PARKMATRAS TORCK : De parken van het merk TORCK zijn blijkbaar iets groter dan de gemiddelde parken, waardoor de TORCK-matras die we bij een uitverkoop hadden aangekocht niet in ons park past.
Iemand die een park van TORCK aankoopt de komende weken/maanden? Kom dan gerust onze matras halen; voor een luttele 10 euro mag ze weg. Spiksplinternieuw, nog in verpakking.
stap voor stap de grote wereld in
19-05-2007
Snode plannetjes
Poeh, deze week was lastig. Ik doe supergoed mijn best om te luisteren, te kijken, te lachen en te brabbelen, dat ik er bijgevolg ook super moe van wordt. Maar slapen? Nee hoor...'t Is nog niet donker Ik slaap enkel als mama of papa mij vasthouden. Maar de snodaards proberen me dan na een tijdje in mijn bedje te leggen. Gelukkig heb ik dat vlug door, en laat ik nogal gauw merken dat ik daar geen genoegen mee neem. Christine van Kind en Gezin is afgelopen dinsdag op bezoek geweest en heeft een nieuw plannetje willen smeden : mij wakker in bed leggen en mij desnoods 10à15 minuten laten schreien terwijl ze duidelijk in het zicht in de buurt blijven... Plezanteriken, daar doe ik niet aan mee. Ik huil en huil tot ze me na 20 minuten er dan toch weer uithalen (want als ik zolang schrei, dan moeten ze volgens K&G es zien of het nietske anders is dat mij mankeert ). Gevolg : we zijn een halve week verder en hun plannetje is tot hier toe mislukt.
Deze morgen zochten we oude kadertjes op de rommelmarkt in Gentbrugge. Om al mijn schoon fotootjes in te steken, tiens. Maar toen mama rond 13u terug naar huis wou, heb ik es laten zien dat dat niet naar mijn zin was. Ik ben beginnen huilen, en ik ben pas gestopt rond 21u. Nah! Papa was gaan werken, waardoor mama mijn lastige bui alleen mocht verwerken. Rond 17u zei ze dat ze der haren buik van vol had, maar ik dacht nog lang niet aan ophouden. 'k Weet zelf niet zo goed waarom ik het zo lang heb volgehouden... 'k was er misschien beter wat vroeger mee gestopt. Want op den duur was ik zo moe en zo uitgeput dat ik er zelf supernerveus van werd en niet meer te bedaren was. Het duurde dan uiteindelijk nog een uurtje vooraleer ik ver ver weg in dromenland was.
Papa gaat daar soms ook naartoe. Maar volgens hem is het daar niet altijd even plezant. Vannacht hadden ze er hem in de gevangenis gestoken. En toen ze klaar waren met eten, kreeg iedereen een baby, een slabbetje en een papfles in de handen geduwd... Hmm, zouden andere kersverse papa's dat ook dromen? Da's wat softy-er dan de held uithangen in 'Prison Break' hé .
Stampe stampe stampe, op en neer gaan mijn beentjes. De vuistjes blijven ondertussen nog altijd even lekker. We spelen hier soms van 'uitbeelderke', en mijn favoriete opdracht is : ijsjes likken .
Ik wil toch eventjes vermelden dat ik "mijn nacht" zo stillekes aan ietsje later leg, zodanig dat hij toch al een beetje overlapt met die van mama en papa. Ik had gisteren voor het laatst honger rond 19u30, ik ben gaans lapen tegen 23u30 ofzo, en pas deze morgen om 7u wakker geworden. Dat is dus bijna 12u tussen twee flesjes door. Vanmorgen dus wel reuze honger, waardoor ik een beetje te gulzig was en ik zopas alles terug heb overgegeven... Ik heb dus een vers tenueken aan. Schoon ze : een roze polootje. Zogezegd voor een zesmaanderke, amai, dan hebben die toch maar smalle schouderkes, want het zit me als gegoten.
Vanavond gaan we eten bij Kathleen, die mijn speelkameraadje verwacht tegen eind september. Mama zal een pak pampertjes verpakken met een grote strik. Es wat anders dan bloemen of pralienen hé . Morgen komt dan Christine van Kind en Gezin weer. Benieuwd of die weegschaal mij nog aankan, hihi.
Knibbel, knabbel, knuisje, wie sabbelt er aan mijn vuistje?
Ik vraag me al weken af wie of wat er hier contant in mijn gezicht wrijft of dingen met alle geweld in mijn mond probeert te steken. Mama zegt dat ik dat zelf ben. Deuh! Ik weet wel wat ik doe zeker? Ik lig hier gewoon braaf te wezen, maar nooit word ik gerust gelaten. Maar ze blijven hier beweren dat ze daar niets kunnen tegen doen. Het zouden mijn eigen handjes zijn... Nu de basisreflex verdwenen is om mijn handjes te klemmen rond de zaken die in hun buurt kwamen, maak ik blijkbaar geregeld vuistjes, deze keer om op te sabbelen. Jammergenoeg is mijn mondje te klein om er twee tesamen in te krijgen..., maar ik blijf proberen. Het liefst zou ik er ook nog mijn tutje of de papflesspeen bijkrijgen, maar dan worden mijn handjes weggetrokken. Beu-eriken hier, boe-oe!
Door al dat gesabbel, werken mijn speekselklieren op volle kracht. Eventjes werd aan tandjes gedacht, maar daarvoor is het nog iets te vroeg.
Morgen gaan we even op bezoek bij Mady, mijn lieve onthaalmoeder, zo dat ze toch even kan inschatten welke rakker ze binnen een paar maand in huis haalt. Mady woont hier een kilometertje verder. In tijden van onthaalmoeder-tekorten is dat eigenlijk wel een grote luxe. Super toch?
Hoera! Ik ben zonet 7 weken geworden. Dat heb ik gevierd door voor het eerst mijn flesje volledig uit te drinken, en daarna ben ik knorrend naar dromenland gegaan.
Ondertussen sorteerde mama nog maar eens mijn berg kleertjes in 2 hoopjes : 'kan er nog in' en 'kan er al niet meer in'. Ik voel me supergoed in maatje 62, maar geloof het of niet, soms draag ik al eens een zes-maanderke. Het ene merk is het andere niet hé. Stom eigenlijk. Papa noemt dat 'commerce', want door die misleiding zijn er een paar kleertjes waar ik met moeite één keer ben ingekropen. Ze zijn immers zo klein voor hun maatje, dat ze beter op de stapel zouden liggen van een maatje kleiner. Geen kwaad woord over Petit Bateau, super kwaliteit en vaak ook super coole prints, maare... e wa wreed klein hé Anderzijds zijn ze hier thuis aangenaam verrast van de Hema-kleertjes : rekbaar in alle richtingen! Ik moet ze gelijk geven, hema-bodiekes zijn zo stretchy, dat ik mijn armpjes niet in vieren moet vouwen om door de mouwtjes te kunnen. Wedden dat daar een coole papa of mama in de ontwerpafdeling zit??
Ja, tegenwoordig hoor ik dat hier vaak : "die ontwerpers hebben zelf geen kindjes zeker". Mama zegt dat ze het beu is, en dat ze een eigen fabriek voor baby-spulletjes zal opstarten : zelfklevende tutjes, papflessen waarvan het cijfer van de opening reflecteert als het duister wordt (vooral handig bij nachtvoeding, wanneer we hier het licht wat gedimd laten), kousen waarvan de rekker niet in de beentjes nijpt, een lange stok 'comme Mister Gadget' (met een magneet, een grijpertje,...) om aan vanalles-en-nog-wa te kunnen dat net buiten haar arm-bereik ligt terwijl ze met mij op haar schoot zit in de zetel, flessenverwarmers die 'ping' zeggen als ze klaar zijn (die moeten vast wel bestaan, maar de mijne doet dat dus niet ), ... en zo gaat ze maar door. Wekelijks komt er een uitvinding of een aanpassing bij. Ik word vast en zeker naar de tekenschool gestuurd later, zodat ik voor productontwikkelaar kan studeren.
Papa foetert al vaker eens op de post, vooral over hun pakjesbehandeling en hun loketbedienden (die steeds nieuw blijken of blijven), en nu is het mijn beurt : enkele van mijn geboortekaartjes vielen pas deze week, begin mei dus, in de bus, tewijl ze toch al op de bus gingen op 23 maart. Van Gent tot Gent in 40 dagen!!!! Pfft, we hadden ze beter meegegeven met de postkoets, de postduif of met Passepartout, die in 80 dagen rond de wereld ging toen Jumbo's en TGV's nog in hun moeders buik zaten .
Was hun postbode met verlof? Oeps nee, sorry, was een non-prior zegel ! Gelukkig schaffen ze deze terug af vanaf deze maand, en zullen alle kaartjes vanaf nu de dag nadien terug besteld worden...
Ondertussen bracht ik de afgelopen dagen door op de schoot : belly-to-belly (terwijl mama mijmerde over de body-to-body feestjes in de Culture Club ). Enkel zo was ik een beetje rustig en tevree. De overgang van borstjes naar flesjes ging heel goed, dus daaraan ligt het niet, maar er komen zoveel indrukken op me af dat ik nood heb aan een vertrouwd gevoel. Mijn oogjes merken elke dag nieuwe dingen : ribbeltjes in het plafond (maar ook effen plafonds zijn het kijken waard!), voegen tussen de steentjes, motiefjes op het behang, plantenblaadjes,... man man man hier is veel te zien. Verder oefenen we voor mijn one-man-show "mijn 1001 gezichtjes". Gekke-bekke-trekke, tof tof tof. Al moeten mijn geluidjes niet onderdoen. 's Morgens word ik met de grootste glimlach wakker (als mijn honger nog meevalt ten minste) en trek ik het ganse schuif geluidjes open. Ook aan mijn vermomming wordt gewerkt : elke morgen word ik wakker met een nieuwe kras op mijn gezichtje, ondanks dat mama mijn nageltjes probeert kort te houden . Papa is al blij als mijn oogjes er 's morgens nog inzitten, want naar het schijnt steek ik heel graag - met al mijn kracht - mijn vingers in mijn oogkassen.
Straks mag ik terug in mijn badje, waarna we wellicht een uitstapje maken. Het zou immers de laatste van 37 dagen zonneschijn zijn. Morgen komt er regen. Benieuwd wat ik mij daarbij moet voorstellen, want het is van het prille begin van mijn jonge leven geleden dat ik dat nog 'gezien' heb. Ah, geen problemen mee, wedden dat mama me hier morgen een nieuw liedje leert waarbij ze begint te tapdansen rond haar paraplu...
Mama heeft zonet een afspraak gemaakt met een baby-osteopaat (pffft, moeilijk woord zeg!). Volgende week donderdag mogen we er naar toe. Die osteo-dinges meneer zal me dan eens goed masseren en hier en daar op mijn lichaam duwen. Niet dat ik er slecht aan toe ben hoor, nee zeker niet, we gaan eerder eens preventief. Eén of meerdere osteo-sessies kunnen ervoor zorgen dat mijn krampjes minderen, dan de kans op reflux vermindert, dat ik me minder krampachtig zal opspannen, enzomeer. Met een beetje geluk word ik misschien een volledige 'zen-baby'. Als je als baby naar zo'n osteo-meneer gaat (mag ook een madam zijn natuurlijk! Ja eigenlijk, mama, waarom laat jij me niet door een lieve osteopatrice behandelen??), dan kan je op latere leeftijd daar ook de voordelen van plukken. Minder darm- en rugklachten enzo. Je kunt er een beetje over nalezen op de volgende site : http://www.babyosteopathie.be/ Ik laat jullie dan zeker via deze weg weten hoe het gegaan is.
Gisteren was het shoppen geblazen : - mama is met mij naar het centrum geweest om luiers 'maatje 3' te halen (5-9 kilo). Want maatje 2 (3-6 kilo) begint soms krap te zitten. - Vervolgens zijn we naar H&M en HEMA geweest om zomer-slaapzakken. Ik stamp namelijk al zo goed met de beentjes en zwaai voortdurend met de armpjes dat lakentjes mij niet meer toegedekt kunnen houden. - Verder kochten we ook een bakerdoek; hiermee kunnen ze een pakje van me maken zodat ik wat rustig wordt en gemakkelijker de slaap kan vatten. Al helpt het ook als ze een slabbetje op mijn hoofd leggen blijkbaar (mama heeft dit van Heidi en Yvonne geleerd op de babyborrel). - We kochten ook nog onderlijfjes zonder mouwen, pre-marcellekes zeg maar, hihi. - We hadden nog een centje over, dus brachten we ook een bed-zeiltje mee om de matras van mijn 'groot' bed te beschermen. Het zal namelijk niet meer zolang duren eer ik mijn draagmand ontgroei en dan mag ik in het bed in mijn eigen kamertje beginnen slapen. Sjiek hé, al moeten ze hier wel nog van die verduisteringsfolie vinden. Zoniet, ben ik bij de eerste lichtstraal klaarwakker (en dat is iets te vroeg volgens mama en papa)
Daarna zijn we de 'De Zuid' even overgestoken, richting het werk van mama. Zou ze haar werk nu al missen? Of wou ze mij eens aan de collega's voorstellen? Ik hoop toch stilletjes dat het dit laatste is Vrijdagmiddag komen de collega's van mama haar dienst even naar ons huisje voor een officieel baby-bezoek. Cool hé.
Verder geen nieuws. We houden ons vandaag rustig bezig; dag van de arbeid hé Veel meer dan de muguetjes uit onze tuin oogsten, zullen we wellicht niet doen.
Groetjes, Lander Gent-Mont Saint Amand - 1 mei 2007 - 6 weken oud
Ik wil iedereen een dikke dank-knuffel geven. Zo tof dat jullie er vandaag allemaal bij waren. Mama en papa willen zich via deze weg nog even verontschuldigen voor het feit dat ze niet overal zijn kunnen langskomen om over mijn wel en wee te vertellen, maar zoals jullie zelf gezien hebben : het was super druk. Gelukkig waren er Wendy, Els, Karel, Christine, Miep, Astrid, Chrisje, Hugo, Danny, Hans ... die vele broodjes smeerden en pintjes tapten. Tussendoor, toen iedereen mijn mama aan het kussen was, heeft tante Wendy mij verpamperd en heeft nonkel Danny mij zelfs de fles gegeven. Njammie. Mercikes. Ook een grote dank-je-wel aan Rik en Indira van Kaffee Plansjee (www.plansjee.com) voor het regelen van de drankjes, aan de vele bestellers van dienst en aan onze buurjongens en -meisjes die ervoor zorgden dat de frisdrank goed koud bleef in die blauwe bak.
Bogey kwam es zien naar de potentiële schoonzoon voor zijn meiden Trix en Saar... maar mama en papa zijn vergeten informeren of ik aan de criteria voldoe. Verder heb ik kunnen kennismaken met mijn vele speelkameraadjes : Julie, Emiel, Morgan, Mira, Myrthe, Leander, Lander, Lotte, Freya, Armand, Jérôme, Tille, Bente, Benne, Flo, Sarah, Yana, Jana, Silke, Hera, Ellen, Ayko, Amélie, Roos, Elke, Helena, Max, Thorsten, ... (en ook eventjes met die kapoenen die nog in de vele ronde buikjes zitten). Allemaal schatten!
Toen iedereen vertrokken was, was het zonnetje al gaan slapen. Ik daarentegen moest al de gezichtjes die ik vandaag heb gezien en de geluidjes die ik heb gehoord nog wat verwerken, maar tegen middernacht was ik in dromenland. Papa had toen al de rolluiken naar beneden gedaan, en "de boel de boel gelaten" . Als ze morgen de rolluik terug optrekken zullen ze grote ogen trekken wellicht. Jaja, ze zullen een tijdje zoet zijn met opruimen. Maar dat zullen ze wel doen met een voldaan gevoel, want ze zijn zo blij dat Sabine de zon naar Sint-Amandsberg had gestuurd en dat iedereen in opperbeste stemming was. Voor herhaling vatbaar... al durven ze er nog geen nieuwe datum op plakken
Iedereen nog eens van harte bedankt, vooral voor jullie mooie pakjes die ik mocht ontvangen. Mama heeft ondertussen een babyrekening op mijn naam geopend om jullie centjes op te plaatsen. Ik beloof plechtig dat ik er spaarzaam mee zal omspringen.
Mijn nachtelijk feestmaal zit er op, en nu ga ik terug tukkie doen. Morgen wacht ons een nieuwe zonnige dag! Tot gauw nog es!
Haha, ze dachten hier morgen voor mij een verrassingsfeestje te geven. Ssst, aan niemand zeggen, maar ik weet het dus al. Dada verrassing! Onder de trap staat hier massa's drank en de frigo zit vol beleg enzo. Ik heb al slingers en ballonnen zien liggen en mama maakt vlug nog enkele doopsuikerpopjes. Ik heb ze deze week ook horen bellen voor stoelen en tafels, terwijl papa al de gehele week Sabine in de gaten houdt (of zouden het die rare kaarten met zonnetjes en cijfertjes zijn achter haar?).
Zo te zien steekt het niet op ne man meer of minder, dus komt maar allemaal af hé. Met het stralend zonnetje wordt het een heus tuinfeestje. Bon, ik ga hier vlug nog een paar slaapjes doen, zodat ik morgen 'fris man' ben (mijn ouders zullen wellicht weer lopen gapen, vergeef het hen ). Tot morgen!!
Waar is die uitvinder van "de Tut"? Kom hier, dat ik je mijn grootste babyknuffel geef! Dank dank dank dank dank, het is een troost in krampjestijd Al zeggen mama en papa dat ik heel flink ben, en die buikpijntjes goed weersta. Ja, mijn darmpjes moeten niet alleen wennen aan hun drukke werkschema, ze moeten ook nog eens borstmelk met flesmelk verzoenen. Mams geeft het niet graag toe, maar zo nu en dan krijg ik een aanvulling uit zo'n poederdoos... Ja, wat wil je? Heb je mijn gewichtstoename van de afgelopen twee weken al es bekeken? 1 kilo op veertien dagen tijd! Die grote honger kan mama niet elke dag bijhouden, héhé. Zelf krijgt ze soms nauwelijks de tijd om een boterham achter haar kiezen te stoppen, ik zit veel te graag op haar schoot om rond te kijken naar alles wat hier rond me gebeurd. Toen we gisteren op controle moesten bij de lieve kinderarts An, was die verbaasd van mijn rondkijkkunsten. Goed hé. Das van het vele oefenen, hé. Er hangt sedert deze week ook een prachtige 'mobile' boven mijn wieg, met bach, mozart en beethoven voor baby's. Cool, al zijn die jungle-geluiden ook niet mis (maar dan is onze poes Jos verward, en zoekt hij waar die verdomde krekels zich in huis hebben verstopt).
Gisteren zijn Pe en Lien (zie bij 'saaits') mij komen bezoeken, 't was superleuk (zij krijgen een kindje in september - er is al een schattig buikje te zien). En de wereld bleek nog maar eens super-superklein... Mijn 'top-secret' speelkamerdaadje uit Zuid-West Vlaanderen voor de maand november is slechts gekend bij een heel select clubje en guess what... Pe en Lien behoren daar ook bij, via de kant van de Eekloose papa! Niet te doen! Een Kippevelmoment van toeval! We kunnen dan eens samen op visite gaan
Gisteren was ik trouwens 1 maandje oud. Mama wou een kroontje voor me maken, maar dat is niet gelukt omdat ze wat zomergrieperig was en we heel wat boodschappen moesten doen. Maar misschien maakt ze het nog vandaag of morgen. Elke dag is een feestdag, niet? Vandaag is het trouwens de verjaardag van Oma Rekkem : eppie burdei oma!!
Niet veel nieuws vandaag. Gewoon weer een groeidagje, alweer (weinig slapen, veel krampjes en vooral heel veel en heel grote honger). Mijn voedingsschema gooi ik eventjes ondersteboven. In plaats van om de drie, vier uur eet ik nu liever om het uur of om de twee uur. Hierdoor slaap ik dus ook zeer weinig. Ik ben vandaag al meer dan 12 uur wakker... zodanig dat ik een beetje oververmoeid geraak en daardoor op zich terug niet goed in slaap geraak. Ik hou mijn mama (en papa sedert hij terug is van zijn werk) dus al de ganse dag aan de zetel gekluisterd. Ze hopen dat ik in de komende minuten, kwarturen, half uren... toch eens in slaap wil vallen...
Eergisteren, woensdag 11 april, zijn we opnieuw naar Christine van Kind & Gezin geweest. Mijn oortjes moesten gecontroleerd. En, guess what, volledig in orde (allé, toch tot op het niveau dat ze mij al konden testen hé ). Gezien ik eigenlijk nog flink was in de auto, is mama vlug naar huis gereden om mijn buggy met draagmand in te laden en even over te steken naar het centrum van Gent om papa en zijn collegaatjes van de bootjes te bezoeken. Onze eerste officiële uitstap zeg maar (want naar de carrefour gaan naast de deur kan ik toch moeilijk een deftige uitstap noemen, vind je niet?)
Ondertussen produceer ik zo nu en dan een nieuw geluidje, eentje dat niet gelinkt is aan krampjes of honger. En dat vinden ze hier thuis wel fijn natuurlijk. We doen ons best om flink groot te worden. Volgens papa's lintmeter ben ik al 56 cm... dat is dus wel al 4 cm bij in drie weken tijd hé. Doe mij maar eens na. Dat zorgt er wel voor natuurlijk dat ik al niet meer (zo goed) in mijn kleertjes pas. Gelukkig hebben ze die dingen in alle maten en vormen, en maak ik dus zo de overstap naar maatje 62. Sommige van die kleertjes zijn wel nog wat groot, maar dan plooien we de mouwtjes om of speel ik tijdelijk eventjes een meisje hé
Pfft, hoe lang duurt het nog vooraleer ik mijn supercoole muts (zie foto) mag opzetten??? Het wordt hier wel warm weer hé! Ik denk dat ze me zal passen tegen de herfst, dat er dus maar gauw een paar frisse dagen volgen na de zomer, héhé. Mama moet zich altijd inhouden om de winkel, waar ze mijn muts gevonden (allé, gekocht) heeft, niet leeg te kopen... Meega de max is het daar. http://www.monsterswithanattitude.be/
Straks gaan we op bezoek bij Flo. Zij is enkele dagen na mij geboren, maar ligt al een weekje in het ziekenhuis. Het lieve meisje heeft een kieskeurig maagje, en de dokters zullen even zoeken wat ze wel lust. Misschien moeten ze dat bij mij ook eens doen, want de laatste dagen durf ik ook meer teruggeven dan voorheen. Veel gehuil en krampjes enzo... Volgens het boekje 'oei, ik groei' zou het kunnen dat we aan de aanloop bezig zijn van de eerste 'sprong'...
Wie de naam Lander kent, kent hem meestal van de film 'Mira'. De grote Jan Decleir, een meega-acteur volgens mijn mama, speelde toen de rol van Lander. Vandaar dat er zo hier en daar een dertiger rondloopt met deze naam. Maar blijkbaar is het een naam die de afgelopen twee, drie jaar terug in 'opmars' is. Mama en papa waren zich daar niet van bewust, tot op de materniteit bleek dat er die week ook nog twee andere jongetjes mijn naam kregen... Stilletjes hopen ze toch wel dat het bij die ene populaire week gebleven is
Betekenis van mijn naam : "Er zijn meerdere mogelijkheden om de naam te verklaren. We kunnen Lander zien als een variante van Leander, naam die uit het Grieks komt en man uit het volk betekent. De stichter van de firma Bekaert in Zwevegem in 1880 heette Leo Leander Bekaert.
Een andere mogelijkheid is een Engelse oorsprong. Lander, Landor, Landis, Landon of Landry worden beschouwd als oorspronkelijke familienamen met als betekenis landeigenaar, landman of eigenaar van een grasvlakte. Nog een andere uitleg is als mannelijke vorm van de meisjesnaam Lavender, het Engelse woord voor lavendel, niet de welriekende plant uit de Provence, maar iemand die de was doet.
Opmerkelijk is dat de Vlaams klinkende naam Lander zelfs in Spanje voorkomt. Zo is er een wielrenner die Lander Euba Ziarrusta heet, een Bask. In het Baskisch zou Lander namelijk leeuwman betekenen.
Weer een andere verklaring is als korte vorm van Landerik,in het Frans Landeric of Landry. De betekenis is gewoon landrijk of eveneens landbezitter.
Een laatste betekenis en eigenlijk de meest aannemelijke als Vlaamse voornaam - en wel verwant met enkele vorige - is lander als synoniem van landman en wel als een uitvinding van onze Stijn Streuvels. Lander is namelijk naast Mira de naam van de hoofdfiguur uit De teleurgang van de Waterhoek (1927) over het verzet van de plattelanders tegen de bouw van een brug over de Schelde in Avelgem. Lander in de verfilming Mira uit 1971 vertolkt door Jan Decleir laat zich het hoofd op hol brengen door zijn wulpse nichtje Mira (Willeke van Ammelrooy). Streuvels koos die voornaam wellicht om aan te duiden dat hij van te lande was. Eerder al, in het verhaal Meimorgen in het boek Zomerland uit 1900, gebruikte Streuvels de naam Lander die in het verhaal trouwt met Ria.
Feestdag
27 februari: de H. Leander was afkomstig uit een Romeinse familie in Cartagena (havenstad in Zuid-Spanje). Hij werd in 584 bisschop van Sevilla in Spanje en stierf rond 600. Er is ook de Henegouwse H. Landry (feestdag 9 april). Hij was een zoon van de prinsen van Henegouwen en behorend tot het Meronvingische hof. Hij werd bisschop van Meaux (Frankrijk) van 641 tot 650."
Eventjes een klein berichtje tussendoor ivm bezoek.
Alle bezoek is meer dan welkom (ook al is dat soms onaangekondigd en zijn mama en papa er niet op gekleed om de mensen deftig te ontvangen, hihi). Maar 1 ding moet mijn ouders van het hart. Iets wat te lezen staat in alle boekjes en op alle websites over baby's, iets wat alle jonge ouders zeker begrijpen, iets wat je zonder schuldgevoel moet afdwingen maar soms heel moeilijk in de praktijk is toe te passen bij smachtend bezoek : als de kindjes slapen, dan slapen ze. Zeker als ze nog maar kersvers op de wereld zijn. Bezoek moet dan helaas even wachten om me vast te pakken, desnoods tot een volgend bezoekje... Tuurlijk wil iedereen mij, a zo'n lief schattig knulletje, vastnemen. Maar als ik dan eindelijk eens een uiltje knap na een vermoeiende dag, dan moet je je verlangen even uitstellen. Niet altijd even gemakkelijk, dat snap ik wel.
Verder moet ik de rokers ook vragen om spontaan buiten te gaan roken en hun handjes te wassen vooraleer 'kielekiele' te doen. Ik hou namelijk nie zo van de vieze luchtjes. Misschien denk ik daar later anders over, maar voorlopig houden we het graag rook(geur)vrij
Ik ben er ook zeker van dat de meeste onder jullie mij begrijpen en er geen probleem zullen van maken. Mercikes daarvoor. Tot daar mijn noodzakelijk berichtje van openbaar nut
We hebben hier met zijn allen een beetje last van de droge lucht. Dus wou mama op zoek naar zo'n luchtbevochtiger. Gelukkig telefooneerde ze eerst nog even naar hulplijn Heidi, om even te informeren wat er met mijn snotneus moest gebeuren (ik had helemaal alleen een groen neusbeestje gefabriceerd). En tussen de ditjes en de datjes bleek dat tante Heidi zo'n masjien staan had. Gezien mama tientallen kilometers moest doen met haar auto, om zo de batterij terug op peil te brengen, sloegen we dan maar 2 vliegen in één klap : een uitje naar Semmerzake-Gavere om de luchtbevochtiger van kleine Amélie te halen.
Amélie heeft die bevochtiger niet meer nodig, want ze wonen ondertussen in een beter huisje. Volgende maand krijgt zij nog een broertje of een zusje. Joehoe, alweer een speelkameraadje. Maar eerst moet CC nog bevallen van een broertje of zusje voor Armand. In juni volgt dan een klein advokaatje bij Dries en Liesbeth. In september wordt het nog drukker : er staan al 4 partners-in-crime op de agenda (bij Peter en Lien, bij Jan en Tan, bij Andy en Kathleen en bij mama's nicht Valerie). En dan is er nog eentje op komst in november... maar dat is nog "top secret"; dus nog eventjes sssssshhhtt!
Enfin, aan alle makkertjes (ook die in spe) wil ik een zalig pamperfeest toewensen! Mama is gisteren nog een voorraad luiers gaan halen van het kleinste maatje. Eenmaal die op is, stappen we misschien over naar een volgend maatje... Ik groei zo vlug, niet te doen. Wist je trouwens al dat ik nu echt wel goed rondkijk en al met mijn oogjes volg?
Met het mooie weer in het vooruitschiet, willen mama en papa de komende dagen wel even een wandeling met me wagen, jippiee!!
Ha ja, 't zal moeten 'te voet', want de batterij van mama's auto heeft het begeven , net toen we al klaar in de auto zaten om naar de brouwer te gaan (pintjes gaan bestellen voor mijn babyborrel). Beetje stom gebeurd eigenlijk; één van de deuren was niet goed toe, waardoor het lampje van het elektronisch dashbord de ganse nacht is blijven branden... Gelukkig is lieve Hans zijn startkabels komen brengen. Als papa morgen thuis is en voor mij kan zorgen, dan kan mama na de "reload" enkele kilometers rondrijden om de batterij terug wat te voeden.
Met wat geluk, kunnen we dus morgen wél die pintjes gaan reserveren. Zo niet, dan wordt het misschien toch nog melk, ondanks mijn belofte op mijn geboortekaartje... . Duimen hé!
Verkoudheid : Verkoudheid wordt veroorzaakt door een virus dat met name de keel en neus aantast en waarvoor kinderen erg vatbaar zijn. Verkoudheid duurt meestal kort en gaat vanzelf weer over. De belangrijkste klachten zijn een verstopte neus, niesbuien en een waterige afscheiding uit de neus.
Dus met een beetje geluk zijn we er binnenkort van af, maar dat zullen ze hier wel goed in de gaten houden. Ziek bezoek is dus gewaarschuwd : even niet koetchiekoetchie over mijn wiegje doen alsjeblieft. Zodat ik toch zeker fit genoeg ben tegen mijn babyborrel.
WINTER 2009-2010 - L: moet niet spruitjes, spruitjes komen uit de poep (28/12) - V: Kaatje! (telkens hij de gele krullebol opmerkt) - V: pijn gedaan (eerste 'uitdrukking'; eerste "tweewoordenzin") (29/12) - L: die huilt die kleine kind (over Victor) (3/2) - L: Vriesvies (ipv diepvries) (2/3)
HERFST 2009 - pajettie (spaghetti op 01/10/09) - zingend van 'vila vila vila vila' (liedje van 'il etait une fois' : "la vie la vie la vie") - seilach (hagelslag - okt 09) - oppepeten (opgegeten - okt 09) - kofo (choco) - kapionen (kampioenen) - sool (school - nov 09) - Heb mij gefliekt (ipv verslikt - nov 09) - veel rénene é mama (regen) - pliekpliekjes (picnic-jes) - uw poep is vuil (wijzend naar een ontblote schaamheuvel :-) ZOMER 2009 - mama toch! - ola! mooi! (kijkend naar Lien) - mama, pamper doen, kaka daan, ik stink een beetje. - Tietor is beebie, Nander is kleute, papa is kok, mama is btiende - Papa is kok, ete make vo alle mense - nee Tietor, mag niet, niet in mondje (bij gelijk wat Victor naar zijn mond brengt, en dat is nogal veel...)
38 WEKEN (bijna 9 maand!): Lander : 74cm - 9kg920 41 weken (9M+11D) : Victor : 75 cm - 11kg000
47 WEKEN (10,5 maand!): Lander : 76cm - 10kg420 Victor : 78 cm - 11kg300
11 maand: Victor : 11kg600
49 WEKEN: Victor : 78 cm - 11kg900 51 WEKEN (bijna 1jaar!): Lander : 10kg840 Victor : 12kg400
53 WEKEN (1jaar!): Lander : 77 cm - 10kg960
56 WEKEN: Victor : 80 cm - 12kg020 en...8 tanden!
15 MAAND: Lander : 81,5 cm - 12kg340 Victor : 81,5 cm - 12kg620 en beiden ... 12 tanden!
17 MAAND: Victor : 13kg000
Lander op ... 19 MAAND: 84cm - 13kg300
22 MAAND + 9D: 88,5cm - 13kg080
26,5 MAAND: 92cm - 15kg500
27 MAAND + 3W: idem 30 MAAND (2,5 jaar): 94cm
32 MAAND +2W: 97cm - 15kg300
Tandejezzz Lander : 29 sept. (6M9D) : Tand nr 1 5 oktober : Tand nr 2 26 december : Tand nr 3 14 januari : Tand nr 4 6 februari : Tand nr 5 14 februari : Tand nr 6 eind juni : reeds 12 tanden... herfst 2008 : nog eens 4 hoektanden
Tandejezzz Victor : 20 april (7M23D) : Tand nr 1 23 april : Tand nr 2 2 juni : Tand nr 3 20 juni : Tand nr 4 27 juni : Tand nr 5 1 jaar voorbij : 8 tanden
Poeh, deze week was lastig. Ik doe supergoed mijn best om te luisteren, te kijken, te lachen en te brabbelen, dat ik er bijgevolg ook super moe van wordt. Maar slapen? Nee hoor...'t Is nog niet donker 
.
. Morgen komt dan Christine van Kind en Gezin weer. Benieuwd of die weegschaal mij nog aankan, hihi.
Hoera! Ik ben zonet 7 weken geworden. Dat heb ik gevierd door voor het eerst mijn flesje volledig uit te drinken, en daarna ben ik knorrend naar dromenland gegaan. 
! Gelukkig schaffen ze deze terug af vanaf deze maand, en zullen alle kaartjes vanaf nu de dag nadien terug besteld worden...
Waar is die uitvinder van "de Tut"? Kom hier, dat ik je mijn grootste babyknuffel geef! 
, net toen we al klaar in de auto zaten om naar de brouwer te gaan (pintjes gaan bestellen voor mijn babyborrel). Beetje stom gebeurd eigenlijk; één van de deuren was niet goed toe, waardoor het lampje van het elektronisch dashbord de ganse nacht is blijven branden... Gelukkig is lieve Hans zijn startkabels komen brengen. Als papa morgen thuis is en voor mij kan zorgen, dan kan mama na de "reload" enkele kilometers rondrijden om de batterij terug wat te voeden.
Lap! Twee weken oud, en ik heb mijn eerste verkoudheid al te pakken...
