welletjes en weetjes over onze kleine ukjes
fotootjes ...

http://picasaweb.google.com/
Goldgrube

en
https://picasaweb.google.com/
109875806998916118375

Inhoud blog
  • Twee jarigen!
  • Enfin, efkes in het heel erg kort
  • Overijverige tandenfee?
  • voorbereidingskes
  • Benieuwd...
  • Buis en Buik
  • Rekenen met kerstomaatjes
  • Van die keer dat het brave kind uit de zetel viel...
  • Op roze wolkjes
  • Blauw gepeuter
  • De geciteerden
  • Schoolse ochtendrituelen
  • spionnen
  • van dat kleintje dat ook naar school moest
  • Spraakverwarring
  • Uit het dagboek van klaspop Jules...
  • een sjaal met ...hokjes
  • welles-nietes
  • een nieuwe, liefst een blauwe
  • Leve de Kunst!
  • Ergens tussen creche en school...
  • Heet ijzer...
  • Rechtzetting
  • Kinderpraat en ander stuff (lees stof)
  • Tranen
  • Illusie der onzichtbaarheid
  • Welkom Mats!
  • Clown V
  • Welkom Lewis!
  • Laatste schooldag
  • Welkom Liv, Merlijn, Lotte, Noor en Gilles!
  • Het laatste nieuws
  • Royalist?
  • Welkom Sien bij een aflevering van “De één al properder dan de ander”!
  • zee-machtig
  • De slimste thuis
  • Welkom Maren!
  • Een slecht patattenjaar!
  • Ongeluk en geluk samen op een klein trapje
  • o dennepoo - o dennepoo
  • Dit *
  • Daar staat ie dan!
  • 'n klaarwakkere tête-à-tête
  • Dakloos met pliekplieken in de buik.
  • Potjes, toiletjes, pietjes (en sintjes)
  • Waarom spoken spoken als ze spoken?
  • Eerste schoolweek
  • Eerste schooldag...
  • Trots tot supertrots.
  • Juffrouw Gerda
  • OK - KO - OK
  • Sociaal Zeker - Zeker sociaal
  • De S van School en de G van Gotejonge
  • Over boompjes en kaatjes
  • Welkom Martijn!
  • u had het nog te goed ...
  • Kadootje voor de mama!
  • aliveandkickson...
  • Dag Senne! Dag Nora!
  • paard, geit en schaap roepen in koor "awoe de koe"
  • Medisch dossier V. - juli 2009
  • Timemanagement... voor een volgend leven wellicht!
  • Over keelontstekingen en potjestraining
  • Welkom Lieve Louise!
  • Plannen voor mannen
  • Openingszin nr 1
  • Opvoeding, niet altijd volgens hét boekje.
  • Propere vuilaards
  • Eten gelijk de groten...
  • Goed gedaan!
  • fotomodel
  • Lander-taaltje
  • Winkle(r)prins
  • Lander-manierkes
  • 't is gebeurd!
  • Peuterontwikkeling
  • knalgeel meubilair
  • Schuiten van schoenen
  • dadadadadaa
  • Het trussel-beest
  • een woordje WV
  • Hiep Hiep Hoera!
  • daguitstap voor de wetenschap
  • Mon, sluit de melkherberg maar!
  • enzovandiedingen
  • Op papa's vrije dagen...
  • Vanalles vandaag
  • Leve patoaters en carnavalisten!
  • Valhelmpje vragen aan paashaas?
  • Bataan papop
  • de vrolijke wekker
  • Hun 2e Amerikaanse president
  • "Precies zijn papa - Precies Lander"
  • de knappe kapster kapt en knipt
  • potjes en bataantjes
  • van melkjes en eiwitjes
  • Tafeltje-dek-je
  • De Sint die kwam...
  • Niet voor herpublicatie vatbaar
  • Fruitpap in de sneeuw : graaauw!
  • What's in a name?
  • Welkom Vic! Welkom Anders! Welkom Ninke!
  • Studeer eens voor kinderarts!
  • Cowtipping
  • Thuis
  • Wat zijn we weer viraal vandaag!
  • what's in a name?
  • Melkherberg
  • Zoontjeslief
  • Bweukkez
  • Reflux bis
  • Voor groot en klein
  • van keffertjes en grote blaffers
  • ijverige amb(etan)tenaren
  • Welkom lief klein buurmeisje!
  • op een blauwe maandag
  • Kloeke, schone ventjes
  • All peace and quiet..
  • Daar zijn ze!
  • 28/08/08 - 14:27 - Welkom kleine broer!
  • 08.08?
  • Toneel... 't zit in 't bloed!
  • Speelballen en kameraadjes
  • Wespie Weps
  • koekiemonster
  • van 'zelf doen'
  • Gents Bloed
  • van papapatapjes enzo
  • uurtje vakantie
  • Dunne Vandaele - dikke buik
  • Peren en Plakkertjes
  • stappenteller slaat tilt
  • Stappenteller : 3-0
  • zetelbeklimming en co
  • Sprongetje nr 9
  • nachttarief na 21 uur...
  • O soleil soleil
  • E viva el schwalbe!
  • druk druk druk
  • Bakkersmodel
  • taartje zonder kaarsje
  • 1 JAAR!
  • vandaag of morgen?
  • Nog 3 keer (door)slapen...
  • Joehoe, lekker stoer!
  • Welkom Trix!
  • Tarara-biotica
  • Feesjeu 'De zoete inval'!
  • Alles aan de kant!
  • Welkom Fries!
  • Virale speelgoedberg
  • I I I I I I I I I I I
  • Op verplaatsing
  • knarsetanden of tandenknarsen
  • rapenpoep
  • un dos tres quattro!
  • Drietand
  • Dank u Lieve Sint/Santa
  • Achterwaarts mars!
  • changement de decor
  • van moetens
  • bweurk
  • *****-omnivoor
  • rood - roodsel - roodselst
  • oor(ge)prut(s)
  • Roll over Beethoven
  • Dames en Heren...
  • Dag kleine Jack!
  • Ik presenteer u ...
  • gisteren - 6 maand - morgen
  • Welkom Merel ! Welkom Janne !
  • Dokters en vrouwen
  • Onthaalmoeder Mady
  • Welkom Tarik Eren ! Welkom Guillaume!
  • Bij de pinken
  • Andere groentjes... njam!
  • En nu? Wortelpuree!
  • En... Wortelpuree
  • Wortelpuree
  • Beljamb 2007
  • Splish Splash
  • van ai en oei naar njammie en toppie
  • Welkom thuis aan mezelf!
  • Of terug naar de 7 kilo??
  • Op naar de 8 kilo!
  • Welkom Gudrun!
  • Colores del mundo
  • Suiker voor het paard!
  • Bye bye wiegje!
  • Welkom Lien!
  • Welkom Marie!
  • crèmekes voor onderweg
  • Later
  • Snode plannetjes
  • van 'uitbeelderke'
  • Knibbel, knabbel, knuisje, wie sabbelt er aan mijn vuistje?
  • 7 weken en al bijna naar de tekenschool?
  • Belly-to-belly

    PARKMATRAS TORCK :
    De parken van het merk TORCK zijn blijkbaar iets groter dan de gemiddelde parken, waardoor de TORCK-matras die we bij een uitverkoop hadden aangekocht niet in ons park past.

    Iemand die een park van TORCK aankoopt de komende weken/maanden?
    Kom dan gerust onze matras halen; voor een luttele 10 euro mag ze weg. Spiksplinternieuw, nog in verpakking.

    stap voor stap de grote wereld in
    12-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kloeke, schone ventjes
    Kleine broer Victor is ondertussen al 2 weken 'oud'. En... hij is goed bezig! Veel drinken, veel krampen, veel volle pampers, maar vooral goed bijkomen. Toen Christine van Kind & Gezin hem gisteren op haar weegschaal legde, woog hij al 3kg900. Dat is 360gr meer dan bij de geboorte en 460gr meer dan toen hij het ziekenhuis mocht verlaten. Hij volgt nu mooi de gemiddelde curve (P50).

    Tja, aan mijn gewicht kan hij nog steeds niet tippen natuurlijk... Inhalen zal moeilijk worden, want ik heb al een voorsprong van bij mijn geboortegewicht... (ik volgde de P90-curve, ondertussen de P75-curve).

    Mama is eindelijk klaar met de dozen kleertjes te sorteren. Ze is nu vooral benieuwd of broer de broekjes en shirtjes op ongeveer dezelfde leeftijd zal dragen als ik deed... Ik was namelijk een klein bolleke, en Victor is eerder een lange smalle.

    Vandaag was een beetje een baaldag voor haar borstvoeding. Tegen de vooravond merkte ze dat de 'avondproductie' niet vettekes was... Victor was dan ook niet voldaan, en een uur later -bij een volgende poging- nog steeds niet... zodat nog een uur later maar wat melk in een flesje werd gewarmd. Ze moet rusten hé, enkel zo kan ze voldoende melk aanmaken, maar ze doet het niet. Ze loopt van hot naar her in en buiten huis, en de planning voor de komende dagen beloofd al niet veel beterschap... tsss, enfin, ge kent ze ook wel ondertussen zeker? 'k Moet het u niet uitleggen.

    Maar ze heeft ook geleerd om een beetje te plooien. Anders dan bij mijn geboorte, is ze toch overtuigd om een beetje kraamhulp te nemen en een afkolfmachine in huis te halen. Alle kleine beetjes kunnen helpen, niewaarrrr?

    Trouwens, gezien dat er eindelijk fotootjes van mijn broer op onze foto-site staan? Schoon ventjes zijn wij hé .

    12-09-2008, 22:00 geschreven door elz&ben


    08-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.All peace and quiet..
    Of toch althans zover het kan met 2 kleine spruitjes in huis, waarvan de één het op een scherp kressen kan zetten van zowel contentement als van groot (gespeeld) verdriet, en waarvan de ander ook deftig van zich kan laten horen als zijn lichaam signalen van honger uitzendt.

    De materniteitsvalies is eindelijk uitgepakt. Maar nu bevindt mama zich tussen een stapel dozen vol kleertjes van andere grote en kleine jongens. Ze sorteerde eerst wat nog 'te doen' en 'van doen' is, en nu zal ze alles nog per maat leggen om dan te zien van welke maat er eventueel iets moet worden bijgehaald. "Victor verdient ook eens iets nieuws", zegt ze, " 't moeten niet allemaal afdragerkes van broer en andere kindjes zijn"

    Mama hersteld vlug. Na een goede tien dagen voelt ze zich al bijna de oude. Goed zo, want dan kan ze zich binnenkort volop concentreren op de organisatie van de babyborrel. Feesjeuu!
    (en misschien ook wel eens op het plaatsen van fotootjes op ons foto-site...)

    Papa zijn verlof zit er bijna op  . Dus staat mama er vanaf dan terug alleen voor 's avonds en op zaterdag. Ze is alvast benieuwd naar hoe zwaar het organisatie- en time-management zal zijn. Ze wacht op het eerste moment dat wij broertjes beiden op hetzelfde moment reuzehonger zullen hebben of ons kuren krijgen...

    Victor heeft vaak last van krampjes, dus is mama maar terug aan de venkel-thee geslagen...

    Ikzelf ben reuzeblij. Nu mag ik tutjes proberen geven en aaikes ('aaite') aan onze eigen baby in plaats van aan de kleintjes in de creche. Deze morgen kwam de fotograaf langs in de creche voor mijn eerste 'school- en klasfoto'. We zijn hier allen benieuwd naar het resultaat.

    08-09-2008, 15:26 geschreven door elz&ben


    02-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Daar zijn ze!
    Daar zijn ze! Daar zijn ze!

    Mama en papa kwamen me deze avond samen afhalen aan de crêche, vergezeld van ukkiepuk Victor! Fier als een gieter wees ik naar dat mooie wezentje in de maxi cosi. En toen mijn broertje eventjes een geluidje produceerde, ging ik even dichterbij kijken en zag ik dat hij zijn tutje kwijt was. Ik heb dan maar vlug teruggestoken.

    Victor mocht ook mee in de auto met mij. Vanaf nu woont hij bij ons, dag en nacht. Thuis slaapt hij overdag in zijn wiegje aan het venster. Van de dokter moet hij veel daglicht zien, zodat zijn gele kleurtje wat zou minderen. s' Nachts slaapt hij in zijn reiswiegje in de kamer bij papa en mama, en dat wellicht zo'n 2 maand ofzo. Daarna komt hij in mijn kamertje slapen, want ondertussen zal ik verhuizen naar een nieuw bedje in een nieuwe kamer.

    En nu maar vlug groeien, lieve broer. Maar je bent alvast goed bezig. Op enkele dagen tijd weeg je al terug hetzelfde als bij de geboorte, ikzelf deed daar een weekje langer over, eerlijk gezegd.

    Wat denk je er van om vanaf nu geregeld samen een stukje te schrijven? Of misschien moeten papa of mama maar vertellen wat wij allemaal beleven. We zien nog wel.
    Eerst valiesjes uitpakken, opruimen, wastjes doen, verzorgingstafeltjes en kleerkastjes herschikken, maar vooral veel rusten die eerste dagen thuis. We moeten nu nog eventjes wennen aan een nieuwe dagindeling, zodat we misschien al tegen volgende week 'onzen draai' met zijn vieren gevonden hebben.

    Fotootjes van Victor komen één dezer in ons fotoboek. Geregeld eens komen zien dus!

    Groetjes,
    Lander.

    02-09-2008, 00:00 geschreven door elz&ben


    31-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.28/08/08 - 14:27 - Welkom kleine broer!
    Na maanden dikke buik, misselijkheid, slapeloze nachten en andere kommer en kwel, is uiteindelijk op 28/08/08 om 14h27 mijn broertje op de wereld gekomen.

    De jonge kerel, genaamd Victor (op z'n Frans), beseft nog niet goed wat er hem overkomen is en slaapt gewoon door alles heen; zelfs decibelrijke West-Vlaamse familieleden.
    De oma's en opa's van beiden regio's zijn reeds op bezoek geweest, alsook de twee peters en vele andere bewonderaars.

    Tijdens de sessies borstvoeding, of verzorging voor mama, mag ik aan het einde van de gang met de blokken gaan spelen en als ik braaf ben, mag ik zelfs in de lift op de knopjes duwen. Had ik nu maar mijn fietsje, dan kon ik crossen in die lange gang en botsen tegen de vele mensen die op zondag mijn mama komen bezoeken.

    Onder mama's kraambed staat een grote mand waarop "Kitsch" staan geschreven maar daar mag ik van papa niet mee spelen.
    Papa zegt dat daar een grote knuffelbeer van "Club Brugge" (west-vlaams voetbalploegske) in ligt te slapen, die dan binnenkort gaat verhuizen naar Sri Lanka of Senegal... (graptjen hé).
    Die slapende beer is trouwens veel groter dan mijn broertje die toch 53 cm lang is, en ook veel zwaarder dan zijn 3 kilo 540 gr.

    Als ik mijn broertje zo eens goed bekijk, twijfel ik toch of het wel mijn broertje is :
    Hij gelijkt totaal niet op mij; 't is zo ne lange smallen terwijl ik toch meer een kleine bolleke was.
    Ik sliep ook niet zoveel als Victor? maar mama zegt dat ik vroeger gerust wat meer mocht slapen zodat zij een beetje meer tijd in de tuin of in haar bedje kon doorbrengen.

    Allez, ik ga nu nog wat in mijn ééntje spelen want binnenkort moet ik mijn kleine broer entertainen met mijn Bumba-dvd die ik al zelf in de dvd-speler kan stoppen.

    Tot binnenkort op de babyborrel?

    31-08-2008, 00:00 geschreven door elz&ben


    27-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.08.08?

    Geen nieuws hier...
    Het blijft wachten op 'speelkameraadje'. Maar dat wachten zou nog wel weken kunnen duren, in het slechtste geval. Het is mama's grootste schrik om de volle twee weken overtijd te gaan, tot aan 42 weken. Ze denkt dat het wel zover niet zal komen, maar je weet natuurlijk nooit.

    Stiekem hoopt ze op augustus... Er zou nog een 'gaatje' zijn de 29ste. Even nader verklaren :
    In mama's familie en vriendenkring verjaren er heel wat mensen in de tweede helft van augustus, en er is nog een gaatje vrij de 29ste :
    15/08 : Ernst, Lotje en Liez
    19/08 : Heidi
    20/08 : Nonkel Bernard en Julie
    22/08 : Tante Frieda
    23/08 : Andy
    24/08 : Guillaume (van Andy en Kathleen)
    26/08 : Mémé Odette
    27/08 : Neefje Fries
    28/08 : Tante Denise
    30/08 : Nonkel Ivan
    31/08 : Karel, mijn eigenste nonkel

    De gaatjes van 21 en 25 augustus zijn al voorbij, maar dat zou wel erg vroeg geweest zijn. Speelkameraadje moest nog beetje groeien toen... Zou ie nu al kloek genoeg zijn?

    Wordt vervolgd...

    Grote broer Lander, 17 maand en een weekje...

    27-08-2008, 15:26 geschreven door elz&ben


    21-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toneel... 't zit in 't bloed!
    Mama had graag dat ukje 2 zich aandiende op 20.08.2008, omdat haar dat wel een leuke datum leek... Maar ondertussen staat de klok in dromenland al bijna op 02.00u op 21.08.2008... "tZal voor in een ander leven zijn, met een andere tijdstelling", zegt ze.

    Tegenwoordig slaapt ze niet goed. Uren is ze wakker en toch zeer moe... Hopelijk kan ze nog haar 2 laatste werkdaagjes uit doen, dan nog een weekendje voor me zorgen, en dan volgende week (of 2 weken, of 3 weken) zeer goed rusten terwijl ik naar de creche ga. Ze zal de rust nog goed kunnen gebruiken, vooraleer het hier dubbele voedingsshifts worden... Alles in het dubbel vanaf dan : de huiltjes, de wasjes, de kledij- en pamperworstelingen, de loopneusjes, de rode poepjes, ... Gelukkig is papa binnenkort met vakantie op het werk.

    Als de eerste drukte voorbij is, dan wordt er werk gemaakt van mijn nieuwe kamertje. De meubeltjes zijn al geïnspecteerd bij Ikea (ODDA-assortiment met heuse kapstokboom!), de verf is aangekocht, er is al afgeplakt en er is al een mooi kastje gebouwd rond de koperen verwarmingsbuizen. Opa Nieuwpoort is hiervoor speciaal van 't zeetje gekomen. Ik heb er mij al eens opgezet, en 't ziet er stevig uit. Dank U Opa! (handjesklap met diepe buiging)

    Ondertussen ben ik al enkele dagen op 'dieet' : Ik eet nog mijn patatjes, maar de rest laat ik bijna volledig staan. Dat komt voor een deel omdat ik een beetje koortsig ben (tegen tandjes of microobjes aan het vechten wellicht), maar ook voor een groot stuk omdat ik niet mag eten wat, waar, wanneer en hoe IK het wil. Dat ik zo'n kuren thuis had, was al niet meer te ontkennen... maar nu merken ze in de creche ook al dat ik bij momenten een koppig toneelspelerke kan zijn... Ik ben momenteel zeer goed in het negeren van diverse voedselpogingen en van de uitvoerder ervan...
    Dan kijk ik gedurig een andere kant op en negeer alle lokroepingen... Hoor ik iets? Zegt er iemand iets?

    Oh ja, in deze Olympische tijden toch even vermelden dat mama de gouden plak gewonnen heeft op het petanquetornooi van haar werk in het Zuidpark... Bravo! (handjesklap met diepe Chinese buiging - bis)

    21-08-2008, 02:06 geschreven door elz&ben


    18-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Speelballen en kameraadjes

    Wie? Wat? Waar? Krijg ik iets? Cool! En hoelang moet ik nog wachten?
    Het zou uit de buik van mama moeten komen... Laat mij raden : een bal? een grote bal?

    Ja, mama is de laatste weken en maanden wel ronder geworden en kan me vaak niet oppakken als ik dat wil, maar waarom dat nu precies is... dat snap ik helemaal niet. 't Zal een mooie bal mogen worden... al wordt die 'speelkameraadje' genoemd...
    Maar daar heb ik er al zoveel van in de creche...

    Mama is superbenieuwd naar hoe ik zal reageren als het gekir van dat nieuwe 'speelkameraadje' de living zal vullen...
    Afgelopen weekend heeft ze me dan ook goed afgeloerd toen Jerome en Luka op bezoek waren en toen we zelf op bezoek waren bij Lien. Bij momenten was ik zeer lief aan het lachen en het spelen. Op andere ogenblikken wou ik speelgoed afpakken of overal als eerste op en onder, niets ontziend.

    Mijn nieuwe bal/speelkameraad krijgt 2 peters, lucky one! Na weken uitstel zijn we gisteren eindelijk bij kandidaat 'peter 2' geraakt, waar ik een pakje mocht afgeven. Het werd in dank aanvaard. Volgens mama ontbreekt nu enkel nog de naam van de bal voor het geboortekaartje... al de rest is in orde. Buurman Dimi is volop aan het ontwerpen.

    18-08-2008, 11:09 geschreven door elz&ben


    11-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wespie Weps

    Toen gisteren het zonneke doorbrak, zijn we vlug even naar Parkkaffee geweest in Mariakerke. Daar werd een tafeltje uitgekozen aan de zandbak vol schepjes en vormpjes. Ik had het er best naar mijn zin. Ondertussen werd het 16uur en kregen mama en papa wel honger, gezien ze nog geen middageten achter de kiezen hadden. De kaart werd bestudeerd en toe ze er eindelijk uit waren wat het zou worden, dan werd papa omcirkeld door wespen. Die wilden alsmaar in zijn mouw kruipen.

    Mama was er niet gerust in, maar papa wou niet belachelijk lopen doen door zijn korte mouwtjes toe te houden met de hand van de tegenovergestelde arm, anders liep ie daar precies met de handen onder de oksels... Andere mensen, die zich ook in het oorlogsgebied bevonden, liepen angstig rond en maakten gekke bokkesprongen. Ook het flesje appelsap van mama had al twee bezoekers...

    Tussen de wespenverwarring in, kreeg ik ook persoonlijk een bezoekje. Er kwam een wesp op mijn neus zitten. Dat kriebelde nogal, dus wou ik met mijn handje even dat beestje verwijderen. Dat wespje vond dat niet plezant precies, en prikte me net onder de wenkbrauw. Ik werd vliegensvlug op een tafeltje gelegd, maar toen bleek dat de angel al in mijn haar hing, hij was eruit. Onder mijn wenkbrauw een klein bloedend stipje...
    Ondertussen wou mama ook nog de wespen bij papa in de gaten houden, en wou ze onmiddellijk inpakken om naar het ziekenhuis te gaan (het was zondag, en daar zit altijd wel een dokter).

    Het was dus eventjes een beetje hectisch, en de mensen rondom ons keken raar. Er was een mevrouw die het drastisch vond dat mama naar de spoed wou. Mama apprecieerde dat niet zo erg, en zei dat ze gewoon preventief wou gaan, omdat mijn ooglid binnen de korste keren zou opzwellen (mama had al eens een dik oog gekregen van een muggenbeet en vermoedde dat een wesp op zijn minst datzelfde effect zou hebben, en plus, ze wist nog niet of ik allergisch was voor wespebeten).
    Die mevrouw geloofde dat niet echt precies, maar toch vertrokken we een beetje gelijk de vlucht uit Egypte.

    Aan de auto gekomen, was er al een zwelling merkbaar. Het is nog een beetje blijven zwellen, maar mijn oogje heeft nooit volledig dichtgezeten, gelukkig. In de spoed kregen we een drankje tegen de jeuk en tegen de eventuele allergische reactie, en een briefje voor de apotheek van wacht.
    Het zag er gisterenavond al veel beter uit, maar deze morgen was de zwelling duidelijk terug. Verwacht wordt dat ik nog een drietal dagen met een dik oogje rondloop.

    Stomme weps!

    En zo wordt het een traditie dat mama hoogzwanger in de spoed aankomt en dat men denkt dat er iets met haar buik aan de hand is... (vorig jaar waren we daar ook al met papa's ellenboog...)

    11-08-2008, 09:32 geschreven door elz&ben


    08-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.koekiemonster
    Die hoektandjes, waarvan men hier eind mei dacht dat die in aantocht waren, zijn er nog steeds niet. Mama keek gisteren nog eens goed in mijn mond, maar er was niets die wees op hun komst. Toen ze even met haar vinger wou voelen, voelde ze alleen het gebijt van mijn snijtanden .

    En toch moet er volgens haar iets in mijn mondje te doen zijn.
    Al een weekje bijt ik gedurig op mijn vingertjes; mijn volledige hand gaat er soms bijna in.... Voor het eerst kan ik genoegen nemen met een bijtring, voordien hoefde ik die dingen niet (en dan te denken dat ze hier in alle kleuren en vormen op mijn tandjes lagen te wachten, al van lang voor ik geboren werd...). Maar het liefst ga ik het ongemakkelijke gevoel in mijn mond tegen door te bijten in mama's kleren, in mama's armen, in knuffels, in...
    Enfin, over mijn bijtprestaties hebben we het hier nu al wel genoeg gehad.

    Dat ik ook graag op koekjes knabbel, verwondert jullie wellicht niet hé. Wel, laat me nog even een koekjesverhaal vertellen van deze week (puur omdat mama er maar niet kan over zwijgen...) :

    Midden deze week ging ik met haar naar de gynaecoloog, even zien of alles OK was met mijn kleine speelkamereaad (die ondertussen toch zijn draai gevonden heeft). Nu, zo'n bezoekje vraagt niet alleen heel wat van mama, ook van mezelf wordt het een en ander verwacht : eerst half uurtje in auto, dan half uurtje in wachtzaal, dan half uurtje bij dokter, dan aanschuiven aan de kassa, vervolgens honger krijgen en even zien wat de cafetaria nog te bieden heeft, en daarna nog een half uurtje auto richting huisje... We waren dus zo'n 3 uur onderweg, waarvan ik toch zeker een uur in de autostoel en bijna anderhalf uur in mijn buggy heb doorgebracht... ik heb me redelijk gedragen, al zeg ik het zelf.
    Maar soms wordt dat buggyzitten toch wat eentonig, en probeer ik er uit te wriemelen of zet ik het op een zeuren. Ik kon best wel een koekje gebruiken, moet ik zeggen, dus pruts ik aan de verpakking die ik net nog vanonder mijn buggy kon zien blinken. Mama ziet mijn geacrobatiseer en zegt dat ik straks wel een koekje krijg 'als we aan de auto zijn'. Ik knik en ga braaf terug zitten. Lief toch, niet? Mama stomverbaasd, en schuift verder door bij de kassa.
    Een goeie 5 minuten later wandelen we buiten en op de parking gaat de buggy richting auto. Aan de auto gekomen, maakt mama mij los uit het buggy-harnas en, nu komt het... brabbel ik braaf dat ik nu wel mijn koekje wil...

    Opnieuw stomme verbazing... zou het kunnen dat ik als 16-maanden jonge peuter haar zin 'koekje aan de auto' echt begrepen en onthouden heb?? Ze wist al wel dat ik het concept 'koekje' en het concep 'auto' (en vooral 'onze auto') kende, maar toch was ze eventjes van haar melk... En ik? Ik heb toch maar mooi mijn koekje gekregen, hahaaaa!

    08-08-2008, 09:27 geschreven door elz&ben


    04-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.van 'zelf doen'
    De vakantie is gedaan, de deuren van de creche gingen deze morgen terug open.
    Aangekomen op de parking, viel mijn centje nog niet direct waar ik was, maar eenmaal Veerle me van achter het venster toewuifde begon ik te lachen.
    Eenmaal binnen, kon ik niet rap genoeg naar het hekje lopen om me vervolgens tussen de andere vroege vogels te mengen. O ja, ik moest nog even dada zwaaien naar mama blijkbaar, want anders wou die niet vertrekken...

    Nu maar hopen dat de 'eerste creche-dag' een beetje vlotjes verloopt. En dat ze hier hopelijk snappen dat ik ondertussen wel het een en het ander geleerd heb thuis : zelf mijn bordje uiteten met een lepel! zelf uit een beker drinken (met twee handjes)! zelf mijn melkfles drinken! zelf vanalles doen en vooral : veel babbelen en nazeggen (eenje, teenje, steenje, qiesj, andje, appe, aap, patat, patapatjes, poe, tjieptjiep,...), maar ook : veel kwaad worden, aan het haar trekken en bijten.

    Mama heeft 3 blauwe plekjes ... van mijn tandjes (komt er van als ze me hier altijd zeggen dat ik voldoende moet knabbelen, gezien ik nu veel tandjes heb!). En ik doe dat nochthans allemaal uit liefde hoor, maar ze wil het niet snappen. De laatste keer vloog zelfs haar boterham door het luchtruim van verschot en pijn.
    Ik vind het grappig als ze dan telkens 'nee' zegt... maar mijn gegiechel wordt op dat moment niet echt geaprecieerd precies...

    Hmmm... ondertussen hebben ze zelfs een strafplekje gezocht... lang moet ik er nog niet instaan, maar als ze kwaad met hun vinger wijzen dat ik na 2 seconden toch nog eventjes terugmoet voor een andere 2 seconden, dan snap ik al wel dat dit niet de meest aangename plek van het huis wordt de komende weken, maanden, jaren...
    Met oogjes vol traantjes en verdriet mag ik er dan toch uit, terwijl mama nog eens zegt waarom ik daar moest staan. 'k Begrijp het wellicht nu nog niet, zegt ze dan, maar dat komt nog wel...

    Tiens, was dat hier niet allemaal 'peace and anarchy' op deze wereld? Had ik dat geweten...

    04-08-2008, 11:29 geschreven door elz&ben


    25-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gents Bloed
    Stel dat er een boek bestaat over '100 manieren om nen bloedneus te krijgen', dan durf ik wedden dat mijn manier er nog niet in opgenomen is!

    Dus, mama's en papa's opgepast, hier komt een situatie die ge dus onder de huis-tuin-of-keuken-accident kunt plaatsen :

    Men neme een klein tetrabrikske appelsap en geeft het aan zijn uk van 16 maand. Na het drinken vraag je beleefd om dat brikske op het salontafeltje terug te plaatsen. Het gehoorzame kindje doet dat, maar struikelt net op het laatste nippertje en valt voorover... Het rietje van het brikske past perfect in een klein neusgaatje... Dat neusgaatje vindt dat niet plezant en bloedt vervolgens een beetje...

    Idioot, niet?
    Ik ben niet eens stoer over kop gegaan enzo...

    Gisteren ben ik met mama en papa naar de Gentse Feesten geweest. Samen met Lien en Flo heb ik mij wat vuil gemaakt aan echt baudelo-stof. Daar waren zeer veel kindjes, allemaal voorzien van zonnepetje en zonnecreme. Ik kreeg een chipke van een wildvreemde (nadat ik die uit zijn handen heb gekeken), ik kreeg potjes-fruitpap (bweukkes), gezien mama het niet zag zitten om daar eventjes kersverse te maken, ik heb een bere-koekje met confituur gegeten, ik heb mijn verse aardbei terug uitgespuwd, ik ben gaan dansen bij rasta-trommelaars en ik heb vooral veel (kilo)meters afgelegd aan de "leiband voor stappende peuters" (zodat ik niet kon verdwijnen in de massa, al had ik al mijn identificatie-armbandje om...). Ik was een beetje "zwart gelijk mollekesgat", en toen ik moe werd, gingen we vlug terug naar huis met de Gentse Feestenbus. Thuis wachtte me een zalig badje (jaja, na maanden protesteren, blijf ik het nu heel plezant vinden).

    Mama kan niet ver meer stappen, dus veel verder dan het Baudelo-park zijn we niet geraakt. Misschien dat ze komend weekend nog eens naar de feesten gaat met mij, al zal het dan wel nog drukker zijn...

    25-07-2008, 17:54 geschreven door elz&ben


    23-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.van papapatapjes enzo
    Er zijn verbouwingen bij de buren, aan de aanpalende muur. En gezien er maar 1 rij baksteentjes tussen de huisjes zit, is het precies of ze kloppen hier in onze eigenste living... (als dat straks maar niet letterlijk het geval wordt, hihi, we houden de muur goed in de gaten)

    Gevolg : van de overdagslaapjes zal er niet veel terecht komen. Ik zal dus een paar dagen lopen zeuren, hangen,...

    Morgen is papa thuis en plannen we veel boodschappen te doen, ik zal maar moeten tukjes doen in de auto of in de buggy. Ook ideaal excuus om dus even naar de Gentse Feesten te gaan, niet?

    Mama kreeg afgelopen weekend weer maar eens het signaal dat ze best niet teveel meer de wereld probeert te verzetten. Haar buikje vind het welletjes. Dus is ze maar in een nachtelijke slapeloosheid het een en ander voor de materniteit beginnen klaarzetten : dreft, handdoeken, glazen,... De doopsuiker is nog niet klaar, maar dat is voor volgende week zegt ze. De geboortekaartjes zweven ook nog in het ijle. Beeb moet dus echt nog wel een paar weken wachten hoor!

    Ondertussen ben ik dus 3 weken thuis, want de creche is met vakantie. We zijn halverwege vandaag, en soms mis ik wel eens de andere kindjes. Maar gelukkig wordt het nu mooi weer en kan ik de komende dagen mijn zinnen buiten wat verzetten.

    Mama vindt mijn vakantie ook het ideale moment om zelfstandig te leren lepelen in mijn 'papapatapjes'. En het begint aardig te lukken. Gisteren heb ik mijn bordje (met hoge rand nog wel) volledig zelf uitgelepeld en de inhoud ervan is voor 90% in mijn mondje terechtgekomen. Groot succes dus.

    Ja, mijn woordenschat gaat er stilletjes op vooruit, al zijn het vooral zelf samengestelde woordjes. Maar ze begrijpen me hier. Zelf doe ik ook heel flink mijn best om hun woordjes te begrijpen, en het lukt elke dag beter. Pfff, ben ik blij dat ik nu beter begrijp wat ze hier allemaal bedoelen zeg, dat scheelt een paar huiltjes op een dag.

    Dada!


     

     


    23-07-2008, 11:38 geschreven door elz&ben


    14-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uurtje vakantie
    Wat een familiaal weekendje zeg...

    Zaterdag kwamen Oma en Opa Rekkem op bezoek, vergezeld van meme en pepe. Ze hadden taart mee en pistolets enzo... ik heb de ganse namiddag gesmikkeld. Mijn fruitpap heb ik wijselijk laten staan, zogezegd omdat de kiwi nog te zuur was.

    Zondagochtend zijn we naar Nieuwpoort-stad getrokken om mijn Oma te bezoeken in rusthuis " De Zathe". Daarna in een blitsbezoek even Opa opgezocht, en gezien het daarna toch file-tijd was, en ik in de auto lag te slapen, zijn mama en papa nog eventjes afgereden naar Oostende, zodat ze toch even de zee zouden hebben gezien deze zomer.

    Het was immers mama's laatste 'verre tocht' vooraleer de baby er is. Ze zal de zee nu niet meer zien tot volgende zomer, zegt ze. Ze wou de dag eindigen met "een uurtje vakantiegevoel", waardoor ze kost wat kostte nog een wafel met ijs en chocolade wou + een verse fruitsap. Werd ik niet toevallig wakker dan... timing is alles!
    Papa en ik gingen dan maar gedwee mee, omdat we wel wisten dat we dan ook iets zouden krijgen. Zo komt het dat ik mijn eerste pannenkoek heb gegeten en dat ik mama haar fruitsap heb opgedronken. Ja, er zat wel een rietje in hé, en drinken met rietjes is 'mijn specialiteit'.

    Qua onverantwoord ouderschap kon het wel tellen : geen volwaardig voormiddagslaapje (tenzij dat half uurtje in de auto), geen namiddagslaapje (tenzij dat kwartiertje in de auto voor oostende en die drie kwartiertjes na oostende), biefsteak friet (ipv echte groentepap), pannenkoek en ijs (ipv fruitpap), ... Maar het is hen vergeven.

    Ik mag nu drie weken thuis aan hun rokken en broeken hangen, want de creche is met vakantie. Er zal dus nog wel eens een koekje uit de lucht komen vallen wellicht.
    Al starten we vandaag met een dagje 'gezond rantsoen', hebben ze verwittigd.

    Door ons bezoek aan Nieuwpoort hebben we het verjaardagsfeestje van Amélie moeten missen. We proberen dat op een andere keer goed te maken.

    14-07-2008, 10:54 geschreven door elz&ben


    08-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dunne Vandaele - dikke buik
    Ik heb mijn eerste idool! Allé, ik heb er wel meerdere, maar er is er al eentje waarvan ik zonder probleem de naam kan uitspreken : Bumba, en zijn vriendje, buma-oe. Ja, de letter 'L' gaat wat moeilijk precies. Ik noem mijn bal dus ook gewoon 'ba'.

    Verder spreek ik nog steeds van mama, papa, tutte (de drie dierbaarste zaken uit mijn leven) en gebruik ik daarnaast nog wat koeterwaals dat alleen verstaanbaar is voor mijn huisgenoten. Jasje is 'jaje', maar mijn flesje melk of flesje water is eigenlijk ook 'jaje'. Als ik het thuis beu ben, haal ik mijn jasje en zeg ik dada, en als ik de leeuw in mijn boekje zie, grom ik aanstangjagend.

    Voor de rest gebruik ik heel veel non-verbale communicatie : Ik schud gedurig mijn hoofd van links naar rechts bij al wat ze mij aanbieden en wijs ik naar alles wat ik wel wel (best wel veel).

    Zou ik bijna vergeten vertellen, maar ik heb die stoere stapschoenen ondertussen al 3 volle dagen aan mijn voeten. Ik loop er wat onhandig mee, maar oefening baart kunst. Ik wil ook eindelijk eens een paar meter aan het handje lopen... vooral als dat andere handje iets vastheeft wat voor mijn maagje bedoeld is. Zo niet, dan ga ik liever waar ik zelf wil.

    Gisteren heb ik mij eens kwaad gemaakt op een verpleegster. Mama moest van haar op een bed gaan liggen en ze werd verbonden met draadjes en een machine die drie kwartier lang ferm veel lawaai maakte. Mama beweert dat ze dat uit vrije wil liet doen, omdat ze een beetje ongerust was over dat babytje in der dikke buik. Ze voelt het te weinig naar haar goesting en ze slaapt al een week niet; 'n goede combinatie om rampscenario's te bedenken waarvan ze dan weer niet kan slapen... dus eventjes zichzelf gaan geruststellen. Alles bleek ok, al heeft ze blijkbaar al heel veel harde buiken voor de weken dat 'ze nog te gaan heeft'. Rusten dus, maar dat heeft ze al vaker gehoord. Luisteren is blijkbaar iets anders. Het moet iets moeilijk zijn, dat luisteren, maar ik heb al door dat ik dat ook zal moeten oefenen...

    08-07-2008, 09:49 geschreven door elz&ben


    26-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Peren en Plakkertjes
    Gisteren kwam buurvrouw Hilde op bezoek, samen met Tobit en Annelot, om nog even af te spreken voor de straatBBQ van zaterdag. Ik mocht mijn trapkunstjes tonen en mama babbelde maar wat verder terwijl ze ons bezoek aan Kind en Gezin aan het vergeten was. Toen onze bezoekers de deur uit waren en ik aan een nieuwe pamper toe was, viel mama haar 'ne frank'. Oeps, vlug gebeld, en meer dan een half uur later dan voorzien mochten we toch nog langsgaan.

    Ik werd met blote benen en vuile pamper in de auto gedropt, terwijl er in de vlucht nog een pyama werd meegegritst en een tutje. Dat tutje zou volgens mama van doen zijn na de 2 spuitjes die me te wachten stonden.
    Hals over kop kwamen we daar toe, ik half gekleed en bezweet, mama dikbuiks vol plekken... Andere mama's en kindjes kwamen uit een doosje om toch een goede indruk na te laten bij K&G...

    Zowel de weegvrouwen, de verpleegster als de dokter waren vol lof over me : goed in lengte, gewicht, tanden, alertheid, vrolijkheid, stappen, brabbelen, ... Ook allen hadden ze dezelfde repliek : "die weet wat hij wil, da's er eentje waar ge nog uw peer mee zult zien"... Mama knikte instemmend en stilzwijgend... Ze weet het al wel, dat ik wellicht niet van de stilste en de braafste zal zijn, dat ze me goed in de greep zal moeten houden of dat ik anders de lakens begin uit te delen thuis (en elders)... maar dan lach ik eens vrolijk, doe ik vlug eens een second beschaamd en iedereen is weer ingepalmd zie . Gelijk in de creche : ze zien daar wreed met mij af en toch zien ze me verschrikkelijk graag komen. Ze moeten daar lachen met mij vele kuren en streken.

    Mama en papa vragen zich af hoe het komt dat ik ben zoals ik ben? Ze denken me correct en consequent op te voeden, en toch zit er een grote deugniet in mij verscholen. Zou dat dan toch met het bloed worden meegegeven? Man man man, dan zijn ze nog niet aan de nieuw patatjes zunne!

    Enfin, genoeg gestoef en gezever. Of toch niet? Toch nog even vlug zeggen dat ik gisteren geen kik gegeven heb bij 'mijn' spuitjes; tenzij je wel mijn gemor wil meerekenen omdat mama mijn armpjes moest vasthouden van de dokter. Ik was toch flink blokken aan het stapelen? Hier loop ik nu met 2 plakkertjes op mijn billen... geen zicht vind ik zelf.

    26-06-2008, 14:36 geschreven door elz&ben


    25-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stappenteller slaat tilt
    En we zijn vertrokken... van de ene kant van de living naar de andere. Soms eens met een rustpauze, soms in één stuk. Meestal nog waggelend gelijk een gansje, maar elke dag lukt het iets beter (je mag er gewoon niet staan op kijken). Ik kan zelfs al van 90° van richting veranderen zonder vallen en gewoon doorstappen. Maar als het vlug moet gaan, verkies ik toch nog om te kruipen hoor.

    Ik mocht deze week als eens van die kloeke stapschoenen proberen. Ik vond dat best wel leuk; ik blonk van trots. Maar mama zegt dat ik ze pas krijg nadat ik eerst nog een beetje op blote voetjes en met mijn soepele sloefjes geprobeerd heb.

    Zaterdag is het straat-BBQ in onze tuin, dan komen heel wat buren en buurkindjes op ons 'pelouze' zitten (vorig jaar hebben we die op het nippertje gemist omdat ik die avond naar het ziekenhuis moest). Papa heeft hiervoor speciaal het gras nog eens gemaaid vorig weekend. Lekker kort. Nu zie je weer de steentjes liggen die ik er overal heb tussengegooid .

    Nu ik kan stappen, wordt het natuurlijk extra opletten voor mama dat ik niet zomaar de tuin uitwandel of even mijn handjes aan het BBQ-rooster vastklamp. Ze heeft alvast "kippendraad" (!!!!) gekocht om rond de BBQ te zetten... chick! De nieuwe tuinslang ligt ook al klaar, want een greppeltje graven in het gras, zoals bij de scouts, vond ze net iets te ver gaand...

    Voor de rest gaat alles hier zijn gewone gangetje (hem j'em? hihi) voor een 15-maanderke : lekker tegendraads doen en zelf niet weten wat ik eigenlijk exact wil. Zitten smikkelen als de fles wordt getoond, maar eenmaal aan de lippen moet ik dat ding eigenlijk helemaal niet, ... en zo van die truken. Blijkbaar sta ik aan de rand van de NEE-faze, en die kan wel enkele jaren duren... Eventjes geduld nog dus met mij.

    Vanavond naar Kind en Gezin. Wellicht wordt dat weer een prikje... Maar ik ga daar eens al mijn tanden laten zien! Volgens mama's vriendin Marianne, tandarts in de Limburg, ben ik ver vooruit op het kiezen-schema. De dokter past dus maar beter op zijn vingers vanavond!

    25-06-2008, 10:00 geschreven door elz&ben


    11-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stappenteller : 3-0
    In de creche staat mijn stappensteller op 3 (of dat beweren ze daar althans, volgens mama. Ik kan haar nog niet zeggen of het waar is of niet...).
    Thuis staat hij op : 0 (salontafelrondjes niet meegerekend)

    Aan het handje wil ik al helemaal zelfs geen proging doen.

    Ook al willen ze hier niets forceren, en komt wat komt, toch wil mama dat het nu vooruit gaat.
    Ze heeft een beetje veel pijn in de rug met momenten, waardoor ze me beter zo weinig mogelijk oppakt, meesleept,... Ze moet rusten van de dokter en veel dafalgannekes slikken.
    En ze ziet dat niet zitten... ze denkt aan softenonkindjes, aan verslaafde tom boonekes, aan ...

    Rusten, dat houdt volgens de dokter in : 'zoveel mogelijk liggen en zo nu en dan eens bewegen, nietske heffen, niet teveel autorijden, en vooral aan de verleiding kunnen weerstaan om onkruid van tussen de steentjes te halen!'
    Makkelijk gezegd tot je naar onze oprit kijkt. Groen is een mooie kleur, maar toch stekt het bij tijden in haar ogen...

    11-06-2008, 10:59 geschreven door elz&ben


    03-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zetelbeklimming en co
    Afgelopen weekend was het de bedoeling om met mama nog even af te zakken naar Rekkem en omstreken : Opa Rekkem was jarig geweest, er moesten nog kleertjes terug naar Emiel, we wilden ook wel eens zien hoe flink Merel al gegroeid was, en weliicht zouden we op nog wat plaatsen ons hoofdje binnensteken.

    Maar helaas...mama haar rug zegt dat het allemaal welletjes is geweest. Gedaan met gesleur naar links en rechts. Ze moet zich een beetje beperken tot het gesleur met mijn goeie 11 kg hier in huis (al is dat zelfs al te veel voor dat tere rugske). Stilaan begint ze toch uit te kijken naar mijn eerste stapjes, al weet ze dat het dan ook geen makkie zal zijn om mij overal achterna te hollen... het is eent raag leerproces, maar er zit toch voorruitgang in : we stappen rond de salontafel, langs de zetel (en uitstekende benen), achter een vooruitschuivend stoeltje, achter een loopauto, ... als we maar op tijd en stond onze buik ertegen kunnen leunen om even te rusten. En dat lukt nu net niet wanneer ik aan een handje zou leren lopen, dus doe ik dat momenteel absoluut nog niet.

    Ik oefen met zelfstandig rechtstaan uit het niets, al is dat nog met veel vallen (waarbij de hoek van de salontafel nogal eens in de weg durft te staan - ienieminie blauw oog...).

    Verder doe ik wel al de gevaarlijkste zaken : alleen de grote trap op, alleen de zetel in, alleen op de salontafel kruipen, alleen mijn kleine stoel naast een grote zetten en zo pogingen doen om op de grote tafel te geraken... Het gevolg is dat ik geen seconde meer alleen gelaten wordt of anders ze vinden me terug halverwege de trap of ondersteboven naast de zetel...

    Ik heb wel door dat ik achteruit de zetel uit moet, maar soms vind ik dat dat te traag gaat en duik ik toch nog liever met het hoofd vooruit.

    De reflexen van mama en papa worden hier dus danig op de proef gesteld, iets wat blijkbaar ook al niet goed is voor de rug... Mama slaapt er niet goed door, ze kan niet deftig zitten op haar werk, ze kan niet meer heffen, autorijden doet zeer, op de bus zitten doet zeer,...

    Ze zal eens naar de dokter gaan, zegt ze. Al is ze al op voorhand bang dat die zal zeggen dat ze nog 3 goeie maanden moet rusten. Enfin, bij deze wil ik haar verontschuldigen voor het feit dat ze niet meer gans België met mij zal rondrijden de komende weken. Maar je kan mij altijd bewonderen op onze fotosite natuurlijk .

    tata

    03-06-2008, 09:59 geschreven door elz&ben


    30-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sprongetje nr 9
    Bestseller "Oei ik groei" ligt ook bij mama op de nachttafel. Daaruit leert ze waarom ik soms eens ambetant loop of wat mijn verwachte ontwikkelingen zouden moeten zijn.
    Ze vindt er soms geruststelling in, maar vaak ook een beeteke frustratie. Mama vindt het precies een 'stoefboek', zo van 'zie es wat mijn kleine al kon toen ie nog maar x weken was'.

    Ik volg de beschreven ontwikkelingen altijd met wat achterstand, maar da's niets ergs, want ze hoort bij andere mama's overal hetzelfde. Het boek beschrijft de allervroegste momenten dat je alle mogelijke ontwikkelingen kunt opmerken (door de weinige mama's die niet gaan werken en ganse dagen met hun spruit kunnen bezigzijn...). Dus geen paniek als ik de diverse 'winkeltjes' niet in de beschreven week opentrek.

    Sprongetjes... nooit echt last van gehad; of toch niet van de 8 die in mama's boek staan. Ondertussen staan in de nieuwe versie ook sprong 9 (rond 62 of 65 weken - nu dus!) en 10 (18m-2 jaar) beschreven; dat heeft mama gezien toen ze het boek vorig jaar kado deed aan de mama van Guillaume. Wil het toeval nu dat ik net wél veel last heb van sprong 9, die dus nog niet in mama's 'oude' versie staat... 

    9e keer, goede keer ? : slechts slapen, slecht eten (tot zelfs niet eten), geprikkeld lopen, hangerig, huilerig, altijd a/d rokken hangen, dromen, ... het ganse gamma passeert hier de revue. Ik wil contant vastgepakt worden, eenmaal vastgepakt wil ik op de grond, op de grond besef ik dat ik wil vastgepakt worden, ik huil, ik sla, ik lach, ... (ondertussen een paar dagen koorts doen) ... ik heb het lastig met mezelf.

    Niet simpel ze ouder worden... Al die indrukken die op me af komen : speelgoed (vliegende duploblokken), tv en bijhorend 'bakske', gsm's, klokradio's, creche, bezoek, auto, winkelkar in, winkelkar uit, jas aan, jas uit, pamper af, pamper aan, nagelschaartjes, een mond vol groeiende steentjes, eten, drinken, geluiden, smaken, geuren, voeten die twijfelen of ze me al zouden kunnen houden, gebrabbel van mama en papa die ik niet begrijp, mama en papa die mijn gebrabbel niet begrijpen, ...
    Je zou voor minder lastig lopen, niet?

    En dan willen ze me ook nog eens proper gewassen krijgen. Tarara, geen water aan dit lijf! Mama is natter na mijn bad dan ikzelf . Het idee 'zwemgewenning voor baby's' bergt ze best nog even op in de kast...

    Nog even tanden bijten en dan komen we weer in de 'zonnetjes-weken'. En dan... op naar sprong 10!

    30-05-2008, 10:02 geschreven door elz&ben


    28-05-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nachttarief na 21 uur...
    Afgelopen maandag had ik precies een beetje warme handjes toen ik aan crecheverzorgster Priscillia werd afgegeven. Later die dag begon ik koorts te krijgen, waardoor crecheverzorgster Veerle even naar mama belde met de vraag om mij eventueel zo vroeg als mogelijk af te halen. Mama mocht niet uit haar vergadering, dus duurde het tot wel 16u45 tegen dat ze bij mij was.
    Rond 18uur kreeg ik perdolan-siroop. Tegen 20u had ik nog 39,5, dus kreeg ik Junifen-siroop. Maar dat hielp allemaal niet veel. ik bleef huilen en had duidelijk veel last met mezelf... Rond 21u15 had ik ondertussen al 40,1° koorts.

    Hm, dachten ze hier, niet pluis. Normaal zou koorts moeten zakken na die siroopjes. Er werd nog een tapke gestoken en even naar de spoed gebeld om te horen of we eventueel eens op controle mochten. Die spoed-mevrouw vroeg om toch eerst de huisarts te bellen. Was net die dokter van dienst waar ik altijd 'niet ziek' verklaard wordt, die dokter die zegt dat mama niet te vlug naar de dokter mag lopen, die dokter die niet weet dat we al 2 keer in het ziekenhuis zijn beland nadat hij zei dat er niets aan de hand was, die dokter... die mama liever niet aan de lijn kreeg dus... maar het is een groepspraktijk en we hadden pech : hij had de wachtdienst...

    Dokter in aantocht. Mijn koorts begint te zakken tot 39°.
    Dokter belt aan. Mijn koorts zakt tot 38,6°.
    Dokter komt binnen : mijn traantjes verdwijnen en ik begin te lachen gelijk zot.
    Dokter zegt : niets ergs... 75 euro aub!!!!! (nachttarief hé, "u had maar moeten bellen voor 21u")
    Dokter weg. Ik zit te grijnzen in de zetel. Mama en papa lustten me een beetje rauw precies, maar toch kiezen ze ervoor om naar het frietkot te stappen....

    Alweer dus bij die ene dokter een mal figuur slaan...
    Van ontzetting vergeet mama een briefje te vragen voor haar werk en voor de creche. Daar kan ze nu ook nog eens betalen...

    Dinsdagochtend blijft mama thuis van haar werk. Ondertussen begint de koorts terug te stijgen en hang ik de ganse tijd aan haar broek te bengelen (ze doet de ganse dag over een halve strijkmand...). Ze belt haar werk en de creche af voor de namiddag. Ik blijf water drinken, maar weiger verder zowat alle vaste en vloeibare zaken (koekjes, yoghurt, groeimelk met fristismaakje... alles waar ik anders zo gretig in ben, laat ik nu staan).

    Tegen de avond loopt het weer op tot 39,7°. Slapen lukt me niet, ik wil enkel schootzitten en dan nog... Eenmaal alle blokjes en andere speelgoedonderdelen eindelijk zijn opgeruimd (duurt een tijdje gezien die buik bij mama in de weg zit), word ik opnieuw klaarwakker en vrolijk. Om 23u30 smijt ik alles vrolijk terug in het rond. Mama rust in de zetel tot ik terug moe word.
    Om 3uur deze nacht terug klaarwakker. Geen koorts meer.

    Deze morgen met 37,7 word ik toch naar de creche gestuurd, met een zakje vol eten, drinken en koortsproduktjes...
    Mama belde deze middag eens terwijl ik in mijn bedje lag. Crecheverzorgster Natacha (zo hebben we ze alle 3 in 1 berichtje) zegt dat ik duidelijk stiller en rustiger ben dan andere dagen, maar dat ik nu op 37,5° zit. Ondertussen zijn wel rode stipjes te zien, maar dat is normaal na enkele dagen koorts.

    Ondertussen loop ik ook lastig, want mijn hoektandjes willen zich nu nog tussen al mijn andere wringen... bijna een mondje vol

    28-05-2008, 14:37 geschreven door elz&ben


    Kindertaal...

    LENTE/ZOMER 2011-2012
    - V: zegt nog steeds 'Roranje' of GRoranje' ipv 'Oranje'
    - V: ook steeds Gwonen ipv Wonen
    - L: pasoppen ipv oppassen
    - L: Laat mij met grust ipv rust
    - L: ozeeaan ipv oceaan

    WINTER 2011-2012
    - L hoort liedje van Madonna en zegt tegen Victor : "kom broer, een beetje rock en roll dansen..."

    Zomer 2011
    - V: Vogelhuis (ipv struisvogel)
    - V: Spionnen eten (ipv champignonnen)

    LENTE 2011
    - L: Hooftevrees (koorts/hoofdpijn)
    - L: Koortsevrees (koorts/hoofdpijn)

    WINTER 2010-2011
    - L: kabaai (ipv kabaal of lawaai)
    - V: Sootje Sitten (Schootje Zitten)
    - V: Seeuw (Sneeuw)
    - V: Ragen (Dragen)
    - L: Knieten (ipv knieën)
    - V: neusbaby (ipv baby neushoorn)


    WINTER 2009-2010
    - L: moet niet spruitjes, spruitjes komen uit de poep (28/12)
    - V: Kaatje! (telkens hij de gele krullebol opmerkt)
    - V: pijn gedaan (eerste 'uitdrukking'; eerste "tweewoordenzin") (29/12)
    - L: die huilt die kleine kind (over Victor) (3/2) 
    - L: Vriesvies (ipv diepvries) (2/3)

    HERFST 2009
    - pajettie (spaghetti op 01/10/09)
    - zingend van 'vila vila vila vila' (liedje van 'il etait une fois' : "la vie la vie la vie")
    - seilach (hagelslag - okt 09)
    - oppepeten (opgegeten - okt 09)
    - kofo (choco)
    - kapionen (kampioenen)
    - sool (school - nov 09)
    - Heb mij gefliekt (ipv verslikt - nov 09)
    - veel rénene é mama (regen)
    - pliekpliekjes (picnic-jes)
    - uw poep is vuil (wijzend naar een ontblote schaamheuvel :-)

    ZOMER 2009

    - mama toch!
    - ola! mooi! (kijkend naar Lien)
    - mama, pamper doen, kaka daan, ik stink een beetje.
    - Tietor is beebie, Nander is kleute, papa is kok, mama is btiende
    - Papa is kok, ete make vo alle mense
    - nee Tietor, mag niet, niet in mondje (bij gelijk wat Victor naar zijn mond brengt, en dat is nogal veel...)


    andere saaits
  • Elz en Ben - hersenspinsels
  • miekenstievenbennenfries
  • Tine en Tijs in Zambia!
  • Pé (van Lien) AKA Radiofonisch Insitituut
  • Lien (van Pé)
  • mama isma
  • kinderpraat en mama-energie
  • de CRECHE
  • de SCHOOL
  • Veerle en co @ USA

    onze gegevens...

    GEBOORTE :
    Lander : 52 cm - 3kg780
    Victor : 
    53 cm -  3kg540

    2 WEKEN :
    Victor : 3kg900

    1 MAAND
     
    :
    Lander (4W+3D) : 56 cm - 5kg140
    Victor (4W+1D) : 4kg750

    Victor (5W+1D) : 57cm - 4kg650
    Victor (5W+5D) : 58cm - 5kg200

    7 WEKEN :
    Victor :
    59 cm - 5kg740

    9 WEKEN :
    Lander (2M+2D) :
    60 cm - 6kg350
    Victor (2M+1D) : 5kg870

    10 WEKEN :
    Victor :
    62 cm - 6kg020

    14 WEKEN :
    Lander (3M+6D) : 63 cm - 7kg420
    Victor (3M+6D) : 6kg875

    15 WEKEN
     
    :
    Victor : 65 cm - 7kg 360

    16 WEKEN :
    Victor 
    : 66 cm - 7kg 670

    17 WEKEN (bijna 4maand) :
    Lander : 66,4 cm - 7kg600

    19 WEKEN + 3D :
    Victor 
    : 8kg 190

    5 MAAND + 1D :
    Victor 
    : 69 cm - 8kg 510

    26 WEKEN (ofte 6 maand!):
    Lander : 71,1 cm - 8kg900

    7 MAAND - 2D :
    Victor 
    : 72 cm - 9kg 600

    38 WEKEN (bijna 9 maand!):
    Lander : 74cm - 9kg920

    41 weken 
    (9M+11D) 
    :
    Victor : 75 cm - 11kg000

    47 WEKEN (10,5 maand!):
    Lander : 76cm - 10kg420
    Victor : 78 cm - 11kg300

    11 maand:
    Victor : 11kg600

    49 WEKEN :
    Victor : 78 cm - 11kg900

    51 WEKEN
    (bijna 1jaar!)
    :
    Lander : 10kg840
    Victor : 12kg400

    53 WEKEN (1jaar!):
    Lander : 77 cm - 10kg960

    56 WEKEN :
    Victor : 80 cm - 12kg020
    en...8 tanden!

    15 MAAND :
    Lander : 81,5 cm - 12kg340
    Victor : 81,5 cm - 12kg620
    en beiden ... 12 tanden!

    17 MAAND :
    Victor : 13kg000

    Lander op ...
    19 MAAND :
    84cm - 13kg300

    22 MAAND + 9D:
    88,5cm - 13kg080

    26,5 MAAND:
    92cm - 15kg500

    27 MAAND + 3W:
    idem

    30 MAAND (2,5 jaar)
    :
    94cm

    32 MAAND +2W:
    97cm - 15kg300

    Tandejezzz Lander :
    29 sept. (6M9D) : Tand nr 1
    5 oktober : Tand nr 2

    26 december : Tand nr 3
    14 januari : Tand nr 4

    6 februari : Tand nr 5
    14 februari : Tand nr 6
    eind juni : reeds 12 tanden...
    herfst 2008 : nog eens 4 hoektanden

    Tandejezzz Victor :
    20 april (7M23D) : Tand nr 1
    23 april : Tand nr 2
    2 juni : Tand nr 3
    20 juni : Tand nr 4
    27 juni : Tand nr 5
    1 jaar voorbij : 8 tanden

    Gastenboek
  • Jullie adres
  • Veerle
  • veerle
  • Bloggende Mama's veroveren het internet !
  • knuffel

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Blog als favoriet !

    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    geert_frickelo
    www.bloggen.be/geert_f


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs