koeken en koffie moesten wij zorgen - de cava werd in eerste instantie geleverd door de kapitein van de Mac Kuloni - Kurt was zo attent om voor de schipper en zijn Hyacinth een flesje cava zero mee te brengen. Dank je wel Kurt en Inge.
Maar ook Roland en Dorine en Patrick en Waijing hadden elk een flesje cava mee ... tja ons kent ons hé
Op een bepaald moment begon het te kriebelen bij Hyacinth ... ze wou het ruime, bruine sop kiezen.
Dan krijgt ze lichtjes last van grumpynitisch - peper in haar gat.
Het vertrek was echt wel tof - leek echt alsof we een wereldreis gingen maken.
Dank je wel lieve mensen, voor jullie aanwezigheid,de attenties, de goede raadgevingen.
Tot binnen 6 weken - of als jullie ons echt niet kunnen missen .... volg ons op deze blog
En ons boottripje naar Oudenaarde? Goed verlopen hé - tot hier kennen we de weg
Straks gaan we nog gaan eten met Stephan en Ann - onze eerste dag kan niet meer stuk.
. Dat
Vietnamees dametje (zot van zon grote vent) heeft er dan eentje voor hem
gemaakt. Van af toen ging het een stuk
beter.
