PARKMATRAS TORCK : De parken van het merk TORCK zijn blijkbaar iets groter dan de gemiddelde parken, waardoor de TORCK-matras die we bij een uitverkoop hadden aangekocht niet in ons park past.
Iemand die een park van TORCK aankoopt de komende weken/maanden? Kom dan gerust onze matras halen; voor een luttele 10 euro mag ze weg. Spiksplinternieuw, nog in verpakking.
stap voor stap de grote wereld in
22-04-2007
kijk es naar het vogeltje
(papa legt me hier in allerlei posities, en telkens moet er ook een knuffel op de foto,... ik laat hem maar doen, hij ziet er gelukkig uit )
Waar is die uitvinder van "de Tut"? Kom hier, dat ik je mijn grootste babyknuffel geef! Dank dank dank dank dank, het is een troost in krampjestijd Al zeggen mama en papa dat ik heel flink ben, en die buikpijntjes goed weersta. Ja, mijn darmpjes moeten niet alleen wennen aan hun drukke werkschema, ze moeten ook nog eens borstmelk met flesmelk verzoenen. Mams geeft het niet graag toe, maar zo nu en dan krijg ik een aanvulling uit zo'n poederdoos... Ja, wat wil je? Heb je mijn gewichtstoename van de afgelopen twee weken al es bekeken? 1 kilo op veertien dagen tijd! Die grote honger kan mama niet elke dag bijhouden, héhé. Zelf krijgt ze soms nauwelijks de tijd om een boterham achter haar kiezen te stoppen, ik zit veel te graag op haar schoot om rond te kijken naar alles wat hier rond me gebeurd. Toen we gisteren op controle moesten bij de lieve kinderarts An, was die verbaasd van mijn rondkijkkunsten. Goed hé. Das van het vele oefenen, hé. Er hangt sedert deze week ook een prachtige 'mobile' boven mijn wieg, met bach, mozart en beethoven voor baby's. Cool, al zijn die jungle-geluiden ook niet mis (maar dan is onze poes Jos verward, en zoekt hij waar die verdomde krekels zich in huis hebben verstopt).
Gisteren zijn Pe en Lien (zie bij 'saaits') mij komen bezoeken, 't was superleuk (zij krijgen een kindje in september - er is al een schattig buikje te zien). En de wereld bleek nog maar eens super-superklein... Mijn 'top-secret' speelkamerdaadje uit Zuid-West Vlaanderen voor de maand november is slechts gekend bij een heel select clubje en guess what... Pe en Lien behoren daar ook bij, via de kant van de Eekloose papa! Niet te doen! Een Kippevelmoment van toeval! We kunnen dan eens samen op visite gaan
Gisteren was ik trouwens 1 maandje oud. Mama wou een kroontje voor me maken, maar dat is niet gelukt omdat ze wat zomergrieperig was en we heel wat boodschappen moesten doen. Maar misschien maakt ze het nog vandaag of morgen. Elke dag is een feestdag, niet? Vandaag is het trouwens de verjaardag van Oma Rekkem : eppie burdei oma!!
Niet veel nieuws vandaag. Gewoon weer een groeidagje, alweer (weinig slapen, veel krampjes en vooral heel veel en heel grote honger). Mijn voedingsschema gooi ik eventjes ondersteboven. In plaats van om de drie, vier uur eet ik nu liever om het uur of om de twee uur. Hierdoor slaap ik dus ook zeer weinig. Ik ben vandaag al meer dan 12 uur wakker... zodanig dat ik een beetje oververmoeid geraak en daardoor op zich terug niet goed in slaap geraak. Ik hou mijn mama (en papa sedert hij terug is van zijn werk) dus al de ganse dag aan de zetel gekluisterd. Ze hopen dat ik in de komende minuten, kwarturen, half uren... toch eens in slaap wil vallen...
Eergisteren, woensdag 11 april, zijn we opnieuw naar Christine van Kind & Gezin geweest. Mijn oortjes moesten gecontroleerd. En, guess what, volledig in orde (allé, toch tot op het niveau dat ze mij al konden testen hé ). Gezien ik eigenlijk nog flink was in de auto, is mama vlug naar huis gereden om mijn buggy met draagmand in te laden en even over te steken naar het centrum van Gent om papa en zijn collegaatjes van de bootjes te bezoeken. Onze eerste officiële uitstap zeg maar (want naar de carrefour gaan naast de deur kan ik toch moeilijk een deftige uitstap noemen, vind je niet?)
Ondertussen produceer ik zo nu en dan een nieuw geluidje, eentje dat niet gelinkt is aan krampjes of honger. En dat vinden ze hier thuis wel fijn natuurlijk. We doen ons best om flink groot te worden. Volgens papa's lintmeter ben ik al 56 cm... dat is dus wel al 4 cm bij in drie weken tijd hé. Doe mij maar eens na. Dat zorgt er wel voor natuurlijk dat ik al niet meer (zo goed) in mijn kleertjes pas. Gelukkig hebben ze die dingen in alle maten en vormen, en maak ik dus zo de overstap naar maatje 62. Sommige van die kleertjes zijn wel nog wat groot, maar dan plooien we de mouwtjes om of speel ik tijdelijk eventjes een meisje hé
Pfft, hoe lang duurt het nog vooraleer ik mijn supercoole muts (zie foto) mag opzetten??? Het wordt hier wel warm weer hé! Ik denk dat ze me zal passen tegen de herfst, dat er dus maar gauw een paar frisse dagen volgen na de zomer, héhé. Mama moet zich altijd inhouden om de winkel, waar ze mijn muts gevonden (allé, gekocht) heeft, niet leeg te kopen... Meega de max is het daar. http://www.monsterswithanattitude.be/
Straks gaan we op bezoek bij Flo. Zij is enkele dagen na mij geboren, maar ligt al een weekje in het ziekenhuis. Het lieve meisje heeft een kieskeurig maagje, en de dokters zullen even zoeken wat ze wel lust. Misschien moeten ze dat bij mij ook eens doen, want de laatste dagen durf ik ook meer teruggeven dan voorheen. Veel gehuil en krampjes enzo... Volgens het boekje 'oei, ik groei' zou het kunnen dat we aan de aanloop bezig zijn van de eerste 'sprong'...
Wie de naam Lander kent, kent hem meestal van de film 'Mira'. De grote Jan Decleir, een meega-acteur volgens mijn mama, speelde toen de rol van Lander. Vandaar dat er zo hier en daar een dertiger rondloopt met deze naam. Maar blijkbaar is het een naam die de afgelopen twee, drie jaar terug in 'opmars' is. Mama en papa waren zich daar niet van bewust, tot op de materniteit bleek dat er die week ook nog twee andere jongetjes mijn naam kregen... Stilletjes hopen ze toch wel dat het bij die ene populaire week gebleven is
Betekenis van mijn naam : "Er zijn meerdere mogelijkheden om de naam te verklaren. We kunnen Lander zien als een variante van Leander, naam die uit het Grieks komt en man uit het volk betekent. De stichter van de firma Bekaert in Zwevegem in 1880 heette Leo Leander Bekaert.
Een andere mogelijkheid is een Engelse oorsprong. Lander, Landor, Landis, Landon of Landry worden beschouwd als oorspronkelijke familienamen met als betekenis landeigenaar, landman of eigenaar van een grasvlakte. Nog een andere uitleg is als mannelijke vorm van de meisjesnaam Lavender, het Engelse woord voor lavendel, niet de welriekende plant uit de Provence, maar iemand die de was doet.
Opmerkelijk is dat de Vlaams klinkende naam Lander zelfs in Spanje voorkomt. Zo is er een wielrenner die Lander Euba Ziarrusta heet, een Bask. In het Baskisch zou Lander namelijk leeuwman betekenen.
Weer een andere verklaring is als korte vorm van Landerik,in het Frans Landeric of Landry. De betekenis is gewoon landrijk of eveneens landbezitter.
Een laatste betekenis en eigenlijk de meest aannemelijke als Vlaamse voornaam - en wel verwant met enkele vorige - is lander als synoniem van landman en wel als een uitvinding van onze Stijn Streuvels. Lander is namelijk naast Mira de naam van de hoofdfiguur uit De teleurgang van de Waterhoek (1927) over het verzet van de plattelanders tegen de bouw van een brug over de Schelde in Avelgem. Lander in de verfilming Mira uit 1971 vertolkt door Jan Decleir laat zich het hoofd op hol brengen door zijn wulpse nichtje Mira (Willeke van Ammelrooy). Streuvels koos die voornaam wellicht om aan te duiden dat hij van te lande was. Eerder al, in het verhaal Meimorgen in het boek Zomerland uit 1900, gebruikte Streuvels de naam Lander die in het verhaal trouwt met Ria.
Feestdag
27 februari: de H. Leander was afkomstig uit een Romeinse familie in Cartagena (havenstad in Zuid-Spanje). Hij werd in 584 bisschop van Sevilla in Spanje en stierf rond 600. Er is ook de Henegouwse H. Landry (feestdag 9 april). Hij was een zoon van de prinsen van Henegouwen en behorend tot het Meronvingische hof. Hij werd bisschop van Meaux (Frankrijk) van 641 tot 650."
Eventjes een klein berichtje tussendoor ivm bezoek.
Alle bezoek is meer dan welkom (ook al is dat soms onaangekondigd en zijn mama en papa er niet op gekleed om de mensen deftig te ontvangen, hihi). Maar 1 ding moet mijn ouders van het hart. Iets wat te lezen staat in alle boekjes en op alle websites over baby's, iets wat alle jonge ouders zeker begrijpen, iets wat je zonder schuldgevoel moet afdwingen maar soms heel moeilijk in de praktijk is toe te passen bij smachtend bezoek : als de kindjes slapen, dan slapen ze. Zeker als ze nog maar kersvers op de wereld zijn. Bezoek moet dan helaas even wachten om me vast te pakken, desnoods tot een volgend bezoekje... Tuurlijk wil iedereen mij, a zo'n lief schattig knulletje, vastnemen. Maar als ik dan eindelijk eens een uiltje knap na een vermoeiende dag, dan moet je je verlangen even uitstellen. Niet altijd even gemakkelijk, dat snap ik wel.
Verder moet ik de rokers ook vragen om spontaan buiten te gaan roken en hun handjes te wassen vooraleer 'kielekiele' te doen. Ik hou namelijk nie zo van de vieze luchtjes. Misschien denk ik daar later anders over, maar voorlopig houden we het graag rook(geur)vrij
Ik ben er ook zeker van dat de meeste onder jullie mij begrijpen en er geen probleem zullen van maken. Mercikes daarvoor. Tot daar mijn noodzakelijk berichtje van openbaar nut
We hebben hier met zijn allen een beetje last van de droge lucht. Dus wou mama op zoek naar zo'n luchtbevochtiger. Gelukkig telefooneerde ze eerst nog even naar hulplijn Heidi, om even te informeren wat er met mijn snotneus moest gebeuren (ik had helemaal alleen een groen neusbeestje gefabriceerd). En tussen de ditjes en de datjes bleek dat tante Heidi zo'n masjien staan had. Gezien mama tientallen kilometers moest doen met haar auto, om zo de batterij terug op peil te brengen, sloegen we dan maar 2 vliegen in één klap : een uitje naar Semmerzake-Gavere om de luchtbevochtiger van kleine Amélie te halen.
Amélie heeft die bevochtiger niet meer nodig, want ze wonen ondertussen in een beter huisje. Volgende maand krijgt zij nog een broertje of een zusje. Joehoe, alweer een speelkameraadje. Maar eerst moet CC nog bevallen van een broertje of zusje voor Armand. In juni volgt dan een klein advokaatje bij Dries en Liesbeth. In september wordt het nog drukker : er staan al 4 partners-in-crime op de agenda (bij Peter en Lien, bij Jan en Tan, bij Andy en Kathleen en bij mama's nicht Valerie). En dan is er nog eentje op komst in november... maar dat is nog "top secret"; dus nog eventjes sssssshhhtt!
Enfin, aan alle makkertjes (ook die in spe) wil ik een zalig pamperfeest toewensen! Mama is gisteren nog een voorraad luiers gaan halen van het kleinste maatje. Eenmaal die op is, stappen we misschien over naar een volgend maatje... Ik groei zo vlug, niet te doen. Wist je trouwens al dat ik nu echt wel goed rondkijk en al met mijn oogjes volg?
Met het mooie weer in het vooruitschiet, willen mama en papa de komende dagen wel even een wandeling met me wagen, jippiee!!
Ha ja, 't zal moeten 'te voet', want de batterij van mama's auto heeft het begeven , net toen we al klaar in de auto zaten om naar de brouwer te gaan (pintjes gaan bestellen voor mijn babyborrel). Beetje stom gebeurd eigenlijk; één van de deuren was niet goed toe, waardoor het lampje van het elektronisch dashbord de ganse nacht is blijven branden... Gelukkig is lieve Hans zijn startkabels komen brengen. Als papa morgen thuis is en voor mij kan zorgen, dan kan mama na de "reload" enkele kilometers rondrijden om de batterij terug wat te voeden.
Met wat geluk, kunnen we dus morgen wél die pintjes gaan reserveren. Zo niet, dan wordt het misschien toch nog melk, ondanks mijn belofte op mijn geboortekaartje... . Duimen hé!
Verkoudheid : Verkoudheid wordt veroorzaakt door een virus dat met name de keel en neus aantast en waarvoor kinderen erg vatbaar zijn. Verkoudheid duurt meestal kort en gaat vanzelf weer over. De belangrijkste klachten zijn een verstopte neus, niesbuien en een waterige afscheiding uit de neus.
Dus met een beetje geluk zijn we er binnenkort van af, maar dat zullen ze hier wel goed in de gaten houden. Ziek bezoek is dus gewaarschuwd : even niet koetchiekoetchie over mijn wiegje doen alsjeblieft. Zodat ik toch zeker fit genoeg ben tegen mijn babyborrel.
Christine, een lieve mevrouw van Kind & Gezin, is zonet langsgeweest : ik ben gewogen, gekeurd, en goed bevonden! Jiepii!! Mama en papa zijn supercontent dat ze het er goed van af hebben gebracht, zo thuis op eigen kracht.
Mijn brein is al met twee centimeter gegroeid en mijn gewicht situeert zich nu echt wel in de categorie 'stoere jongens' (4kg140). Volgende week mag ik op uitstap voor de gehoortest.
Morgen koekeloer ik hier al twee weken rond, op deze aardkluit, niet te doen hé.
Morgen, zondag, ben ik al een weekje thuis... de tijd gaat hier precies nog rapper dan in de materniteit. Mama en papa hebben wel wat meer werk, want nu hebben we geen grote groep vroedvrouwen rond ons heen die ons in de watten legt. Pamperen, wassen, eten maken, bed opmaken,... ze moeten het terug allemaal zelf doen
Ondertussen ben ik officieel staatsburger. Afgelopen donderdag, 29 maart, zijn we terug naar Deinze afgezakt om mij eens aan die mevrouw van de bevolkingsdienst te gaan tonen. Zij vloekte dan een paar keer op haar printer, en daar kwam dan mijn geboorteakte uit. Zo simpel zijn computers! Daarna is mama bij de apotheker om venkeldruppeltjes gegaan, tegen krampjes enzo. Zelf drinkt ze nu geregeld venkelthee, al zegt ze dat ze wellicht hetzelfde effect zou bereiken als ze een paar ricards zou drinken (want smaakt sjust 't zelfde ).
Verder ben ik sedert vandaag ook verlost van dat eindje navelstreng dat nog aan mijn buik hing te bengelen. Even werd overwogen of dat nu als een soort "relikwie" bewaard moest worden . Voor de rest hebben we een woelige dag achter de rug, een 'regeldag' zoals dat heet : weinig en onrustig slapen, veel keer willen eten maar eenmaal aan den dis geen echte grote honger hebben, etc... Eens benieuwd hoeveel dagen ik er last van zal hebben (kan tot 4 dagen duren bij stoere kerels).
Mama neemt geregeld een fotootje van mij, maar eigenlijk is het papa die voor fotootjes kan zorgen voor op mijn webpagina, want hij heeft een digitaal apparaat... Binnenkort zal hij mij wel eens aan een fotosessie onderwerpen, en dan zal je kunnen zien dat ik eigenlijk al goed aan het groeien ben. Mijn hoofdje is ondertussen al goed rond, bolle kaakjes inclusief. Mijn haar zou ook al de neiging hebben om van kleur te veranderen... ik ben met donkerbruin haar geboren, maar het wordt stilaan licht bruin. Wie weet word ik zelfs een schone rosse, want papa heeft van die 'roste' stoppeltjes in zijn baard... ik ben benieuwd!
De geboortekaartjes zijn eindelijk op de post. Volgende week maandag of dinsdag vallen ze bij jullie in de bus.
Misschien dat enkelen onder jullie al ongeduldig zaten te wachten aan de brievenbus, maar mama en papa hadden er geen haast bij. Op voorhand bleek immers al dat er al heel wat kraambezoek zou zijn, zodoende dat ze mijn kamertje op de materniteit niet op het kaartje hebben geplaatst. En inderdaad, het is hier iedere dag bakje vol familie
Wanneer jullie het kaartje in de bus vinden, zijn we dus al thuis, en de eerste week wil mama het wat rustig aan doen. Eenmaal we een weekje thuis zijn, en de eerste babyblues bij mama (en misschien ook bij papa) achter de rug is , zijn jullie natuurlijk meer dan welkom.
Ondertussen gaat het goed met ons. Gezien ik mijn melkje niet altijd opdrink, blijven we wel een dagje langer onder de goede zorgen van de vele lieve vroedvrouwen hier. Ondertussen kan mama ook nog wat beter wennen en zich voorbereiden op onze eerste dagen thuis.
Vandaag, 20 maart 2007 - om 14u17 om precies te zijn - is onze kleine spruit geboren, net op de dag dat Opa Rekkem al dagen liep te verkondigen...
Geboren worden met Studio Brussel op de achtergrond, niet iedereen kan dat zeggen . Krijgen we nu een sticker of een T-shirt? Volgens papa Ben was het tijdens een liedje van Damien Rice ('rootless tree'); mama Elz had haar gedachten wel ergens anders en besefte met moeite dat er wat op de achtergrond te horen was.
Het bevallingsverhaal met zijn sappige details, slaan we hier even over om direct naar het resultaat te gaan :
een lief klein jongetje, 52 cm en 3kg780, met de naam Lander.
Het wordt dan ook Lander zijn verhaal dat hier verder de site zal vullen, met zo hier en daar een fotooke (al steekt hij zich hier nog even weg - voor het verrassingseffect).
Kleine beeb, het wordt er hier niet gemakkelijk er op. Jouw papa lief, heeft donderdag het gevecht met de zwaartekracht verloren door over een bananeschil-vermomd-in-een stuk-plexie te vallen... Hij is daarbij pijnlijk op zijn elleboog terechtgekomen, waardoor we enkele uurtjes later op de spoedafdeling van het Sint-Lucas zaten. We hadden wel wat bekijks, omdat men niet wist of het voor mijn buik was of voor de pappie die er wat raar bij zat ...
Papa-lief zit nu in het gips. Voolopig voor een weekje. Maar een elleboog is natuurlijk niet zomaar een gewricht, dus we bereiden ons mentaal voor op een langere recuperatie. Niks gebarsten of gebroken, maar wel vocht in het gewricht en misschien een spierscheurtje.
En terwijl ze fotos namen en aan het gipsen waren, zaten wij in de wachtkamer. Blijkbaar vond je het daar wel ok, want je bewoog van links naar rechts en van boven naar onder, gelijk je er ter plekke wou uitkomen. Kastart, op de spoed zou jij natuurlijk wel in goede handen zijn . De verpleegsters vonden het precies niet erg dat jij daar even aan uitbreken dacht. Maar we vertrokken weer gelijk we gekomen waren, enkel met een gipsje rijker...
Nu moet je ons thuis eens bezig zien. Geen van beiden kan deftig zijn schoenen aan doen, waardoor we voor vanalles echt op elkaar zijn aangewezen. Properder zal het er hier ook nie op worden, want we voelen beiden niet de bewegingsvrijheid om te dweilen of te stofzuigen. Hadden we maar kraamhulp gereserveerd...
Ah, 't is wel lachen. Alles komt wel ok. Weet gewoon, dat papa je wellicht niet van het eerste moment gelijk een vliegtuigje door de lucht zal kunnen laten zweven . Toen we gisteren terug naar de monitor moesten in het ziekenhuis te Deinze, dan vonden de verpleegsters het ook wel een grappig zicht. We zullen daar wel gesoigneerd worden, als jij een beetje vroeger zou komen dan voorzien. Daar zijn we zeker van.
Hihi, niet dat ik hier wil stoefen met al mijn vele charmes die ik bezit, maar ik wou gewoon even kwijt dat ik mijn kilo's niet meer tel. Ge moogt allen weten dat ik aan 86 kilo gestart ben, en dat ik 2 weken terug de kaap van de 100 heb bereikt. Da's dus 14 kilo bij. Sedertdien ben ik niet meer op de weegschaal gaan staan, uit principe .
Nooit gedacht in mijn leven aan de 100 te geraken, dus wil ik zeker niet weten hoeveel ik er al boven zit. 't Komt nie op eentje meer of minder, maar een getal uit drie cijfers... daar moest ik toch even van slikken
Soms zou ik even in de buik willen kunnen kijken...
We hebben al meer dan een week het vermoeden dat er hier vanbinnen eentje dwars ligt ipv ondersteboven. Meerdere malen per dag heb ik links en rechts een dikke harde bult . De vroedvrouw die we vorige week gezien hebben bij de monitor zei dat het wel eens kon zijn dat beeb gewoon met 'gestrekte' beentjes lag, en dat het dusde poep en de voetjes waren.
Maar gisterenavond was het nog maar eens duidelijk dat rechts bovenaan de buik, een heel duidelijke ronding zat. Dat zijn ons inzien geen voetjes die daar drukken, en de poep zit normaal gezien links boven... Diene 'bol' was echt zo groot, dan we moesten zoeken waar mijn ribben eigenlijk gebleven waren.
Gezien Ben dwars lag bij zijn eigenste bevalling, zijn we wel een beetje op onze hoede
Vrijdag terug naar de monitoring. Hopelijk doet beeb niet opnieuw de "ronde van den buik", zoals vorige week, anders slaat da masjien weer eens tilt, omdat hij voortdurend de hartslag kwijt was... 't zal een echte kapoen worden, denk ik.
Nadat de namenlijst enkele maanden ongeroerd is blijven liggen, blijven gisten, proberen we deze week toch tot een 'short-list' te komen. Klinkt misschien een beeteke zielig : Precies of we maar geen naam hebben voor dat kleine ukkie... Maar integendeel, we hebben er nog enkele teveel, gezien eentje genoeg is. Eergisteren gingen we van 20 namen naar 10, en gisteren kwamen we tot een "top 5".
Een Vlaamse naam of een Franse naam? 't Blijft een dilemma. Het lukte niet onmiddelijk om tot die ene favoriet te komen. Dan maar voor 5 ukkies gaan zeker??? Ah, we hebben nog een paar weken hé 't Komt wel in orde.
Aan 6 namen gekomen, hebben we gisteren dan nog maar een naam laten vallen die wel tot onze 'top' behoorde, maar waarvan we wisten dat die een maand later misschien aan een ander ukkie zou worden toegekend (al weten ze daar het geslacht nog niet zeker). Wree leuk is zoiets niet, maar misschien moesten wij maar niet zo lang wachten met kiezen of niet zo openlijk over onze keuzes spreken. Een leerles voor de volgende keer. Desnoods gebruiken we die naam dan misschien binnen enkele jaren wel, we zien wel hé.
Suggesties blijven nog steeds welkom. Wie weet kiezen we op het allerlaatste (k)nipje nog voor iets totaal anders, héhé
het park werd opgehaald (met allerlei toebehoren), er werden borstvoedingsbehaas en flesjes bubbels gehaald, Opnieuw een stapje dichter.
Al bleek zaterdag bij het opzetten van het park dat sommige meubelmakers nog heel wat kunnen leren van IKEA en hun monteeraanwijzingen J. Eenmaal dat ding rechtstond, waren we echt wel content, ook van de kleur die we uiteindelijk gekozen hebben.
De bekleding aanbrengen ging opnieuw minder vlot. Wat een koopje moest zijn uit een stockverkoop bij Torck, was uiteindelijk een extra kost De afmetingen bij Torck zijn (leve de commercie) iets groter dan bij het parkmerk dat wij hebben Gevolg : we mogen terug op koopjacht in de babywinkel voor zowel een nieuwe matras als voor een nieuwe parkrand. Tsssss.
Volgende fout was gelukkig de schuld van de winkel. De meeste wieg-hemels zijn rond vanboven, maar gezien wij reeds een rechte versie in huis hadden, hebben we bijgevolg ook aangepaste hemelbekleding gevraagd. Eenmaal dat ding uit het doosje gehaald, bleek het een puzzelwerk om dat op te hangen. Maar al vlug bleek dat de logica niet klopte en dat we dus toch stof gekregen hebben voor een ronde hemel Pffft, volgende week dus terug naar de winkel (al moesten we toch al langs voor een andere matras.)
Alle beeb-spulletjes staan voorlopig nog onder een groot plastiek, tegen stof en viervoeters. Eenmaal alles klaar, zullen we balonnen blazen om het park enzo mee vol te leggen, zodat onze Jos er geen aangename slaapplaats in ziet.
Deze week staat de aankoop van doopsuiker op de agenda, het zoeken van een drukker en het schilderen van het bedje.
P.S. aan de zwangeren onder ons: deze week in de aanbieding : een parkmatras van Torck voor 25 euro!
WINTER 2009-2010 - L: moet niet spruitjes, spruitjes komen uit de poep (28/12) - V: Kaatje! (telkens hij de gele krullebol opmerkt) - V: pijn gedaan (eerste 'uitdrukking'; eerste "tweewoordenzin") (29/12) - L: die huilt die kleine kind (over Victor) (3/2) - L: Vriesvies (ipv diepvries) (2/3)
HERFST 2009 - pajettie (spaghetti op 01/10/09) - zingend van 'vila vila vila vila' (liedje van 'il etait une fois' : "la vie la vie la vie") - seilach (hagelslag - okt 09) - oppepeten (opgegeten - okt 09) - kofo (choco) - kapionen (kampioenen) - sool (school - nov 09) - Heb mij gefliekt (ipv verslikt - nov 09) - veel rénene é mama (regen) - pliekpliekjes (picnic-jes) - uw poep is vuil (wijzend naar een ontblote schaamheuvel :-) ZOMER 2009 - mama toch! - ola! mooi! (kijkend naar Lien) - mama, pamper doen, kaka daan, ik stink een beetje. - Tietor is beebie, Nander is kleute, papa is kok, mama is btiende - Papa is kok, ete make vo alle mense - nee Tietor, mag niet, niet in mondje (bij gelijk wat Victor naar zijn mond brengt, en dat is nogal veel...)
38 WEKEN (bijna 9 maand!): Lander : 74cm - 9kg920 41 weken (9M+11D) : Victor : 75 cm - 11kg000
47 WEKEN (10,5 maand!): Lander : 76cm - 10kg420 Victor : 78 cm - 11kg300
11 maand: Victor : 11kg600
49 WEKEN: Victor : 78 cm - 11kg900 51 WEKEN (bijna 1jaar!): Lander : 10kg840 Victor : 12kg400
53 WEKEN (1jaar!): Lander : 77 cm - 10kg960
56 WEKEN: Victor : 80 cm - 12kg020 en...8 tanden!
15 MAAND: Lander : 81,5 cm - 12kg340 Victor : 81,5 cm - 12kg620 en beiden ... 12 tanden!
17 MAAND: Victor : 13kg000
Lander op ... 19 MAAND: 84cm - 13kg300
22 MAAND + 9D: 88,5cm - 13kg080
26,5 MAAND: 92cm - 15kg500
27 MAAND + 3W: idem 30 MAAND (2,5 jaar): 94cm
32 MAAND +2W: 97cm - 15kg300
Tandejezzz Lander : 29 sept. (6M9D) : Tand nr 1 5 oktober : Tand nr 2 26 december : Tand nr 3 14 januari : Tand nr 4 6 februari : Tand nr 5 14 februari : Tand nr 6 eind juni : reeds 12 tanden... herfst 2008 : nog eens 4 hoektanden
Tandejezzz Victor : 20 april (7M23D) : Tand nr 1 23 april : Tand nr 2 2 juni : Tand nr 3 20 juni : Tand nr 4 27 juni : Tand nr 5 1 jaar voorbij : 8 tanden
)
Waar is die uitvinder van "de Tut"? Kom hier, dat ik je mijn grootste babyknuffel geef! 
, net toen we al klaar in de auto zaten om naar de brouwer te gaan (pintjes gaan bestellen voor mijn babyborrel). Beetje stom gebeurd eigenlijk; één van de deuren was niet goed toe, waardoor het lampje van het elektronisch dashbord de ganse nacht is blijven branden... Gelukkig is lieve Hans zijn startkabels komen brengen. Als papa morgen thuis is en voor mij kan zorgen, dan kan mama na de "reload" enkele kilometers rondrijden om de batterij terug wat te voeden.
.
Lap! Twee weken oud, en ik heb mijn eerste verkoudheid al te pakken...
.
)
