Het kriebelt
opnieuw, we kiezen weer het ruime sop (heel erg ruim is het nu ook niet het is
bij manier van spreken hé).
Onslow heeft met
ons al een tochtje op de Leie gedaan, maar voor Rose is het de eerste keer dat
ze meevaart. Ze heeft haar wekker op
07:00 gezet, we hadden gezegd dat we om 8:00 gingen vertrekken maar we kennen
Rose al een aantal jaren en we weten dat ze altijd als laatste ergens arriveert
dus we wisten dat het niet zou lukken en maar goed ook, want de sluis is pas
om 9:00 open in het weekend J
Voor Richard &
Hyacinth is het een beetje vakantie nu want onze zoetwatermatrozen zijn heel
erg behulpzaam sturen, aanleggen, aan de flosh trekken, de sluis in gang
steken ze doen het allemaal even goed.
En onze blog zou onze
blog niet zijn als we het niet over de sluizen hadden door Reims moesten we 3 opeenvolgende sluizen
nemen en door de derde lukte dat niet direct volgens de sluiswachter had
het optisch oog ons niet gedetecteerd, maar Hyacinth is naar de sluis zelf
gegaan en de sluisdeur was niet volledig gesloten. We moesten een halfuur wachten konden we
niets anders doen dan het nuttige aan het aangename paren het was tenslotte
juist aperitieftijd. En het moet gezegd:
schipper Richard heeft geen druppel alcohol aangeraakt Doet hij niet tijdens
het varen en natuurlijk zijn kater van de dag voordien nog in gedachten dat
zal ook geholpen hebben (hijzelf noemt
het een zonneslag J).
Ongelooflijk
hoeveel lopers en loopsters er hier passeren door Reims alhoewel sommige zouden
liever aan boord komen en mee aperitieven J
En wij maar fier
onze vlag voeren vragen ze aan ons of we Duitsers zijn . Een cursus
vlaggenleer dat mankeert nog op de lessenrooster (en dan stuur ik Richard er
ook naar toe gisteren heeft hij een Deense vlag voor een Zwitserse verwisseld
J).
En nu liggen we
aan een kade onze Estée S de helft in de schaduw, de helft in de zon (voor
elk wat wils). En kapitein Jan, nu kan de
mast écht niet rechtop staan impossible J.
Onze gasten zijn
met onze vouwfietsjes terug naar Sillery gereden een kleine 20 kilometer van
hier de auto ophalen op die manier varen ze nog een dag of twee mee (hebben
ze een combinatie van varen, sporten en de omgeving verkennen )
Richard heeft
ondertussen de walstroomswitch geïnstalleerd: tot nu toe moest hij iedere keer
de kussen wegnemen, de bank openen en dan omschakelen nu met een simpel
klikje is het omgeschakeld nu zal Hyacinth het ook wel willen doen J.
Als onze gasten
terug zijn gaan we nog eens barbecueën op onze Cobb we hebben nog heel wat vlees
over van gisteren.
Fotos
Zoetwatermatroos
Onslow heeft alles onder controle
Vandaag laat
opgestaan heel laat. Gisteren zijn
onze vrienden Onslow en Rose om 22u aangekomen.
Richard heeft gisterenavond - om de tijd te doden nog wat gevist en
wat gevangen ook.
Dus zoals gezegd
Onslow & Rose komen een paar dagen bij ons aan boord. En de eerste avond hebben we tot in de vroege
uurtjes bijgepraat en bijgedronken.
Richard wou
vandaag de blog schrijven, toen ik hem vroeg wat hij dan wel ging schrijven . Hij
ging alles opnoemen wat er op een dag gedronken is Geen goed idee dus J
Gevolg: er zijn er
een paar die een kater(tje) hebben (hé Rose, hé Richard). Tja, had Hyacinth een kater, dan zou dat
uiteraard niet in de blog vermeldt worden J.
Maar goed, Richard
is er toch in geslaagd om croissants te gaan halen en iedereen heeft min of meer kunnen ontbijten.
We hebben weer een
auto mét chauffeur ter beschikking, dus tijd om diesel in te slaan en
boodschappen te doen. Onze Estée S is
een zuinig meisje er kon nog geen 100 liter bij.
En eindelijk, na
meer dan drie weken hebben we eindelijk onze vlaggenmast, eindelijk zijn we
niet langer helden zonder land of vlag (titel van een boek dat Richard ooit
gelezen heeft).
Het aperitief is
sober water, cola zero ging er van deze keer gewillig in.
Na de middag zijn
we gaan wandelen en - je gelooft het nooit zijn we aan een sluis blijven
kijken om schepen in en uit te zien
varen verveelt nooit ;-)
Onze gasten hebben
dan wat pootje gebaad Onslow heeft speciaal voor de foto een passend
kledingstuk aangetrokken en een Leffeke gedronken alles voor de blog hé J.
Nu nog wat
genieten van het zonnetje en straks bbq yam, yam.
Wat zullen we drinken, zeven dagen lang... Wat een dorst...
Vrijdag, 05 juni
2015 (Sillery)
Het zomert niet
alleen in België hier in Sillery is
het nu nog 35°C in de schaduw gelukkig staat er een welkom windje. Maar we klagen niet we puffen alleen maar J
We hebben onze
Estée S helemaal afgedekt maar het is toch nog 37,5°C geworden binnen dat zal
laat gaan slapen zijn (we kunnen ook vroeger gaan slapen en ons dood zweten
maar we hebben juist de lakens ververst
dus dat is geen optie J).
Deze morgen was
het voor het eerst deze reis dat we buiten konden ontbijten dan drinkt men al eens een koffietje meer, zo met je smoeltje
in de zon.
We hebben zelfs de
afwas buiten gedaan een beetje gelijk kamperen, met een teiltje op onze tafel
gezellig J
Richard heeft onze
fietsen bovengehaald en we zijn dan om brood gereden in het dorp. Allez brood, we kopen bijna altijd een
baguette (tja, de Fransen die kennen dat niet hé een frans brood J).
Want hun gewoon brood kan je maar één dag eten de rest mag je aan de
eenden voeren (die laten het ook eerst nog een kwartier weken).
Na de middag zijn
we nog een klein fietstochtje gaan maken Hyacinth had de verkeerde kant van
het water uitgekozen we konden nergens in de schaduw van bomen fietsen en aan
de andere kant van het water zagen we de schaduw naar ons zitten gritten . Dus de eerste brug die we tegen kwamen, zijn
we overgestoken, eindelijk schaduw. Maar
na een paar honderd meter hield het pad op dus maar weer overgestoken naar de
andere kant een grindweg. Beetje
moeilijk rijden, maar we hebben wel hertjes gezien. Dat we die schuchtere beestjes konden zien
was omdat we eigenlijk op een privéweg reden en er normaal gezien dus geen mens
langs daar komt (maar dat konden we pas constateren aan het andere einde van de
weg). Uiteindelijk kwamen we uit op een waterplas waar bordjes stonden dat je
er niet mocht zwemmen maar er hingen voor de zekerheid toch reddingsboeien
aan de kant. Maar om in die poel te
springen moesten er een paar zintuigen
niet meer functioneren, nl. het zicht en de geur of is het reuk?. Het stonk er
gelijk de pest en het was één zwarte brij. Later zijn we te weten gekomen dat
het afvalwater van de suikerfabriek was is goed om nooit geen suiker meer te
eten.
Na onze
uitputtende tocht heeft Richard zin om te vissen, zonder aas, met wat melkbrood
maar het enige wat er gebeurt is dat er jonge eendjes naar zijn dobber happen
grappig zicht. Maar Richard laat hem
niet doen hij is op zijn fiets gesprongen en is naar de supermarkt 500 meter
- verder gereden om mais (de gelukzak, het is daar airco dus even verkoeling
voor hem). Of is het om een geweer om die eenden af te schieten? J.
Mensen, geniet nog
van het mooie weer gaan wij ook doen en fijn weekend allemaal!!!
Hier ligt hij dan,
de oorzaak van al onze schrijfwoede: de Pallieter.
Toen de mensen van
de Oryx ons een paar weken voor ons vertrek suggereerden om onze avonturen
online te zetten zodat ze ons konden volgen, hadden we helemaal niet de
bedoeling om een blog te schrijven. Maar de snoodaardjes hebben dan de link
doorgestuurd van de Pallieter en op die manier zijn we uiteindelijk overstag
gegaan om ook zoiets te doen. We zeggen wel zoiets want de website van de
Pallieter is informatief, gestructureerd en vlot om lezen (interessant voor
bekend en onbekend volk). Terwijl wij
louter schrijven voor familie, vrienden en kennissen onbekenden hebben geen
boodschap aan ons vakantiegebrabbel.
Dus beste mensen,
schakel maar massaal over naar oei Hyacinth krijgt het een ietsje te hoog in
haar bol ze schrijft de zin opnieuw!
Dus beste mensen,
schakel allemaal/allen/allebei ;-) over naar de website van Peter, Alie en
Wonne: http://motorbootpallieter.weebly.com
(met zon fantastische website zullen ze het ons hopelijk niet kwalijk nemen
dat we deze doorgeven) dan kunnen
Richard & Hyacinth eindelijk eens .euhm sporten) J
Alhoewel het is a)
te warm om te sporten en b) Hyacinth legt het zo graag uit ;-).
Gisterenavond
mosseltjes geheten op onze Cobb heel lekker, natuurlijk niet zo lekker als
wanneer ons keukenprinsesje Wai Jing ze klaarmaakt en ook veel kleiner, maar ze
hebben ons toch gesmaakt.
Vandaag dus om kwart
voor negen vertrokken op weg naar Sillery. Het is een super, maar dan ook
supermooie dag, geen wolkje aan de lucht, geen zuchtje wind echt dorstig
weer.
We moeten vandaag
13 sluizen overwinnen en één tunnel door van 2302 meter. Is allemaal goed gelukt na de tunnel was
het plots stroomafwaarts, na dagen stroomopwaarts gevaren te hebben vraagt weer
een kleine aanpassing van schipper en zoetwatermatroos, maar we trekken goed
onze plan en het voornaamste, we blijven allebei (yep, ook Hyacinth meestal
toch J) rustig.
Maar we moeten nog
veel leren we weten als je met een auto door een tunnel rijdt, het langs de
andere kant van de tunnel heel ander weer kan zijn maar dat het kan
veranderen van stroomrichting eens je erdoor gevaren bent, dat is nieuwe kennis
zijn we weer een ervaring rijker ziede.
Was ook even heel raar de tunnel was niet verlicht en verlucht . Maar
vanaf je binnenvaart komt alles in orde spot aan luchtafzuiging optimaal.
Die luchtafzuigers maken een enorm lawaai je zou bijna weer verlangen
naar een toueur bijna
En nu liggen we
hier in Sillery vlakbij een kerkhof van de tweede wereldoorlog wordt je
zelfs in volle vakantiestemming toch stil van (Hyacinth heeft nu drie boeken
uit over deze oorlog. Waarschijnlijk
wordt het volgende boek Tinny op de boerderij het mag iets luchtiger op
reis).
Zo nu gaat
Hyacinth haar Ricard uitdrinken Richard vond het te veel op zijn naam lijken
en is voor Leffe gegaan we gaan wokken op onze Cobb, genieten van het
avondzonnetje en de kookkunsten van Richard.
PS We hebben
gehoord dat er weer een fotomodel (hé Kurt en kapitein Jan?) in de jachthaven
van Langerbrugge gearriveerd is .
Laat onze KYCG maar
los, decor voor film en fotoshoots mogen we toch fier op zijn hé.
We zullen als we
terug zijn van onze trip direct moeten doorvaren naar Terneuzen voor een
check-up van onze Estée S, want ons bootje versmalt.
Toen we haar
kochten in september 2013, konden Richard & Haycinth gemakkelijk langs het
gangpad, nu is dat een stuk smaller geworden op de één of andere manier
krimpt ons schipke te veel zon????
Tja, we hadden een
heel ander leven voor onze Estée S ieder weekend fietsen, in de week lopen en
zwemmen. Nu 10 kg later, komt het er
allemaal niet meer van al onze vrije tijd gaat met heel veel plezier naar
ons bootje.
We hebben nochtans
altijd goede voornemens: onze loopschoenen zitten in onze scheepskoffer. We hebben ze zelfs uitgehaald, maar Hyacinth
heeft geconstateerd dat haar steunzolen in Belzele achtergebleven zijn. Maar met haar gevoelige overzetboten is het
geen optie om zonder te lopen hielspoor is geen pretje. Jammer J Richard
daarentegen, heeft wel zijn stoute loopschoenen aangetrokken en is een rondje
gaan lopen.
Ah ja, zullen we
nog maar zon roos koekje eten dat met grote ogen naar ons zit te kijken?
Smaakt zo lekker bij de champagne J. Aan Kathleen dank dat
je de glazen vorig jaar laten staan hebt ze zijn nog alle 4 heel J.
Na twee dagen
niksen zijn we genoeg uitgerust morgen varen we verder misschien . Richard krijgt alle dagen berichten van het
VNF (Voie navigable de France) waar er mogelijke stremmingen kunnen zijn (we
willen niet tegenkomen gelijk vorig jaar tijdens onze tocht door België daar lagen
we de eerste dag al vast voor de sluis van Asper, die was drie dagen gestremd).
Nu hebben ze voor morgen stakingen aangekondigd normaal gezien moeten we zelf
de sluizen bedienen, dus in principe hebben we weinig te maken met de
sluiswachters we zien wel en jullie lezen het wel J
Fotos
Richard loopt wel!
Dutchman op de
Marne.
Mareuil sur Marne
Cheers!!!
Weerbericht: s
morgens motregen, daarna wolkenvelden en zon.
Richard en ik
hadden het gisteren nog over de reizen met een mobilhome of met een
plezierjacht wat de voor- en nadelen waren.
Hyacinth is nog niet met een mobilhome op vakantie geweest, ze kan dus
niet oordelen ze weet alleen dat de moment dat je op je schipke stapt het
vakantiegevoel aanwezig is
Maar vandaag
hebben we één voordeel van reizen met een mobilhome ontdekt: als je iets laat
vallen, en het is niet in de nabijheid van een riolering, raap je het gewoon op
en klaar is kees.
Richard heeft
vandaag de vouwfietsen uit het ruim gehaald er zijn honderden champagneboeren
op wandelafstand, maar wij gaan met ons fietske naar Moussy een klein uurtje
fietsen van hier. Daar zitten namelijk 2
charmante dames (champagneboerinnen klinkt zelfs voor Hyacinth te grof) die we
met een bezoekje vereren. We gaan
natuurlijk niet zomaar, hun grootmoeder is er eentje uit onze streek en ze
hebben nog familie wonen in Ertvelde (onze collega Reine) voor hen is het Renny
(en eigenlijk heeft ze Reinhilde, maar ze vermoordt ons als ze weet dat we dat
in onze blog vermeld hebben J). Wat is dat toch met sommige vrouwen dat ze hun officiële
naam niet willen gebruiken?? JJ
Dus hebben we
champagne geproefd en gekocht. En dat
hebben ze nadien aan boord gebracht als dat geen service is. Even reclame maken voor de dames: Thiercelin
is de naam (http://www.champagne-thiercelin.fr).
Ah ja over het in
het water laten vallen fietsen overhevelen op de ponton, dingske (geen idee
hoe het heet) om de rem vast te draaien in het water laten vallen Richard met
één rem op stap Lukt allemaal ;-)
En nu dus
parasolletje opgezet, boekje in de ene, glas champagne (we weten het, klinkt
afgezaagd op den duur J) in de
andere hand we hebben toch een schone
oude dag hé.
Deze morgen hebben
we Epernay achter ons gelaten en zijn we naar Mareuil-sur-Ay gevaren, wat niet
zo heel veel verder is, je kan zo ver pissen maar we liggen hier goed, wat
zeg ik, we liggen hier heel goed .
Eerst een obligaat
sluisverhaal: deze morgen varen we binnen in onze eerste sluis (de eerste van
de twee) de sluizen worden een pak smaller Richard moet wakker zijn,
Hyacinth was het duidelijk niet, ze was daar aan het bronselen met de
meertouwen, de linker wenkbrauw van Richard was serieus opgetrokken. Horen we plots roepen achter ons dat er nog
een jacht/woonboot bij wil Richard tekens doen naar Hyacinth dat ze de hendel
om de sluisdeur te sluiten moet induwen maar Hyacinth is een solidaire zulle,
in plaats van de hendel in te duwen, gooit ze de meertouwen los .
Een verbouwereerde
Richard heeft dan al zijn stuurmanskunst (en het is geen valse bescheidenheid,
want ik vind dat mijn ventje het heel goed doet, het is tenslotte nog maar ons
tweede seizoen dat we varen) nodig om een paar meter verder te varen
Hilarisch was het
gewoon tegen Hyacinth zeggen dat ze hem zo geen toeren meer moet lappen en
dan tegen het andere schip die hem vriendelijk bedankte voor het manoeuvre
met een poeslief smoeltje de rien de rien zeggen.
En het weer is
schitterend, het humeur is opperbest en onze kuip is geschuurd op onze blote
knietjes, met een handschuurborstel en bruine zeep hebben we er een nearly new
deck van gemaakt.
Yep, we schakelen
over op het Engels Er staan hier 8 mobilhomes aan de jachthaven, waarvan er 6
uit Engeland komen. Onze bootburen komen
uit Australië en Nieuw-Zeeland dus veel Frans horen we hier niet.
We hebben eens
gevraagd hoe die Aussies en Kiwis hier geraken want hun schepen zijn wel
groter maar ze zien er niet zo zeewaardig uit als onze Estée S. 0f ze huren een boot of ze kopen er allegauw
eentje in Nederland (keuze zat) om wat rond te toeren op de Franse waterwegen
...
Wel ongelooflijk
of misschien ook niet maar allemaal kennen ze Gent is dan ook een schoon
stad hé.
Nu zitten we dus
in onze propere kuip hoe kan het ook anders van het goudgele vocht te
genieten dit is echt leven gelijk God in Frankrijk
Bye, bye zwaai
zwaai!
Fotos
Schooiertje om
brood
Aussies houden van
de Franse wateren
Richard belt met
dochter
Ligplaats:
Jachthaven in Mareuil-sur-Ay
Aantal sluizen: 2
(deze keer moesten we aan de flosh trekken voor de sluis gelijk op de
paardenmolen op de kermis J).
Weerbericht: eerst
zonnig, daarna zonnig, daarna zonnig en daarna zonnig. Rond de 23°C.
