Vrijdag, 12 juni 2015 (Attigny – Le Chesne)

Voor de verandering is het Richard die niet goed geslapen heeft  (te warm en te veel pizza).

Maar vandaag is het werkendag – dat zijn we niet meer gewoon op een vrijdag J. Dus vroeg uit onze master bedroom – want we moeten 28 sluizen bedwingen/overwinnen en dit over een afstand van … 10 km.

Eerst iets over de klimatologische omstandigheden: het is doef weer, het is laf weer, het is vermoeiend weer, een verfrissend regenbuitje zou zelfs welkom zijn.

Dus 28 sluizen – we zullen ze eens allemaal opnoemen zie J: de eerste sluis is de sluis van Attigny, de tweede sluis is sluis 27 (sluizentrap van La Vallée de Montgon) – de derde sluis is sluis 26 – en zo moet je (net zoals bij de bochten van Alpe d’Huez) de sluizen aftellen tot sluis 1 (maar wel in het frans uiteraard).  Vandaag hebben er 2 de volledige trap gedaan (onze Deense volgers – Danish Dynamite – met hun Mahogny) – en wij dus (we zijn een half uur voor hen gearriveerd in Le Chesne – je moest de smile op hun smoeltje zien toen ze zeiden dat ze ons achtervolgden).  Verder ligt er hier ook nog een Nederlander, maar die heeft de trap in 2 keer gedaan (maar 19 sluizen vandaag). Tip voor een mevrouw uit onze jachthaven die angst heeft voor sluizen en veerponten: dit tripje eens doen en dan heb je al direct een fobie minder J

En het moet gezegd – de schippers en hun bemanning van de drie schepen zijn moe. Hyacinth heeft vandaag bedacht dat ze met nieuwjaar een fitness abonnement gaat nemen: iedere keer de ladder op, iedere keer de sluis rond om de bediening te activeren.  We mochten van de sluiswachter niet vastliggen aan de ladder waar de bediening stond, maar vermits dat de enige ladder aan bakboordzijde was (iemand zegt altijd links en het zijn niet Richard en Hyacinth J) waren we verplicht om stuurboord aan te leggen (en dan moest Hyacinth de sluis oversteken – dat arme mens heeft afgezien – op iedere ladder een half oerwoud – dat tierig weelde op de moet (voor de leken onder ons, moet  =  mos dat op de sluiswanden blijft plakken/hangen (zo is onze vaarcursus toch voor iets goed geweest J), dan over pas gemaaid gras (meestal toch) – dan over de sluis, meestal via een wankele passerelle (als dat er al was) – soms een leuning, soms geen, soms langs twee kanten een leuning, maar zo smal dat het weelderige lijf van Hyacint er met moeite tussen kon (één zekerheid was er wel: spinnenwebben), insecten à volonté (we hebben zelfs in deze hitte even met onze deuren en ramen toe moeten varen, de dazen hielden namelijk een feestje)  en uiteindelijk weer de ladder af.  Morgen is ze gegarandeerd stijf!   De laatste drie sluizen is Richard de ladder opgekropen – toen stond de bediening eindelijk waar het – volgens ons – hoorde, nl. achteraan de sluis! Maar dan kon Hyacinth niet meer …

Slechts één keer de sluiswachter moeten oproepen – sluis 4 (quatre) stond dubbel rood!

En nu liggen we dus in Le Chesne – moe en nog lang niet voldaan (door de opeenvolging van sluizen hebben we geen tijd gehad om te eten).

We gaan het vanavond nog rustig aan doen … en morgen zijn we er weer, met meer weer!

Foto’s

Sluis in voorbereiding… De volgende is ook al te zien…

Dans l’écluse

De brousse

Danish Dynamite! Mast naar beneden… Wij ook… J

Ligplaats: halte fluvial Le Chesne

Aantal sluizen: 28

Weerbericht: rond de 32°C, vochtig, lastig…

Aantal motoruren: 8,15