|
Hier zijn we weer
als er één ding is dat we geleerd hebben er is niet overal wifi in de Franse
jachthavens.
Een flash back dan
maar
Vrijdag, 15 mei
2015.
Een mooie dag,
lekker weertje (dank je wel Jabi om de weergoden aan te roepen  ) mooi, heerlijk varen op de Bovenschelde
in Frankrijk: rustig, mooie natuur, piccobello.
Het was gewoon
genieten van onze vakantie.
Maar ik zat bij
mezelf te denken dat er weinig te vertellen valt als alles van een leien dakje
gaat
had ik dat maar niet gedacht.
Speciaal voor de
ramptoeristen een mooie lijst voor één dag 
Eerst viel onze
omvormer uit (voor de leken waaronder ikzelf dit toestelletje zet
elektriciteit van 24 volt om naar 220 volt nodig voor de computers, gsm op te
laden, tablet, radiowekker, onze jacuzzi te verwarmen  ).
In de laatste
sluis van de dag, hebben we dan nog hard moeten werken om onze Estée S in toom
te houden, het beestje ging wild te keer in de wilde wateren van deze sluis. Te
vergelijken met een orkaan (ok overdreven, maar het water werd echt wel met een
serieuze kracht in de sluis gepompt).
De jachthaven van
Valenciennes. We hadden van onze commodore een foldertje gekregen met info over
de nieuwe jachthaven van Valenciennes opening mei 2015.
Eerst waren we er
voorbij gevaren (geen enkele aanduiding naar de port de plaisance).
Toen we er
uiteindelijk aankwamen waren we er
helemaal alleen
Wel leuk, we
hoorden een paar jonge gastjes zeggen dat het een mooi bootje was die de
jachthaven ingewijd heeft (allez dat hebben we toch opgemaakt uit de woorden
baptème en joli bateau  )
De jachthaven was
nog niet open. We hopen wel dat er nog
extra kikkers geplaatst worden want anderhalve kikker per boot is wel heel
weinig. Het was even inventief zijn om
aan te leggen.
Een nieuwe
jachthaven, ziet er allemaal al heel mooi uit waarschijnlijk des te meer omdat
de (voor de kenners) paulownia tomentosa in volle bloei stond dus.
Maar dus geen water, geen elektriciteit (we hadden dat nochtans hard nodig),
geen douche (konden we ook al gebruiken)
maar
ook geen liggeld 
En om het plaatje
helemaal af te maken: om drie uur s nachts hebben we nog ongewenst bezoek
gekregen van vier nozemkes eentje stond al aan boord toen we wakker
schrokken. Richard heeft zijn stoute
schoenen aangetrokken (lees onderbroek) en is naar buiten gevlogen, maar de
rotjongens waren al gaan vliegen.
Jachthaven:
Valenciennes - geen beoordeling nog niet
volledig afgewerkt
Weerbericht:
zonnig, fris weer
Sluizen: 6 stuks
Zaterdag, 16 mei
2015 (van Valenciennes naar Cambrai).
Redelijk druk
telefoonverkeer tussen Richard en Roland in verband de omvormer.
We denken eraan om
zijn naam te veranderen in HALDIS (naar analogie van de FIKSER in de Biker
Boys).
Roland is naar
Rotterdam gereden om een nieuwe omvormer en heeft die dan, samen met Dorine,
komen brengen naar Cambrai.
We hebben eens
iets (met veel plezier) achter gebracht naar de sluis van Evergem, maar dat is
maar kattenpis in vergelijking met wat hij gepresteerd heeft.
Dank je wel
Roland!
Het was eigenlijk
best spannend Richard & Hyacinth moesten op een papieren kaart hun
vaarweg zoeken, want geen elektriciteit is geen computer is geen uitgestippelde
vaarweg volgen. Maar het is ons gelukt, we zijn op onze bestemming geraakt.
Het is nu ook zo
dat we de sluizen zelf kunnen bedienen dus we kunnen alles mooi op eigen
tempo doen. Heel plezant, maar eigenlijk
ook wel vermoeiend.
Jachthaven:
Cambrai heel mooi liggen in de kom
Weerbericht: fris,
grijs af en toe (mot)regen
Aantal sluizen: 8
Zondag, 17 mei
2015 (Cambrai Vendhuile)
Richard heeft
eerst de omvormer geïnstalleerd, we hebben dus terug elektricité à volonté.
Vandaag een
tochtje van een grote 25 kilometer voor de boeg makkie 25 kilometer en 17
yep 17 - sluizen.
We zijn vertrokken
om 9:45 en om 16:10 lagen we op onze stek.
Het was een
heerlijk weertje vandaag en Hyacinth heeft een korte broek aangetrokken zodanig
dat haar tl-lampen ook wat zonlicht kregen. Met 17 sluizen heeft ze aardig wat
buiten kunnen staan, terwijl arme Richard, dankzij zijn goede tactiek altijd
binnen moest blijven.
We varen namelijk
de sluis binnen, Hyacinth legt eerst vast achteraan, Richard werkt met zijn
boegschroef zodanig dat ze ook makkelijk vooraan kan vastleggen en dan legt hij
het schipke in achteruit zodanig dat er spanning komt achteraan. Het leven is dan een pak aangenamer voor
madame meneer daarentegen moet in de kajuit blijven om af en toe nog bij te
sturen met de boegschroef.
Aangemeerd in de
buurt van de toueur super zalig: rustig, warm, mooi, veel natuur helemaal onze
meug.
We hebben genoten
van onze avond.
Zelfs extra
genoten omdat we van verschillende bronnen heel goed nieuws ontvangen hebben:
AA GENT heeft de match tegen Club Brugge gewonnen 
Worden de Buffalos
kampioen? Ik begin er nu wel serieus in
te geloven.
Ligplaats: Vendhuile
Weerbericht: warm,
zonnig
Aantal sluizen: 17
Maandag, 18 mei
2015 (Vendhuile Saint Quentin)
Ik heb de vorige
dagen altijd maar superlatieven gezocht om te proberen aantonen hoe het hier is
(als er iemand nog een paar kent
tell me).
Maar om de dag te
beginnen heb ik ze even niet nodig: ik zit namelijk met een ei in mijn broek 
Om 9:30 moeten we
onze touwen vastbinden aan een jacht voor ons want we gaan door het Souterrain
van Riqueval. Ooit had ik dat eens
gezien in het Bourgondisch complot en dat wou ik ook ooit eens doen.
Het Bourgondisch
complot was en reisprogramma van Michiel Hendrickx (fotograaf) met zijn schip de Maria Van Dam. Ik had nooit kunnen denken dat we een deel
van zijn route zouden doen. De meeste
dromen zijn bedrog, maar heus niet allemaal, zeker weten!
Vandaag zijn we
met vier boten die de oversteek/allez ondersteek wagen. En vermits we de
kleinste zijn, bengelen we achteraan.
Een probleemke: ik
heb een eigenaardige vorm van claustrofobie - wat natuurlijk tegenvalt als je door
een tunnel van 5670 meter getrokken wordt.
Toen ik dat kleine
gaatje zag waar we in en door moesten, zonk de moed mij in de schoenen,
waterlanders, waterlanders en nog eens waterlanders
Ook al omdat ik al
wilde verhalen gelezen en gehoord had van schade aan de boot.
Maar kapitein Jan,
we hebben goed nieuws, geen schrammetje waar te nemen.
De lieve knuffel
van Richard heeft me kunnen kalmeren en uiteindelijk was/is mijn
nieuwsgierigheid groter gebleken dan mijn angst.
De tweede tunnel Souterrain
de Lesdin mochten we op eigen kracht doen wat een stuk makkelijker is.
Vandaag moeten we
stroomafwaarts toch weer even wennen in de sluizen.
Hier en daar een
klein misverstandje, een pijnlijk
scheenbeen van Richard en een blauwe plek van Hyacinth niet te na gesproken is
alles goed verlopen.
Nu liggen we in de
jachthaven (mag je gerust wrakkenhaven noemen) van Saint-Quentin.
En het regent
Jabi, doe nog maar eens een zonnendans voor ons hé.
Opnieuw geen
douche, geen internet (maar dat zal geen probleem meer zijn)
en het schijnt
dat je het op den duur niet meer ruikt als je je niet wast. Grapje: in ons piepkleine badkamertje kunnen
we ons gelukkig deftig wassen.
Jachthaven: Saint-Quentin
- triestig, tegenover een industriële
site, autoweg, maar wel dicht bij het centrum.
Weerbericht:
zonnig, maar helaas tegen de avond regen en wind.
Sluizen: 5 stuks
|
