PARKMATRAS TORCK : De parken van het merk TORCK zijn blijkbaar iets groter dan de gemiddelde parken, waardoor de TORCK-matras die we bij een uitverkoop hadden aangekocht niet in ons park past.
Iemand die een park van TORCK aankoopt de komende weken/maanden? Kom dan gerust onze matras halen; voor een luttele 10 euro mag ze weg. Spiksplinternieuw, nog in verpakking.
stap voor stap de grote wereld in
16-01-2008
I I I I I I I I I I I
Vandaag, 16 januari 2008, is het de 11e dag dat ik last heb van diarree... is het de 5e dag dat ik in het ziekenhuis aan een infuusje lig... is het de verjaardag van mijn meter Sue en kan ik haar niet gaan feliciteren. Vandaar dat ze langs deze weg een hele grote smakkerd krijgt : ieperdepiep oera!!!
Duimen voor mij dat ik gauw terug naar huis mag hé. tata
Raad eens waar ik mij sedert zaterdagavond, na 8 dagen diaree, bevindt?
(oeps, foto lukt niet, later proberen we nieuwe poging)
Het lijkt erop of ze mij intapen voor een bokswedstrijd, maar het is gewoon op safe spelen, gezien ik momenteel aan een infuusje hang. En die draadjes zijn o zo interessant . Gisteren, zondag, was er beter geen bezoek (ik was wa flauwkes), vandaar dat ik aan niemand mijn nieuw tijdelijk verblijf heb laten weten. En morgen mag ik misschien al terug naar huis. Kloeke dingen ze, die infusen...
Jawel, ik heb dan uiteindelijk ook in de creche andere kleertjes moeten krijgen.... Veerle heeft mama gerustgesteld dat het niet van de raapjes kon zijn, maar dat het wellicht een buikvirusje is. Of zou het mijn vierde tandje zijn?
Thuisgekomen kreeg ik wat vies water vol mineralen voorgeschoteld. Tegen de uitdroging.
Woehoe, als ik straks vier tandjes heb, dan kan ik nog beter tandeknarsen dan dat ik nu al kan .
Het is een publiek geheim dat ik grote proties eet... en als mama dan eens patatjes voor de diepvries wil maken... dan staat ze uren voor de baby-cook te koeleloeren... Vandaar : papa heeft een grote stomer gekocht, zodat er meerdere porties in één keer kunnen worden klaargemaakt. Zo gezegd zo gedaan : zaterdag werd vis gestoomd, patatjes, witloof, courgette, raap. En dan in de babycook de portietjes gemixd, laten afkoelen en hop : diepvries binnen.
Gisteren mocht het eerste potje dan terug bovenkomen : Vis met witloof en raap. Njammie.
Ken je de uitdrukking 'in iemands rapen schijten"? Wel, sedert gisteren namiddag ken ik zelfs de letterlijke betekenis van 'rapen schijten' (excusez-moi le mot). En iedereen hier ten huize zal het geweten hebben. Toen mama mij, na een winterwandeling door de stad, terug in mijn autostoel wou steken, hing er een luchtje rondom mij. Vlug eventjes ververst in de kofferruimte (plaats zat daar) : pfff, wat een geurtje... pfff, van navelputje tot rug.
Thuisgekomen stond mijn badje al klaar (telefonisch gereserveerd). Helaas, eenmaal in bad broebelde het weer in de buik... Ik werd van badje naar douche gesleurd... Eenmaal terug verse kleertjes aan, begon het verhaaltje terug van begin af aan... Toen mama mij terug uit mijn vuile kleertjes stroopte, heb ik het verversingskussen met bijhorende tafel ook nog eens van een nieuw kleurtje voorzien... Terug onder de douche. Gelukkig bleek de buikstorm gaan liggen. Niet voor lang. Want toen ik net mijn pyama aan had, was het weer van dattem... Hop, alweer een verse tenue. Je zou mama's gezicht moeten zien, telkens ze die kleertjes moet uitwassen. Precies of ze bang is van een beetje poep... (Ze beweert dat rapenpoep de meest stinkende is van allemaal...)
Nu zie ik al een paar mama's denken : ja wat wil je als je die ukkepup vol rapen steekt... Wel, eventjes vermelden toch dat ik zeer graag raap met rode biet eet, en dat ik dat allemaal braafjes en rustig verteer. 't Zal em in de combinatie met witloof liggen . Ik heb ook de ganse dag de hik gehad... en dan ineens mijn fruitpap overgeslagen... Der was misschien iets aan het broeien vanbinnen...
Afwachten of ik deze avond met dezelfde kleertjes als deze ochtend de creche zal verlaten...
Ik heb mijn eerste oud naar nieuw goed doorstaan. Overdag had ik iets meer geslapen dan gewoonlijk, waardoor ik 's avonds het bezoek wat langer kon entertainen. Ik heb van de 'tantes en nonkels' heel wat leuke cadaus gekregen, waardonder de langste knuffel ter wereld (een "duizend"-poot).
Verder is hier ook een groot pak aangekomen dat de Sint voor mij door de schoorsteen van Opa Nieuwpoort had gepropt. Nochtans had ik heb geen briefje geschreven, en toch wist de Sint wat er in stilte op mijn verlanglijstje stond : de Quattro van Chicco! Ik zal daar nog weken en maandenlang plezier aan beleven. Binnen enkele maanden cross ik rond de tafel, zeker weten. Voorlopig houden we het bij wat schommelen. Hop met het paard!
Vandaag is het mijn tweede dag in de creche. Wat een belevenis, al die kindjes... en eigenlijk is het nog rustig want heel wat kapoenen zijn nog in vakantie. Mama houdt al haar hartje vast voor komende maandag, wanneer het daar terug 'volle bak' zal zijn... Ze hoopt dat ze me daar niet zullen vertrappelen, gezien ik nog niet echt kruip. Eigenlijk zou ze een paar keer per dag willen bellen, maar tot nu toe heeft ze haar kunnen bedwingen. Flink zo mama!
Nadat ze hier al twee weken in mijne mond prutsen, waarna " 'tis wellicht voor morgen" volgt, heb ik hem maar laten komen, mijn derde tand. Nu is hij der, iedereen content, en ben ik van al dat gekoekeloer onder mijn bovenlip vanaf. Mama en papa zijn weer gerust voor een tijdje (en ik ook).
Veerle van de creche had aan mama gevraagd om deze week 'mijn schema' bij te houden, zodat ze volgende week een beetje een idee zou hebben van mijn slaapjes en maaltijden. Maar het is voor mij ook vakantie hoor, dus gooi ik mijn normale schema ondersteboven. Al dat Kerst en Nieuw, al die bezoekjes links en rechts... en mens zou voor minder uit zijn ritme geraken.
Overdag slaap ik nu sedert een weekje tot 2uur aan één stuk door. 'n Hele prestatie hoor! Voorheen sliep ik maximum een uurtje. Maar nu durf ik wel tot drie slaapjes nodig hebben : eentje in de voormiddag, eentje kort na mijn patatjes en dan eentje na de fruitpap.... anders haal ik het einde van de dag niet. Gevolg : op mijn normale bedtijd-uur 's avonds... zit ik nog te gieren van het lachen.
Deze namiddag gaan we op bezoek bij kleine Leni en morgen bij kleine Janne... ge ziet, ik ben maar weinig thuis hé. Voor een afspraak bel je best naar mijn mama en papa, zij kijken dan of er nog een gaatje vrij is in mijn agenda. Tot gauw!
Gezien de Sint al 9 maanden aan één stuk langskomt (yep, morgen al 9 maand!), had mama gevraagd om op zijn verjaardag zelf eventjes ons huisje voorbij te rijden. Hahaaaaa, maar dat is buiten al die andere huisjes gerekend waar hij iets voor mij heeft achtergelaten.... gniffel gniffel.
Bij mijn parrain liet hij enkele voorleesboekjes door de schoorsteen vallen, een pyama, een autootjes en een telefoon. Joehoe! En dat is nog niet alles hé; Suekie (mijn meter die het woord meter niet graag hoort ) heeft naar mama gebeld om te zeggen dat de Sint daar ook is langsgeweest. En toen de Sint aan de zee passeerde om de boot terug naar Spanje te nemen, heeft ie ook nog iets achtergelaten bij Opa Nieuwpoort... Gezien zowel Suekie als ik ziekjes zijn geweest, is het nog altijd een grote verrassing wat de Sint overal gebracht heeft... woehoe, en straks is de kerstman daar en het nieuwe jaar. Ssssttt, er ligt hier al 1 pakje onder de kerstboom, en gezien het etiketje 'monsters' vermeldt, weet ik dat het eentje voor mij is....
Ziekjes geweest dus... afgelopen weekend heb ik de weekendziekte gehad : van vrijdagavond tot zondagavond had ik hoge koorts. Maandagmorgen was alles voorbij. 2 dokters gezien en die konden er geen 'etiketjes op plakken', tenzij eentje van de mutualiteit op hun rekening (woehahaha ). Ik luste geen fruitpap of patatjes meer, dus dan moet er echt iets aan de hand zijn! Ik had zo maar eventjes 39,9° koorts, en die was met het gamma tapkes en siroopkes slechts terug te brengen tot 38,7. Te hoog voor de 'driedagenkoorts' of voor een nieuw tandje. Wat het dan wel was? Beetje mijn maagje zeker... want ik heb ook overgeven.
Trouwens, zieke kindjes... krijgen die ook geen kadootjes? Mama zegt dat het ergens moet stoppen, en dat ik sowieso al extraatjes zal krijgen, gezien ze mijn bed-knuffels aan het "dubbelkopen" zijn (zodat ze in de creche kunnen blijven liggen). Vervolgens gaat ze die naammerken zodat er daar geen andere loebas met mijn knuffels naar huis loopt... (mooie naampjes gekocht om te naaien en te strijken via www.moderna-geel.be en www.goed-gemerkt.com - zeker eens op die laatste site gaan zien, cool ze!).
Ik haal nog geen topsnelheden, maar kom : ik verplaats me. Da's toch ook al het vermelden waard.
Let wel : hierbij heb ik niet beweerd dat ik kruip, want daar lijkt het absoluut niet op. Ik hou zoveel mogelijk contact met de grond. Buikligschuiven, daar is het nog het best mee te vergelijken... en enkel op de vloer. Op tapijt en co lukt het nog niet.
Pas op : over de richting valt ook nog een woordje te wisselen. Voorlopig friemel ik achteruit. Handig is anders, zeker als je gretig naar het speelgoed dat voor je ligt wil grijpen...
Hm, als ik straks in de creche het speelgoed voor de neus van mijn makkers wil wegritsen dan zal ik nog heel wat moeten oefenen... en vooral : het is daar zo'n rubberen puistjesvloer... anti-schuif dus...
Het zijn mijn laatste dagen bij de onthaalmoeder te Sint-Amandsberg... vanaf volgende week breng ik mijn uren overdag vooral door te Lochristi. Andere onthaalmoeder? Nee hoor, Mady verhuist dit weekend. Dus vanaf maandag lig ik op de mat in een spiksplinter nieuw huisje. Yeah!
En toch... het zijn mijn laatste weken bij onthaalmoeder Mady... Vanaf volgend jaar breng ik mijn uren overdag vooral door bij een massa nieuwe vriendjes. Ik maak dan namelijk de overstap naar een echte creche. Het zal daar 'vechten' worden voor mijn brokke, want dat zien er me daar allemaal ferme kastars uit . Mama hoopt dat ik er mijn mannetje zal kunnen staan, al zal ze de eerste dag wellicht weer een klein hartje hebben, net zoals die eerste dag bij de onthaalmoeder.
Maar ze was zo ontroerd toen crechemoeder Veerle haar een crecheboekje overhandigde : daar zal elke dag in staan of ik flink gegeten en geslapen heb. Ik mag ook 2 fotootjes meedoen, voor aan de kapstok en voor aan mijn (pamper)kastje. Waar is het vogeltje?
Ik wordt naar alle waarschijnlijkheid polygaam; allé, 't is bijna van moetens... Afgelopen week zijn er in mama's en papa's vriendenkring namelijk 4 (vier! quatre! quattro!) kleine baby-meisjes geboren... Welkom Leni, Nina, Alice en Luka!
Ofwel begin ik nu al te oefenen met poppekleertjes en my little pony, ofwel leer ik ze stoere jongensspellekes (doktertje??? hihihi ;-) ). Of ik leer hen eerst gewoon nog wat babyzaken, want het moet gezegd : ik kan ondertussen al wel het één en het ander. Het was een leerlijke week. - ik heb de zwaartekrachttheorie volledig onder de knie : als je iets loslaat, dan moet je naar beneden kijken en daar ligt het wel ergens... - ik voer nu volledige klinkergesprekken : ik zeg eee, mama of papa zeggen dan ook eee, en dan is het weer aan mij, enzovoort. We houden dat lang vol hoor zo. Met de aaa lukt het nog niet zo goed, maar dat komt wel ok binnenkort. - ik leer met mijn handje klappen tegen de hand van mama en papa (nog niet echt onder de knie; maar daarna zal ik leren in mijn eigen handjes klappen, én daarna handjes draaien.... ze zien het hier helemaal zitten ;-) ) - ik zit bijna volledig zelfstandig, al moet ik hier en daar nog wat bijschaven (voor de grond mij wat bijschaaft) - waar blijven die baby-olympics? Het tutspuugen wordt mijn favoriete categorie. Ik hoef nog maar te denken dat iets in mijn gezichtsveld wel in mijn mondje kan, of ik floep er vlug de tut uit (ook al is dat voor een andere tut, hihi).
Bon, 'k ben weg, moet nog wat gaan oefenen. Overmorgen word ik 8 maand, en papa 34 (jaar welteverstaan), en ik moet tegen dan nog mijn dansje en versje van buiten leren .
Allé hup, verkoudheid nummer 4 is daar. Mama en papa twijfelden eventjes of ze wel terug naar de dokter zouden gaan met mij... de vorige drie keren werden ze immers gewoon terug naar huis gestuurd. Virale infecties, remember : "niets aan te doen". Na drie nachten hoesten gelijk een oud peeke, vonden ze het hier genoeg en waagden ze toch maar de oversteek naar de dokter. Ondertussen begon ik ook een beetje te piepen die ochtend. De dokter was blij zo'n flinke jongen te zien. Deze keer was ik wel 'echt' ziekjes, zei ze (yep, 't was een 'vrouwtje' deze keer). Gezien piepen voor de muisjes is, mocht ik thuis een beetje aan het aerosol-masjientje zitten (3x daags-6dagen lang). Pfff, de eerste keer vond ik dat allesbehalve leuk hoor. Maar nu zetten we de TV op babychannel, de klank een beetje luider om boven het geronk van dat motertje te komen, tut in de mond (die kan er nog net bij in dat maskertje), en zo blijk ik braafje zitten.
Gisterenavond, net voor het slapen, zit ik een beetje vast in een hoestbui. Mama denkt nog maar net "straks geeft ie zijn fles terug" en bweurk.... daar is ze. Pittig detail : ze had me op de arm... en mijn straal gebrokkelde melk vloog recht in de hals van haar hemd, haar decolletee binnen. Best plezant vond ik dat. Haha, mama is met kleren en al in den douche gesprongen. Dacht je nu dat ik 's nachts wakker zou worden van de honger? Nee hoor. Ik heb mijn beste nacht gehad sedert ergens eind september, ik heb nog eens een volledige nacht doorgeslapen : niets honger, nietske hoest, nietske tut gemist.... hmmm... ze hadden hier vanmorgen alweer een nieuwe theorie klaar : misschien heb ik 'snachts last van mijn meega-fles. Deze avond krijg ik een iets kleinere fles...
Papa is dan misschien wel de kok in huis, het is mama die me een culinair weekend heeft voorgeschoteld. En braaf zoals ik ben, heb ik alles gretig naar binnen gespeeld. Njammie : - Zaterdag : Rode biet, raap, artisjok en zalmhaasje; fruitpap met mango. - Zondag : Witloof met varkenshaasje
Daar geef ik 5 michelinsterren voor! Zolang ze maar kan stomen, zegt mama, kan ze de beste kok ter wereld worden. Papa moest eens hartelijk lachen. Hij weet dat het inderdaad bij stomen ophoudt. 'k Snap het al... Ik zal meer met papa in de keuken staan later dan met mama. Ah, ik help mama dan wel om de pieren te vinden in de tuin. Kooom kom kom kom kooooooooom!
Oh ja, papa heeft voor het eerst een volledige dag op zijn eentje voor me gezorgd. Best gezellig. Zie maar naar de nieuwe fotootjes.
Ik ben raar bezig, zegt mama. Ik draai in mijn bed (slaap weer al een paar dagen op mijn zij), ik blaas tijdens het eten, ik huil soms onverklaarbaar, ik ben rap verveeld,... en ik doe heel veel kakjes. Zoveel kakjes dat ik voor het eerst deftige uitslag er van heb. Het doet ook een beetje pijn, waardoor ik de afgelopen dagen zeer stil zit in mijn relax en maxi-cosi (andere dagen wiebel ik in die dingen dat het een lust is). Ik krijg nu 'roodsel' aan de poep, met daarop nog eens een dikke laag Inotyol. En bij het minste scheetje wordt mijn pamper vervangen. Mady denkt dat het van de pilletjes komt die ik van de dokter gekregen heb vorige week. Ai ai ai, als dat zo is, dan moet ik het nog enkele dagen volhouden... Zo stillekes aan hebben ze thuis het vermoeden dat ik een beetje 'vreemd' wordt... Vreemd? Wat bedoelen ze daar nu mee? Pff, vreemde mensen ze die moeke en vake van me!
Zondag zijn we even gaan piepen naar Janne. Coole meid, zeg! Jammer dat ik nog geen zoentjes kan geven, anders kreeg ze zeker een dikke pakkerd van me. Haar neefje Jonas daarentegen... die nam mijn tut af... lef heeft die! Wacht maar tot ik groot ben!
Vanmorgen ben ik naar de dokter geweest, want ik hoest een beetje veel gelijk een briesend paard . Afgelopen weekend kreeg ik koorts en was ik een beetje ziekjes (terwijl het net de babyborrel van Merel was). Maar toen er nu nog een paar goeie hoestbuien volgden, en vooral 's nachts, wou mama me toch even door een dokter laten controleren.
Opnieuw : ah, dat is een virale infectie, valt weinig aan te doen Opnieuw : wat heeft dat kindje veel oorsmeer... Mama prutst nochtans geregeld in mijn oortjes (soms tot 2 keer per week). Ik vind dat zalig. Dan zit ik lekker stil, en als ze ermee ophouden dan "maak ik eens van mijn oren" (heb jem? ). Maar zo'n dik babystokje kan niet tot in het fijne gangetje van mijn oortje he. Maar de dokter vond dat niet erg, "laat maar zitten", zegt ie.
Na de dokter ben ik terug naar de onthaalmoeder gegaan, zodat mama ook terug naar haar werk kon. Ik zie haar dan wel vanavond terug als ze me komt oppikken. Toedeloe.
Na 6,5 maand slaag ik er eindelijk in om te rollen dat het een lieve lust is. Ik heb vele verwoede pogingen achter de rug, maar altijd zat er wel een arm in de weg. Van buik naar rug lukte me op de duur vlotjes. Maar volgens de kinderarts bij Kind en Gezin was dat de omgekeerde richting voor "den eersten draai". Geen paniek, ondertussen draai ik ook van rug naar buik. Soms doe ik zelf 3 tot 4 rolletjes na elkaar, goed hé. Dat zorgt er wel voor dat ik dan midden in de living lig, in plaats van op mijn speelmat (in mijn park kon ik niet zo goed draaien, dus leggen ze mij er nu naast).
Al dat gedraai zorgt er wel voor dat mijn melkje ongemakkelijk wordt en plets... voor mij op de grond ligt. Leuk om er dan met je vingers in de draaien .
Volgende les : rechtzitten. Je hoort het wel als het zover is.
... mijn tweede tandje is vanmorgen ook aangekomen, waarvoor dank.
Man, is dat een raar gevoel in mijne mond zeg! Ik wil er met mijn onderlip constant aan voelen, waardoor ik een gezicht trek gelijk een oud peeke lijk zonder tanden
Joehoe, nog een spitsbroeder geboren! Jan en Tan zijn fiere papa en mama geworden van lieve kleine Jack! Groei maar gauw beebje, zodat we volgende zomer samen je papa's basilicum-collectie uit de vele potjes kunnen trekken. Al zal ik altijd een tandje voor blijven, hihi (en meerdere ook wellicht). We komen misschien deze week nog eens op bezoek, en anders, zal het voor binnen enkele weken zijn (want volle agenda's hier! We staan zelfs 2 baby-bezoekjes achter. Merel en Janne hebben me nog altijd niet kunnen bewonderen, en andersom).
Het is er, en hopelijk volgt er gauw een tweede, anders sta ik daar schoon te wezen met één zo'n blokje in mijn mond . Ah, eigenlijk mag ik nog niet te hard van stapel lopen, want het eerste komt eigenlijk pas zijn kopje uitsteken. Het duurt wellicht nog eventjes vooraleer het er in zijn volledige glorie te bewonderen is. En gezien ik een flinke jongen ben, die net zoals zijn papa tegen een pijntje kan (mama niet, da's een "tere"), heb ik geen krimp gegeven. Een rood kaakje en wat rode billetjes, maar voor de rest geen gezeur. Hopelijk hou ik dat ook vol bij de volgende.
Njammie, vanaf nu kan ik ook schrapen aan de koekjes, en niet alleen meer sabbelen. Aller broodkorstjes ter lande, verzamelt u voor mijne mond alstublieft. Een schone lange rij graag!
kuch kuch kuch kuch (ja, na mijn snotteneus hoest ik nu een beetje, maar de dokter zegt dat ik dat zonder medicijntjes moet uitzweten - gezien het toch elke nacht wat erger wordt, zal mama deze avond eens informeren bij K&G)
Waarbij ik dus al verklapt heb dat wij nog even op visite mogen bij Christine om mij op de weegschaal te leggen. Vorige maand moesten we niet langsgaan, maar nu ik 6 maand ben mag ik eindelijk nog eens terug. Maar dan is het opnieuw voor een paar maand gedaan denk ik... jammer he. "6 maand"... blijkbaar is dat redelijk belangrijk, want mama maakt er nogal veel 'fus' van : ze controleert om de haverklap mijn tandvlees, ze probeert me recht te zetten en laat ze me voorzichtjes los (ik denk dat ze hoopt om binnenkort haar handen vrij te hebben), als ik op mijn buik lig duwt ze al eens mijn knietjes onder mijn poep (vraag me ook niet waarom), ze legt mijn tut soms wat verder af en zegt dan dat ik ze moet proberen grijpen (pff, moeilijk, ik steek dan gewoon mijn duim in mijn mond, aan mijn lijf geen inspanningen), enzoverder...
6 maand, 6 maand, pfff, allemaal relatief noem ik da! Gisteren was ik 26 weken.... 6 maand dus. Morgen is het 20 september... 20 maart was 6 maanden geleden. Wanneer ben ik dan echt 6 maand? Weet je wat? Vandaag! Ik beschouw vandaag dan maar als mijn vermaanddag. Proficiat aan mezelf. Voel je vrij om een liedje ter mijne ere te zingen .
Euhm, sorry dat er geen nieuwe foto's beschikbaar zijn (bv van toen ik een klein ventje van 5 maand was), maar papa geraakt tijdelijk niet meer in zijn Picasa-account en mama haar laptop staat terug op haar werk (gedaan dus met fotoshoppen en chatten vanuit de luie zetel).
Zowel mama als papa zijn gisteren naar de Hema geweest, elk afzonderlijk. En weet je wat? Ze kwamen thuis met hetzelfde! Allé, niet krak hetzelfde, maar mama kocht me een muts-sjaal-wantjes met streepjes en papa kocht van diezelfde streepjes een t-schirt. Qua smaak komen ze toch wel goed overeen hé . Ik zal deze winter nogal assorti zijn ze. "Testerover", zullen de mensen zeggen, hihihi.
Streepjes.... tsss altijd maar streepjes. Ik heb een kast vol streepjes (en er komt dus geen beterschap in hé).
Op mijn verjaardagskalender mag ik vandaag 2 vriendinnetjes bijschrijven, olé olé oléééééé!
Deze morgen kreeg mama op 5 minuutjes tijd twee sms-jes : - van Pé om te melden dat hij eindelijk papa was geworden (na 9 maanden groeien bij mama Lien, liet Janne nog eens 10 dagen op zich wachten, maar nu is ze er!), - en van (groot)tante Frieda om te zeggen dat ze een nieuwe kleindochter had : Merel!
Okidoki, laat de volgende ook maar komen! (op haar eigen site houdt mama een lijstje bij met speelkamereaadjes-born-&-to-be-born)
(help! kom mij halen! mama leert mij hier rare dingen : koortsmeetsysteemstrook, a man a plan a canal Panama!, ... zie ook op http://nl.wikipedia.org/wiki/Palindroom. Brrrr)
WINTER 2009-2010 - L: moet niet spruitjes, spruitjes komen uit de poep (28/12) - V: Kaatje! (telkens hij de gele krullebol opmerkt) - V: pijn gedaan (eerste 'uitdrukking'; eerste "tweewoordenzin") (29/12) - L: die huilt die kleine kind (over Victor) (3/2) - L: Vriesvies (ipv diepvries) (2/3)
HERFST 2009 - pajettie (spaghetti op 01/10/09) - zingend van 'vila vila vila vila' (liedje van 'il etait une fois' : "la vie la vie la vie") - seilach (hagelslag - okt 09) - oppepeten (opgegeten - okt 09) - kofo (choco) - kapionen (kampioenen) - sool (school - nov 09) - Heb mij gefliekt (ipv verslikt - nov 09) - veel rénene é mama (regen) - pliekpliekjes (picnic-jes) - uw poep is vuil (wijzend naar een ontblote schaamheuvel :-) ZOMER 2009 - mama toch! - ola! mooi! (kijkend naar Lien) - mama, pamper doen, kaka daan, ik stink een beetje. - Tietor is beebie, Nander is kleute, papa is kok, mama is btiende - Papa is kok, ete make vo alle mense - nee Tietor, mag niet, niet in mondje (bij gelijk wat Victor naar zijn mond brengt, en dat is nogal veel...)
38 WEKEN (bijna 9 maand!): Lander : 74cm - 9kg920 41 weken (9M+11D) : Victor : 75 cm - 11kg000
47 WEKEN (10,5 maand!): Lander : 76cm - 10kg420 Victor : 78 cm - 11kg300
11 maand: Victor : 11kg600
49 WEKEN: Victor : 78 cm - 11kg900 51 WEKEN (bijna 1jaar!): Lander : 10kg840 Victor : 12kg400
53 WEKEN (1jaar!): Lander : 77 cm - 10kg960
56 WEKEN: Victor : 80 cm - 12kg020 en...8 tanden!
15 MAAND: Lander : 81,5 cm - 12kg340 Victor : 81,5 cm - 12kg620 en beiden ... 12 tanden!
17 MAAND: Victor : 13kg000
Lander op ... 19 MAAND: 84cm - 13kg300
22 MAAND + 9D: 88,5cm - 13kg080
26,5 MAAND: 92cm - 15kg500
27 MAAND + 3W: idem 30 MAAND (2,5 jaar): 94cm
32 MAAND +2W: 97cm - 15kg300
Tandejezzz Lander : 29 sept. (6M9D) : Tand nr 1 5 oktober : Tand nr 2 26 december : Tand nr 3 14 januari : Tand nr 4 6 februari : Tand nr 5 14 februari : Tand nr 6 eind juni : reeds 12 tanden... herfst 2008 : nog eens 4 hoektanden
Tandejezzz Victor : 20 april (7M23D) : Tand nr 1 23 april : Tand nr 2 2 juni : Tand nr 3 20 juni : Tand nr 4 27 juni : Tand nr 5 1 jaar voorbij : 8 tanden
.
. Ik heb ook de ganse dag de hik gehad... en dan ineens mijn fruitpap overgeslagen... Der was misschien iets aan het broeien vanbinnen...
) heeft naar mama gebeld om te zeggen dat de Sint daar ook is langsgeweest. En toen de Sint aan de zee passeerde om de boot terug naar Spanje te nemen, heeft ie ook nog iets achtergelaten bij Opa Nieuwpoort...
). Ik luste geen fruitpap of patatjes meer, dus dan moet er echt iets aan de hand zijn! Ik had zo maar eventjes 39,9° koorts, en die was met het gamma tapkes en siroopkes slechts terug te brengen tot 38,7. 
.
. 
. Afgelopen weekend kreeg ik koorts en was ik een beetje ziekjes (terwijl het net de babyborrel van Merel was). Maar toen er nu nog een paar goeie hoestbuien volgden, en vooral 's nachts, wou mama me toch even door een dokter laten controleren.
. Ik zal deze winter nogal assorti zijn ze. "Testerover", zullen de mensen zeggen, hihihi.
